Αχ! ...Πατρίς

Από τον Τάκη Πορτούλα Στο Ζάππειο προχθές Περιπατούσα Και βρήκα τον Αντώνη Και τον ρωτούσα. Πώς θα μας βγάλεις, φίλε, Από τα αδιέξ...

Από τον Τάκη Πορτούλα

Στο Ζάππειο προχθές
Περιπατούσα
Και βρήκα τον Αντώνη
Και τον ρωτούσα.
Πώς θα μας βγάλεις, φίλε,

Από τα αδιέξοδα
Χωρίς ο λαοτσίκος
Να πληρώσει τα έξοδα;;
Όσα είπες, όπως κατάλαβα,
Είναι κάπως τα ίδια,
Που λέει κι ο Γιωργάκης,
Όταν βοσκάει τα «γίδια».«γίδια».

Αλλά και αν βγούμε
Απ’ την μεγάλη Κρίση,
Άραγε θα...
γίνουμε
Όμοιοι με την Δύση;

1
Πολλά τα προβλήματα
Που έχει η Χώρα,
Και πολλαπλασιάζονται
Από ώρα σε ώρα.
Κουκουλοφόροι απ’ τη μιά
Και απεργίες απ’ την άλλη,
Έπεσε η Πρωτεύουσα
Σε πολύ μεγάλο χάλι.
Το έγκλημα φουντώνει
Στους κεντρικούς τους δρόμους
Φκιάξαν οι ληστές
Τους δικούς τους νόμους.
Πολύ φτώχεια τριγύρω
Τα μαγαζάκια κλείνουν,
Κι όλοι οι δρόμοι σύντομα
Έρημοι θα μείνουν.

　2
Όλοι οι επιστήμονες
Μας εγκαταλείπουν,
Θα μας μείνουν τα...σώματα,
Μα τα μυαλά θα λείπουν.
Άσπροι, μαύροι, κίτρινοι
Θα τρέχουνε στους δρόμους,
Θα χτυπάνε τούμπανα
Και θ’ αγνοούν τους νόμους.
Ας είχανε ένα λαιμό,
Όσοι μας κάναν «έτσι»«έτσι»
Για να τον στρίψω μετά χαράς,
Σα κόττα απ’ το κοτέτσι.
Αχ! Πατρίς, Πατρίδα μου
Πόσο άλλαξες στην όψη
Την «Λευτεριά» σου δεν γνωρίζω
Χωρίς σπαθιού την κόψη.«Λευτεριά» σου δεν γνωρίζω
Χωρίς σπαθιού την κόψη.

3
Αχ! Πατρίς, Πατρίδα μου,
Φτωχούλα μου Πατρίδα!
Εκείνο, που δεν άλλαξε
Είναι μόνο η ΕΛΠΙΔΑ!!