GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Ο Νίκος Μουρατίδης μιλά για "το τελευταίο καλοκαίρι" του...

...αποκλειστικά στο PRESS-GR και στην Παναγιώτα Πατακιά Ο Νίκος Μουρατίδης γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά. Σπούδασε κινηματογράφο σ...

...αποκλειστικά στο PRESS-GR και στην Παναγιώτα Πατακιά

Ο Νίκος Μουρατίδης γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά. Σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου, αλλά ασχολήθηκε με η μουσική, είτε εργαζόμενος σε εταιρείες δίσκων, είτε στο ραδιόφωνο, είτε δημοσιογραφικά.
Έχει γράψει διάφορα σενάρια για τηλεοπτικές σειρές, όπως Μάνα είναι μόνο μία, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, Παππούδες εν δράσει (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου 2001) κ.ά.
Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικά μουσικά talent show και έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα στις Εκδόσεις Καστανιώτη: το Αθήνα – Θεσσαλονίκη, και τα δύο παιδικά: Ο μικρός Αλκιβιάδης και οι Ολυμπιακοί Αγώνες και Ο μικρός Αλκιβιάδης στο νησί των πειρατών.
Από τις εκδόσεις Τετράγωνο κυκλοφορούν ακόμα «Η Βραχονησίδα», «1972 Το τελευταίο καλοκαίρι» και η συλλογή διηγημάτων «Εγώ ήμουν αντράκι».

Πιστεύετε ότι υπάρχουν ακόμη και στις μέρες μας, άνθρωποι που απαρνιούνται τον έρωτα και υποτάσσονται στις επιταγές της ενδογαμίας προκειμένου να διαφυλάξουν την περιουσία τους;
Τι εννοείτε «ακόμα και στις μέρες μας»; Ειδικά στις μέρες μας! Τώρα που η...
ύλη είναι το κυρίαρχο και έχει εξοστρακίσει το αίσθημα και το συναίσθημα. Δεν βλέπετε τι γίνεται στις μέρες μας εν ονόματι του χρήματος;
Τί πιθανότητες έχει ένας έρωτας με τις βάσεις του στην εφηβεία, να αντέξει στο χρόνο, τη στιγμή που οι έφηβοι είναι εξ ορισμού ανερμάτιστοι; 
Κι’ όμως εγώ ξέρω πάνω από δύο γυναίκες που είναι ακόμα με τον εφηβικό τους έρωτα και δεν έχουν πάει ΠΟΤΕ με άλλον άντρα στην ζωή τους. Το εφηβικό δέσιμο είναι το πιο ισχυρό, αρκεί να είναι αληθινό.
Αν σας έλεγα να "ορίσετε" την συγγραφή με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
ταξίδι
...και τον έρωτα; 
Φαντασία
Αν υποθέσουμε ότι οι ήρωες στο "Τελευταίο Καλοκαίρι" είχαν προλάβει να κάνουν έρωτα, τότε, στα 18 τους, θα είχε αυτή η σχέση μια τέτοια συνέχεια 40 χρόνια μετά; 
Ναι βέβαια, θα ήταν ακριβώς το ίδιο. Ο ίδιος ψυχολογικός βιασμός, η ίδια θλίψη, οι ίδιες απορίες…. Και έρωτα να είχαν κάνει θα έψαχναν πάλι να βρουν τι ήταν αυτό που έφταιξε.
Πώς βλέπετε ως συγγραφέας αλλά και ως εκδότης το μέλλον του βιβλίου στην Ελλάδα; Ποια η γνώμη σας για τα e-books; 
Αν και με πολύ τρέξιμο και πολύ αγώνα, καλά πάνε τα πράγματα. Το όλο θέμα είναι να βρεις τρόπους να μπεις στα βιβλιοπωλεία και σε διάφορα άλλα σημεία πώλησης. Όσο για τα e-books δεν είναι τίποτα παρά πάνω από καινούργια σημεία πώλησης. Όπως είχαμε τα κανονικά βιβλιοπωλεία τώρα έχουμε και τα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία. Πάντως επειδή το τυπωμένο βιβλίο έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων πίσω του θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια για να ξεπεραστεί.

Απόσπασμα Βιβλίου 
«Άνοιξα την ντουλάπα μου και έβγαλα δύο μεγάλα κουτιά. Τα ακούμπησα πάνω στο κρεβάτι και τα άνοιξα. Το περιεχόμενό τους, ενώ έπρεπε να το είχα πετάξει, ήταν ακόμη εδώ, για ώρα ανάγκης. Όπως τώρα. Για να μου φέρει το παρελθόν, που ήθελα να ξεχάσω, κατάμουτρα. Να το δω σαν θηρίο μπροστά μου και επιτέλους να μην τρομάξω. 
Να το αντιμετωπίσω και να το νικήσω. Αμ δε.»
«Με χέρι που έτρεμε άρχισα να χαζεύω επιστολές, σημειώματα, μπιχλιμπίδια, σταυρουδάκια από κάποιες βαφτίσεις και μερικές φωτογραφίες δεμένες με μια μπορντό κορδέλα. Άρχισα να τις κοιτάζω μέχρι που είδα αυτή που έψαχνα. Εμένα και τον Νικόλα στα δεκαοχτώ μας να χορεύουμε σ’ εκείνο το πάρτι που είχε κάνει η αδελφή μου. Πριν προλάβουν να με ξαναπιάσουν τα κλάματα, την πέταξα μέσα στο κουτί κι έκλεισα το καπάκι. Το παρελθόν ήταν εκεί μέσα και ήταν ακόμη άγριο. Οι Σπέτσες ήταν ο τόπος που μου συνέβη το μεγαλύτερο πλήγμα της ζωής μου και δεν ήθελα όχι να τον αντιμετωπίσω, 
αλλά ούτε να ξανακούσω γι’ αυτόν». 

2 σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση