Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μαγνησίας Κώστας Καρτάλης...

...απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ, μιλώντας σε α' ενικό στους αναγνώστες του PRESS-GR! (Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης ) ...

...απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ, μιλώντας σε α' ενικό στους αναγνώστες του PRESS-GR!

(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)

Γεννήθηκα το 1962. Τελείωσα το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1985 και συνέχισα τις σπουδές μου στις ΗΠΑ με τετραετή ερευνητική υποτροφία που μου προσέφερε η ΝASA μέσα από το Πανεπιστήμιο του Michigan, στην πόλη Ann Arbor. Βρέθηκα το 1985 στη Βόρεια Αμερική, σε ένα πανεπιστημιακό σύστημα τελείως διαφορετικό από το δικό μας στην Ελλάδα. Η διαφορά δεν ήταν τόσο στις γνώσεις που μεταφέρονταν στους φοιτητές, αλλά στην οργάνωση των σπουδών, στην προσαρμοστικότητα τους στις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών, στις δυνατότητες που προσέφεραν για μία σφαιρική πανεπιστημιακή μόρφωση, στην εγγύτητα των φοιτητών με τους διδάσκοντες.

Ολοκλήρωσα το Μάστερ στη Φυσική της Ατμόσφαιρας και συνέχισα τις σπουδές σε επίπεδο διδακτορικού με θέμα τη χρήση των δορυφορικών τεχνολογιών για τη μελέτη του περιβάλλοντος.
 Στο ενδιάμεσο διάστημα, ολοκλήρωσα και το Μάστερ στην Αεροδιαστημική Μηχανική, ειδικότερα δε στο αντικείμενο της Αεροδυναμικής. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, κατατάχθηκα στην Πολεμική Αεροπορία στην οποία υπηρέτησα για δύο έτη. Ολοκληρώνοντας τη θητεία μου, έστειλα το...

 βιογραφικό μου για μία προκήρυξη του Δήμου Αθηναίων με την οποία ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης αναζητούσε συνεργάτες για διάφορα θέματα. Σύντομα βρέθηκα συνεργάτης του Αντώνη Τρίτση για θέματα περιβάλλοντος. Ακόμη και σήμερα μπορώ να πω ότι η συνεργασία αυτή ήταν το μεγαλύτερο «σχολείο» στο οποίο φοίτησα.

 Έμαθα να σκέφτομαι διαφορετικά, σε πολλές περιπτώσεις αντισυμβατικά και με μεγάλη μου έκπληξη έβλεπα τα αποτελέσματα να είναι καλύτερα. Με το θάνατο του Αντώνη Τρίτση, αποχώρησα από το Δήμο Αθηναίων και άρχισα να εργάζομαι ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών σε θέματα που είχαν να κάνουν με την ειδικότητα μου, πάντα στο ευρύτερο αντικείμενο της προστασίας του περιβάλλοντος. Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγην Λέκτορας στον Τομέα Εφαρμογών Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ηλικία 31 ετών. Μία μεγάλη μου φιλοδοξία, να ενταχθώ στο Πανεπιστημιακό σύστημα της χώρας μου, είχε γίνει πραγματικότητα.

Τον ίδιο μήνα, το ΠΑΣΟΚ κέρδισε πανηγυρικά τις εκλογές και ο Κώστας Λαλιώτης και η Ελισάβετ Παπαζώη που είχαν αναλάβει το ΥΠΕΧΩΔΕ (ως Υπουργός και Υφυπουργός αντίστοιχα) με κάλεσαν να αναλάβω ρόλο συμβούλου με έμφαση στην οργάνωση της ελληνικής προεδρίας (που άρχιζε τον Ιανουάριο του 1994) στην ενότητα του περιβάλλοντος. Δέχτηκα με μεγάλη χαρά και έτσι ξεκίνησε μία μακρά πορεία ενασχόλησης με τα κοινά που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το 1994 παντρεύτηκα τη σύζυγο μου Βικτώρια και αποκτήσαμε δύο παιδιά, την Ελένη – Αναστασία και την Ιωάννα που είναι σήμερα δέκα και οκτώ χρονών αντίστοιχα.

Η οικογένεια μου με στήριξε σε όλες τις δύσκολες ή απαιτητικές φάσεις της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας. Το 1998, η Ελισάβετ Παπαζώη έγινε Υπουργός Αιγαίου και τη θέση της πήρε ο Θόδωρος Κολιοπάνος. Συνέχιζα να υποστηρίζω το ΥΠΕΧΩΔΕ σε ότι αφορά στη συνεργασία του με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος και βοήθησα το Υπουργείο Αιγαίου σε δύο ιδιαίτερα θέματα: τη μελέτη για τις επιπτώσεις από την ενδεχόμενη κατασκευή πυρηνικού σταθμού στο Ακουγιού της Τουρκίας αλλά και την προετοιμασία του σχεδίου ανάπτυξης των ελληνικών νησιών με στόχο την άρση της απομόνωσης τους.

Την ίδια χρονιά, εξελέγην Επίκουρος Καθηγητής στον Τομέα Φυσικής Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Αθηνών, διορίστηκα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, του σημαντικότερου Ευρωπαϊκού φορέα για το περιβάλλον και προσκλήθηκα ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πρόσκληση που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το Μάρτιο του 1999, η Ελισάβετ Παπαζώη ως Υπουργός Πολιτισμού μου ζήτησε να ασχοληθώ με την προετοιμασία της Ολυμπιακής νομοθεσίας σε ότι αφορά στη χωροθέτηση των Ολυμπιακών αθλητικών έργων.

Οι δυσκολίες πολλές, οι αντιστάσεις στη χωροθέτηση συγκεκριμένων έργων έντονες, η αδράνεια της διοίκησης χαρακτηριστική. Όμως ο Ολυμπιακός νόμος 2730/99 έγινε πραγματικότητα, ένας νόμος που επέτρεψε τομές στο τοπίο της Αττικής αλλά και έδωσε τα εφόδια για τη χρησιμοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων ως καταλύτη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην Αθήνα και στις άλλες Ολυμπιακές πόλεις (Θεσσαλονίκη, Βόλο, Πάτρα, Ηράκλειο). Το Σεπτέμβριο του 1999 ανέλαβα τη θέση του Ειδικού Γραμματέα Ολυμπιακών Αγώνων στο Υπουργείο Πολιτισμού, μετά από την τιμητική πρόταση της Ελισάβετ Παπαζώη και την έγκριση του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Αυτόματα τέθηκα – σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία – σε αναστολή καθηκόντων στο Πανεπιστήμιο, πλην όμως κράτησα τα διδακτικά μου καθήκοντα με σύμφωνη γνώμη της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Φυσικής.

Η επικοινωνία με τους φοιτητές στο αμφιθέατρο αλλά και στα εργαστήρια αποτελεί πάντα μία εξαιρετικά παιδαγωγική διαδικασία, τόσο για τους διδάσκοντες όσο και για τους διδασκόμενους. Το Μάιο του 2000, ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης με όρισε γραμματέα της Διυπουργικής Επιτροπής Συντονισμού Ολυμπιακής Προετοιμασίας, Επιτροπή στην οποία προήδρευε ό ίδιος. Το Φεβρουάριο του 2001 αναβαθμίσθηκα στη θέση του Γενικού Γραμματέα Ολυμπιακών Αγώνων, θέση από την οποία παραιτήθηκα στις 8 Μαρτίου 2004 παρά την τιμητική πρόσκληση του Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή να παραμείνω στη σύνθεση της νέας Κυβέρνησης. Στο ενδιάμεσο διάστημα (Μάρτιος 2003) ορίστηκα Πρόεδρος της εταιρείας «Ολυμπιακά Ακίνητα» του ελληνικού δημοσίου, εταιρεία που είχε σαν σκοπό την προετοιμασία του μετα-ολυμπιακού σχεδίου αξιοποίησης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Παραιτήθηκα στις 8 Μαρτίου 2004 και από αυτή τη θέση. Η θητεία μου στην προηγούμενη Κυβέρνηση στο αντικείμενο της Ολυμπιακής προετοιμασίας ήταν η πιο παραγωγική περίοδος της ζωής μου. Η χώρα κέρδισε πολλά στοιχήματα, είδε πολλά νέα έργα να κατασκευάζονται δίνοντας λύσεις σε υπάρχοντα προβλήματα αλλά και προοπτικές για το μέλλον. Η δημόσια διοίκηση εκσυγχρονίστηκε, κρίσιμοι χώροι στην Αθήνα και στις άλλες Ολυμπιακές πόλεις κερδήθηκαν, σπουδαίες αθλητικές εγκαταστάσεις κατασκευάστηκαν, το δίκτυο μεταφορών εμπλουτίστηκε με πολλά νέα χιλιόμετρα μετρό αλλά και με το τραμ και τον προαστιακό, ο εθελοντισμός απέκτησε διαστάσεις πρωτόγνωρες, η Ολυμπιακή παιδεία έφερε κοντά στη διοργάνωση όλους τους μαθητές της χώρας.

