Το ΜΗΝΤΙΑΚΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ των στρουθοκαμήλων...

Από το i-am--write.blogspot.com Του Σταματόπουλου Κωνσταντίνου Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες μια έξαρση ηθικολόγων εν είδει Αγίων...

Από το i-am--write.blogspot.com
Του Σταματόπουλου Κωνσταντίνου

Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες μια έξαρση ηθικολόγων εν είδει Αγίων Πατέρων που κάνουν κήρυγμα σε παιδιά του Κατηχητικού περί σωστού και ηθικού, με αφορμή ένα βίντεο στο οποίο συμμετέχουν νεαροί φοιτητές της ΔΑΠ πανηγυρίζοντας την νίκη τους στις πρόσφατες πανεπιστημιακές εκλογές με άκομψο τρόπο.
Όλοι κατακρίνουν τα σεξιστικού περιεχομένου συνθήματα έχοντας ατελή ή επιλεκτική μνήμη ή απλά λόγω του ότι έχουν μπει στο μηντιακό γαϊτανάκι του «αφού όλοι το σχολιάζουν ας το σχολιάσω και εγώ γιατί έτσι είναι το ηθικά σωστό»..
Να θυμίσω ότι οι νεολαίοι είναι οι ίδιοι που ήμασταν και εμείς πριν κάποια χρόνια, όταν χάριν «εθίμου» κάναμε τους καθηγητές συνοδούς μας να...
ιδρώνουν όταν πηγαίναμε πενταήμερες για να μην συναντηθούμε με άλλα σχολεία στο ίδιο ξενοδοχείο και καταλήξουμε οι μισοί στην πισίνα και οι άλλοι μισοί με μαυρισμένα μάτια ή ανοιγμένες μύτες…
Είναι οι ίδιοι που ήμασταν και εμείς πριν μερικά χρόνια, όταν χάριν εθίμου μαζευόμασταν στην Πλάκα το Καρναβάλι χωρίς να ξέρουμε ακριβώς το γιατί, και βρισκόμασταν εν μέσω ενός «ανταρτοπόλεμου» από σπρέι αρχικά και στην συνέχεια από ρόπαλα πλαστικά γεμισμένα με εφημερίδες ή και πέτρες που σε χτυπούσαν όπου σε έβρισκαν.. Οι δε «δράστες» συνομήλικοι με καλυμμένα τα πρόσωπα τους με μάσκες (αποκριά βλέπετε)..
Είναι πάλι οι ίδιοι που ήμασταν και εμείς όταν ακόμη και στις μεταξύ μας συνυπάρξεις τελειοφοίτων λυκείου με διπλανό σχολείο της ίδιας περιοχής ξεκινούσαμε στα πλαίσια μαθητικών πρωταθλημάτων αγώνες που δεν τελείωναν ποτέ γιατί απλά τα συνθήματα ξέφευγαν και τα αίματα άναβαν…
Είναι πάλι οι ίδιοι που ήμασταν και εμείς, χωρίς να αναρωτηθούμε ποτέ γιατί φέραμε τον συνδικαλισμό στα σχολεία εισάγοντας το μοντέλο των Δεκαπενταμελών με αρμοδιότητες που ως επί τω πλείστον είχαν να κάνουν με εκδρομές/ διαμαρτυρίες για καθηγητές και το σύνηθες και ξεφτιλισμένο πια φαινόμενο των καταλήψεων.
Είναι αυτά τα παιδιά τα ίδια που μεγάλωσαν βλέποντας στις καταλήψεις να καίγονται θρανία να χτίζονται είσοδοι σχολικών αλλά και πανεπιστημιακών κτιρίων, να γίνονται επιθέσεις από κουκουλοφόρους την περίοδο της λύσης των καταλήψεων ή ακόμη χειρότερα να θυμούνται οι πιο παλιοί φαινόμενα τύπου Τεμπονέρα όταν μια κοινωνία -και όχι ένα σχολείο- τελούσε υπό κατάληψη.
Δεν θα σταθώ στο ηθικό κομμάτι όλων των παραπάνω..θα ήταν ανούσιο και εύκολο στον σχολιασμό. Εκείνο που δεν θα μπορέσω να καταλάβω ποτέ, είναι η ουσία καθεαυτού του φαινομένου του συνδικαλισμού σε πανεπιστημιακό χώρο. Δέχομαι την πολιτικοποίηση σαν δόκιμο όρο όπως δέχομαι και την όποια συμμετοχή στα κοινά. Δέχομαι την ύπαρξη πολιτικών Νεολαιών ΕΚΤΟΣ ωστόσο πανεπιστημίου. Γιατί το έργο που καλούνται να παράγουν ή αν θέλετε απλά ανα-παράγουν εδώ και έτη έχει να κάνει με χοροεσπερίδες, σημειώσεις, εκλογή πρυτανείου και επόμενων συνδικαλιστών ή μη της πολιτικής σκηνής.
Μέχρι την στιγμή που όλοι μας θα αγνοούμε την ουσία της συμμετοχής στα κοινά, θα δίνουμε άλλοθι σε γηπεδικά φαινόμενα να εξελίσσονται εντός αλλά και εκτός Πανεπιστημίων. Και ουαί και αλίμονο αν το πρόβλημα λύθηκε για όλες τις στρουθοκαμήλους αν κρίνουν/κατακρίνουν τα πιτσιρίκια της ΔΑΠ… Κύριοι αυτά τους δώσατε με αυτό τον τρόπο μεγάλωσαν με αυτόν τον τρόπο έμαθαν να πανηγυρίζουν τις νίκες τους έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου… Και αν τους ρωτήσετε γιατί… θα σας απαντήσουν εν δικαίω, γιατί έχουν περάσει γενιές από το (ρημάδι) το Πολυτεχνείο που άλωσαν το άσυλο με κουκούλες, με ξύλο, με τραμπουκισμούς, με βία έναντι καθηγητών και πρυτάνεων, άλλοι , και ΟΛΟΙ εμείς τους κοιτούσαμε λέγοντας οι γνωστοί άγνωστοι. Συμμέτοχες σε αυτό το χάλι δε δεν θα μπορούσαν παρά να μην είναι και όλες οι υπόλοιπες αριστερές φοιτητικές οργανώσεις (υπάρχουν άλλωστε και άλλα σχετικά βίντεο στο διαδίκτυο…για τους «αχόρταγους κριτές»).
Ας βγούμε επιτέλους από την γυάλα του ψεύτικου καθωσπρεπισμού και του σχολιασμού αλα BIG BROTHER και ας αρχίσουμε να αλλάζουμε το σύστημα και όχι τα φαινόμενα μεμονωμένα. Γιατί το γαϊτανάκι μπλέχτηκε και τα φαινόμενα κούρασαν…. Αλλά τα λόγια κούρασαν περισσότερο! Έως τότε θα τραγουδάνε όλοι «οι από εδώ ΜΠΙΠ τους από εκεί»… γιατί αυτό κάνουμε κάθε μέρα και ας μην είναι ….politically correct…