GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Η «υπαρξιακή» κρίση της ΕΕ και …τα νέα πακέτα προς την Ελλάδα...

Από το  sofokleous10.gr Η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ αποδέχτηκε τελικά το νέο σχήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, περισσότερ...

Από το sofokleous10.gr

Η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ αποδέχτηκε τελικά το νέο σχήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αν είναι να αποτραπεί η κατάρρευση του όλου ευρωπαϊκού σχεδίου υπό το βάρος της συνεχιζόμενης κρίσης χρέους, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνδυάσει την ενίσχυση της σταθερότητας, τις δημοσιονομικές μεταβιβάσεις και την αμοιβαία αλληλεγγύη.
Για πολύ καιρό η Μέρκελ πολεμούσε με όλες της τις δυνάμεις αυτή την ῾ολοκληρωτική Ευρώπη’ επειδή γνώριζε πόσο αντιδημοφιλής ήταν στη Γερμανία – επομένως πόσο πολιτικά επικίνδυνη ήταν για...
τις εκλογικές της προοπτικές και το πολιτικό της μέλλον. Ναι μεν ήθελε να υπερασπίσει το ευρώ αλλά χωρίς να πληρώσει το αναγκαίο κόστος. Χάρη στις χρηματοπιστωτικές αγορές, το όνειρο αυτό βρίσκεται τώρα στο τέλος του.
Οι αγορές έχουν δώσει τελεσίγραφο στην Ευρώπη: είτε θα προχωρήσει σε περαιτέρω οικονομική και χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση σε ομοσπονδιακή βάση, είτε θα έρθει αντιμέτωπη με την κατάρρευση του ευρώ και κατά συνέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Κοινής Αγοράς. Η Αγγέλα Μέρκελ έκανε τη σωστή επιλογή την τελευταία στιγμή.
Αν οι επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είχαν λάβει αυτή την προνοητική απόφαση πριν ένα χρόνο, η ευρωπαϊκή κρίση δεν θα είχε κλιμακωθεί ως το σημερινό βαθμό, το συνολικό κόστος θα ήταν χαμηλότερο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έμεναν στην ιστορία για το γενναίο επίτευγμά τους. Αλλά πριν ένα χρόνο η Γερμανίδα καγκελάριος δεν τολμούσε να αναλάβει δράση.
Η συμφωνία του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο κόστος, και πολιτικό και οικονομικό. Παρά το διπλασιασμό της οικονομικής βοήθειας και τη μείωση των επιτοκίων, η συμφωνία δεν πρόκειται να σημάνει ούτε το τέλος της ελληνικής κρίσης, ούτε το τέλος της κρίσης των άλλων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ούτε το τέλος της συναφούς υπαρξιακής κρίσης της ΕΕ. Απλά θα αγοράσει ξανά χρόνο – και με υψηλότερο κόστος. Τα περαιτέρω πακέτα βοήθειας προς την Ελλάδα θα είναι αδύνατο να αποφευχθούν, επειδή οι ζημιές που επιβλήθηκαν στους πιστωτές των ελληνικών ομολόγων υπήρξαν υπερβολικά μετριοπαθείς.
Ούτε τα άλλα κράτη που πλήττονται από την κρίση της Ευρωζώνης προβλέπεται να σταθεροποιηθούν, επειδή η Γερμανία – φοβούμενη τις εσωτερικές πολιτικές αντιδράσεις – δεν τόλμησε να ασπαστεί την αρχή της κοινότητας των υποχρεώσεων μέσω της έκδοσης ευρωομολόγου, κι αυτό μολονότι ο νέος ρόλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σημαίνει ότι το 90% του δρόμου έχει ήδη διανυθεί. Έτσι, για άλλη μια φορά, δεν υπήρξε επιτυχία στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών ενόψει της δυναμικής της κρίσης. Και η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών που τόσες επευφημίες ξεσήκωσε στη Γερμανία είναι δευτερεύουσας σημασίας: στοχεύει μόνο στο γερμανικό κοινό και ειδικότερα στους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού. Στην πραγματικότητα, αν δούμε τη συμφωνία πιο προσεκτικά, φαίνεται ότι οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες σημειώνουν καλούτσικα κέρδη. Οι ζημιές τους θα παραμείνουν ελάχιστες.
Βέβαια η κατάρρευση του κοινού νομίσματος αποφεύχθηκε και ο Γάλλος πρόεδρος έχει δίκιο να θριαμβολογεί για την ίδρυση ενός ‘Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου’ ως πραγματικού επιτεύγματος. Αλλά αυτή η τολμηρή κίνηση έχει μεγάλες εσωτερικές συνέπειες που πρέπει να εξηγηθούν στο κόσμο, διότι κάθε κίνηση προς την κατεύθυνση της ίδρυσης ενός τέτοιου Ταμείου – καθώς και προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης – σηματοδοτεί μια πολιτική επανάσταση σε τρεις πράξεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καταρχήν, η ένωση των δύο ταχυτήτων, που αποτελεί πραγματικότητα από τους πρώτους γύρους της ευρωπαϊκής διεύρυνσης, θα διαχωρίσει την ΕΕ ανάμεσα σε μια εμπροσθοφυλακή που θα αποτελείται από τα κράτη του ευρώ και μια οπισθοφυλακή που θα συγκροτείται από τα υπόλοιπα εκ των 27 κρατών-μελών. Αυτή η σχηματοποιημένη διαίρεση θα αλλάξει σε βάθος την εσωτερική αρχιτεκτονική της ΕΕ. Κάτω από την ομπρέλα της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επιστρέψουν οι παλιές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε μια Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα με επικεφαλής τη Γερμανία και τη Γαλλία και μια Ευρωπαϊκή Ένωση Ελεύθερου Εμπορίου με επικεφαλής τη Βρετανία και τις Σκανδιναβικές χώρες. Από δω και στο εξής τα κράτη του ευρώ θα ορίζουν την τύχη της ΕΕ περισσότερο από ποτέ, χάρη στα κοινά τους συμφέροντα.