Από την Ολυμπιακή προετοιμασία του Βόλου κρατώ ότι προχώρησαν σημαντικά έργα για το Βόλο, τη Νέα Ιωνία και τη Μαγνησία αλλά και ότι αναπτύχθηκε ένας δυναμισμός που ξεπερνούσε κομματικές διαφορές και έφερε σημαντικά αποτελέσματα. Κρατώ όμως και το λήθαργο στον οποίο έπεσε η περιοχή μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, λήθαργος που στέρησε πολλές νέες ευκαιρίες από το μέλλον της. Ενδιάμεσα, τον Ιανουάριο του 2001 εξελέγην μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, θέση από την οποία αποχώρησα στο τέλος του 2006. Από τη θέση αυτή είχα την ευκαιρία να συμβάλλω στην κατάρτιση της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής. Το Μάιο του 2004, έτρεξα 500 μέτρα με την Ολυμπιακή φλόγα στην περιοχή Γιάλοβα Μεσσηνίας. Ο χρόνος που κράτησε αυτή η διαδρομή μου φάνηκε ατέλειωτος, ενώ οι εκδηλώσεις συγκίνησης από τους απλούς πολίτες που παρακολουθούσαν τη λαμπαδηδρομία έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Τον ίδιο μήνα, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με όρισε υποψήφιο ευρωβουλευτή στην ένατη θέση του ψηφοδελτίου. Στις εκλογές που ακολούθησαν, το ΠΑΣΟΚ εξέλεξε οκτώ ευρωβουλευτές. Το Δεκέμβριο του 2004, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνω την Προεδρία του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ) – Ανδρέας Παπανδρέου, θέση την οποία επισήμως ανέλαβα στο τέλος Ιανουαρίου 2005. Στο ΙΣΤΑΜΕ είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε θέματα που απασχολούν την οικονομία και την κοινωνία σήμερα αλλά και να συζητήσουμε ζητήματα που είναι ταμπού για την ελληνική κοινή γνώμη (www.istame.gr). Με την παρότρυνση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ λειτουργήσαμε ως μία «δεξαμενή σκέψης» σύγχρονου σοσιαλιστικού κόμματος. Το Μάρτιο του 2005, εξελέγην μέλος του Εθνικού Συμβουλίου (πρώην Κεντρικής Επιτροπής) του ΠΑΣΟΚ, θέση την οποία διατηρώ έως σήμερα. Παράλληλα συμμετείχα σε εβδομαδιαία βάση στις συνεδριάσεις του Συντονιστικού Οργάνου του ΠΑΣΟΚ. Τον Οκτώβριο του 2005, τιμήθηκα με το μετάλλιο της πόλης των Αθηνών για την προσφορά μου στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Ακολούθησε η ανώτερη διάκριση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής με την απονομή κατά τη σύνοδο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνο (2006) του Ολυμπιακού μεταλλίου για τις «εξαιρετικές υπηρεσίες που προσέφερα για την επιτυχή διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας». Στην ομιλία μου τότε είχα επισημάνει ότι είμαι περήφανος για την Ελλάδα που μπορεί να ανταποκρίνεται σε στοιχήματα του μεγέθους των Ολυμπιακών Αγώνων. Εξακολουθώ και το πιστεύω και σήμερα, αν και η σημερινή κατάσταση δυστυχώς απογοητεύει καθώς στοιχήματα χάνονται και ελπίδες για το μέλλον εξανεμίζονται. Τον Ιούνιο του 2006 συμμετείχα στο Προεδρείο της Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ για την Περιφερειακή Ανάπτυξη. Το Μάρτιο του 2006, εξελέγην Αναπληρωτής Καθηγητής στον Τομέα Εφαρμογών Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, ανέλαβα συμβουλευτικό ρόλο ως προς τεχνικά θέματα των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου και του Λονδίνου. Στο διάστημα Σεπτέμβριος 2006 έως και Μάιο 2007 συμμετείχα στην προετοιμασία του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ που εγκρίθηκε τελικά στο Προγραμματικό Συνέδριο στις 19 Μαίου 2007. Το Μάιο του 2007 ανακηρύχθηκα – από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ - υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Μαγνησία και παρέδωσα λίγες εβδομάδες αργότερα την προεδρία του ΙΣΤΑΜΕ στην αντιπρόεδρο του ΔΣ κ. Μαριλένα Κοππά παραμένοντας μέλος του ΔΣ. Εκλέχτηκα Βουλευτής Μαγνησίας στις Βουλευτικές Εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007, αλλά και στις τελυταίες του 2009. Τέλος, στο διάστημα μετά τις εθνικές εκλογές του 2004 παρακολούθησα ενεργά τα θέματα της Μαγνησίας και δημοσίευσα μεγάλο αριθμό άρθρων στα τοπικά μέσα ενημέρωσης (www.kkartalis.gr).

