Από το ΔΗΚΚΙ Για μια πρόταση Εξουσίας και Ενότητας. Για απελευθέρωση από την Κατοχή και τον Ολοκληρωτισμό, από την σκόπιμη καταστροφ...
Από το ΔΗΚΚΙ
Για μια πρόταση Εξουσίας και Ενότητας.
Για απελευθέρωση από την Κατοχή και τον Ολοκληρωτισμό, από την σκόπιμη καταστροφή της Οικονομίας, την κατευθυνόμενη φτώχια, την κατάργηση των δικαιωμάτων, τον διαμελισμό της Ελλάδας...
Τετάρτη 13/4/2011 6.30 μ.μ. στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Πειραιά Αγ. Κωνσταντίνου 3 (στον πεζόδρομο του Δημοτικού Θεάτρου στο Σιντριβάνι).
Ομιλητές:
• Μηλιαράκης Μανώλης, εκδότης της Χριστιανικής
• Χωραφάς Βαγγέλης, εκδότης συγγραφέας.
• Δεληνταδάκης Μπάμπης, μέλος του ΠΓ του ΔΗΚΚΙ
Για απελευθέρωση από την Κατοχή και τον Ολοκληρωτισμό, από την σκόπιμη καταστροφή της Οικονομίας, την κατευθυνόμενη φτώχια, την κατάργηση των δικαιωμάτων, τον διαμελισμό της Ελλάδας...
Τετάρτη 13/4/2011 6.30 μ.μ. στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Πειραιά Αγ. Κωνσταντίνου 3 (στον πεζόδρομο του Δημοτικού Θεάτρου στο Σιντριβάνι).
Ομιλητές:
• Μηλιαράκης Μανώλης, εκδότης της Χριστιανικής
• Χωραφάς Βαγγέλης, εκδότης συγγραφέας.
• Δεληνταδάκης Μπάμπης, μέλος του ΠΓ του ΔΗΚΚΙ
ΑΝΤΕ ΑΠΟΛΕΙΦΑΔΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Ο ΑΡΧΗΓΟ ΣΑΣ Ο ΤΣΟΒΟΛΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ,ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΠΡΟ ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΟ ΓΟΥΔΙ ΤΟ ΓΟΥΔΟΧΕΡΙ . ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΦΤΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΑΛΛΙΟΤΡΑΒΗΓΜΑ ΒΡΗΚΑΤΕ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΚΡΗ.ΝΕΟ ΚΡΑΣΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΠΑΛΙΑ ΒΑΡΕΛΙΑ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΜΑΘΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΕΛΛΟ ΟΙ ΛΑΚΩΝΕΣ ΔΙΑΛΑΛΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕ Η ΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΙΘΑ [ΜΙΚΗ]ΤΡΕΧΑΤΕ ΝΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΣΤΑΣΙΔΙ ΜΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΘΑΙΤΕ ΣΑΝ ΤΣ ΜΩΡΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ.ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΑΤΕ.ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΑΤΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ,ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΒΓΗΚΕ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΛΑΚΩΝΙΑ ΜΑΤΩΣΕ ΘΡΑΣΙΜΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΡΕ ΟΙ ΑΡΡΟΥΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΗ ΚΑΤΑΦΑΓΑΝ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΧΗ.ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ.ΑΠΟ ΤΟ ΔΝΤ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ.ΛΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΤΕ ΣΥΓΧΥΣΗ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΜΑΡΙΑ ΣΑΣ ΦΟΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΑΟ ΓΥΜΝΟΣΑΛΙΑΓΚΕΣ
ΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΒΓΗΚΑΝΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΤΙΚΑ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΝΑΙ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένο σε όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1943 -1985
ΑπάντησηΔιαγραφήH αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία
περιμένοντας.
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής
θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό
ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά
κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε
ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και
μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...