ΕΣΧΑΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ…Για να τους δούμε;

Από τον Νάσο Τσαγκανέλη http://www.nasostsaganelis.gr/ Θα βρουν κοινή εθνική γραμμή που ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ θα την υπερασπιστούν; Θυμί...

Από τον Νάσο Τσαγκανέλη

http://www.nasostsaganelis.gr/

Θα βρουν κοινή εθνική γραμμή

που ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ

θα την υπερασπιστούν;

Θυμίζω το άρθρο έκκληση (Δευτέρα 11 Απριλίου) που καλούσε ΕΓΚΑΙΡΩΣ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει έκτακτη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών με κατεπείγον θέμα τη χάραξη εθνικής στρατηγικής απέναντι στον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας.

Ενάμιση μήνα μετά ανακοινώθηκε, επιτέλους, συνάντηση κορυφής.

Από τότε μέχρι σήμερα ξοδεύτηκε κρίσιμος χρόνος.

Χάθηκαν ευκαιρίες. Δρόμοι εξόδου από την ασφυξία.

Διαπράχθηκαν νέα λάθη. Βαριά λάθη. Που χειροτέρεψαν το κλίμα και την κατάσταση της χώρας.

Κυρίως. Κορύφωσαν, την κρίση οι συνεχείς εισπρακτικές επιθέσεις του ΔΝΤ στην κοινωνία. Που ποτέ δεν πρόσφεραν ελπίδα, διέξοδο, λύση.

Που περιχαράκωσαν, αντίθετα την αποτυχία, τη μη λύση, το αδιέξοδο.

Στο ίδιο τραπέζι οι, κατά το Σύνταγμα, πολιτικοί υπεύθυνοι...

της χώρας.

Να δούμε;

Θα ξυπνήσουν συνειδήσεις;

Θα σταθούν, αυτή τη φορά, στο ύψος των περιστάσεων;

Θα βάλουν μπροστά την Πατρίδα; Όχι, το κόμμα και το εαυτό τους;

Θα χαράξουν κοινή εθνική γραμμή;

Που ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ θα την υπερασπιστούν;

Για να (τους) δούμε;

Δεν ξέρω.

Αν το έχουν καταλάβει…

Ότι βρίσκονται ενώπιον της έσχατης ευκαιρίας τους.

Ιδού το άρθρο της 11^ης Απριλίου

Θα πέσουν οι ασυγχώρητοι,

δεν πέφτει η Ελλάδα!

Επείγον θέμα η παρέμβαση

του προέδρου της Δημοκρατίας

Ο κανόνας δεν αλλάζει…

Όταν κοιτάζεις την άβυσσο σε κοιτάει και αυτή!

Το χάος μας βλέπει…

Στεκόμαστε πάνω του. Εκτός ισορροπίας. Μετέωροι. Πρόσωπο-πρόσωπο με τη θανάσιμη πτώση. Το τέλος μας.

Στην κόψη των εκτός ορίων ταλαντεύσεων, εναντίον μας και η βαρύτητα. Μας τραβάει προς τα κάτω…

Θα κρατηθούμε ή θα πέσουμε;

Θα κρατηθούμε.

Αν, τούτες τις ώρες που ζεματάνε τη μοίρα μας, βγουν μπροστά πολιτικοί εθελοντές. Ορκισμένοι!

Που δεν θα νοιάζονται αν πεθάνουν αδικημένοι, πικραμένοι, πάμπτωχοι!

Υπάρχουν;

Θα κρατηθούμε.

Αν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας –ο ξεχωριστός αυτός Έλληνας- σπάσει τα πρωτόκολλα των δήθεν περιορισμένων αρμοδιοτήτων και παρέμβει. ΤΩΡΑ!

Μπορεί. Έχει έκτακτη υπερεξουσία και το Σύνταγμα μαζί του.

Οι τυπολατρίες είναι λεπτομέρειες μπροστά στον ύψιστο κίνδυνο που διατρέχει η Πατρίδα.

Μπορεί. Να μαζέψει σε μία αίθουσα, κεκλεισμένων των θυρών (χωρίς διαρροές), τους ανούσιους πολυλογάδες και ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ άμεσες αποφάσεις.

Πρώτον, εθνική γραμμή. Που δεν υπάρχει.

Δεύτερο, να συμφωνηθεί αμέσως ο άλλος δρόμος, η άλλη λύση. Η διέξοδος!

Το ολέθριο πείραμα του ΔΝΤ έχει καταρρεύσει. Μας πάει κατευθείαν στην εθνική συμφορά.

Τρίτο, να σταματήσει (από αύριο) το εισπρακτικό «καθεστώς Προκρούστη».

Που τρελαίνει τους έντρομους πολίτες.

Το διατεταγμένο ανθρωποστραγγάλισμα που ψάχνει και το δίφραγκο εκεί που πια δεν υπάρχει…

Τέταρτο, να πάει ο ίδιος στην Ευρώπη. Να επισημοποιήσει την απαίτηση του γερμανικού χρέους των 91,99 δις δολ. προς τη χώρα. Που οι δικοί μας, μέχρι τώρα, δεν έχουν κάνει ούτε υπαινιγμό…

Να προειδοποιήσει, για τις συνέπειες. Που ούτε ένας από τους εδώ δεν έχει τολμήσει να ψελλίσει…

Να μιλήσει, επιτέλους, γλώσσα Ελλάδος. Την Ελλάδα που δεν έχουν ακούσει οι Ευρωπαίοι (κατ’ όνομα) εταίροι μας. Δεν την άκουσαν γιατί κανένας ακόμα δεν την έχει πει…

Το χάος μας βλέπει. Μας τραβάει…

Είναι έτοιμο να μας αρπάξει.

Θα κρατηθούμε.

Αν υπάρξει σήμερα –όχι αύριο- η στροφή εξόδου από τον προγραμματισμένο αφανισμό μας.

Αν η στροφή μας εξόδου συντονιστεί έστω και σε καθυστερημένη ώρα πάνω σε οργανωμένο, μελετημένο εθνικό σχέδιο. Που τώρα δεν υπάρχει.

Αν οι στροφές της απελευθέρωσής μας ανεβάσουν ταχύτητα με ομόφωνη εθνική απόφαση…

Τότε, μπορεί να βγούμε στην ευθεία, στο φως, στη λύτρωση.

Να τεθούμε, εκτός κινδύνου.

Θα κρατηθούμε.

Αν κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι συναισθανθούν…

Ότι θα βρεθούν φάτσα με τον τρόμο.

Αν στις μέρες τους διακοπεί η πορεία-γιγαντογραφία της Πατρίδας μας.

Αν στις μέρες τους πέσει το Έθνος.

Θα κρατηθούμε ή θα πέσουμε;

Απαντώ.

Η Ελλάδα δεν θα πέσει. Θα κτυπηθεί και άλλο, θα μελανιάσει ακόμα, θα χιλιοματώσει…

Αλλά δεν θα πέσει.

Άλλοι θα πέσουν. Πολλοί άλλοι.

Οι μικροί, οι ελάχιστοι, οι γελωτοποιοί…

Απέναντι, στο τεράστιο ανάστημα που  κλόνισαν. Οι ασυγχώρητοι.