Έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής Νίκος Αθανασάκος...

Από το epohi.gr Έφυγε από τη ζωή όπως ο ίδιος ήθελε . Σαν να επέλεξε χρόνο και χώρο να μας αποχαιρετήσει. Όρθιος, στα 87 του χρόνια, μ...

Από το epohi.gr

Έφυγε από τη ζωή όπως ο ίδιος ήθελε. Σαν να επέλεξε χρόνο και χώρο να μας αποχαιρετήσει. Όρθιος, στα 87 του χρόνια, μαχητής, στις επάλξεις... στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία ήταν σύνεδρος, μόλις το προεδρείο τον κάλεσε να μιλήσει…
Ο Νικόλας μας, πάντα μάχιμος , ευθύβολος και αγαπητός, ανιδιοτελής και επίκαιρος, αγωνιστής της αριστεράς κοντά έναν αιώνα, πάντα κοντά στους νέους την ΑΚΟΑ και τον Σύριζα, μαχητικός αρθογράφος στην «Εποχή».
Από την Εθνική Αντίσταση και στα βουνά της Πελοποννήσου, στη Μακρόνησο, στις εξορίες και φυλακές..
Τη περίοδο της...

«νομιμότητας» δραστηριοποιήθηκε στην οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος και του αντίστοιχου συνδικαλιστικού ρεύματος της αριστεράς (Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα). Πήρε, επίσης, μέρος στη συσπείρωση των “114 σωματείων”, που ηγήθηκε του διεκδικητικού κινήματος τη δεκαετία του ‘60 για εκδημοκρατισμό, σε αντιπαράθεση με τον εργατικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Την περίοδο της δικτατορίας συνελήφθη και οδηγήθηκε στη Γυάρο και στο Παρθένι της Λέρου. Αργότερα, με νέες κατηγορίες, στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού.

Με τη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, τάχθηκε με τις δυνάμεις της ανανέωσης. Ήταν μέλος στην Κ.Ε. του ΚΚΕ Εσωτερικού, πρόεδρος του σωματείου Ελαιοχρωματιστών και γραμματέας του ΑΕΜ στον Πειραιά. Στη συνέχεια στο ΚΚΕ Εσ. Α-Α και την ΑΚΟΑ. Ήταν από τα 14 ιδρυτικά μέλη του Λιμανιού της Αγωνίας.
Και έχουμε όλοι μας να θυμηθούμε πολλά από την κοινή μας πορεία στο ανανεωτικό κομμουνιστικό κίνημα, στο ΚΚΕ Εσωτερικού, το ΚΚΕ Εσωτερικού Α-Α, την ΑΚΟΑ: το ανοιχτό κριτικό του πνεύμα, το ατελείωτο πείσμα του στα ιδανικά της κοινωνικής απελευθέρωσης και του σοσιαλισμού, την αντίληψή του για την αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος, στο οποίο είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή.
Τον θυμόμαστε στις διαδηλώσεις να προχωρά αγέρωχος και παρά την προχωρημένη ηλικία του, να προσπερνά τα δακρυγόνα.
Τον θυμόμαστε να αφουγκράζεται τα νέα μηνύματα να προβάλει τις νέες ιδέες, να διαβάζει, να συζητά.
Δεν ήταν συνηθισμένος άνθρωπος ο Νίκος. Ήταν «παραδοσιακός» και ταυτόχρονα «εναλλακτικός». Ήταν βαθιά κομμουνιστής, αλλά και οικολόγος. Ήταν εργάτης, αλλά όχι εργατιστής.
Θα τον αποχαιρετήσουμε την Παρασκευή 22 Ιουλίου στις 4,30μ.μ, δυο μέρες μόνο πριν από την επέτειο για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, στο 3ο νεκροταφείο στη Νίκαια.
Αντίο σύντροφε, αντίο Νικόλα..