Από το ClopYandPastE.blogspot.com Ας υποθέσουμε ότι προσπαθούμε να αποσαφηνίζουμε κάτι το οποίο έχει υποπέσει στην αντίληψή μας στο παρε...
Από το ClopYandPastE.blogspot.com
Ας υποθέσουμε ότι προσπαθούμε να αποσαφηνίζουμε κάτι το οποίο έχει υποπέσει στην αντίληψή μας στο παρελθόν και βρίσκεται στη μακροπρόθεσμη μνήμη μας (ή χάθηκε στη βραχυπρόθεσμη δίχως να προλάβει να πάει στην μακροπρόθεσμη) και νιώθουμε ότι δεν το πετυχαίνουμε. Τί μπορεί να συμβαίνει;
- Μπορεί όντως να μην θυμόμαστε αυτό το κάτι
- Μπορεί να νομίζουμε ότι δεν το θυμόμαστε
Στη 2η περίπτωση αυτό μπορεί να συμβαίνει, γιατί εκ πρώτης όψεως το αντιμετωπίσαμε επιπόλαια και επιδερμικά κυρίως για λόγους απροσεξίας και έλλειψης συγκεντρώσεως χρίζοντάς το έτσι ικανό για αποσαφήνιση (εφόσον βρισκόμαστε σε θέση ερμηνείας και όχι παθητικής υιοθέτησης (απλής ανάγνωσης, ακοής) των μηνυμάτων που δεχόμαστε, είναι πολύ πιθανό κάποια απ' αυτά εκ των υστέρων να...
χρειάζονται αποσαφήνιση) και εν συνεχεία με μια πιο προσεκτική, εμπεριστατωμένη και ενήμερη ματιά που μπορεί να πηγάζει και από τα συμφραζόμενα (κοινώς το συγκείμενο) να το θεωρούμε κάτι κοινό που άδικα ταλαιπώρησε τη σκέψη μας και την "ταξίδεψε" άλλου.
Το ξέρουμε, ίσως και να μην μας καταλαβαίνετε. Στα παιχνίδια του μυαλού ίσως τελικά να είναι καλύτερο να τα αντιμετωπίζουμε με αδιάφορη στάση και να προχωράμε παρακάτω, γιατί αν ψαχτούμε το πιο πιθανό είναι να καταλήξουμε σε αδιέξοδο. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι ξεχνάνε ή νομίζουν ότι ξεχνάνε. Πάντως που και που πρέπει να προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε τη μνήμη μας και τη βελτιώνουμε.
Και ας μην ξεχνάμε ότι δεν μπορούμε να απομνημονεύσουμε ή να θυμηθούμε κάτι εύκολα όταν:
- Κάνουμε κάτι, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμαστε κάτι άλλο
- Έχουμε έντονο στρες
- Η προσπάθειά μας να απομνημονεύσουμε ή να θυμηθούμε κάτι διακόπτεται συνεχώς
- Δεν είμαστε συγκεντρωμένοι
- Βιαζόμαστε
- Βρισκόμαστε υπό την επίδραση έντονων συγκινησιακών καταστόσεων
- Έχουμε καταβάλλει διαρκή, έντονη πνευματική προσπάθεια
- Έχουμε καταναλώσει αλκοόλ ή έχουμε πάρει ορισμένα φάρμακα
Είναι λογικό, λοιπόν, όταν λαμβάνουν χώρα τα παραπάνω να ψαχνόμαστε και να αναρωτιόμαστε: Τί ήταν αυτό που ξέχασα και αν έχω την υποψία ότι το θυμήθηκα, ήταν όντως αυτό που προσπαθούσα να θυμηθώ;
- Μπορεί όντως να μην θυμόμαστε αυτό το κάτι
- Μπορεί να νομίζουμε ότι δεν το θυμόμαστε
Στη 2η περίπτωση αυτό μπορεί να συμβαίνει, γιατί εκ πρώτης όψεως το αντιμετωπίσαμε επιπόλαια και επιδερμικά κυρίως για λόγους απροσεξίας και έλλειψης συγκεντρώσεως χρίζοντάς το έτσι ικανό για αποσαφήνιση (εφόσον βρισκόμαστε σε θέση ερμηνείας και όχι παθητικής υιοθέτησης (απλής ανάγνωσης, ακοής) των μηνυμάτων που δεχόμαστε, είναι πολύ πιθανό κάποια απ' αυτά εκ των υστέρων να...
