Από το Ληξίαρχο της Αργολίδας Ο καθηγητής Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου σπούδασε αρχικά ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερο...
Από το Ληξίαρχο της Αργολίδας
Ο καθηγητής Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου σπούδασε αρχικά ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Technische Universitat Berlin) και στη συνέχεια Κοινωνιολογία στο Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Αμβούργου. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα «Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οργάνωση της εργασίας: Η περίπτωση του τραπεζικού συστήματος» και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφίας (Dr. Phil.) του πανεπιστημίου Johann Wolfgang von Goethe της Φρανκφούρτης του Μάιν.
Εξειδικεύτηκε σε θέματα Βιομηχανικής Κοινωνιολογίας και εργάστηκε..
..για δώδεκα περίπου χρόνια ως ερευνητής στο διεθνούς φήμης Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας της Φρανκφούρτης, γνωστό και ως «Σχολή της Φρανκφούρτης». Το ερευνητικό του έργο αφορά τον τεχνολογικό και οργανωτικό εκσυγχρονισμό σε επιλεγμένους κλάδους της γερμανικής βιομηχανίας και συγκεκριμένα στη χαλυβουργία και στις βιομηχανίες παραγωγής αυτοκινήτων, εργαλειομηχανών και ηλεκτρικών ειδών καθώς και στον τομέα των τραπεζών. Παράλληλα με τις ερευνητικές του δραστηριότητες δίδαξε, με την ιδιότητα του εντεταλμένου διδασκαλίας, Βιομηχανική Κοινωνιολογία και Θεωρία των Εργασιακών Σχέσεων στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης (1975-1985). Από το χειμερινό εξάμηνο 1985/86 διδάσκει Γενική και Πολιτική Κοινωνιολογία καθώς και Πολιτική Επιστήμη στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1992 διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Τohoku της πόλης Sendai της Ιαπωνίας, προσκεκλημένος από την Ιαπωνική Εταιρεία Προώθησης των Επιστημών (Japan Society for the Promotion of Science), καθώς και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών της Αθήνας (1993-1996), όπου δίδαξε Κοινωνιολογία της Εργασίας. Επίσης, από το χειμερινό εξάμηνο 1999/2000, διδάσκει με την ιδιότητα του επισκέπτη καθηγητή Γενική Κοινωνιολογία, Πολιτική Επιστήμη και Βιομηχανική Κοινωνιολογία στο Τμήμα «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης» (Δ.Ο.Σ.Α.) του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στην Κομοτηνή. Από το 1995 και εντεύθεν ασχολείται με θέματα ξενοφοβίας, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο στα ελληνικά, γερμανικά και αγγλικά. Μεταφράσεις εργασιών του κυκλοφόρησαν επίσης στα ιταλικά και ιαπωνικά.
Ο καθηγητής Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου σπούδασε αρχικά ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Technische Universitat Berlin) και στη συνέχεια Κοινωνιολογία στο Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Αμβούργου. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα «Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οργάνωση της εργασίας: Η περίπτωση του τραπεζικού συστήματος» και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφίας (Dr. Phil.) του πανεπιστημίου Johann Wolfgang von Goethe της Φρανκφούρτης του Μάιν.
Εξειδικεύτηκε σε θέματα Βιομηχανικής Κοινωνιολογίας και εργάστηκε..
