Από τον Κώστα Κατάρα* Απίστευτη αλληλεγγύη, καρτερικότητα, κόσμια συμπεριφορά, πειθαρχία, απουσία λεηλασιών , είναι ορισμένες μόνο από ...
Από τον Κώστα Κατάρα*
Απίστευτη αλληλεγγύη, καρτερικότητα, κόσμια συμπεριφορά, πειθαρχία, απουσία λεηλασιών , είναι ορισμένες μόνο από τις αρετές της Ιαπωνικής κοινωνίας που μας θύμισε ο πρόσφατος σεισμός και οι καταστροφικές παρενέργειές του. Τα πλήγματα στη χώρα αυτή μας θύμισαν το γεγονός ότι η κοινωνία στη Ιαπωνία, με τις πολύ βαθιές της ρίζες πού συνδέουν ισχυρά τα μέλη της, έχει ανεξάντλητα αποθέματα κοινωνικής δύναμης σε σύγκριση με άλλες ¨σπασμένες κοινωνίες¨ ( broken societies). Σπασμένες κοινωνίες όπως στις ΗΠΑ αλλά και αρκετές χώρες της Ευρώπης που χαρακτηρίζονται από την..
..κατάρρευση του κοινωνικού κεφαλαίου. Κάτι που μεταξύ άλλων εκφράζεται από τη διάλυση της έννοιας της γειτονιάς , έως την αποκοινωνικοποιημένη νεολαία.
Ο καθηγητής του Harvard T. Lifson αναφέρει στο American Thinker αυτό που αρκετά χρόνια πριν του είχαν εξηγήσει οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι όταν για ένα διάστημα ζούσε εκεί :
Σε τι διαφέρει ένα κρουαζιερόπλοιο από ένα φέρι μπόουτ ;
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι Γιαπωνέζοι έχουν μια ¨κουλτούρα ντροπής¨ (shame culture), σε αντίθεση με την ¨κουλτούρα ενοχής¨ (guilt culture) των ανθρώπων στη Δύση. Δηλαδή οι άνθρωποι εκεί συμπεριφέρονται κόσμια για να μην χαρακτηρισθούν αρνητικά από τους γύρω τους και όχι από την υιοθέτηση ενός κεντρικού ηθικού προτάγματος.
Η κουλτούρα ντροπής είναι αυτή όπου ο κύριος μηχανισμός για τον έλεγχο στους νέους αλλά και στους ενήλικες είναι η απειλή της ντροπής και ο συνεπακόλουθος φόβος του εξοστρακισμού από την οικογένεια, την ομάδα, το επαγγελματικό περιβάλλον, τη γειτονιά, την κοινωνία. Αντίθετα, στην κουλτούρα ενοχής ο έλεγχος διατηρείται με τη συνεχή δημιουργία και ενίσχυση συναισθημάτων ενοχής και τη συνακόλουθη απειλή της τιμωρίας και σωφρωνισμού για αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ελλάδα - Ιαπωνία: Τόσο κοντά, τόσο μακριά
Ακόμη και στο αχανές Τόκιο, οι Γιαπωνέζοι έχουν τις κατάλληλες δομές για τη διασύνδεση της γειτονιάς και των μελών της. Επίσης έχουν σε υψηλή εκτίμηση την αρχαία ελληνική ιδέα του ¨οίκου¨. Όχι βέβαια με την απλή έννοια του νοικοκυριού / εξοπλισμού, αλλά με την έννοια της φήμης, της τιμή και της υστεροφημίας του ονόματος της οικογένειας. Άλλωστε, η ιδέα του χαρακίρι ( Seppuku η Harakiri ) , δηλ. η έντιμη κατά τους Γιαπωνέζους αυτοκτονία που ξεκίνησε από τους σαμουράι και που μόνο σε αυτή την κοινωνία υπάρχει, στοχεύει να προστατέψει τις αξίες και την τιμή και να διώξει την ντροπή, όχι μόνο του ατόμου που το πραγματοποιεί αλλά όλης της οικογένειας, δηλαδή του ¨οίκου¨. (κατά τον 19ο αιώνα περίπου 1500 άτομα τον χρόνο αυτοκτονούσαν με χαρακίρι στην Ιαπωνία)