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Απλές στιγμές με τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Το ότι πρέπει να πάω τα παιδιά μου στο σχολείο.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Δεν θυμάμαι. Πάντως δεν συμβαίνει σπάνια.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Επιμονή.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Επιμονή.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα αθώα.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Έκλαψα από χαρά στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Εκτιμώ ιδιαίτερα το έργο του Ιωάννη Καποδίστρια.
Ποιοι είναι οι ήρωες σου σήμερα;
Οι άνθρωποι με αναπηρία. Χρειάζεται να κάνουν αγώνα ακόμα και για τα αυτονόητα.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
"Δράκος" του Ν. Κούνδουρου και "Θάνατος στη Βενετία" του Λ. Βισκόντι.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Δυτική Αφρική.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, Νίκος Καζαντζάκης.
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Την ειλικρίνεια. Σπανίζει.
…Και σε μια γυναίκα;
Τη συντροφικότητα.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Μάνος Χατζιδάκις
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
"I did it my way", Frank Sinatra
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
"Εκατό χρόνια μοναξιάς", του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Κλωντ Μονέ, με «συναρπάζει» η ηρεμία των χρωμάτων.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Μπλε.
Ποιές θεωρείς τις μεγαλύτερες επιτυχίες σου;
Τις πηγαίνω κάθε πρωί στο σχολείο...
Το αγαπημένο σου ποτό;
Βότκα με πάγο και μία φέτα λεμόνι.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Μετανιώνω όταν άθελα μου πληγώνω ανθρώπους.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Την υποκρισία.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Το διάβασμα.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Η μοναξιά των γηρατειών..
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Μόνο στα παιδιά μου όταν δεν μπορούν να καταλάβουν την αλήθεια.
Ποιο είναι το μότο σου;
Πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση.
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Χωρίς να το καταλάβω, ενδεχομένως στον ύπνο μου.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Πως έγινε ο κόσμος αλλά και ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή…
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Υπήρχαν και καλύτερες μέρες.