..για δώδεκα περίπου χρόνια ως ερευνητής στο διεθνούς φήμης Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας της Φρανκφούρτης, γνωστό και ως «Σχολή της Φρανκφούρτης». Το ερευνητικό του έργο αφορά τον τεχνολογικό και οργανωτικό εκσυγχρονισμό σε επιλεγμένους κλάδους της γερμανικής βιομηχανίας και συγκεκριμένα στη χαλυβουργία και στις βιομηχανίες παραγωγής αυτοκινήτων, εργαλειομηχανών και ηλεκτρικών ειδών καθώς και στον τομέα των τραπεζών. Παράλληλα με τις ερευνητικές του δραστηριότητες δίδαξε, με την ιδιότητα του εντεταλμένου διδασκαλίας, Βιομηχανική Κοινωνιολογία και Θεωρία των Εργασιακών Σχέσεων στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης (1975-1985). Από το χειμερινό εξάμηνο 1985/86 διδάσκει Γενική και Πολιτική Κοινωνιολογία καθώς και Πολιτική Επιστήμη στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1992 διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Τohoku της πόλης Sendai της Ιαπωνίας, προσκεκλημένος από την Ιαπωνική Εταιρεία Προώθησης των Επιστημών (Japan Society for the Promotion of Science), καθώς και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών της Αθήνας (1993-1996), όπου δίδαξε Κοινωνιολογία της Εργασίας. Επίσης, από το χειμερινό εξάμηνο 1999/2000, διδάσκει με την ιδιότητα του επισκέπτη καθηγητή Γενική Κοινωνιολογία, Πολιτική Επιστήμη και Βιομηχανική Κοινωνιολογία στο Τμήμα «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης» (Δ.Ο.Σ.Α.) του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στην Κομοτηνή. Από το 1995 και εντεύθεν ασχολείται με θέματα ξενοφοβίας, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο στα ελληνικά, γερμανικά και αγγλικά. Μεταφράσεις εργασιών του κυκλοφόρησαν επίσης στα ιταλικά και ιαπωνικά.
Μια βασική προυπόθεση για την έξοδο από την κρίση είναι επαναφορά της προσωπικής εργασίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού το 92% του χρέους προέρχεται από πλασματικά κέρδη κοπανιστού αέρα να αποταμιεύσουμε συμπιεσμένο θεϊκό τοιούτον ΑΕΡΑ από τον Όλυμπο και να τους τον στείλουμε να αναπνεύσουν τη δόξα ενός υπέρμετρου μεγαλείου της αιωνιότητας.
Επιπλέον δε οι δήμοι να απλώσουν ξαπλώστρες και χαλιά στις παραλίες, όπου πολίτες στο πνεύμα της προσωπικής εργασίας θα αποταμιεύουν ευρουδάκια για τις ηλιαχτίδες της ξάπλας τους, και του θροΐσματος της θάλασσας, από τους τουρίστες.
Εγώ παραιτούμε των δικαιωμάτων της φαεινής ιδέας υπέρ των εριφίων που βόσκουν στα βοσκοτόπια του Πάγκαλου και του Παπαγεωργίου.
Σχετικά (ΔΕ)με τον έλεγχο του δημόσιου χρέους
http://diaploki-diafthora.blogspot.com/2011/05/blog-post.html
και τα βοσκοτόπια ..
" ..συν Αθηνά και χείρα .." υπογράφιν ..
http://www.gopetition.com/petition/44615.html
Οπότε ξεκαθαρίζει κανείς αν είναι ερίφιο, ή νοήμων ΈΛΛΗΝΑΣ και έχει βαρ βαρ ως αυτοπεποίθηση την ελευθερία του, και δεν είναι ανελεύθερα υποκείμενος της φοβίας του ίσκιου του
Έγκλημα που δεν παραγράφεται
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κ. Στρος Καν, αποκαλύπτει κάτι που υποψιαζόμασταν.
Ήταν κοινός μύθος αυτή η ιστορία με την υποδούλωση της χώρας στο ΔΝΤ.
Το ερώτημα, όμως, που δεν έχει απαντηθεί είναι γιατί το έκανε ο κ. Παπανδρέου;
Σήμερα, για πρώτη φορά, η Ν.Δ. το διατυπώνει:
Το ζήτημα, πλέον, δεν είναι η χαμένη αξιοπιστία του κ. Παπανδρέου. Το ερώτημα είναι τι κρύβεται πίσω από την απόφαση εκείνη; Ο ελληνικός λαός πρέπει να μάθει.
Δεν αρκεί.
Πρέπει να τεθεί επισήμως το ερώτημα και μάλιστα πιεστικά.
Και να δοθεί πειστική απάντηση.
Για πολλούς λόγους.
Πρώτον, γιατί όσοι ήξεραν αυτή την ιστορία, κέρδισαν μυθικά ποσά!
Για σκεφθείτε να είχατε πωλήσει τις μετοχές σας της Εθνικής στα 22 ευρώ, στο τέλος Οκτωβρίου του 2009 και να ερχόσασταν σήμερα να την αγοράσετε στα 5;
Δεύτερον, γιατί ο κ. Παπανδρέου εξαπάτησε απροκάλυπτα τον ελληνικό λαό. Το «λεφτά υπάρχουν» μπορεί και του το συγχωρέσει ο κόσμος γιατί προεκλογικά λέγονται και υπερβολές.
Όμως, η μεθόδευση του να μας απαξιώσει ως χώρα για να έρθουν στη συνέχεια οι ..σωτήρες του ΔΝΤ, είναι ένα έγκλημα που δεν παραγράφεται.
Και πρέπει να λογοδοτήσει και όχι μόνον ενώπιον της ιστορίας….
Το τελευταίο ερώτημα: Γιατί προβαίνει σ΄ αυτές τις αποκαλύψεις ο κ. Στρος Κάν;
Νομίζω ό,τι η απάντηση είναι απλή:
Η γοητεία του κ. Παπανδρέου ξέφτισε.
Η αναποτελεσματικότητα του είναι τόσο κραυγαλέα που ενοχλεί ακόμα και τους μέχρι χθες φανατικούς υποστηρικτές του.
Όλοι αισθάνονται ό,τι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί πλέον
Μέχρι εδώ ήταν.
Ο κ. Παπανδρέου είναι ένα καμένο χαρτί.
Έκανε τη δουλειά και τέλος.
Όσο ταχύτερα το συνειδητοποιήσουμε ως χώρα, τόσο καλύτερα.
Ελπίζω πως οι φωνές σιγά-σιγά αλλά και πολύ γρήγορα θα ενωθούν σε μία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κρίση είναι πρωτίστως χρηματοπιστωτική, εισαγόμενη στην Ελλάδα και δευτερευόντως πολιτική και θεσμική στο εσωτερικό της χώρας.
Η άμεση απάντηση ενδεχομένως είναι απλή, στη βάση της λογικής μιας συνετής οικογένειας η ενός απλού βιβλίου εσόδων-εξόδων με απλά και μη αμφισβητήσιμα μαθηματικά.
Ολες οι συναλλαγές φυσικών και νομικών προσώπων εντός της χώρας να γίνονται ηλεκτρονικά η με μία ηλεκτρονική κάρτα (πιστωτική-χρεωστική)συνδεδεμένες με το ΑΦΜ. Επιβολή κρατικού τέλους ενιαίου ποσοστού σε όλες τις συναλλαγές ως έσοδο του κράτους και κατάργηση όλων των υπόλοιπων φόρων (ΦΠΑ,εισόδημα,τέλη κλπ).
Σκεφτείται λοιπόν άμεσα τι θα συμβεί στη φοροδιαφυγή, στην εισφοροδιαφυγή, στο μαύρο και παράνομο χρήμα.
Τα υπόλοιπα θεσμικά προβλήματα ως κοινωνία θα έχουμε χρόνο να τα συζητήσουμε και να τα λύσουμε στη βάση των αρχών της ισότητας και της δικαιοσύνης εφόσον δώσουμε άμεσα, τώρα, απάντηση στο κύριο πρόβλημα το οποίο εδώ και δύο χρόνια μας οδηγεί στην χρεωκοπία και στον προσωπικό και συλλογικό εξευτελισμό.