Επιστροφές, αγγελιόσημο και η αδυναμία μετάβασης στη νέα εποχή...

Aπό το marketingweek.gr Η αδυναμία μετάβασης στη νέα εποχή, τόσο από την πλευρά της πολιτικής εξουσίας, όσο και από την πλευρά των ε...

Aπό το marketingweek.gr

Η αδυναμία μετάβασης στη νέα εποχή, τόσο από την πλευρά της πολιτικής εξουσίας, όσο και από την πλευρά των εμπλεκόμενων στις αγορές που επηρεάζουν οι κρατικές παρεμβάσεις, είναι προφανής στον δημόσιο διάλογο για όλα τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τη χώρα.

Ο χώρος της Επικοινωνίας, ο οποίος ταλαιπωρείται εδώ και δεκαετίες από τις στρεβλώσεις του αγγελιοσήμου και του καθεστώτος ρύθμισης των επιστροφών που δημιούργησε ο νόμος Βενιζέλου, δεν θα μπορούσε να είναι δυστυχώς η εξαίρεση.
Η κυβέρνηση στα θέματα αυτά δείχνει άβουλη και άπρακτη και μεταξύ των εμπλεκομένων και ενδιαφερομένων δεν φαίνεται να δημιουργείται κοινός τόπος συνεννόησης, όπως προέκυψε και από τις συζητήσεις στο πρόσφατο Συνέδριο «Επικοινωνία: Η επόμενη μέρα». Οι ορθολογικές λύσεις και στα...
δύο αυτά μεγάλα θέματα είναι απλές και δεν χρειάζεται μεγάλη φιλοσοφία για να φτάσει κανείς σε ένα ελάχιστο συμφωνίας, αν ξεχάσει τις επί μέρους ιδιοτέλειες και αναζητήσει τι αφορά στην καλή λειτουργία της αγοράς και στο καλώς νοούμενο δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον.
Στο αγγελιόσημο η απάντηση είναι απλή. Κατάργηση και υπαγωγή των ενδιαφερομένων σε ένα κανονικό σύστημα εισφορών και συνταξιοδοτικών παροχών που να είναι ανάλογες με τις εισφορές τους. Τα σχετικά δε ταμεία να προσαρμόσουν τις παροχές που δίνουν στις πραγματικές τους δυνατότητες. Το μόνο που θα μπορούσε να συζητηθεί είναι η μετάβαση προς το νέο σύστημα όπου -λόγω της κρίσεως- θα μπορούσε να σχεδιαστεί με μια μεταβατική περίοδο προσαρμογής (π.χ. σταδιακή μείωση μέχρι την κατάργηση μέσα στο διάστημα μιας πενταετίας και αντίστοιχη διαδρομή για το θέμα των εισφορών).
Στις επιστροφές επίσης τα πράγματα είναι απλά. Αρκεί η καλή πληροφόρηση και η διαφάνεια, για να προστατευτούν οι διαφημιζόμενοι από οποιαδήποτε πιθανότητα κατάχρησης του συστήματος των επιστροφών εις βάρος τους. Με στοιχειώδεις κανόνες διαφάνειας και καλής πληροφόρησης και την ευρεία δημοσιότητα που ήδη υπάρχει σε ό,τι αφορά τα βασικά στοιχεία αναφορικά με την ακροαματικότητα και την αναγνωσιμότητα, οι διαφημιζόμενοι μπορούν θαυμάσια να προστατεύσουν τον εαυτό τους από οποιαδήποτε κακή υπηρεσία από την πλευρά των διαφημιστικών εταιρειών και των Μέσων, η οποία να γίνεται μέσω του συστήματος των επιστροφών. Πέραν των κανόνων για τη διαφάνεια και την καλή πληροφόρηση, το κράτος δεν πρέπει να έχει καμμία απολύτως σχέση με το συγκεκριμένο θέμα.
Ο λόγος που δεν προχωρούν ρυθμίσεις στη βάση αυτή είναι απλός. Η ελληνική κοινωνία, πολλές από τις παθολογίες της οποίας κατ’ εξοχήν εμφανίζονται στον ευρύτερο χώρο της Επικοινωνίας και των Μέσων Ενημέρωσης, δεν έχει ακόμα πάρει την απόφαση ότι η εποχή έχει αλλάξει. Οι ίδιες παλιές συνήθειες, η ίδια προσπάθεια να διατηρηθούν τα «κεκτημένα» ενός συστήματος που απέτυχε και κατέρρευσε υπό το βάρος των αποτυχιών και των αμαρτημάτων του, παραμένουν ζωντανές και κατ’ εξοχήν καθορίζουν τις καθημερινές συμπεριφορές.
Πόσο θα διαρκέσει αυτό κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Το βέβαιο είναι ότι και στην αγορά της Επικοινωνίας, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες, η ανάγκη για ορθολογική λειτουργία δεν είναι πλέον πολυτέλεια. Είναι μια σκληρή πραγματικότητα, την οποία επιβάλλουν με τρόπο αμείλικτο οι συνθήκες.