Έναρξη του 3ου μέρους της παράστασης «ανεύθυνος άρχων»…

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Από αυτή τη στιγμή ξεκινά το τρίτο μέρος της παράστασης, «ανεύθυνος άρχων». Στο πρώτο μέρος πρωταγωνίστησαν...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Από αυτή τη στιγμή ξεκινά το τρίτο μέρος της παράστασης, «ανεύθυνος άρχων». Στο πρώτο μέρος πρωταγωνίστησαν Καραμανλής- Παπανδρέου. Με τον πρώτο να ζεσταίνει την πατάτα της χρεοκοπίας και τον δεύτερο να απαιτεί εδώ και τώρα να την πιάσει στα χέρια του και να την συνθλίψει, καθώς «λεφτά υπάρχουν». Έτσι του έλεγαν από το ΔΝΤ και πιθανόν και από αλλού στις  ΗΠΑ, αν και σήμερα του λένε τα αντίθετα. Έφτασαν να προσποιούνται ότι τον εκβιάζουν, παίζοντας γερό παιχνίδι με τους Γερμανούς και στις πλάτες της Ελλάδας ασφαλώς, τώρα πια που το δεύτερο μέρος του έργου ολοκληρώνεται με το δόλιο: λεφτά δεν υπάρχουν δίχως ξεπούλημα και κοινωνικό ξεζούμισμα.

Σήμερα, λοιπόν, το ΔΝΤ απειλεί ότι δεν θα....

εκταμιεύσει την επόμενη δόση του δανείου προς την Ελλάδα, εάν δεν είναι εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση του προγράμματος από την ΕΕ για τους επόμενους 12 μήνες. Από την άλλη κυβερνήσεις μερικών χωρών τις ευρωζώνης απειλούν ότι δεν θα εγκρίνουν επιπλέον δανειακή στήριξη προς την Ελλάδα αν αποσυρθεί το ΔΝΤ. Ταυτόχρονα οι Γερμανοί κάνουν πλέον ότι μπορούν για να  βγάλουν από τα πόδια τους τούς Αμερικανούς ,δίχως παράλληλα να χάσουν την δυνατότητα να αντλούν πόρους από το ΔΝΤ  για να χρηματοδοτούν την κρίση. Θέλουν το χρήμα του ΔΝΤ, αλλά όχι την πολυδιαφημισμένη τεχνογνωσία του, μόνον που αυτό δεν έχει ξαναγίνει έτσι ακριβώς!

Αν μπερδεύεστε  είναι επειδή το παιχνίδι αγρίεψε, όπως θα γνωρίζουν οι φίλοι που παρακολουθούν τα γραπτά μου. Τώρα περνάμε στο τρίτο μέρος της παράστασης, με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου να παίζει τα ρέστα του σε ένα σκληρό γύρο πόκας με τους υπόλοιπους ηγέτες του πολιτικού συστήματος. Είναι τραγικό αυτό που παρατηρώ, αλλά τώρα πια ο καπετάνιος έχει σαλπάρει για πέρα από τα βράχια, στα οποία ήδη έριξε την χώρα. Πάμε κατά άβυσσο μεριά, όπως μας είχαν προειδοποιήσει εγκαίρως Παπούλιας-Παπανδρέου! Κάτι περισσότερο γνώριζαν. Μάλλον ολόκληρο το σχέδιο που εφαρμόζουν. Είχαν διαβάσει ολόκληρο το σενάριο του έργου, έστω πριν από τις διορθώσεις!  Το τρίτο μέρος της παράστασης «ανεύθυνος άρχων», ξεπερνά κατά πάσα πιθανότητα τα όρια του δράματος. Μάλλον πρόκειται για έργο τρόμου, αλλά μην τα βάζετε κάτω, αντλήστε από το χιούμορ σας και το χιούμορ του δίπλα σας. Θα μας χρειασθεί!

Ο Γιώργος Παπανδρέου με το σημερινό επεισόδιο μοιάζει να προσπαθεί να διαμορφώσει νέες πλαστές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ «υπεύθυνων»και «καιροσκόπων» πολιτικών ηγετών, στον δρόμο προς τις εκλογές. Είναι και αυτό ένα ακόμη δείγμα ή αν προτιμάται σύμπτωμα της πολιτικής ανευθυνότητας εκείνων που δεν έχουν πλέον προσωπικό ιδεολογικό στίγμα συναφές με την ιδεολογική φυσιογνωμία των κομμάτων των οποίων ηγούνται.

