GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Δεν τα βρήκαν στα λεφτά με το Mega...

.. Οσο για το "μπέρδεμα" (...) που έγινε με το Mega μετά τις δηλώσεις Καμπουράκη(είδαν ή δεν είδαν το DVD...), η απάντηση έχει δο...

..
Οσο για το "μπέρδεμα" (...) που έγινε με το Mega μετά τις δηλώσεις Καμπουράκη(είδαν ή δεν είδαν το DVD...), η απάντηση έχει δοθεί και πάλι από το Press-gr. Και πάλι ο Νικολουτσόπουλος είναι το πρόσωπο - κλειδί.
Οπως αποκαλύψαμε από την περασμένη Παρασκευή (διαβάστε
εδώ), η πραγματικότητα είναι ότι:
...η «δουλειά» με το Mega χάλασε γιατί δεν τα βρηκαν στα λεφτα. Κι αυτά που λένε τόσες μέρες από το κανάλι ότι αρνηθηκαν για λόγους αρχης κλπ είναι ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ.Το ποσόν που ζητούσε ο εργατολόγος και νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ ήταν της τάξης των 150.000 ευρω.
Οι αρμόδιοι του καναλιού το έκριναν υψηλό και ασύμφορο για ένα καθαρά "ροζ DVD" που δεν θα μπορούσαν ούτε να το προβάλουν ούτε να το κάνουν οτιδήποτε άλλο. Ετσι το παζάρι που ΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ κοπηκε στην μέση.

Ετσι έχουν τα πράματα, αδέλφια...

10 σχόλια

  1. krima. htan h simpatheia mou...

    tzampa kai h diafhmisoula "tha tous traviksoume to afti...."