Κανένας Γιαπωνέζος δεν είναι απλά ένα ανώνυμο άτομο. Είναι και επίσημα μέλος ενός ¨οίκου¨ ( στα Γιαπωνέζικα ie), κάτι το οποίο ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι έχουν μερίδιο στην κοινωνία και έτσι θα πρέπει να δείχνουν υπεύθυνη συμπεριφορά. Γιατί όπως λένε στη χώρα αυτή : ¨η δόξα (φήμη) που κτίζεις σε 1000 χρόνια μπορεί να καταστραφεί σε μια ώρα από μια άστοχη συμπεριφορά¨
Πόσους ανθρώπους γνωρίζεις σε 15 λεπτά απόσταση ;
Οι μελέτες δείχνουν ότι ένα υψηλό κοινωνικό κεφάλαιο (social capital) οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της κοινωνίας, η οποία εκδηλώνεται μεταξύ άλλων και με μια πειθαρχημένη συμπεριφορά καθώς και χαμηλά επίπεδα εγκληματικότητας. Ο καθηγητής Richard Layard (LSE, συγγραφέας του Happiness και πρόσφατα ομιλητής στο Μέγαρο) λέει: ¨οι δείκτες εγκληματικότητας είναι υψηλότεροι όταν υπάρχει γεωγραφική κινητικότητα. Ένας από τους καλούς δείκτες είναι ο αριθμός των ανθρώπων που κάθε άτομο γνωρίζει σε απόσταση 15 λεπτών από το σπίτι του… όσο περισσότερους ανθρώπους γνωρίζει τόσο η εγκληματικότητα είναι χαμηλότερη¨. Επίσης σημειώνει ότι η εγκληματικότητα αυξήθηκε μεταξύ 1950 – 1980 στον ανεπτυγμένο κόσμο, με μόνη εξαίρεση την Ιαπωνία.
Η ανοικτή, πολυπολιτισμική, κοινωνία πλεονέκτημα η αδυναμία ;
Στη Δύση οι κοινωνικοί επιστήμονες πιστεύουν (ή πίστευαν άραγε ; ) ότι η έλλειψη πολιτισμικής, εθνικής, φυλετικής και θρησκευτικής ποικιλότητας (diversity) αποτελεί την αχίλλειο φτέρνα της Γιαπωνέζικης κοινωνίας. Η Ιαπωνία είναι σχεδόν η μόνη χώρα στο βιομηχανικό ανεπτυγμένο κόσμο η οποία αρνήθηκε ( έχει απορρίψει ) την ιδέα της ¨ποικιλότητας¨ σαν φιλοσοφία / διαδικασία μετασχηματισμού της κοινωνίας της. Η Ιαπωνική κοινωνία με την άρνηση της να δεχθεί μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα διατήρησε, διευκολυνόμενη και από τη γεωγραφική της θέση, την ομοιογένειά της - κάτι που οδηγεί μεταξύ άλλων και στην εκπληκτική αλληλεγγύη των μελών της - και δεν οδηγήθηκε σε στασιμότητα ( stagnation) και εκφυλισμό όπως προέβλεπαν οι κοινωνιολόγοι της Δύσης. Αντίθετα, οι σχετικές μελέτες στις ΗΠΑ δείχνουν (Καθηγητής Ratman, συγγραφέας του ¨Bowling Alone¨ ) ότι το κοινωνικό κεφάλαιο στη Αμερική άρχισε να φθίνει (plunge) από το 1965.
Η Ιαπωνία μπορεί να μας δώσει εξαιρετικά μαθήματα για το πώς να πετύχουμε στη Δύση χαμηλούς δείκτες εγκληματικότητας, διαζυγίων, ναρκωτικών και άλλων κοινωνικών ασθενειών όπως τονίζει ο T.R. Reid στο σχετικό βιβλίο του (Confucius Lives Next Door ).