Έτσι διαμορφώνεται ένα ταραγμένο προεκλογικό περιβάλλον, από εκείνους που δίχως φρόνηση και στοιχειώδη σοβαρότητα εκβιάζουν την κοινωνία με την δραματική εμπειρία της Αργεντινής, αν δεν παραδοθεί ο Ελληνικός λαός άνευ όρων στα χέρια εκείνου που επί δύο περίπου χρόνια εξαπατά διαρκώς την κοινωνία ή άλλων που έχουν ήδη έτοιμους στο ψυγείο. Επιδιώκουν μάλιστα, παράλληλα με τις νέες διαχωριστικές γραμμές εντός του πολιτικού συστήματος να διχάσουν και την κοινωνία μεταξύ «υπεύθυνων» και «ανεύθυνων» πολιτών. Ο πρωθυπουργός στήνει νοερώς δύο κάλπες, όπου στη μία θα ψηφίζουν οι «υπεύθυνοι» σαν κι αυτόν και τον Κρατζαφέρη, ενώ στην άλλη οι «ανεύθυνοι» σαν όλους τους άλλους που είχε σήμερα δίπλα του στο προεδρικό τραπέζι της πόκας. Πάλι καλά διότι αν έκανε εκλογές πριν φέρει το μνημόνιο, όπως θα έπρεπε, οι κάλπες θα ήταν πάλι δύο με τις επιγραφές: «αντιξουσιαστές της τρόικας» και «αντιμνημονιακοί εξουσιαστές». Είπαμε, οπλιστείτε με χιούμορ, τα πράγματα αν δεν ήταν ζόρικα θα ήταν για ξεκαρδιστική, θερινή επιθεώρηση.

Το κρίμα στο λαιμό σας, μας λένε τώρα αγχωμένα οι εκπρόσωποι αυτών που μας πήραν στο λαιμό τους! Και εδώ πλέον τα πράγματα αγριεύουν. Επιδιώκουν πιθανότατα ένταση. Είναι βέβαιο πως επιθυμούν να οδηγηθούμε σε εκλογές κάτω από ανώμαλες καταστάσεις και αυτό δεν μπορεί να το συλλάβει ο νους ενός δημοκρατικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Σήμερα ήταν η τελευταία ευκαιρία να  οδηγηθούμε σε εκλογές υπό ομαλές πολιτικά συνθήκες. Ο κ. Παπανδρέου μάλλον έχει επιλέξει να προκληθεί προηγουμένως τεχνητή και ουσιαστικά απολιτική, πολιτική κρίση. Αλλιώς δεν εξηγείται η απόφασή του για την σύγκληση του σημερινού Συμβουλίου. Την στάση των υπολοίπων αρχηγών την γνώριζε (προχθές άλλωστε τους είχε δει έναν-έναν), άρα ήθελε να προκαλέσει μέσω αυτής της σκηνής, μια φαντεζί ψευδοκρίση στο πολιτικό σύστημα για να την εκμεταλλευτεί στη συνέχεια εκλογικά. Αυτό αποκαλείται επιεικώς αριβιστισμός και είναι εκδήλωση μεγίστης ανευθυνότητας. Πρόκειται για τον πλέον έντονο καιροσκοπισμό που έχει δείξει πρωθυπουργός μετά την χούντα .

Ο μόνος λόγος που θα «εξηγούσε» λογικά την σημερινή Σύνοδο θα ήταν η άμεση προσφυγή σε εκλογές με κοινή συμφωνία των πολιτικών αρχηγών για την επιλογή της πιο σύντομης, δημοκρατικής και οικονομικής ασφαλώς διαδικασίας. Από τη στιγμή που ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε να «προχωρήσει μόνος του» είναι πρόδηλο ότι έπαιξε ένα ανάρμοστο «θέατρο» που δυναμιτίζει το πολιτικό κλίμα και καίει εντελώς τον ρόλο του Προέδρου, οδηγώντας τα πράγματα ταχύτατα σε χαοτικές μορφές τις οποίες θα μπορούσαμε και έπρεπε να αποφύγουμε.

Ο πρωθυπουργός μοιάζει να επιλέγει να οδηγηθούμε βήμα-βήμα σε εκλογές μέσα στο χάος, πιστεύοντας ότι έτσι θα εκθέσει τους πολιτικούς του αντιπάλους και στο εκλογικό σώμα και στη διεθνή κοινή γνώμη. Συνεχίζει ακάθεκτος το παιχνίδι διασυρμού της χώρας και την διαλεκτική των ναυαγίων. Από ναυάγιο σε ναυάγιο πάμε, αλλά τώρα θα επιχειρήσει να φορτώσει κυρίως στον Αντώνη Σαμαρά την ευθύνη. Για το οικονομικό ναυάγιο έφταιγε ασφαλώς αποκλειστικά η ΝΔ, όπως ισχυρίζεται ο κ. Παπανδρέου και οι φανατικοί υποστηρικτές της τρόικας (ποιας τρόικας πια, και εκεί εμφανίζουν διχασμό μεταξύ «ανεύθυνων» και «υπεύθυνων»!), όπως και για το πολιτικό άλλωστε που διαπιστώνεται σήμερα. Για την αριστερά δεν τίθεται ζήτημα: αυτοί φταίνε γενικώς, ιδεολογικώς για όλα! Έχει δίκιο η Αλέκα Παπαρήγα, ιδεολογική, νεοφιλελεύθερη τρομοκρατία ασκούν Παπανδρέου και καθεστώς, επιχειρώντας μάλιστα είτε να καθυποτάξουν απολύτως τον Σαμαρά ή να τον εξευτελίσουν πριν από την κάλπη. Είπαμε το παιχνίδι χόντρυνε και παίζονται ρέστα, δεν σηκώνει πάσο και να «ξανακουβεντιάσουμε το μνημόνιο»! Αν δεν βάλουν στο τσεπάκι τον Σαμαρά η προκήρυξη των εκλογών θα καθυστερήσει. Δεν είναι ότι δεν τον έχουν ήδη στο χέρι, αλλά ότι τον θέλουν απολύτως άβουλο να επιδίδεται απλώς σε δημόσιες σχέσεις και να λέει μόνον «ναι». Ναι, δίχως κόνξες! Όταν τα πράγματα είναι σοβαρά για τους πάτρωνες της Ελλάδας η λέξη «διαπραγμάτευση» θεωρείται επαναστατική. Άκου διαπραγμάτευση, που θα έλεγε και ο Πάγκαλος! Απαιτείται ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ, δηλαδή αυτό που κάνει ο κ. Παπανδρέου με απόλυτη επιτυχία και διεθνή αναγνώριση, από εκείνους που αποφάσισαν ότι δεν μας ταιριάζει πλέον το ευρώ! Εκτός αν με αυτά τα καμώματα επιχειρείται να εκφραστεί στο πρόσωπο του κ. Σαμαρά η αντιμνημονιακή τάση και να εξασθενήσει το ρεύμα προς τα αριστερά. Είναι πρόδηλο ότι το ενδεχόμενο αυτό δεν αποκλείει και την στρατηγική απόλυτης χειραγώγησης του αρχηγού της ΝΔ. 

Αλήθεια ποιόν ωφελεί αυτή η προσέγγιση; Τι είδους βρώμικο παιχνίδι παίζεται; Πού το πάει ο κ. Παπανδρέου; Θέλει απλώς να περιθωριοποιήσει την αντιπολίτευση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό ή κερδίζει και άλλο χρόνο προς όφελος αυτών που παζαρεύουν την στρατηγική αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους αυτή την περίοδο; Ενώπιον αυτού του προβλήματος δεν θα έπρεπε ήδη να έχει προσφύγει σε εκλογές για να δώσει στην χώρα την ευκαιρία επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους από μια φρέσκια κυβέρνηση με νωπή εντολή, που δεν θα δεσμεύεται ενδεχομένως από την δική του στάση; Δεν καταλαβαίνει ότι από σήμερα αντί για αυξημένη νομιμοποίηση σε κάθε του ενέργεια θα βιώνει μια απολύτως δικαιολογημένη πολιτικά κρίση νομιμοποίησης;