Οι συνέπειες του άρθρου 99 στη διαφημιστική αγορά...

Από το marketingweek.gr Η αίτηση υπαγωγής της Leo Burnett Athens στο άρθρο 99 σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην ελληνική Διαφήμιση. Μια απ...

Από το marketingweek.gr

Η αίτηση υπαγωγής της Leo Burnett Athens στο άρθρο 99 σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην ελληνική Διαφήμιση. Μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαφημιστικές εταιρείες, η οποία αποτελεί και μέρος σημαντικού διεθνούς δικτύου, βρίσκεται σε θέση αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της προς τους πιστωτές, λόγω της εμπλοκής της στην υπόθεση Alter. Η εξέλιξη αυτή έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην ελληνική αγορά. 

Μεταφέρει την αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων στους προμηθευτές της εταιρείας και στις αγορές Μέσων Επικοινωνίας, αν και η παρουσία τόσο του διεθνούς ομίλου όσο και η απόφαση κάποιων πελατών -όπως η Εθνική Τράπεζα- να τιμήσουν τις υποχρεώσεις που τους αφορούν, θα μειώσουν την ένταση των σχετικών επιπτώσεων.
Δημιουργεί μια έντονη κινητικότητα σε σχέση με τους...
πελάτες της εταιρείας, κάποιοι από τους οποίους είναι πιθανόν να αναζητήσουν διαφορετική στέγη.
Πλήττει την αξιοπιστία ολόκληρου του κλάδου της Διαφήμισης, αφού εντείνει το κλίμα καχυποψίας, το οποίο αναπόφευκτα έχει αρχίσει να διαμορφώνεται τον τελευταίο καιρό. Η καχυποψία ωθεί προς αυστηρότερους όρους πληρωμής των υποχρεώσεων και μειώνει τη ρευστότητα σε μια ήδη στραγγισμένη αγορά.
Πλήττει την αξιοπιστία του ελληνικού διαφημιστικού κλάδου διεθνώς, καθώς οι υπόλοιποι διεθνείς όμιλοι που βρίσκονται την Ελλάδα είναι λογικό να παρατηρούν με ιδιαίτερο προβληματισμό τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
Οι εξελίξεις αυτές έρχονται σε μια περίοδο κατά την οποία η αβεβαιότητα για την πιθανότητα και τις επιπτώσεις μιας ελεγχόμενης ή ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους και η βεβαιότητα για την περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης (που περιορίζει τις αντικειμενικές δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα να επενδύσει σε διαφημιστική δαπάνη), για την επόμενη τουλάχιστον διετία, διαμορφώνουν ένα πολύ δύσκολο σκηνικό για τον κλάδο. Με εξαίρεση κάποιων εταιρειών με δικό τους διεθνές δίκτυο, η ελληνική Διαφήμιση δεν έχει μεγάλες δυνατότητες να στραφεί προς το εξωτερικό, αν και χωρίς το γλωσσικό εμπόδιο θα μπορούσε να είναι από τους ανταγωνιστικότερους διεθνώς παραγωγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Η Διαφήμιση δεν μπορεί επίσης εύκολα να διαφοροποιηθεί διεισδύοντας σε άλλες αγορές, αφού αποτελεί μια έντονα εξειδικευμένη μορφή υπηρεσιών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Διαφήμιση θα πρέπει περιμένει -για να δει καλύτερες στιγμές- την ανάκαμψη του συνόλου της ελληνικής οικονομίας. Πολύ νωρίτερα από την ώρα της ανάκαμψης, η κρίση -παρασύροντας όλο και περισσότερες εταιρείες-, δημιουργεί κενά στην αγορά τα οποία θα καλυφθούν από τις υγιέστερες εταιρείες του κάθε κλάδου. Όταν ο κλάδος είναι καταναλωτικός, οι εταιρείες αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο τη διαφήμιση, δημιουργώντας νησίδες ανάκαμψης, πολύ νωρίτερα από τη στιγμή που η οικονομία στο σύνολό της θα ξεφύγει από την παγίδα της ανατροφοδοτούμενης ύφεσης.
Δυστυχώς δεν βρισκόμαστε όμως ακόμα ούτε καν εκεί. Οπότε η μόνη διέξοδος που υπάρχει για την ώρα είναι η συγκράτηση του κόστους και η διατήρηση κατά το δυνατόν του παραγωγικού δυναμικού του διαφημιστικού κλάδου, που όπως είχε πει κάποτε ένας μεγάλος διαφημιστής, κάθε βράδυ παίρνει το ασανσέρ και γυρνάει σπίτι του. Δεν είναι άλλο δηλαδή, από τους ανθρώπους της Διαφήμισης.