    xaxxaxaxxa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητοί μου φίλοι.
    Πάντα χρήσιμα συμπεράσματα και παρατηρήσεις στη διάθεση σας.
    Αξίζει να διαθέσετε δυο λεπτά από το χρόνο σας για να μελετήσετε το παρακάτω κείμενο.. Τα λέει όλα…
    «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα διολισθαίνει σε ένα γκρίζο κατήφορο σήψης και παρακμής. Πληγώνεται η Ελλάδα, προσβάλλονται οι Έλληνες.
    Η πολιτική μας ζωή βρίσκεται στα χέρια ενός πρωθυπουργού, που πασχίζει αγωνιωδώς να συγκαλύψει μια πραγματικότητα που βοά. Με τη μεγάλη υπόθεση του Μαξίμου-γκέιτ, ο ελληνικός λαός θέτει ένα αμείλικτο ερώτημα: Ποιος κυβερνά τον τόπο;
    Ποιος αλήθεια, τα ολιγαρχικά συμφέροντα, ιδιοκτήτες κάποιων Μέσων Ενημέρωσης συναλλασσόμενοι με την κυβέρνηση ; Οι εκβιαζόμενοι και οι εκβιαστές; Οι συναλλασσόμενοι που διαχειρίζονται την εξουσία και τα χρήματα του ελληνικού λαού; Το κομματικό κράτος και οι σκοτεινοί μηχανισμοί του; Η ΕΥΠ, ένα νέο παρακράτος;
    Ένα αδιαφανές παρακύκλωμα με συντονισμό από το Μαξίμου; Ένα νέο δεξιό κράτος της επανίδρυσης; Οι κολλητοί, οι γενικοί γραμματείς που, στην ουσία είναι προϊστάμενοι των υπουργών τους; Τα DVD και όσοι επιμελήθηκαν το μοντάζ τους; Ή όλοι αυτοί μαζί, σε έναν παρακμιακό εναγκαλισμό διαφθοράς και σήψης; Ποιος πραγματικά κυβερνά τον τόπο, είναι το δημοκρατικό ερώτημα που θέτει ο ελληνικός λαός.
    Δυστυχώς, την ακριβή απάντηση δεν την γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο πρωθυπουργός, τον οποίο εξέλεξε ο ελληνικός λαός για να τον κυβερνήσει, είναι όμηρος, είναι αδύναμος, είναι εξαρτημένος.
    Γνωρίζουμε ότι είναι όμηρος των γενικών γραμματέων, που επιδίδονται συστηματικά στην κατάχρηση της εξουσίας. Γνωρίζουμε ότι το Μαξίμου είναι όμηρος των πρωθυπουργικών συμβούλων, που κουρελιάζουν τους νόμους, χωρίς ενδοιασμό και εξευτελίζουν τον θεσμικό τους ρόλο σε διάφορα μυστικά ραντεβού.
    Γνωρίζουμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι όμηρος βουλευτών, που καταγγέλλονται ως ταχυδρόμοι του εκβιασμού, κάνουν τους διαμεσολαβητές, τους μεσάζοντες, για να μην πω άλλη λέξη, μεταξύ του ΣΔΟΕ και κάποιας επιχείρησης του Τύπου. Για ποιο λόγο, με ποια πρόθεση, με ποιο στόχο;
    Γνωρίζουμε ότι ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος είναι όμηρος του ψέμματος και όταν προφέρει τη λέξη «αλήθεια», σίγουρα κάτι κρύβει. Γνωρίζουμε ότι γίνονται πια υπεράνθρωπες προσπάθειες για συγκάλυψη. Συγκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών, συγκάλυψη της υπόθεσης των ομολόγων, συγκάλυψη της υπόθεσης των καρτέλ, συγκάλυψη της υπόθεσης του Μαξίμου -γκέιτ.
    Γνωρίζουμε και γνωρίζει πια ο ελληνικός λαός ότι, επί Νέας Δημοκρατίας, εάν είσαι παρασιτικά συναλλασσόμενος, μπορείς σε μισή ώρα συναλλαγής να βγάλεις, όσα δεν βγάζουνε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενες οικογένειες μέσα σε ένα χρόνο. Έτσι διαπαιδαγωγείτε εσείς την ελληνική κοινωνία, έτσι διαπαιδαγωγείτε την ελληνική νεολαία.
    Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι όμηροι, είναι ανήμποροι και ακατάλληλοι για να αντιμετωπίσουν την πολλαπλή και επικίνδυνη κρίση, την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν. Κρίση αξιών, κρίση εμπιστοσύνης, κρίση ήθους, κρίση απαξίωσης θεσμών και προσώπων. Η κρίση που ζούμε τον τελευταίο μήνα βέβαια, δεν είναι έκπληξη για μας, είναι η φυσική συνέπεια της πορείας που ακολουθεί η χώρα τέσσερα χρόνια τώρα.
    Το χειρότερο, βέβαια, είναι ότι, σήμερα, όμηρος αυτής της κατάστασης αισθάνεται ο Έλληνας και η Ελληνίδα, ο ελληνικός λαός. Αισθάνεται την ασφυξία της αηδίας, αισθάνεται την ασφυξία της κοινωνικής αδικίας, αισθάνεται την ανασφάλεια της κρατικής ή ιδιωτικής αυθαιρεσίας. Αισθάνεται την ανασφάλεια της συσκότισης της αλήθειας που βλέπει κάθε μέρα. Αισθάνεται ανυπεράσπιστος απέναντι στους καιροσκόπους της εξουσίας.
    Και όλα αυτά, όταν η χώρα έχει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Όταν ο πολίτης ζει καθημερινά την ακρίβεια, την κοινωνική αδικία και ανισότητα, την ανεργία, την υποβάθμιση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, του περιβάλλοντος.
    Όταν, παραδείγματος χάρη, βλέπει σήμερα και παρακολουθεί την κρίση στις διεθνείς χρηματαγορές, όπου εμείς, οι σοσιαλιστές, έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι οι αγορές, από μόνες τους, δεν παράγουν τα καλύτερα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο. Χρειάζεται παρέμβαση, χρειάζεται συστηματική, ουσιαστική ρύθμιση από το κράτος.
    Όταν αφήνουμε ανεξέλεγκτες τις αγορές, τότε τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά, όπως το διαπίστωσε μόλις πρόσφατα και ο αμερικανικός λαός, η αμερικανική κοινωνία. Τότε ακόμα και αν το κράτος παρέμβει, εκ των υστέρων, είναι δύσκολο να επανορθώσει.
    Αυτή η κρίση χτυπά τη χώρα μας. Και αυτή η κρίση μπορεί να είναι εξωγενής, αλλά ενδογενής ήταν η επιλογή αυτής της κυβέρνησης να επενδύσει από τα χρήματα του ελληνικού λαού, από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, στα επικίνδυνα ομόλογα. Αυτά τα οποία σήμερα περνάμε είναι μέρος και της κρίσης διεθνώς, όταν πριν από λίγες μέρες φάνηκε, από τον Τύπο τουλάχιστον, ότι ήδη είχαν χάσει αξία 600 εκατομμυρίων τα ομόλογα, που εσείς επενδύσατε, τα επικίνδυνα, παρατύπως και βεβαίως αδιαφανώς.
    Ενδογενής, επίσης, είναι η κρίση της ελληνικής κυβέρνησης, που αδυνατεί να ασχοληθεί και να θωρακίσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας μας. Αντί να ασχολείται σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, αντί να ασχολείται με την προστασία του εισοδήματος της ελληνικής οικογένειας, αντί να προστατεύσει την περιουσία των Ασφαλιστικών Ταμείων, ευτελίζει θεσμούς, παραμένει θεατής στην ασυδοσία των αγορών, εκποιεί υπέρ «ημετέρων» τη δημόσια περιουσία. Διολισθαίνει, πράγματι, η χώρα σε γκρίζο κατήφορο σήψης και παρακμής.
    Και το αποτέλεσμα είναι και ορατό, και επικίνδυνο. Απομακρύνονται οι πολίτες από την πολιτική, από τον δημόσιο χώρο, απαξιώνονται οι βασικοί μας θεσμοί. Απαξιώνονται οι θεσμοί της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, του κράτους, των μέσων ενημέρωσης. Και τα νοσηρά φαινόμενα που παρακολουθούμε, δεν είναι τίποτε άλλο από μηχανισμός παραγωγής παράνομης νομής του δημόσιου πλούτου και του δημόσιου χρήματος, του χρήματος του ελληνικού λαού.
    Απέναντι σε μια κυβέρνηση, που υπηρετεί τη διαπλοκή, εκτρέφει τη διαφθορά, βασίζεται στην αδιαφάνεια, απέναντι σε μια κυβέρνηση, που θέλει τη Βουλή δέσμια, ανήμπορη να ελέγξει, να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, απέναντι σε υπουργούς, που ειδικεύονται πια στη συγκάλυψη, το ΠΑΣΟΚ, παίρνει πρωτοβουλία, με πρόταση ευθύνης.
    Πρόταση ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό, πρόταση σε όλους τους πολίτες της χώρας. Πρόταση που απευθύνεται, ναι, και στον νεοδημοκράτη ψηφοφόρο, σε αυτόν που αισθάνεται αποτροπή και αηδία με αυτά που βλέπει.
    Απευθύνομαι σε αυτόν, στον νεοδημοκράτη ψηφοφόρο, διότι είναι εθνική επιταγή η αλλαγή, είναι εθνική επιταγή να αλλάξουμε τον ρου αυτής της πορείας της χώρας. Δεν πάει άλλο.
    Το ΠΑΣΟΚ κάνει κεντρική την πρότασή του, πολιτικά αποφασιστική την παρέμβασή του, στην μάχη υπέρ της διαφάνειας και κατά της διαφθοράς, με σειρά σοβαρών μέτρων για το πολιτικό σύστημα της χώρας, με προτάσεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου.
    Η σχετική πρόταση που έχει καταθέσει το ΠΑΣΟΚ διασφαλίζει την αυτονομία της πολιτικής, την ανεξαρτησία του βουλευτή και τη λειτουργική, δημοκρατική σχέση με τον πολίτη. Και αυτή η πρόταση, δεν είναι πρόταση ευκαιρίας ή νέας ευκαιρίας, είναι πράξη τιμής, ευθύνης απέναντι στη δημοκρατία, απέναντι στον πολίτη, απέναντι στην παράταξη και την ιστορία μας.
    Η πρότασή μας αυτή έχει συμπεριληφθεί και στο προεκλογικό μας Πρόγραμμα, έχει συμπεριληφθεί στην πρότασή μας για την Συνταγματική Αναθεώρηση και η εξειδίκευσή της παρουσιάστηκε δημοσίως πρόσφατα, γι' αυτό δεν θα μπω στις λεπτομέρειες.
    Απέναντι στις μικροκομματικές σκοπιμότητες και προτάσεις της κυβέρνησης, όπως αυτή που φέρνει σήμερα, εμείς, σταθερά, διαχρονικά, επιμένουμε σε μια άλλη λογική για το εκλογικό σύστημα, η οποία εντάσσεται σε μια συνολική πρόταση για τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, για τη γνήσια δημοκρατική έκφραση του λαού, χωρίς πάτρωνες, χωρίς νονούς, χωρίς κουμπάρους, για ένα πολιτικό σύστημα που υπερασπίζεται και προστατεύει τα δικαιώματα του κάθε πολίτη, του ελληνικού λαού.
    Εμείς, παλεύουμε για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας, μέσα σ' αυτή την κρίση αυθαιρεσίας και ανομίας. Το ΠΑΣΟΚ, είναι η αξιόπιστη δύναμη, για να βγει από το αδιέξοδο η κοινωνία και να ανακάμψει η χώρα.
    Πρόσφατα, ένα κομμάτι της ηγεσίας του Συνασπισμού, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα, επιδίδονται σε μια εύκολη, λαϊκιστική ισοπέδωση των πάντων, «όλοι ίδιοι είναι».
    Θέλω να τους υπενθυμίσω ότι, ιστορικά, αυτός ο λαϊκισμός, ποτέ δεν ωφέλησε την Αριστερά. Ωφέλησε την ακροδεξιά και τον ολοκληρωτισμό, τις ολοκληρωτικές αντιλήψεις. Τους καλώ κι αυτούς να αντιμετωπίσουν την σημερινή κρίση με υπευθυνότητα, με ευθύνη απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς, να αντιτάξουμε την πρόταση δημοκρατίας, απέναντι στην υποβάθμιση της πολιτικής ζωής, που θέλει η Δεξιά και, βέβαια, κάποια ισχυρά και παρασιτικά συμφέροντα της χώρας.
    Έφτασε η Νέα Δημοκρατία στο σημείο, στην προηγούμενη Βουλή, να επιχειρήσει κοινοβουλευτικό πραξικόπημα στη θεσμικά κορυφαία διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Αυτό επέβαλε στην συνείδησή μας να αποχωρήσουμε από τη διαδικασία.
    Σήμερα, οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, που κινήθηκε από την κοινοβουλευτική η πλειοψηφία, είναι γράμμα κενό, χωρίς αντικείμενο και αποτέλεσμα. Η Συνταγματική Αναθεώρηση είναι νεκρή, όχι μόνο διότι απέχει το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως, διότι οι αναθεωρητέες διατάξεις, που μονομερώς ψήφισε η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στην προηγούμενη Βουλή, δεν γίνονται δεκτές από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και συνεπώς, δεν συγκεντρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό των 180 βουλευτών για την αποδοχή τους.
    Κι αυτό βεβαίως δεν είναι τυχαίο, διότι η Αναθεώρηση του Συντάγματος προϋποθέτει ευρείες συναινέσεις, και αυτές, από την αρχή, τις υπονόμευσε η κυβέρνηση.
    Ωστόσο, σε συνθήκες κρίσης του πολιτικού συστήματος, γενικευμένης διαφθοράς και παρακμής, συνθήκες για τις οποίες ευθύνεται στο ακέραιο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, μπορούμε να μετατρέψουμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος σε μέσο και δυνατότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης, για την εγγύηση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή, για την αποκατάσταση της τιμής της πολιτικής και της αξιοπρέπειας της χώρας.
    Η ευθύνη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μπροστά στο πανθομολογούμενο αδιέξοδο, είναι να προτείνει μέτρα και λύσεις που οδηγούν στην άρση του αδιεξόδου. Αλλάζουν το πολιτικό σύστημα, ισχυροποιούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, επιτρέπουν στη χώρα να αναπνεύσει και να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, αντάξιο της εμπιστοσύνης των πολιτών.
    Αυτή την ευθύνη αναλαμβάνω και εγώ προσωπικά, και το ΠΑΣΟΚ, διότι εμείς, είμαστε ο φορέας της λύσης του προβλήματος, και όχι μέρος της κρίσης του συστήματος.
    Πριν από λίγες μέρες, ανέλαβα την πρωτοβουλία να επισκεφτώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να τον ενημερώσω για τις προτάσεις μας, σχετικά με την θεσμική κατοχύρωση της διαφάνειας, με την πάταξη της διαφθοράς και να ζητήσω συνάντηση όλων των πολιτικών αρχηγών, υπό την Προεδρία του, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης.
    Αυτό δεν θα χρειαζόταν, αν υπήρχε η ουσιαστική πολιτική βούληση από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, εδώ και τέσσερα χρόνια, να προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές καταπολέμησης της διαφθοράς. Αντί να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, η Νέα Δημοκρατία έγινε παραγωγός της διαφθοράς, αντί να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, η σήψη και η διαφθορά έφτασε στο κόκκαλο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
    Γι' αυτό η πρότασή μας είναι πρόταση ευθύνης και πρόταση πολιτικής βούλησης να πάμε μπροστά. Σήμερα, διατυπώνω αυτή την πρόταση, ως συνέχεια της προηγούμενης πρωτοβουλίας μου και είναι η ακόλουθη:
    Να διακηρύξουμε, με συμφωνία όλων των πολιτικών κομμάτων, ότι το έργο της παρούσας Αναθεωρητικής Βουλής έχει λήξει, αφού δεν υπάρχει καμία συμφωνία, άρα και η απαιτούμενη πλειοψηφία για να ψηφιστούν οι αναθεωρητέες διατάξεις.
    Προτείνω να κινήσουμε από την αρχή την διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος, με κύριο αναθεωρητικό αντικείμενο την συνταγματική καθιέρωση συγκεκριμένων κανόνων και μέτρων, για την εγγύηση και καθιέρωση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή, την πάταξη της διαφθοράς, την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, την εγκαθίδρυση μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου, την αυτονομία της πολιτικής απέναντι στα Μέσα Ενημέρωσης και τις σχέσεις της με τα Μέσα Ενημέρωσης, την περιφερειακή δομή του κράτους και, βεβαίως, την πλήρη διαφάνεια στη λειτουργία των Μέσων Ενημέρωσης, όπως και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
    Είναι προφανές ότι, για να κινηθεί από την αρχή η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, πρέπει προηγουμένως, στο πλαίσιο μιας εθνικής συμφωνίας, τα πολιτικά κόμματα να αποφασίσουν ομόφωνα, ποιες είναι οι αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος.
    Απαιτείται σήμερα ευρύτατη συναίνεση, διότι μόνον έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί μια βαθύτατη κρίση με εθνικές διαστάσεις. Με άλλα λόγια, καλώ το σύνολο του πολιτικού κόσμου και των κοινοβουλευτικών δυνάμεων, να εγκαταλείψουμε μία, εν τοις πράγμασι, νεκρή αναθεωρητική διαδικασία και να κινήσουμε τώρα από την αρχή μια νέα, δυναμική, τολμηρή, ριζοσπαστική, δημοκρατική Αναθεώρηση του Συντάγματος.
    Στόχος μας, η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, που χάνεται καθημερινά από τη διακυβέρνησή σας και η επικράτηση επιτέλους αξιών. Είναι η ώρα της ευθύνης και των μεγάλων αποφάσεων. Καλώ όλους, να ανταποκριθούν στο χρέος τους.
    Η υποχρέωσή μας, φυσικά, δεν εξαντλείται στα όρια της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Είναι ανάγκη να νομοθετήσουμε αμέσως και μέτρα, που κατατείνουν στην πάταξη της διαφθοράς, στην εγγύηση της διαφάνειας και τα οποία δεν εμπίπτουν στην διαδικασία αυτή, δεν χρειάζεται δηλαδή η αναθεωρητική διαδικασία.
    Και γι' αυτό, αναδεικνύεται για άλλη μία φορά η χρησιμότητα ενός εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, που είναι δυνατόν να εκπονηθεί σε σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
    Σε κάθε περίπτωση, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θα βρίσκεται κοντά στον πολίτη, υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα του πολίτη, που αισθάνεται ανυπεράσπιστος σήμερα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και θα αναλάβει άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες, με βάση τη δέσμη των προτάσεων που έχει ήδη διατυπώσει και θα καλέσει, βεβαίως, στο Κοινοβούλιο τα άλλα πολιτικά κόμματα, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πολιτικό μας σύστημα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας μας, όπως σήμερα λειτουργεί. Και το σχέδιο νέου εκλογικού νόμου, που προτείνει η κυβέρνηση, καθόλου δεν βελτιώνει την κατάσταση, αντίθετα, την επιδεινώνει δραματικά. Γι' αυτό και καταψηφίζουμε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.
    Η υποβάθμιση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας στην αυτοδυναμία του 39% δεν αποτελεί λύση στα αδιέξοδα της κυβέρνησης. Ως ΠΑΣΟΚ, αν το κοιτάγαμε στενά κομματικά, θα μας βόλευε μια τέτοια πρόταση, να γίνουμε εμείς- και γρήγορα θα έλθει η ώρα, όπως πάει σήμερα η χώρα- να γίνουμε κι εμείς, εύκολα και γρήγορα, κυβέρνηση με πάρα πολύ μεγάλη πλειοψηφία στην Ελληνική Βουλή.
    Δεν είναι αυτό το ζητούμενο και, για μας, δεν είναι αυτοσκοπός η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση είναι το μέσο για να κάνουμε μεγάλες, δημοκρατικές και κοινωνικές αλλαγές στη χώρα υπέρ του πολίτη. Δεν είναι λάφυρο για μας η κυβέρνηση, όπως εσείς την διαχειρίζεστε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Είναι η υπέρτατη ευθύνη, για να υπηρετήσουμε τα συμφέροντα του απλού πολίτη.
    Σήμερα, το ζήτημα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι οι καλπονοθευτικές ρυθμίσεις, η ακόμα πιο σκοτεινή αδιαφάνεια, ο ακόμα σκληρότερος αυταρχισμός. Το ζητούμενο, σήμερα, είναι μια νέα ηθική στην πολιτική. Μια ηθική προσφοράς, και όχι νομής της εξουσίας. Καμιά πολιτική, οικονομική, κοινωνική, δεν θα αποδώσει, εάν δεν αποκαταστήσουμε το ήθος στην πολιτική.
    Το ζητούμενο είναι η θεσμική θωράκιση, η ισχυρή πολιτική βούληση, που θα μας επιτρέψει να εξαφανίσουμε αυτό το απόστημα του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς, πριν προλάβει να καταβροχθίσει την Ελλάδα, που έχει άλλα πολλά σημαντικά να κάνει.
    Και στο εξωτερικό- που εύχομαι όλα να πάνε καλά αύριο με το ταξίδι του κ. Καραμανλή- του το εύχομαι ως Έλληνας πατριώτης, αλλά έχω και μεγάλες ανησυχίες για την στιγμή που επέλεξε ο κ. Καραμανλής, μια στιγμή αλαζονικής συμπεριφοράς της Τουρκίας, μια στιγμή μεγάλης αδυναμίας του ιδίου και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, για να υλοποιήσει αυτό το ταξίδι. Μακάρι, μακάρι να πάνε όλα καλά.
    Το ζητούμενο είναι να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο την Δημοκρατία μας, έτσι ώστε, ποτέ άλλοτε στο μέλλον, καμία κυβέρνηση, όποια και να είναι αυτή, να μην μπορέσει να κυβερνήσει, όπως εσείς κυβερνήσατε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα τελευταία τέσσερα χρόνια της κυβέρνησης Καραμανλή.»
    Πάντα με εκτίμηση
    babis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΙ ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ, ΠΟΥ ΔΕ ΞΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΡΠΑΞΕΙ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. babis

    ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ.

    ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ.

    ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΑΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ "ΠΑΣΟΚ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ.

    ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΠΡΟΥΣ ΓΟΥΪΛΙΣ ΣΤΗΝ
    6η ΑΙΣΘΗΣΗ.

    ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ομολογώ ότι η αντιδικία των συνεκδοτών του «Πρώτου Θέματος» με έχει αφήσει άφωνο. Πολλά από όσα καταγγέλλονται τα ξέραμε, άλλα τα υποψιαζόμασταν, ορισμένα ούτε που τα είχαμε διανοηθεί. Ποτέ όμως δεν μπορούσα να φανταστώ ότι όλα αυτά εξελίσσονταν γύρω μας υπό το πρόσχημα μιας αδέσμευτης και μαχητικής δημοσιογραφίας που παρέδιδε μαθήματα ήθους και ευσυνειδησίας σε όσους είχαν την ατυχία να υποψιάζονται τις πρακτικές της ή να μη συμμερίζονται τις μεθόδους της. Oμολογώ δηλαδή ότι τα πράγματα ήταν χειρότερα κι απ΄ όσο φανταζόμουν. Ενδεχομένως δεν θα άξιζε καν να μας απασχολούν αν δεν υπήρχε ένα θεμελιώδες γεγονός, το οποίο ουδείς δικαιούται να παρακάμψει: αυτή η δημοσιογραφία παρήγαγε ένα εκδοτικό προϊόν το οποίο έτυχε της ευρείας αποδοχής του κοινού. Και ότι ακόμη και τώρα το κοινό παρακολουθεί στις τηλεοράσεις το ιδιότυπο γουέστερν με ανάμεικτα συναισθήματα (να το δεχθώ) αλλά και με έντονο ενδιαφέρον.

    Θα σταθώ σε μια παρατήρηση την οποία θεωρώ θεμελιώδη: την αντιφατικότητα αυτού του κοινού.

    Από τη μια πλευρά παρουσιάζεται εξαιρετικά αφελές. Παρασύρθηκε με απίστευτη ευκολία σε ένα γκροτέσκο παραμύθι στο οποίο συμπρωταγωνιστούσαν πολλοί «φίλοι του πτωχού» και ελάχιστοι πτωχοίόπως, τουλάχιστον, αποδεικνύεται... Κι από την άλλη εξαιρετικά καχύποπτο. Αν είχαμε διανοηθεί να δημοσιοποιήσουμε τα μισά μόνο απ΄ όσα καταμαρτυρούν οι συνεκδότες, θα κατηγορούμασταν για «αντιζηλία», «εκδοτικό ανταγωνισμό», «πόλεμο συμφερόντων» και δεν ξέρω τι άλλο. Κανείς (και το εννοώ...) δεν θα πίστευε ότι κάνουμε απλώς τη δουλειά μας δημοσιοποιώντας όσα πραγματικά συμβαίνουν ή ότι σε μας δεν συμβαίνουν τα ίδια ή/ και χειρότερα.

    Την περασμένη εβδομάδα σημείωνα εδώ ότι η θεωρία «όλοι ίδιοι είμαστε» δεν είναι αθώα: καλλιεργείται ενσυνείδητα από τους χειρότερους εναντίον των καλύτερων - με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μάλιστα κατέγραψα τον φιλικό αντίλογο του αγαπητού μου Γ.Ρωμαίου, όπως δημοσιεύθηκε στο «Βήμα της Κυριακής».

    Τελικά όμως φοβούμαι ότι συμβαίνει κάτι πιο αποκρουστικό: η κυρίαρχη τάση του κοινού είναι να συνταχθεί με το χειρότερο,κάτω από τον ενδόμυχο φόβο ότι το καλύτερο συνιστά απειλή. Απειλή ισχύος, απειλή επιβολής, απειλή αναγνώρισης, απειλή επιρροής, απειλή σύγκρισης. Ο κόσμος επιλέγει τον πλησιέστερο, όχι τον καλύτερο- δεν λέω καμιά εξυπνάδα, το σημείωσε πρώτος ο Τοκβίλ πριν από δύο (σχεδόν) αιώνες.

    Υπό αυτήν την έννοια, η τηλεόραση δεν είναι συσκευή, είναι καθρέφτης. Οπου εκατομμύρια Θέμοι και εκατομμύρια Μάκηδες επενδύουν τον δικό τους εαυτό, προσπαθώντας να ξεπεράσουν ό,τι τους ξεπερνάει.

    for the copypaste
    ''PASOK poisonous''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στηρίζουμε τη θεωρία του αποκλειστικά ροζ DVD, βλέπω...

    Μήπως ο λόγος που δεν το πήρανε ήταν επειδή δεν θα μπορούσαν να το αξοποιήσουν χωρίς να ρίξουν την κυβέρνηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ


    ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ Ο ΜΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΜΟ


    ΚΑΝΑΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΟΚΩΛΙΕΣ

    ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΒΡΗΚΕ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΥΠΑ;;;;




    ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ ΗΤΑΝ


    ΚΑΙ Ο ΚΟΥΚΟΔΗΜΟΣ;;;;;;;


    ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΟ ΝΕΡΟ ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ερώτημα είναι: ποιοι τελικά θα πληρώσουν το μάρμαρο του ξεπεσμού και της διαπλοκής; Οι φτωχοδιάβολοι, οι υπηρέτες, που ψήλωσαν και παχύνθηκαν παίζοντας τους τιμητές, χειροκροτούμενοι από το αφελές ακροατήριο πολιτικών, βουλευτών, παραγόντων και άλλων συνδαιτυμόνων της Ζούγκλας και οπαδών της Μαύρης Τρύπας, στο έρεβος της οποίας βουλιάζει το πολιτικό σύστημα.

    ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ εκεί που θα φτάσει η Δικαιοσύνη. Ενδεχομένως να φτάσει και έως το μέγαρο Μαξίμου. Θα είναι δύσκολο να μπει μέσα και να ερευνήσει.

    ΕΚΕΙ ΟΦΕΙΛΕΙ να παραλάβει τη σκυτάλη η Βουλή και να ερευνήσει την πολιτική διάσταση, υπεύθυνα και με θάρρος. Ο πολιτικός κόσμος πρέπει, επιτέλους, να αντιληφθεί ότι έχει πέσει πολύ χαμηλά η αξιοπιστία του. Για την τιμή του λοιπόν, θα πρέπει να αναλάβει το ξεκαθάρισμα και να ανοίξει τον δρόμο της εξυγίανσης.

    ΑΝ ΔΕΝ το πράξει ο πολιτικός κόσμος, θα χλευάζεται από τους διαπλεκομένους και θα δώσει περισσότερο αέρα στους τιμητές των πάντων, τους τηλεδικαστές και εθνικούς εισαγγελείς της γνωστής μπανιέρας.

    Karl Marx Jr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. η κυβέρνηση, την οποία για πολλά, αμέτρητα μπορεί να κατηγορήσει κάποιος, αλλά όχι για αδυναμία στην επικοινωνιακή της πολιτική. Μέσα σε λίγες ημέρες κατάφερε την «υπόθεση Ζαχόπουλου» να την ονομάσει «υπόθεση Θέμου-Μάκη». Πέτυχε το σκάνδαλο που αναδείχθηκε με τις παράτυπες προσλήψεις στο υπουργείο Πολιτισμού, τους περίεργους αποχαρακτηρισμούς κτιρίων και αρχαιολογικών χώρων, τις υπερεξουσίες (από τον πρωθυπουργό εκπορευόμενες) Ζαχόπουλου και όλα τα συναφή να ξεχαστούν σχεδόν.

    Και να αντικατασταθούν από τη διένεξη δύο επιχειρηματιών του Τύπου, κάποια περίεργης προέλευσης εκατομμύρια ευρώ, κάποιες εξίσου περίεργες κινήσεις για πώληση του εντύπου τους, ένα δημόσιο ξεκατίνιασμα δύο από τους πιο προβεβλημένους εκδότες που θα έδιναν -τρομάρα τους- στο χώρο των μέσων ενημέρωσης «μια νέα πνοή κόντρα στα εκδοτικά κατεστημένα» και άλλα πολλά. Η κυβέρνηση παίρνει άριστα γι' αυτό. Και όχι μόνο.