Τα πιο πάνω προσφέρουν εξαιρετικό επιστημονικό υλικό που δείχνουν την αδιαμφισβήτητη υπεροχή της ¨ομοιογενούς κοινωνίας¨, αντίθετα από τα μέχρι σήμερα υποστηριζόμενα από επιστήμονες της Δύσης. Η κα Α. Μέρκελ αλλά και ο Ν.Κάμερον έχουν δηλώσει ¨η ιδέα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας απέτυχε στη χώρα μας (δηλ σε Γερμανία και Αγγλία). Με το πολυπολιτισμικό μοντέλο που υιοθέτησε το κράτος ενθαρρύναμε διαφορετικές κουλτούρες να ζουν χωριστά η μία από την άλλη …κάτι που οδήγησε σε μια απώλεια ταυτότητας στη Βρετανία , ¨ ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ν. Κάμερον.
Οι πιο πάνω σκέψεις γράφηκαν για να αποδώσουν τιμή στη γενναία στάση της Ιαπωνικής κοινωνίας τώρα που δοκιμάζεται . Φαίνεται όμως ότι τα ευρήματα που αναδύονται από τη σύντομη αυτή αναφορά πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα , καθώς η ομοιογένεια της κοινωνίας στη χώρα μας απειλείται με δραματική μετάλλαξη .
(*) Ο Κώστας Κατάρας είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου “Nice” Capitalism, USA, 2008 (Amazon ), επιστημονικός συνεργάτης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διατελέσει εμπειρογνώμονας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες. ( Email : costas@costaskataras.org , Web: http://www.costaskataras.org/ ).
..κατάρρευση του κοινωνικού κεφαλαίου. Κάτι που μεταξύ άλλων εκφράζεται από τη διάλυση της έννοιας της γειτονιάς , έως την αποκοινωνικοποιημένη νεολαία.
Ο καθηγητής του Harvard T. Lifson αναφέρει στο American Thinker αυτό που αρκετά χρόνια πριν του είχαν εξηγήσει οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι όταν για ένα διάστημα ζούσε εκεί :
Σε τι διαφέρει ένα κρουαζιερόπλοιο από ένα φέρι μπόουτ ;
- Οι Γιαπωνέζοι είναι σαν επιβάτες σε κρουαζιερόπλοιο. Γνωρίζουν ότι πρέπει να συνυπάρξουν με άλλους ανθρώπους για το επόμενο διάστημα και έτσι είναι ευγενικοί και συμπεριφέρονται έτσι ώστε να μην κάνουν εχθρούς, αλλά να διατηρήσουν όλα σε μια φιλική και ευγενική βάση
- Οι Αμερικανοί είναι σαν επιβάτες σε φέρι μπόουτ . Γνωρίζουν ότι στο τέλος ενός σύντομου ταξιδιού θα αποβιβασθούν και πιθανόν δε θα συναντήσει ξανά ο ένας τον άλλο ποτέ. Έτσι, αν σπρώξουν και πατήσουν τους άλλους για να βγουν πρώτοι δε θα έχουν να αντιμετωπίσουν καμία συνέπεια. Είναι ο καθένας για τον εαυτό του , για πάρτη του.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι Γιαπωνέζοι έχουν μια ¨κουλτούρα ντροπής¨ (shame culture), σε αντίθεση με την ¨κουλτούρα ενοχής¨ (guilt culture) των ανθρώπων στη Δύση. Δηλαδή οι άνθρωποι εκεί συμπεριφέρονται κόσμια για να μην χαρακτηρισθούν αρνητικά από τους γύρω τους και όχι από την υιοθέτηση ενός κεντρικού ηθικού προτάγματος.
Η κουλτούρα ντροπής είναι αυτή όπου ο κύριος μηχανισμός για τον έλεγχο στους νέους αλλά και στους ενήλικες είναι η απειλή της ντροπής και ο συνεπακόλουθος φόβος του εξοστρακισμού από την οικογένεια, την ομάδα, το επαγγελματικό περιβάλλον, τη γειτονιά, την κοινωνία. Αντίθετα, στην κουλτούρα ενοχής ο έλεγχος διατηρείται με τη συνεχή δημιουργία και ενίσχυση συναισθημάτων ενοχής και τη συνακόλουθη απειλή της τιμωρίας και σωφρωνισμού για αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ελλάδα - Ιαπωνία: Τόσο κοντά, τόσο μακριά
Ακόμη και στο αχανές Τόκιο, οι Γιαπωνέζοι έχουν τις κατάλληλες δομές για τη διασύνδεση της γειτονιάς και των μελών της. Επίσης έχουν σε υψηλή εκτίμηση την αρχαία ελληνική ιδέα του ¨οίκου¨. Όχι βέβαια με την απλή έννοια του νοικοκυριού / εξοπλισμού, αλλά με την έννοια της φήμης, της τιμή και της υστεροφημίας του ονόματος της οικογένειας. Άλλωστε, η ιδέα του χαρακίρι ( Seppuku η Harakiri ) , δηλ. η έντιμη κατά τους Γιαπωνέζους αυτοκτονία που ξεκίνησε από τους σαμουράι και που μόνο σε αυτή την κοινωνία υπάρχει, στοχεύει να προστατέψει τις αξίες και την τιμή και να διώξει την ντροπή, όχι μόνο του ατόμου που το πραγματοποιεί αλλά όλης της οικογένειας, δηλαδή του ¨οίκου¨. (κατά τον 19ο αιώνα περίπου 1500 άτομα τον χρόνο αυτοκτονούσαν με χαρακίρι στην Ιαπωνία)
Κανένας Γιαπωνέζος δεν είναι απλά ένα ανώνυμο άτομο. Είναι και επίσημα μέλος ενός ¨οίκου¨ ( στα Γιαπωνέζικα ie), κάτι το οποίο ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι έχουν μερίδιο στην κοινωνία και έτσι θα πρέπει να δείχνουν υπεύθυνη συμπεριφορά. Γιατί όπως λένε στη χώρα αυτή : ¨η δόξα (φήμη) που κτίζεις σε 1000 χρόνια μπορεί να καταστραφεί σε μια ώρα από μια άστοχη συμπεριφορά¨
Πόσους ανθρώπους γνωρίζεις σε 15 λεπτά απόσταση ;
Οι μελέτες δείχνουν ότι ένα υψηλό κοινωνικό κεφάλαιο (social capital) οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της κοινωνίας, η οποία εκδηλώνεται μεταξύ άλλων και με μια πειθαρχημένη συμπεριφορά καθώς και χαμηλά επίπεδα εγκληματικότητας. Ο καθηγητής Richard Layard (LSE, συγγραφέας του Happiness και πρόσφατα ομιλητής στο Μέγαρο) λέει: ¨οι δείκτες εγκληματικότητας είναι υψηλότεροι όταν υπάρχει γεωγραφική κινητικότητα. Ένας από τους καλούς δείκτες είναι ο αριθμός των ανθρώπων που κάθε άτομο γνωρίζει σε απόσταση 15 λεπτών από το σπίτι του… όσο περισσότερους ανθρώπους γνωρίζει τόσο η εγκληματικότητα είναι χαμηλότερη¨. Επίσης σημειώνει ότι η εγκληματικότητα αυξήθηκε μεταξύ 1950 – 1980 στον ανεπτυγμένο κόσμο, με μόνη εξαίρεση την Ιαπωνία.
Η ανοικτή, πολυπολιτισμική, κοινωνία πλεονέκτημα η αδυναμία ;
Στη Δύση οι κοινωνικοί επιστήμονες πιστεύουν (ή πίστευαν άραγε ; ) ότι η έλλειψη πολιτισμικής, εθνικής, φυλετικής και θρησκευτικής ποικιλότητας (diversity) αποτελεί την αχίλλειο φτέρνα της Γιαπωνέζικης κοινωνίας. Η Ιαπωνία είναι σχεδόν η μόνη χώρα στο βιομηχανικό ανεπτυγμένο κόσμο η οποία αρνήθηκε ( έχει απορρίψει ) την ιδέα της ¨ποικιλότητας¨ σαν φιλοσοφία / διαδικασία μετασχηματισμού της κοινωνίας της. Η Ιαπωνική κοινωνία με την άρνηση της να δεχθεί μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα διατήρησε, διευκολυνόμενη και από τη γεωγραφική της θέση, την ομοιογένειά της - κάτι που οδηγεί μεταξύ άλλων και στην εκπληκτική αλληλεγγύη των μελών της - και δεν οδηγήθηκε σε στασιμότητα ( stagnation) και εκφυλισμό όπως προέβλεπαν οι κοινωνιολόγοι της Δύσης. Αντίθετα, οι σχετικές μελέτες στις ΗΠΑ δείχνουν (Καθηγητής Ratman, συγγραφέας του ¨Bowling Alone¨ ) ότι το κοινωνικό κεφάλαιο στη Αμερική άρχισε να φθίνει (plunge) από το 1965.
Η Ιαπωνία μπορεί να μας δώσει εξαιρετικά μαθήματα για το πώς να πετύχουμε στη Δύση χαμηλούς δείκτες εγκληματικότητας, διαζυγίων, ναρκωτικών και άλλων κοινωνικών ασθενειών όπως τονίζει ο T.R. Reid στο σχετικό βιβλίο του (Confucius Lives Next Door ).
Τα πιο πάνω προσφέρουν εξαιρετικό επιστημονικό υλικό που δείχνουν την αδιαμφισβήτητη υπεροχή της ¨ομοιογενούς κοινωνίας¨, αντίθετα από τα μέχρι σήμερα υποστηριζόμενα από επιστήμονες της Δύσης. Η κα Α. Μέρκελ αλλά και ο Ν.Κάμερον έχουν δηλώσει ¨η ιδέα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας απέτυχε στη χώρα μας (δηλ σε Γερμανία και Αγγλία). Με το πολυπολιτισμικό μοντέλο που υιοθέτησε το κράτος ενθαρρύναμε διαφορετικές κουλτούρες να ζουν χωριστά η μία από την άλλη …κάτι που οδήγησε σε μια απώλεια ταυτότητας στη Βρετανία , ¨ ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ν. Κάμερον.
Οι πιο πάνω σκέψεις γράφηκαν για να αποδώσουν τιμή στη γενναία στάση της Ιαπωνικής κοινωνίας τώρα που δοκιμάζεται . Φαίνεται όμως ότι τα ευρήματα που αναδύονται από τη σύντομη αυτή αναφορά πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα , καθώς η ομοιογένεια της κοινωνίας στη χώρα μας απειλείται με δραματική μετάλλαξη .
(*) Ο Κώστας Κατάρας είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου “Nice” Capitalism, USA, 2008 (Amazon ), επιστημονικός συνεργάτης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διατελέσει εμπειρογνώμονας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες. ( Email : costas@costaskataras.org , Web: http://www.costaskataras.org/ ).
Σε μια χωρα με τετοια ΜΕΓΑΛΗ σεισμικοτητα
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τετοιες ΜΝ ΗΜΕΣ απο ατομικες βομβες
Π Ω Σ
πηραν την αποφαση να κανουν ΤΟΣΟΥΣ πολλους πυρηνικους αντιδραστηρες;
-Λογω ΧΑΜΗΛΗΣ νοημοσυνης;
-Λογω συμπεριφορας "ολα για την παρτη μας";
-Λογω "σταρχιδισμου" για το περιβάλλον;
-Λογω ΠΑΡΑΒΛΕΨΗΣ και ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗΣ στους υπολοιπους κατοικους αυτου του πλανητη;
_Λογω του "συνδρομου της ντροπης" τους που τους εκανε λαλακες απο την πολυ ντροπη;
- Εδω, κ. Καταρα, συμπληρωσε κι εσυ ενα-δυο λογους
.....
Πως και ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΑΝ συνδικατα, ενωσεις, ομαδες, σωματεια, ΜΚΟ, κλπ., να ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΟΥΝ γι αυτο το ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ με τους αντιδραστηρες;
Ντρεποντουσαν;
Τωρα τι κανουν;
Εξακολουθουν να ντρεπονται;
Το αποτελεσμα ειναι φρικτο. Αξιζε τον κοπο;
Εδω στην μακρινη Ελλαδα ΚΛΑΙΜΕ για τους τοσους νεκρους.
Εκει; Τι κανουν; Ειναι ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ;
Δεν ακουμε κατι για αυτο. Ολοι τουμπεκι.
ΓΙΑΤΙ;
Τι κοινωνια της ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ ειναι αυτη;
Τι κοινωνια - μαφια;
Τα θαβουν τα κακα τους σαν τις γατες....
Ομως τελικα βγαινουν στην φορα . . . . .
Ευχαριστω
Το πρώτο κύμα ραδιενεργού νέφους έφτασε στην Ευρώπη, σύμφωνα με μετρήσεις σε οκτώ σημεία της Γαλλίας. Παράλληλα η ανεξάρτητη επιτροπή μέτρησης ραδιενέργειας της Γαλλίας, CRIIRAD, προειδοποιεί τις ευαίσθητες ομάδες του...
ΑπάντησηΔιαγραφήπληθυσμού να αποφεύγουν την κατανάλωση πλατύφυλλων λαχανικών, καθώς μέσω της βροχής μεταφέρθηκε ραδιενέργεια στη γη και στη συνέχεια στα τρόφιμα.
Συγκεκριμένα βρέφη, γυναίκες που θηλάζουν και εγκυμονούσες θα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση βρόχινου ύδατος καθώς και συγκεκριμένων τροφών όπως πλατύφυλλα λαχανικά, φρέσκο γάλα και κρεμώδες φρέσκο τυρί.
Οι πληροφορίες που δημοσιεύονται στην έρευνα δεν αφορούν μόνον τη Γαλλία αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης, καθώς το επίπεδο μόλυνσης του αέρα είναι ίδιο στο Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ελβετία.
Η επιτροπή πρόσθεσε περαιτέρω ότι “αναφορικά με το νερό της βρύσης, οι υπόγειες λεκάνες ή οι μεγάλοι ποταμοί δεν πρέπει να παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα. Ωστόσο η κατάσταση των υδάτων από δεξαμενές που συλλέγουν νερό της βροχής από μία ή περισσότερες λεκάνες απορροής, όπως οι πλαγιές των βουνών, πρέπει να εξεταστεί λεπτομερέστερα.”
Όσον αφορά το πότισμα των κήπων με νερό βροχής, το CRIIRAD προτείνει το πότισμα του εδάφους και όχι των φύλλων των λαχανικών, καθώς η απορρόφηση είναι γρηγορότερη και πιο σημαντική στην επιφάνεια του φύλλου παρά μέσω των ριζών.
Όσον αφορά τις Η.Π.Α., οι μετρήσεις δείχνουν πως έχουν πληγεί από την ραδιενέργεια, οι δυτικές ακτές, οι οποίες δέχθηκαν το ραδιενεργό νέφος από την Ιαπωνία, 6-10 ημέρες πριν τη Γαλλία.
Η επιτροπή αποκάλυψε ότι σε πολλά σημεία τα επίπεδα συγκέντρωσης ραδιενεργού ιωδίου 131 στις ΗΠΑ είναι 8-10 φορές υψηλότερα των κανονικών.
Με βάση τις αναλύσεις του εργαστηρίου της η CRIIRAD θεωρεί ότι η δραστηριότητα του ιωδίου 131 στον αέρα θα μπορούσε να έχει φτάσει, και να υπερβαίνει το 10 mBq/m3 στη Γαλλία.
Ειδικότερα στην πόλη Valence, η δραστηριότητα της πυκνότητας του αέρα άγγιξε τα 9 mBq/m3 από τις 30 Μαρτίου, έως και την 31η Μαρτίου.Στη συνέχεια της έρευνας για την ποιότητα του αέρα στην περιοχή Valence αποκαλύπτεται ότι η δραστηριότητα του ιωδίου 131 προχώρησε πέραν του 1 mBq/m3 στις 27-28 Μαρτίου, 5 mBq/m3 28-30 Μαρτίου, για να φθάσει στο ανώτατο όριο των 9 mBq/m3 στις 30-31 Μαρτίου
Ο Σόρος
ΑπάντησηΔιαγραφήέκανε το πρώτο του δισεκατομμύριο ως κερδοσκόπος το 1992 με την υποτίμηση της βρετανικής λίρας και προκάλεσε δυστυχία σε εκατομμύρια σκληρά εργαζόμενους Βρετανούς πολίτες. Πήγε να προκαλέσει το 1999 το σκάνδαλο Russiagate, όπου σχεδόν θα κατέρρεε η ρωσική οικονομία. Είχε χαρακτηριστεί ως «μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές ληστείες στην ιστορία της ανθρωπότητας».
Έκανε το ίδιο στην Ταϊλάνδη και τη Μαλαισία το 1997, προκαλώντας την ασιατική οικονομική κρίση εκείνης της εποχής. Ο Πρωθυπουργός της Μαλαισίας Mahathir Mohamad τον αποκάλεσε «κακοποιό και βλάκα», ενώ ένας βουλευτής της Ταϊλάνδης τον ανέφερε ως "Δράκουλα". Επίσης, βοήθησε στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στην Ιαπωνία, την Ινδονησία, τη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Βιρμανία με τις επιδρομές του στην οικονομία αυτών των χωρών.
Στα 81 του, το γονάτισμα της Αμερικής φαίνεται να είναι το τελικό του σχέδιο. «Το κύριο εμπόδιο για μια σταθερή και δίκαιη παγκόσμια τάξη είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ήρθε η ώρα για μια πολύ σοβαρή αναπροσαρμογή», έχει πει.
Αγαπητέ κ. Κατάρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ιαπωνία αναβάθμισε την σοβαρότητα της καταστάσεως του πυρηνικού ατυχήματος , παράλληλα υποβάθμισε ραγδαία την σοβαρότητά της ως χώρα και ως λαός. Όταν πειθαρχημένα αποδέχθηκαν, εδώ και σαράντα χρόνια , την εγκατάσταση πυρηνικών αντιδραστήρων ισχύος στην σεισμογενή τους χώρα, ε... τότε γαμώ την πειθαρχία τους. Επειδή θέτουν σε κίνδυνο και κόσμο που δεν ευθύνεται για την απερισκεψία τους αναμένω ομαδικά Harakiri . Ήρκεσε αυτή η στιγμή για να καταρρεύσει η , ψευδής όπως αποδείχθηκε, φήμη που έχτισαν για χίλια τόσα χρόνια. Αγαπητέ Ιαπωνολάγνε δες επί τέλους την κατάσταση όπως είναι.
Προσωπικά, τώρα το έμαθα, δεν πίστευα ότι οι "σοβαροί" Γιαπωνέζοι θα είχαν στο σεισμογενές έδαφός τους πυρηνικούς αντιδραστήρες ισχύος.
Να είσαι καλά
http://www.youtube.com/watch?v=sBJ-LsK2jeY
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειαζεται να δειτε τιποτε αλλο..
Μα πόσο ηλίθιοι είστε όλοι σας;;; Πως νομίζετε ότι μπορούσαν να τροφοδοτηθούν οι χιλιάδες βαριές βιομηχανίες των Ιαπώνων, με "ανεμογεννήτριες" ή με "φωτοβολταϊκά"; Μήπως με εισαγόμενο και ρυπογόνο άνθρακα; Το μόνο λάθος τους ήταν ότι στους σχεδιασμούς τους υπολόγισαν για έξι μέτρα τσουνάμι, ενώ τελικά ήταν δώδεκα. Σταματήστε τις μαλακίες λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μη ηλίθιε αλλά απρεπή και ανάγωγε Ανώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται ότι δεν σε επηρεάζει η φρικτή πραγματικότητα . Η Ιαπωνία επέλεξε να κινδυνεύσει αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που επεφύλασσε και για άλλους. Όπως ο αναιδής καπνιστής αδιαφορεί για τους μη καπνιστές. Που πήγε η δήθεν ανατολίτικη ευγένεια; Αυτά τα σαράντα χρόνια δεν έγινε καμία επέκταση στο πρόγραμμα των πυρηνικών αντιδραστήρων ισχύος και αυτό όχι γιατί καλύφθηκαν οι ανάγκες τους αλλά; διότι αποδείχθηκε ασύμφορο. Βέβαια για τον ίδιο λόγο δεν έγινε και εκσυγχρονισμός των 56 υπαρχόντων αντιδραστήρων. Τώρα το κόστος είναι ανυπολόγιστο.
Αλλά φίλε μου, τσουνάμι 10 ή 15 μέτρων και σεισμός 9 ρίχτερ δεν θα γίνει στο Λονδίνο που δεν κάνει σεισμούς αλλά στην σεισμογενή Ιαπωνία. Για το ενεργειακό τους πρόβλημα, ούτως εχόντων των πραγμάτων, να έκαναν ότι κάνει μια σοβαρή σεισμογενής χώρα. Αυτοί λοιπόν έπρεπε να αφήσουν τις μαλακίες και κάποιοι που εκ του ασφαλούς μας χαρακτηρίζουν ηλιθίους.
να είσαι καλά