χρειάζονται αποσαφήνιση) και εν συνεχεία με μια πιο προσεκτική, εμπεριστατωμένη και ενήμερη ματιά που μπορεί να πηγάζει και από τα συμφραζόμενα (κοινώς το συγκείμενο) να το θεωρούμε κάτι κοινό που άδικα ταλαιπώρησε τη σκέψη μας και την "ταξίδεψε" άλλου.
Το ξέρουμε, ίσως και να μην μας καταλαβαίνετε. Στα παιχνίδια του μυαλού ίσως τελικά να είναι καλύτερο να τα αντιμετωπίζουμε με αδιάφορη στάση και να προχωράμε παρακάτω, γιατί αν ψαχτούμε το πιο πιθανό είναι να καταλήξουμε σε αδιέξοδο. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι ξεχνάνε ή νομίζουν ότι ξεχνάνε. Πάντως που και που πρέπει να προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε τη μνήμη μας και τη βελτιώνουμε.
Και ας μην ξεχνάμε ότι δεν μπορούμε να απομνημονεύσουμε ή να θυμηθούμε κάτι εύκολα όταν:
- Κάνουμε κάτι, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμαστε κάτι άλλο
- Έχουμε έντονο στρες
- Η προσπάθειά μας να απομνημονεύσουμε ή να θυμηθούμε κάτι διακόπτεται συνεχώς
- Δεν είμαστε συγκεντρωμένοι
- Βιαζόμαστε
- Βρισκόμαστε υπό την επίδραση έντονων συγκινησιακών καταστόσεων
- Έχουμε καταβάλλει διαρκή, έντονη πνευματική προσπάθεια
- Έχουμε καταναλώσει αλκοόλ ή έχουμε πάρει ορισμένα φάρμακα
Είναι λογικό, λοιπόν, όταν λαμβάνουν χώρα τα παραπάνω να ψαχνόμαστε και να αναρωτιόμαστε: Τί ήταν αυτό που ξέχασα και αν έχω την υποψία ότι το θυμήθηκα, ήταν όντως αυτό που προσπαθούσα να θυμηθώ;
<>
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρον αλλα και σημαντικό αυτό το topic διότι αναφέρεται στην μνήμη η οποία ειναι και η βάση της εφυίας.
Υπάρχει όμως μια απορία.
Ο ΓΑΠ είχε προεκλογικά πει οτι "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ" και είμαι βέβαιος οτι αυτο πέρασε σε ολες τις πράσινες μακροπρόθεσμες μνήμες κάτι που άλλωστε το πιστοποιούν και τα exit polls.
Στη συνέχεια οι ιδιοι άρχισαν να ισχυρίζονται με βεβαιότητα πως ο Καραμανλής είχε αποφασίσει να τα παρατήσει, ήξερε οτι θα έχανε, την κοπάνησε, λιποτάκτησε και διάφορα συναφή ΚΑΙ εδώ ακριβώς γεννάται η απορία.
Το οτι έχασε τις εκλογές οφείλεται καθαρά, οπως είπαμε πιο πάνω, στο σημαντικό (μακροπρόθεσμο) γεγονός του 'ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ".
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΌΓΟ ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΑΣΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ Ή ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΜΟΝΟ Ο ΓΑΠ ΤΑ ΕΒΛΕΠΕ;
πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν και τα δύο ;
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΕΛΙΚΑ Η΄ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ;
Φυσικά ολοι γνωρίζουμε οτι οι Πασόκοι διαθέτουν απίθανη βραχυπρόθεσμη μνήμη, γι αυτό άλλωστε και τσιμπάνε με την πρώτη (ιδέ εφυία επιδερμική).
Εχει επίσης αποδειχθεί επιστημονικώς (in laboratory mice)ότι εαν η μακροπρόθεσμη μνήμη δεν χρησιμοποιείται ή αδρανεί τότε και για να μην εξατμισθει τελείως, ο οργανισμός την γεμίζει με μια ουσία συγγενή του στόκου.
Λές να είνα αυτό το πρόβλημα;
(reply if you can)
<>