    Παίρνει άριστα αφού κατάφερε παράλληλα να ξεχαστεί η υπερβολική ακρίβεια που μαστίζει τους οικονομικά αδύναμους, η ανεργία που αυξάνεται, το Ασφαλιστικό με τα ταμεία να χρεοκοπούν, η φτώχεια που πολλαπλασιάζεται, τα σκάνδαλα που κουκουλώνονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητοί μου φίλοι.
    Πάντα χρήσιμα συμπεράσματα και παρατηρήσεις στη διάθεση σας.
    Αξίζει να διαθέσετε δυο λεπτά από το χρόνο σας για να μελετήσετε το παρακάτω κείμενο.. Τα λέει όλα…
    «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα διολισθαίνει σε ένα γκρίζο κατήφορο σήψης και παρακμής.
    Όπως πάντα σημαντικά νέα και συμπεράσματα.
    Τα «άλματα» ….
    Ειλικρινά δεν μπόρεσα να κατανοήσω την επιμονή της αντιπολίτευσης για την κλήτευση του babis στην επιτροπή Σεξουαλικών υποθέσεων της Βουλής. Πέραν της σημειολογικής σημασίας που προσδίδει ένα τέτοιο γεγονός , επί της ουσίας είναι γνωστό στους πάντες πλέον ότι ουδέν θα προσέφερε στην εξεταζόμενη υπόθεση ως ΥΠ.
    Μάλλον για να τους μιλήσει για τη «θητεία» του στο «Συγγρού»
    να κάνει «άλματα» στο μέλλον όπως ο ίδιος έλεγε στις δηλώσεις του τότε.
    Τα τσιμπούκια μου αρέσουν πολύ. Προχτές το απόγευμα ήμουν πολύ καυλωμένος και είπα να πάω σε ένα τσοντοσινεμά στον Πειραιά στην Φίλωνος. Έκατσα πίσω-πίσω. Ήταν ένας 50άρης ο οποίος χαίδευε τον πούτσο του πάνω απο το παντελόνι. Τον πλησίασα και έφτασα δίπλα του. Έβαλα το χέρι μου στον πούτσο του και άρχισα να τον χαιδεύω έντονα.
    Αυτός κατέβασε το φερμουάρ και τον πέταξε έξω. Είχε πούτσο όχι πολυ μεγάλο αλλά αρκετά χοντρό. Μου κατέβασε το κεφάλι στον πούτσο του και τότε άρχισα να τον γλύφω. Ήταν πολύ καυλωμένος και του άρεσε τόσο πολύ η πίπα που βογγούσε. Τότε ήρθε δίπλα ένας στην ηλικία μου (γύρω στα 52) με τον πούτσο έξω και άρχισε να σπρώχνει το κεφάλι μου στο δικό του πούτσο. Έκατσα στα γόνατα και άρχισα να τσιμπούκωνω μια τον ένα και μια τον άλλο. Κάποια στιγμή το πενηντάρης με έχυσε στη μάπα και έφυγε. Τότε ήρθε και ένας άλλος γύρω στα 55 με μία τεράστια πούτσα που δυσκολευόμουν να την βάλω στο λαιμό μου. Ο ένας έριχνε πουτσοσκάμπιλα και ο άλλος μου τον έβαζε με΄χρι το λαιμό μέχρι που με έχυσαν και οι 2. Έχυσα και γω και έφυγα ευχαριστημένος απο το σινεμα.
    Σαν να μην ξέρουν όλοι μας πλέον , ότι το μόνο «άλμα» που έγινε ήταν αυτό του απόλυτου άρχοντος τον οποίο άφησε.
    Όπως και η πολιτική ζωή της χώρας εκτοτε !
    Επίσης μου αρέσουν τα εξωτικά ταξίδια. Αν και ο ίδιος εκτός από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία ,το Βιετνάμ και την Ταυλάνδη
    Πληγώνεται η Ελλάδα, προσβάλλονται οι Έλληνες.
    Η πουτάνα γνωρίζεις ότι έχει πηδηχτεί με πολλούς και ότι θα πηδηχτεί με ακόμα περισσότερους ασχέτως αριθμού. Δεν στο κρύβει ούτε προσπαθεί να ωραιοποιήσει την πραγματικότητα.

    Αντίθετα για τη γυναίκα / γκόμενα σου ποτέ δεν θα γνωρίζεις πραγματικά με πόσους έχει πηδηχτεί πριν από εσένα, με πόσους πηδιέται όταν είσαστε μαζί και πόσο μάλλον τι θα κάνει στο μέλλον. Ζεις δηλαδή πάντα μέσα σε μια πλάνη ή σε έναν κόσμο όπως στον έχει πουλήσει αυτή.


    • Η πουτάνα γνωρίζει ότι κοστίζει ένα συγκεκριμένο ποσό για να σου προσφέρει τις υπηρεσίες της. Άρα ανέτως μπορεί να χαρακτηρισθεί οικονόμα αφού έτσι σου δίνεται η δυνατότητα να έχεις τον έλεγχο των οικονομικών σου και να κάνεις έναν σωστότερο προϋπολογισμό και κατανομή των εξόδων σου.
    Αντίθετα η γυναίκα / γκόμενα σου ποτέ δεν ξέρεις εκ των προτέρων πόσο θα σου κοστίσει. Ακόμα και οι έμπειροι οικονομικά κατεστραμμένοι, αδυνατούν να ορίσουν έστω και κάποια «χοντρά» όρια τα οποία θα μπορούσαν πιθανώς να βοηθήσουν τους νέους στα πρώτα τους βήματα ως άντρες και να τους προετοιμάσουν ώστε να ελαχιστοποιήσουν το ρίσκο της «επένδυσής» τους.

    • Η πουτάνα είναι επαγγελματίας στο σεξ. Αυτό σημαίνει ότι γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο, η ικανοποίηση που θα σου προσφέρει είναι σίγουρα πολύ πάνω από τον μέσο όρο των ερασιτεχνών του είδους, ακολουθεί κανόνες διασφάλισης ποιότητας και προς εξυπηρέτηση του πελάτη θα στο προσφέρει εκεί που θέλεις, όπως το θέλεις, τότε που το θέλεις.

    Αντίθετα η γυναίκα / γκόμενα είναι ερασιτέχνης στο σεξ. Αυτό σημαίνει ότι οι επιδόσεις της στο σεξ σπάνια ξεπερνούν το μέτριο καθώς συνήθως λείπει η εμπειρία, η παροχή υπηρεσιών της δεν έχει διασφαλισμένη ποιότητα, η διάθεσή της ορίζει αποκλειστικά το αποτέλεσμα, οι επιθυμίες σου δεν παίζουν κανένα ρόλο και ούτε καν συζητιούνται αν δεν συμπίπτουν με τις δικές της.

    • Η πουτάνα και η εμφάνισή της, καθώς και η ποιότητα των υπηρεσιών της είναι ανάλογη του κόστους της. Όσο περισσότερα είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις τόσο καλύτερη σε εμφάνιση θα πάρεις και τόσο καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών θα δεχτείς.

    Αντίθετα η γυναίκα / γκόμενα παραμένει η ίδια σε εμφάνιση και σε ποιότητα ανεξαρτήτως των χρημάτων που είσαι διατεθειμένος να ξοδέψεις για αυτήν.

    • Η πουτάνα έχει τσατσά η οποία όσο περνάει ο καιρός σε προσέχει όλο και πιο πολύ και σε περιποιείται.

    Αντίθετα η γυναίκα / γκόμενα έχει μητέρα = πεθερά που όσο περνάει ο καιρός αναφέρεται όλο και με πιο απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για την προσφορά σου στην ζωή της θυγατέρας της και γενικότερα στην κακοτυχία της.
    • Η πουτάνα είναι κυρία και ποτέ δεν θα σου κάνει σκηνή επειδή πηδάς τη γυναίκα σου / γκόμενα σου.
    Αντίθετα η γυναίκα / γκόμενα σου θα κάνει σίγουρα σκηνή όπου και αν βρίσκεστε την στιγμή που θα μάθει ότι πηδάς μια πουτάνα.
    Η πολιτική μας ζωή βρίσκεται στα χέρια ενός πρωθυπουργού, που πασχίζει αγωνιωδώς να συγκαλύψει μια πραγματικότητα που βοά. Με τη μεγάλη υπόθεση του Μαξίμου-γκέιτ, ο ελληνικός λαός θέτει ένα αμείλικτο ερώτημα: Ποιος κυβερνά τον τόπο;
    Ποιος αλήθεια, τα ολιγαρχικά συμφέροντα, ιδιοκτήτες κάποιων Μέσων Ενημέρωσης συναλλασσόμενοι με την κυβέρνηση ; Οι εκβιαζόμενοι και οι εκβιαστές; Οι συναλλασσόμενοι που διαχειρίζονται την εξουσία και τα χρήματα του ελληνικού λαού; Το κομματικό κράτος και οι σκοτεινοί μηχανισμοί του; Η ΕΥΠ, ένα νέο παρακράτος;
    Ένα αδιαφανές παρακύκλωμα με συντονισμό από το Μαξίμου; Ένα νέο δεξιό κράτος της επανίδρυσης; Οι κολλητοί, οι γενικοί γραμματείς που, στην ουσία είναι προϊστάμενοι των υπουργών τους; Τα DVD και όσοι επιμελήθηκαν το μοντάζ τους; Ή όλοι αυτοί μαζί, σε έναν παρακμιακό εναγκαλισμό διαφθοράς και σήψης; Ποιος πραγματικά κυβερνά τον τόπο, είναι το δημοκρατικό ερώτημα που θέτει ο ελληνικός λαός.
    Δυστυχώς, την ακριβή απάντηση δεν την γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο πρωθυπουργός, τον οποίο εξέλεξε ο ελληνικός λαός για να τον κυβερνήσει, είναι όμηρος, είναι αδύναμος, είναι εξαρτημένος.
    Γνωρίζουμε ότι είναι όμηρος των γενικών γραμματέων, που επιδίδονται συστηματικά στην κατάχρηση της εξουσίας. Γνωρίζουμε ότι το Μαξίμου είναι όμηρος των πρωθυπουργικών συμβούλων, που κουρελιάζουν τους νόμους, χωρίς ενδοιασμό και εξευτελίζουν τον θεσμικό τους ρόλο σε διάφορα μυστικά ραντεβού.
    Γνωρίζουμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι όμηρος βουλευτών, που καταγγέλλονται ως ταχυδρόμοι του εκβιασμού, κάνουν τους διαμεσολαβητές, τους μεσάζοντες, για να μην πω άλλη λέξη, μεταξύ του ΣΔΟΕ και κάποιας επιχείρησης του Τύπου. Για ποιο λόγο, με ποια πρόθεση, με ποιο στόχο;
    Γνωρίζουμε ότι ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος είναι όμηρος του ψέμματος και όταν προφέρει τη λέξη «αλήθεια», σίγουρα κάτι κρύβει. Γνωρίζουμε ότι γίνονται πια υπεράνθρωπες προσπάθειες για συγκάλυψη. Συγκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών, συγκάλυψη της υπόθεσης των ομολόγων, συγκάλυψη της υπόθεσης των καρτέλ, συγκάλυψη της υπόθεσης του Μαξίμου -γκέιτ.
    Γνωρίζουμε και γνωρίζει πια ο ελληνικός λαός ότι, επί Νέας Δημοκρατίας, εάν είσαι παρασιτικά συναλλασσόμενος, μπορείς σε μισή ώρα συναλλαγής να βγάλεις, όσα δεν βγάζουνε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενες οικογένειες μέσα σε ένα χρόνο. Έτσι διαπαιδαγωγείτε εσείς την ελληνική κοινωνία, έτσι διαπαιδαγωγείτε την ελληνική νεολαία.
    Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι όμηροι, είναι ανήμποροι και ακατάλληλοι για να αντιμετωπίσουν την πολλαπλή και επικίνδυνη κρίση, την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν. Κρίση αξιών, κρίση εμπιστοσύνης, κρίση ήθους, κρίση απαξίωσης θεσμών και προσώπων. Η κρίση που ζούμε τον τελευταίο μήνα βέβαια, δεν είναι έκπληξη για μας, είναι η φυσική συνέπεια της πορείας που ακολουθεί η χώρα τέσσερα χρόνια τώρα.
    Το χειρότερο, βέβαια, είναι ότι, σήμερα, όμηρος αυτής της κατάστασης αισθάνεται ο Έλληνας και η Ελληνίδα, ο ελληνικός λαός. Αισθάνεται την ασφυξία της αηδίας, αισθάνεται την ασφυξία της κοινωνικής αδικίας, αισθάνεται την ανασφάλεια της κρατικής ή ιδιωτικής αυθαιρεσίας. Αισθάνεται την ανασφάλεια της συσκότισης της αλήθειας που βλέπει κάθε μέρα. Αισθάνεται ανυπεράσπιστος απέναντι στους καιροσκόπους της εξουσίας.
    Και όλα αυτά, όταν η χώρα έχει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Όταν ο πολίτης ζει καθημερινά την ακρίβεια, την κοινωνική αδικία και ανισότητα, την ανεργία, την υποβάθμιση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, του περιβάλλοντος.
    Όταν, παραδείγματος χάρη, βλέπει σήμερα και παρακολουθεί την κρίση στις διεθνείς χρηματαγορές, όπου εμείς, οι σοσιαλιστές, έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι οι αγορές, από μόνες τους, δεν παράγουν τα καλύτερα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο. Χρειάζεται παρέμβαση, χρειάζεται συστηματική, ουσιαστική ρύθμιση από το κράτος.
    Όταν αφήνουμε ανεξέλεγκτες τις αγορές, τότε τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά, όπως το διαπίστωσε μόλις πρόσφατα και ο αμερικανικός λαός, η αμερικανική κοινωνία. Τότε ακόμα και αν το κράτος παρέμβει, εκ των υστέρων, είναι δύσκολο να επανορθώσει.
    Αυτή η κρίση χτυπά τη χώρα μας. Και αυτή η κρίση μπορεί να είναι εξωγενής, αλλά ενδογενής ήταν η επιλογή αυτής της κυβέρνησης να επενδύσει από τα χρήματα του ελληνικού λαού, από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, στα επικίνδυνα ομόλογα. Αυτά τα οποία σήμερα περνάμε είναι μέρος και της κρίσης διεθνώς, όταν πριν από λίγες μέρες φάνηκε, από τον Τύπο τουλάχιστον, ότι ήδη είχαν χάσει αξία 600 εκατομμυρίων τα ομόλογα, που εσείς επενδύσατε, τα επικίνδυνα, παρατύπως και βεβαίως αδιαφανώς.
    Ενδογενής, επίσης, είναι η κρίση της ελληνικής κυβέρνησης, που αδυνατεί να ασχοληθεί και να θωρακίσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας μας. Αντί να ασχολείται σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, αντί να ασχολείται με την προστασία του εισοδήματος της ελληνικής οικογένειας, αντί να προστατεύσει την περιουσία των Ασφαλιστικών Ταμείων, ευτελίζει θεσμούς, παραμένει θεατής στην ασυδοσία των αγορών, εκποιεί υπέρ «ημετέρων» τη δημόσια περιουσία. Διολισθαίνει, πράγματι, η χώρα σε γκρίζο κατήφορο σήψης και παρακμής.
    Και το αποτέλεσμα είναι και ορατό, και επικίνδυνο. Απομακρύνονται οι πολίτες από την πολιτική, από τον δημόσιο χώρο, απαξιώνονται οι βασικοί μας θεσμοί. Απαξιώνονται οι θεσμοί της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, του κράτους, των μέσων ενημέρωσης. Και τα νοσηρά φαινόμενα που παρακολουθούμε, δεν είναι τίποτε άλλο από μηχανισμός παραγωγής παράνομης νομής του δημόσιου πλούτου και του δημόσιου χρήματος, του χρήματος του ελληνικού λαού.
    Απέναντι σε μια κυβέρνηση, που υπηρετεί τη διαπλοκή, εκτρέφει τη διαφθορά, βασίζεται στην αδιαφάνεια, απέναντι σε μια κυβέρνηση, που θέλει τη Βουλή δέσμια, ανήμπορη να ελέγξει, να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, απέναντι σε υπουργούς, που ειδικεύονται πια στη συγκάλυψη, το ΠΑΣΟΚ, παίρνει πρωτοβουλία, με πρόταση ευθύνης.
    Πρόταση ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό, πρόταση σε όλους τους πολίτες της χώρας. Πρόταση που απευθύνεται, ναι, και στον νεοδημοκράτη ψηφοφόρο, σε αυτόν που αισθάνεται αποτροπή και αηδία με αυτά που βλέπει.
    Απευθύνομαι σε αυτόν, στον νεοδημοκράτη ψηφοφόρο, διότι είναι εθνική επιταγή η αλλαγή, είναι εθνική επιταγή να αλλάξουμε τον ρου αυτής της πορείας της χώρας. Δεν πάει άλλο.
    Το ΠΑΣΟΚ κάνει κεντρική την πρότασή του, πολιτικά αποφασιστική την παρέμβασή του, στην μάχη υπέρ της διαφάνειας και κατά της διαφθοράς, με σειρά σοβαρών μέτρων για το πολιτικό σύστημα της χώρας, με προτάσεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου.
    Η σχετική πρόταση που έχει καταθέσει το ΠΑΣΟΚ διασφαλίζει την αυτονομία της πολιτικής, την ανεξαρτησία του βουλευτή και τη λειτουργική, δημοκρατική σχέση με τον πολίτη. Και αυτή η πρόταση, δεν είναι πρόταση ευκαιρίας ή νέας ευκαιρίας, είναι πράξη τιμής, ευθύνης απέναντι στη δημοκρατία, απέναντι στον πολίτη, απέναντι στην παράταξη και την ιστορία μας.
    Η πρότασή μας αυτή έχει συμπεριληφθεί και στο προεκλογικό μας Πρόγραμμα, έχει συμπεριληφθεί στην πρότασή μας για την Συνταγματική Αναθεώρηση και η εξειδίκευσή της παρουσιάστηκε δημοσίως πρόσφατα, γι' αυτό δεν θα μπω στις λεπτομέρειες.
    Απέναντι στις μικροκομματικές σκοπιμότητες και προτάσεις της κυβέρνησης, όπως αυτή που φέρνει σήμερα, εμείς, σταθερά, διαχρονικά, επιμένουμε σε μια άλλη λογική για το εκλογικό σύστημα, η οποία εντάσσεται σε μια συνολική πρόταση για τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, για τη γνήσια δημοκρατική έκφραση του λαού, χωρίς πάτρωνες, χωρίς νονούς, χωρίς κουμπάρους, για ένα πολιτικό σύστημα που υπερασπίζεται και προστατεύει τα δικαιώματα του κάθε πολίτη, του ελληνικού λαού.
    Εμείς, παλεύουμε για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας, μέσα σ' αυτή την κρίση αυθαιρεσίας και ανομίας. Το ΠΑΣΟΚ, είναι η αξιόπιστη δύναμη, για να βγει από το αδιέξοδο η κοινωνία και να ανακάμψει η χώρα.
    Πρόσφατα, ένα κομμάτι της ηγεσίας του Συνασπισμού, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα, επιδίδονται σε μια εύκολη, λαϊκιστική ισοπέδωση των πάντων, «όλοι ίδιοι είναι».
    Θέλω να τους υπενθυμίσω ότι, ιστορικά, αυτός ο λαϊκισμός, ποτέ δεν ωφέλησε την Αριστερά. Ωφέλησε την ακροδεξιά και τον ολοκληρωτισμό, τις ολοκληρωτικές αντιλήψεις. Τους καλώ κι αυτούς να αντιμετωπίσουν την σημερινή κρίση με υπευθυνότητα, με ευθύνη απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς, να αντιτάξουμε την πρόταση δημοκρατίας, απέναντι στην υποβάθμιση της πολιτικής ζωής, που θέλει η Δεξιά και, βέβαια, κάποια ισχυρά και παρασιτικά συμφέροντα της χώρας.
    Έφτασε η Νέα Δημοκρατία στο σημείο, στην προηγούμενη Βουλή, να επιχειρήσει κοινοβουλευτικό πραξικόπημα στη θεσμικά κορυφαία διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Αυτό επέβαλε στην συνείδησή μας να αποχωρήσουμε από τη διαδικασία.
    Σήμερα, οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, που κινήθηκε από την κοινοβουλευτική η πλειοψηφία, είναι γράμμα κενό, χωρίς αντικείμενο και αποτέλεσμα. Η Συνταγματική Αναθεώρηση είναι νεκρή, όχι μόνο διότι απέχει το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως, διότι οι αναθεωρητέες διατάξεις, που μονομερώς ψήφισε η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στην προηγούμενη Βουλή, δεν γίνονται δεκτές από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και συνεπώς, δεν συγκεντρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό των 180 βουλευτών για την αποδοχή τους.
    Κι αυτό βεβαίως δεν είναι τυχαίο, διότι η Αναθεώρηση του Συντάγματος προϋποθέτει ευρείες συναινέσεις, και αυτές, από την αρχή, τις υπονόμευσε η κυβέρνηση.
    Ωστόσο, σε συνθήκες κρίσης του πολιτικού συστήματος, γενικευμένης διαφθοράς και παρακμής, συνθήκες για τις οποίες ευθύνεται στο ακέραιο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, μπορούμε να μετατρέψουμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος σε μέσο και δυνατότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης, για την εγγύηση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή, για την αποκατάσταση της τιμής της πολιτικής και της αξιοπρέπειας της χώρας.
    Η ευθύνη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μπροστά στο πανθομολογούμενο αδιέξοδο, είναι να προτείνει μέτρα και λύσεις που οδηγούν στην άρση του αδιεξόδου. Αλλάζουν το πολιτικό σύστημα, ισχυροποιούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, επιτρέπουν στη χώρα να αναπνεύσει και να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, αντάξιο της εμπιστοσύνης των πολιτών.
    Αυτή την ευθύνη αναλαμβάνω και εγώ προσωπικά, και το ΠΑΣΟΚ, διότι εμείς, είμαστε ο φορέας της λύσης του προβλήματος, και όχι μέρος της κρίσης του συστήματος.
    Πριν από λίγες μέρες, ανέλαβα την πρωτοβουλία να επισκεφτώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να τον ενημερώσω για τις προτάσεις μας, σχετικά με την θεσμική κατοχύρωση της διαφάνειας, με την πάταξη της διαφθοράς και να ζητήσω συνάντηση όλων των πολιτικών αρχηγών, υπό την Προεδρία του, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης.
    Αυτό δεν θα χρειαζόταν, αν υπήρχε η ουσιαστική πολιτική βούληση από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, εδώ και τέσσερα χρόνια, να προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές καταπολέμησης της διαφθοράς. Αντί να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, η Νέα Δημοκρατία έγινε παραγωγός της διαφθοράς, αντί να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, η σήψη και η διαφθορά έφτασε στο κόκκαλο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
    Γι' αυτό η πρότασή μας είναι πρόταση ευθύνης και πρόταση πολιτικής βούλησης να πάμε μπροστά. Σήμερα, διατυπώνω αυτή την πρόταση, ως συνέχεια της προηγούμενης πρωτοβουλίας μου και είναι η ακόλουθη:
    Να διακηρύξουμε, με συμφωνία όλων των πολιτικών κομμάτων, ότι το έργο της παρούσας Αναθεωρητικής Βουλής έχει λήξει, αφού δεν υπάρχει καμία συμφωνία, άρα και η απαιτούμενη πλειοψηφία για να ψηφιστούν οι αναθεωρητέες διατάξεις.
    Προτείνω να κινήσουμε από την αρχή την διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος, με κύριο αναθεωρητικό αντικείμενο την συνταγματική καθιέρωση συγκεκριμένων κανόνων και μέτρων, για την εγγύηση και καθιέρωση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή, την πάταξη της διαφθοράς, την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, την εγκαθίδρυση μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου, την αυτονομία της πολιτικής απέναντι στα Μέσα Ενημέρωσης και τις σχέσεις της με τα Μέσα Ενημέρωσης, την περιφερειακή δομή του κράτους και, βεβαίως, την πλήρη διαφάνεια στη λειτουργία των Μέσων Ενημέρωσης, όπως και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
    Είναι προφανές ότι, για να κινηθεί από την αρχή η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, πρέπει προηγουμένως, στο πλαίσιο μιας εθνικής συμφωνίας, τα πολιτικά κόμματα να αποφασίσουν ομόφωνα, ποιες είναι οι αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος.
    Απαιτείται σήμερα ευρύτατη συναίνεση, διότι μόνον έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί μια βαθύτατη κρίση με εθνικές διαστάσεις. Με άλλα λόγια, καλώ το σύνολο του πολιτικού κόσμου και των κοινοβουλευτικών δυνάμεων, να εγκαταλείψουμε μία, εν τοις πράγμασι, νεκρή αναθεωρητική διαδικασία και να κινήσουμε τώρα από την αρχή μια νέα, δυναμική, τολμηρή, ριζοσπαστική, δημοκρατική Αναθεώρηση του Συντάγματος.
    Στόχος μας, η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, που χάνεται καθημερινά από τη διακυβέρνησή σας και η επικράτηση επιτέλους αξιών. Είναι η ώρα της ευθύνης και των μεγάλων αποφάσεων. Καλώ όλους, να ανταποκριθούν στο χρέος τους.
    Η υποχρέωσή μας, φυσικά, δεν εξαντλείται στα όρια της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Είναι ανάγκη να νομοθετήσουμε αμέσως και μέτρα, που κατατείνουν στην πάταξη της διαφθοράς, στην εγγύηση της διαφάνειας και τα οποία δεν εμπίπτουν στην διαδικασία αυτή, δεν χρειάζεται δηλαδή η αναθεωρητική διαδικασία.
    Και γι' αυτό, αναδεικνύεται για άλλη μία φορά η χρησιμότητα ενός εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, που είναι δυνατόν να εκπονηθεί σε σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
    Σε κάθε περίπτωση, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θα βρίσκεται κοντά στον πολίτη, υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα του πολίτη, που αισθάνεται ανυπεράσπιστος σήμερα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και θα αναλάβει άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες, με βάση τη δέσμη των προτάσεων που έχει ήδη διατυπώσει και θα καλέσει, βεβαίως, στο Κοινοβούλιο τα άλλα πολιτικά κόμματα, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πολιτικό μας σύστημα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας μας, όπως σήμερα λειτουργεί. Και το σχέδιο νέου εκλογικού νόμου, που προτείνει η κυβέρνηση, καθόλου δεν βελτιώνει την κατάσταση, αντίθετα, την επιδεινώνει δραματικά. Γι' αυτό και καταψηφίζουμε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.
    Η υποβάθμιση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας στην αυτοδυναμία του 39% δεν αποτελεί λύση στα αδιέξοδα της κυβέρνησης. Ως ΠΑΣΟΚ, αν το κοιτάγαμε στενά κομματικά, θα μας βόλευε μια τέτοια πρόταση, να γίνουμε εμείς- και γρήγορα θα έλθει η ώρα, όπως πάει σήμερα η χώρα- να γίνουμε κι εμείς, εύκολα και γρήγορα, κυβέρνηση με πάρα πολύ μεγάλη πλειοψηφία στην Ελληνική Βουλή.
    Δεν είναι αυτό το ζητούμενο και, για μας, δεν είναι αυτοσκοπός η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση είναι το μέσο για να κάνουμε μεγάλες, δημοκρατικές και κοινωνικές αλλαγές στη χώρα υπέρ του πολίτη. Δεν είναι λάφυρο για μας η κυβέρνηση, όπως εσείς την διαχειρίζεστε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Είναι η υπέρτατη ευθύνη, για να υπηρετήσουμε τα συμφέροντα του απλού πολίτη.
    Σήμερα, το ζήτημα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι οι καλπονοθευτικές ρυθμίσεις, η ακόμα πιο σκοτεινή αδιαφάνεια, ο ακόμα σκληρότερος αυταρχισμός. Το ζητούμενο, σήμερα, είναι μια νέα ηθική στην πολιτική. Μια ηθική προσφοράς, και όχι νομής της εξουσίας. Καμιά πολιτική, οικονομική, κοινωνική, δεν θα αποδώσει, εάν δεν αποκαταστήσουμε το ήθος στην πολιτική.
    Το ζητούμενο είναι η θεσμική θωράκιση, η ισχυρή πολιτική βούληση, που θα μας επιτρέψει να εξαφανίσουμε αυτό το απόστημα του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς, πριν προλάβει να καταβροχθίσει την Ελλάδα, που έχει άλλα πολλά σημαντικά να κάνει.
    Και στο εξωτερικό- που εύχομαι όλα να πάνε καλά αύριο με το ταξίδι του κ. Καραμανλή- του το εύχομαι ως Έλληνας πατριώτης, αλλά έχω και μεγάλες ανησυχίες για την στιγμή που επέλεξε ο κ. Καραμανλής, μια στιγμή αλαζονικής συμπεριφοράς της Τουρκίας, μια στιγμή μεγάλης αδυναμίας του ιδίου και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, για να υλοποιήσει αυτό το ταξίδι. Μακάρι, μακάρι να πάνε όλα καλά.
    Το ζητούμενο είναι να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο την Δημοκρατία μας, έτσι ώστε, ποτέ άλλοτε στο μέλλον, καμία κυβέρνηση, όποια και να είναι αυτή, να μην μπορέσει να κυβερνήσει, όπως εσείς κυβερνήσατε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα τελευταία τέσσερα χρόνια της κυβέρνησης Καραμανλή.»
    Τα τσιμπούκια μου αρέσουν πολύ. Προχτές το απόγευμα ήμουν πολύ καυλωμένος και είπα να πάω σε ένα τσοντοσινεμά στον Πειραιά στην Φίλωνος. Έκατσα πίσω-πίσω. Ήταν ένας 50άρης ο οποίος χαίδευε τον πούτσο του πάνω απο το παντελόνι. Τον πλησίασα και έφτασα δίπλα του. Έβαλα το χέρι μου στον πούτσο του και άρχισα να τον χαιδεύω έντονα.
    Αυτός κατέβασε το φερμουάρ και τον πέταξε έξω. Είχε πούτσο όχι πολυ μεγάλο αλλά αρκετά χοντρό. Μου κατέβασε το κεφάλι στον πούτσο του και τότε άρχισα να τον γλύφω. Ήταν πολύ καυλωμένος και του άρεσε τόσο πολύ η πίπα που βογγούσε. Τότε ήρθε δίπλα ένας στην ηλικία μου (γύρω στα 52) με τον πούτσο έξω και άρχισε να σπρώχνει το κεφάλι μου στο δικό του πούτσο. Έκατσα στα γόνατα και άρχισα να τσιμπούκωνω μια τον ένα και μια τον άλλο. Κάποια στιγμή το πενηντάρης με έχυσε στη μάπα και έφυγε. Τότε ήρθε και ένας άλλος γύρω στα 55 με μία τεράστια πούτσα που δυσκολευόμουν να την βάλω στο λαιμό μου. Ο ένας έριχνε πουτσοσκάμπιλα και ο άλλος μου τον έβαζε με΄χρι το λαιμό μέχρι που με έχυσαν και οι 2. Έχυσα και γω και έφυγα ευχαριστημένος απο το σινεμα.

    Πάντα με εκτίμηση
    babis

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση