Η δημοσιογράφος Νάντια Κατσαρού...

...μια αληθινά ελεύθερη γυναίκα, απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ, για το PRESS-GR (Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης ) Γεννήθη...

...μια αληθινά ελεύθερη γυναίκα, απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ, για το PRESS-GR

(Επιμέλεια:
Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)

Γεννήθηκα και έζησα στην Κομοτηνή. Στα 20 παντρεύτηκα και έγινα μάνα. Μεγάλωνα το παιδί μου και συγχρόνως ψαχνόμουν διαβάζοντας πολύ και ασχολούμενη με το θέατρο και τη ζωγραφική. Όσο μπορούσα, εκεί, στην άκρη του κόσμου. Ασχολίες που σχεδόν εγκατέλειψα όταν, καμιά δεκαριά χρόνια μετά, ξεκίνησα δουλειά. Με εκπομπές σε τοπικό ραδιόφωνο αρχικά. Αργότερα ως...
 δημοσιογράφος σε περιφερειακό κανάλι. Στη συνέχεια με δική μου εταιρεία παροχής υπηρεσιών επικοινωνίας, δημοσίων σχέσεων και διοργάνωσης εκδηλώσεων. Δημόσιες σχέσεις στην Κομοτηνή. Δε διάλεξα το πιο κατάλληλο μέρος, ούτε την πιο κατάλληλη εποχή.
Δεν είχα κάτι άλλο να κάνω στην Κομοτηνή. Το παιδί μεγάλωσε, ο γάμος με έπνιγε, δε με χωρούσε ο τόπος. Έφυγα για την ελευθερία. Στην Αθήνα ξεκίνησα από το μηδέν. Σαν τους μετανάστες. Ήταν δύσκολο να ξαναγίνω δημοσιογράφος. Δεν το έψαξα και πολύ. Εξάλλου ένιωθα πολύ κυνηγημένη για να κυνηγάω την είδηση. Πλασιέ βιβλίων και τσιγγάνικη ζωή. Μέσα σε ένα χρόνο αλώνισα καμιά δεκαριά πόλεις. Ανίκανη πωλήτρια. Στο σύστημα πόρτα – πόρτα. Στο μαγαζί με τα Σουφλιώτικα μεταξωτά που ανέλαβα, τα πάω καλύτερα.
Το βίτσιο του γραψίματος δεν το ξεπέρασα ποτέ. Στο τέλος έκανα ένα μπλογκ και ησύχασα. Έχω και μια στήλη σε εφημερίδα (ανταπόκριση από τα εξωτικά Εξάρχεια στην blog press) που μου επιτρέπει να έχω άποψη. Το πρώτο μου βιβλίο, με τίτλο “για μια χούφτα λίρες” γράφτηκε στην Κομοτηνή. Εκδόθηκε πριν από ένα μήνα από τις εκδόσεις Σοκόλη – Κουλεδάκη. Ήταν ένα ρεπορτάζ που δε μου έκατσε ποτέ. Δε μου μιλούσαν στην κάμερα οι ασχολούμενοι με το άθλημα της αναζήτησης θησαυρών. Μου μιλούσαν όμως οφ κάμερα για τις περιπέτειές τους. Με ιντριγκάρισε το θέμα. Κι ας μην ήταν τύπου άρλεκιν. Και έβαλα τις ιστορίες τους, στην ιστορία που έστησα. Τώρα άρχισα να γράφω άλλα τρία. Η πουτάνα η ζωή. Με παίδεψε, αλλά μου έδωσε μαζεμένο υλικό τον τελευταίο καιρό. Να δούμε πότε θα τα πάρω στα σοβαρά για να τα προχωρήσω.

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Έρωτας και Ελευθερία.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Η ανάγκη. Και δύο ξυπνητήρια που χτυπάνε ανά πέντε λεπτά, σαν δαιμονισμένα. Τα μισώ.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Γελάω πολύ. Η τελευταία φορά ήταν πριν από λίγο, όταν ένας φίλος μου μού είπε ότι δεν έχει τι να βάλει. Μιλάμε για τρεις ντουλάπες που ξεχειλίζουν.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Χιούμορ, ειλικρίνεια, (αυτο)σαρκασμός.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Το ότι δεν μπορώ να κάνω τουμπεκί όταν πρέπει. Ή αλλιώς, το σύνδρομο της Κασσιανής. Συν ότι η Κασσιανή είχε και κάποιο τακτ. Εγώ θα το ρίξω και το μπινελίκι μου.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Η επιείκεια είναι άλλο ένα ελάττωμά μου. Καταλήγω να τσαλαπατιέμαι. Δεν πρέπει.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Κλαίω πολύ. Τελευταία το κάνω όταν θυμάμαι περιπτώσεις που δόθηκα και ξοδεύτηκα χωρίς να αξίζει τον κόπο.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Να πω πάλι για την Κασσιανή ή αφήνω την ιστορία και το γυρνάω στα θρησκευτικά;
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Οι άνθρωποι που αγωνίζονται για τα ιδανικά τους και υποστηρίζουν τις ιδέες τους και τις επιλογές τους, μέχρι τελικής πτώσεως.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Τα άπαντα του Μπουνιουέλ. Και η επίσης σουρεαλιστική ταινία του Νίκου Ζερβού, ο Δράκουλας των Εξαρχείων. Από τότε ήθελα να φύγω από την Κομοτηνή και να ζήσω στα Εξάρχεια. Το κατάφερα πριν από δύο χρόνια.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Πολύ ταπεινό. Στο νησί των Μεγάλων Θεών. Στη Σαμοθράκη.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Ηλίας Πετρόπουλος, Τσάρλς Μπουκόφσκι και άλλοι “αλήτες”.
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Κάποτε με συγκινούσε το χιούμορ, αλλά άλλαξα γνώμη. Τώρα θέλω να είναι Άντρας. Αρχιδάτος. Γενναίος. Με ψυχή. Γεμίσαμε σούργελα που πουλάνε αντριλίκι και κατουριούνται μπροστά στη μαμά τους.

…Και σε μια γυναίκα;

Επίσης να είναι Γυναίκα. Αρχιδάτη. Γενναία. Με ψυχή. Γεμίσαμε πουτανάκια. Κάποιος έβγαλε βρώμα ότι με την πουτανιά θα γίνουν σπουδαίες. Άι σιχτίρ.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Βαμβακάρης. Και άλλοι. Μην κάτσω να αραδιάσω.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Σε κλειστό χώρο ποτέ. Γρουσουζιά. (Πλακίτσα).
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Πετρόπουλος γενικώς. (Κολλημένη, σημαδεμένη κι αμετανόητη).
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Νταλί. Σετάκι με τον αγαπημένο μου σκηνοθέτη. Σουρεαλισμός και ξερό ψωμί.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Με το χαρακτήρα που έχω, ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι; Το κόκκινο.
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Η ανατροφή του γιου μου. Καμαρώνω ένα σπουδαίο, ελεύθερο νέο που αξιοποιεί τα ταλέντα του. Και το ότι οδεύω σταθερά προς την ελευθερία.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Tσίπουρο. Με μεζέ, καλή παρέα και ρεμπέτικο.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Είμαι αμετανόητη. Γι' αυτό επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Τη μιζέρια. Την υποκρισία. Την αγνωμοσύνη. Την προδοσία. Το ξεπούλημα. Το καριολίκι. Το “εγώ” πάνω απ' όλα. Το δήθεν. Τον καθωσπρεπισμό. Το σουσουδισμό. Τη σοβαροφάνεια. Το κοίταγμα στην τσέπη. Το κοίταγμα στα βυζιά. Την κότα που κρατάει επιδεικτικά στον καρπό τη LV τσάντα. Τον κομπλεξικό μικροτσούτσουνο που γαμάει με τα λεφτά του ή με το κάμπριο που αγόρασε με δόσεις. Την απουσία αξιών. Την απουσία ιδανικών. Την απουσία ήθους (και παρακαλώ μην πάει το μυαλό σας στην ηθική, η απουσία της οποίας δε με ενοχλεί). Την απουσία ψυχής.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Γράψιμο. Βόλτες στα Εξάρχεια. Αλητείες με φίλους. Κάποτε ζωγράφιζα, κάποια στιγμή μπορεί να ξαναπιάσω τα πινέλα μου.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Μετά από αυτά που έχω τολμήσει, “δε μας φοβίζει ο θάνατος, δε μας τρομάζει η πείνα”.
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;

Μόνο για να μην προδόσω την εμπιστοσύνη κάποιου που μου εκμυστηρεύτηκε κάτι. Κατά τ' άλλα ποτέ. Κι ας καταστραφώ.
Ποιο είναι το μότο σου;
Γύρευε. (Το κόλλησα από τον κολλητό μου το Γιώργο).
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Γεμάτη. Να τα έχω ζήσει και να τα έχω νιώσει όλα.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Να μου δώσει εξηγήσεις. Για διάφορα. Θα του πάρω εγώ μια συνέντευξη που θα τη θυμάται.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Σήμερα νιρβάνες, αύριο ανησυχίες, δε με λες και σταθερή.