ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΙΓΛΗΣ ΣΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 6 (ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΒΟΛΤΑ)...

Γράφει η Πόπη Συνοδινού αποκλειστικά για το PRESS-GR Στην οδο Αιγλης στο νουμερο 6 ΜΗΝΑς ιΟΥΝΙΟς, τα νυχτολουλουδα σε πρασινη προβ...

Γράφει η Πόπη Συνοδινού

αποκλειστικά για το PRESS-GR

Στην οδο Αιγλης στο νουμερο 6 ΜΗΝΑς ιΟΥΝΙΟς,
τα νυχτολουλουδα σε πρασινη προβια,
μια ξεπεσμενη αστη ηλικιωμενη ξεκουραζε τα ποδια της σε μια λεκανη με νερο,
καθως περνουσα απο εξω την χαιρετησα,
διεσχισα τον δρομο φουντωμενο απο μυρουδιες,
ενα παιδι δοκιμαζε ενα παλιο ποδηλατο,
σπιτια παλια με κεραμιδια κοκκινο σκουρο ξεκουραζαν την πλατη τους κατω απο τον ουρανο.
Μαζευτηκαν βαρια συννεφα σε λιγο,
αρχισε να με φτυνει μια γλυκια βροχη.
ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΙΓΛΗς ΣΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 6 μηνας Ιουνιος,
μια γυναικα πηρε ενα μηνυμα χωρισμου στο κινητο της τηλεφωνο,
επιασε να κλαιει πισω απο το ανοιχτο της παραθυρο,
ηξερα απο χωρισμους και δεν μπορουσα να συμβαλλω σε μια αποφορτιση,
η βροχη τωρα εσταζε στα κεραμιδια με χοντρες σταγονες,
κι εγω ξαφνικα θελησα να...
κανω παρεα με κατι που ειχα απο μεσα μου σαν παιδι.
Επιασα κι εγω να κλαιω,
τοσο απο ευγνωμοσυνη γιατι ζουσα,
τοσο και γιατι μια λεπτη ευαισθησια με εκανε να συμμετεχω στις πραξεις των αλλων,
μα και απο μια τρυφεροτατη λεπτη μου διαπεραση μεσα στην βροχη,
στοι ποτισμενο χωμα,
ολα μου παραδιδονταν με χιλια φιλια της Σαλωμης,
κι οτι θελησα να γινω για λιγο ενας γατος που βραχηκε,
ενα ποδηλατο παιδικο,
αχ, ποσο θελω να ζησω μεσα σε ολες τις εικονες,
να βουλιαξω μεθυσμενα πανω στους αλλους,
στην βροχη,
στα κεραμιδια,
στις παλιες γλαστρες,
να ποναει η καρδια μου απο την ξεχασμενη ομορφια,
εκει,
εκει στην οδο Αιγλης με το νουμερο 6,
εκει περπατουσα και ζητουσα την περιγραφη του Καραγατση,
την θαλασσα να μπει στον αστικο δρομο,
να ενωθουν τα νυχτολουλουδα η βροχη κι εγω..
Να ξεπλυνω απο πανω μου ολες τις αμαρτιες του κοσμου που ωρες ωρες κουβαλαω στην αδυναμη πλατη μου..