Γιατί δυναμώνουν τα πολιτικά «άκρα»...

Από το http://attikipress.gr/ Η Χρυσή Αυγή και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενισχύουν τα ποσοστά τους ελέω κρίσης.  Μετά το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας βά...

Από το http://attikipress.gr/
Η Χρυσή Αυγή και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενισχύουν τα ποσοστά τους ελέω κρίσης.  Μετά το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας βάζουν στόχο την είσοδο στη Βουλή.  Μετανάστες, εγκληματικότητα και Μνημόνιο τροφοδοτούν την πολιτική ατζέντα τους. Ποια κόμματα απειλούνται από την παρουσία τους

Κάθε άλλο παρά συγκυριακό και μεμονωμένο φαίνεται ότι ήταν τελικά το φαινόμενο των τελευταίων δημοτικών εκλογών στην Αθήνα, όπου πέτυχαν να εκπροσωπηθούν στο δημοτικό συμβούλιο, αφενός η «Χρυσή Αυγή» με τον Νίκο Μιχαλολιάκο και αφετέρου η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» με τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου.
Στο διάστημα που μεσολάβησε, καταγράφεται μια γενικότερη ενίσχυση των «πολιτικών άκρων» και πλέον δεν θα εκπλαγούν πολλοί, αν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές επαναληφθεί αναλογικά αυτό που συνέβη και στην πρωτεύουσα.
Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, σε όλες τις δημοσκοπήσεις ανιχνεύονται αξιοσημείωτα και ...

σταθερά ποσοστά επιρροής των σχημάτων, που κινούνται τόσο στο αριστερό άκρο, όσο και στο δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος. Μπορεί τα ποσοστά αυτά να υπολείπονται του 3%, που είναι απαραίτητο για την είσοδο στη Βουλή, αλλά ουδείς μπορεί να υποβαθμίσει πια τη σημασία και τον ρόλο, που μπορεί να παίξουν.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το φαινόμενο έχει αρχίσει να απασχολεί και να μελετάται από τα μεγαλύτερα κόμματα, που απειλούνται από την ανάπτυξη των «άκρων». Η ενίσχυση της «Χρυσής Αυγής» (ύστερα από πολλά χρόνια περιθωριακής παρουσίας) ήρθε ως συνέπεια της έκρηξης του προβλήματος των λαθρομεταναστών και της ολιγωρίας της πολιτείας στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας. Σε πολλές γειτονιές και ιδιαίτερα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα κάτοικοι -που είτε δεν μπόρεσαν, είτε δεν θέλησαν να φύγουν από εκεί- έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη τους στο κράτος και την αστυνομική προστασία, είδαν τη «Χρυσή Αυγή» να καλύπτει τα κενά.
Γι' αυτό και σε ορισμένες τέτοιες περιοχές τα ποσοστά της εκτινάσσονται σε διψήφια νούμερα και η τάση μάλιστα είναι αυξητική. Το δε πρόσφατο θλιβερό περιστατικό της δολοφονίας του 44χρονου στην οδό Ηπείρου επέδρασε ακόμη πιο καταλυτικά, επιτρέποντας στη «Χρυσή Αυγή» να επιβάλει σχεδόν τους δικούς της νόμους σε μια ολόκληρη συνοικία.
Η Υπατία άνοιξε τον δρόμοΑν και η κυβέρνηση προχώρησε στην ανακοίνωση σημαντικών μέτρων για το κέντρο της Αθήνας, το φαινόμενο δεν προβλέπεται να υποχωρήσει εύκολα. Όπως έχει ιστορικά διαπιστωθεί, σε συνθήκες μεγάλης οικονομικής κρίσης τα «άκρα» και ιδιαίτερα προς τα δεξιά βρίσκουν πρόσφορο κοινωνικό έδαφος για να αναπτυχθούν. Αντίστοιχα, αναπτύσσονται αντίρροπες δυνάμεις και προς τα αριστερά, όπως συμβαίνει εν προκειμένω με την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» και άλλα μικρότερα σχήματα, που κινούνται στις παρυφές του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αφορμή την υπόθεση των μεταναστών της Υπατίας μάλιστα διαπιστώθηκε πώς εξ αντικειμένου η δράση της μίας πτέρυγας τροφοδοτεί και ενισχύει την άλλη καθώς λειτουργούν οι συσπειρώσεις και οι αντισυσπειρώσεις. Το «κοινό στοιχείο» είναι η αξιοποίηση της κοινωνικής κρίσης που διαμορφώνει νέα ακροατήρια μακριά από τα συστημικά κόμματα και με βάση την εξαθλίωση και την φτωχοποίηση μεγάλων στρωμάτων της κοινωνίας επιτρέπει τη «ριζοσπαστικοποίηση» του πολιτικού λόγου. Με άξονα τα θέματα των μεταναστών και της ασφάλειας, η παρουσία της «Χρυσής Αυγής» προκαλεί ήδη σοβαρούς πονοκεφάλους στον ΛΑΟΣ που έχει μεν ανοιχτεί σε άλλα εκλογικά κοινά αλλά μέχρι τώρα απορροφούσε το σύνολο του χώρου αυτού.
Επομένως ακόμη και η απώλεια ποσοστού της τάξης του 1-1,5% δεν είναι ευκαταφρόνητη για το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη ή ακόμη ειδικότερα στελέχη του όπως ο Μ. Βορίδης που έχουν ανάλογες καταβολές. Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι η «Χρυσή Αυγή» συγκεντρώνει συμπάθειες, όπως φαίνεται από την ανάλυση των μετρήσεων, σε τμήματα του εκλογικού σώματος και πέραν της δεξιάς.
Επίθεση από τα αριστερά
Στον αντίποδα η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» συνιστά εκλογική απειλή για τις υπάρχουσες δυνάμεις της Αριστεράς. Πέραν της υποστήριξης όλων των μεταναστών και της πολυπολιτισμικότητας (που όμως δεν προσφέρει άμεση εκλογική ανταπόκριση) είναι κυρίαρχος ο οξύς αντιμνημονιακός λόγος της. Και αυτό ανεβάζει τον πήχη για τα κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ, που θεωρείται ο πιο όμορος χώρος.
Στις διαδηλώσεις και τις αποδοκιμασίες πολιτικών προσώπων φάνηκε, άλλωστε, να πρωταγωνιστούν το τελευταίο διάστημα στελέχη της «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», που επιδιώκουν να εισπράξουν πολιτικά την κλιμάκωση της κοινωνικής διαμαρτυρίας και το αντισυστημικό κλίμα, στο βαθμό που αυτό αναζητεί έκφραση. Έτσι δημιουργείται μια πίεση στον Αλέξη Τσίπρα, που μη θέλοντας να αφήσει ελεύθερο χώρο στα «αριστερά» του οδηγείται σε πλειοδοσία οξείας κριτικής και εκφράσεων απέναντι στην κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και την τρόικα. Αναμφίβολα, τα πολιτικά άκρα μπαίνουν στο παιχνίδι και διεκδικούν θέση στο πολιτικό σύστημα.