Δεύτερον, το άλμα προς το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση θα φέρει μια περαιτέρω – και μάλιστα μεγάλη – περιστολή της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών προς όφελος μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδιακής λύσης. Για παράδειγμα, μέσα στη νομισματική ένωση τα νομοσχέδια για τον εθνικό προϋπολογισμό θα υποβάλλονται προς έγκριση σε ένα ευρωπαϊκό εποπτικό σώμα.
Τέλος, όλα αυτά συνεπάγονται ότι στο μέλλον οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, και κυρίως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ περισσότερο από ό,τι μέχρι σήμερα προκειμένου να διαφυλάξουν τις εκλογικές τους πλειοψηφίες. Σήμερα οι πλειοψηφίες αυτές έχουν γίνει πιο αβέβαιες από κάθε άλλη φορά. Για να επιβιώσει το ευρώ, η αληθινή ολοκλήρωση με περαιτέρω μεταβιβάσεις εθνικής κυριαρχίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αναπόφευκτη. Αυτό το ιστορικό βήμα όμως δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει από την πίσω πόρτα της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, μπορεί να το κάνει μόνον υπό το άπλετο φως των δημοκρατικών διαδικασιών. Η περαιτέρω ομοσπονδιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ενισχύσει τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό της.
Για να επιβιώσει η Ευρωζώνη θα πρέπει η πλειοψηφία των πολιτών της, ιδίως των πολιτών της Γερμανίας και της Γαλλίας, να ασπαστεί το ευρώ σαν νόμισμά της. Το θέμα αυτό δεν είναι τεχνοκρατικό αλλά βαθύτατα πολιτικό και δημοκρατικό. Για να παραφράσουμε τον Μπιλ Κλίντον: «Είναι η εθνική κυριαρχία, ανόητε!»... Επομένως το πρώτο βήμα πρέπει να αφορά τη διασφάλιση ενός ισχυρού λόγου για τα εθνικά κοινοβούλια σε αυτή τη διαδικασία.
Στη Γερμανία υπάρχει ευρύτατη συναίνεση για μια ευρωπαϊκή ένωση σταθερότητας, αλλά όχι για μια ένωση μεταβιβάσεων ή μια ένωση υποχρεώσεων. Κι αυτό ισχύει πρωτίστως για τους ψηφοφόρους της Μέρκελ. Από σήμερα οι κυβερνήσεις θα πρέπει να παλέψουν για πλειοψηφίες που θα στηρίζουν το ευρώ. Αυτό είναι θετικό γιατί μόνο με δημοκρατική συναίνεση θα υπάρξει μέλλον στην Ευρώπη. Η Γερμανίδα καγκελάριος και ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να παρουσιάσουν τις πολιτικές τους ανοιχτά στον κόσμο και να παλέψουν για την περαιτέρω ολοκλήρωση και το ενιαίο νόμισμα.
Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους θα ορίσει την δική τους τύχη και το αν θα παραμείνουν στην εξουσία. Είναι πολύ αμφίβολο αν θα τα καταφέρουν, με δεδομένους τους κυρίαρχους προσανατολισμούς της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Αλλά αν δεν προσπαθήσουν καν, η ήττα τους – όπως και η ήττα της Ευρώπης – είναι σίγουρη.

4 σχόλια

  1. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΟΠΩΣ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕΡΝΕΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΟΠΟΥ ΟΙ ΖΟΡΙΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ, ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ά, ρε πόσο επίκαιρος είναι ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ!!!
    (Φυσικά και δεν μιλώ για Στάλιν και δεκαετία 1930... έτσι? Να εξηγούμαστε!)

    Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ έφαγε τα ψωμιά του και... Τελείωσε...Δυστυχώς!!
    Το τελευταίο του Στάδιο, η Χρηματιστηριακή Παγκοσμιοποίηση Κεφαλαίων- χωρίς καμιά Παραγωγική Δραστηριότητα- ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ!

    Το μεγάλο στοίχημα για την διάσωση του Καπιταλισμού ΕΙΝΑΙ:

    Μπορεί η σημερινή κατάσταση (ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ) του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ να ελεγχθεί με ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΣΑ???

    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ...

    ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ Ο Χ Ι ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...

    Δυστυχώς δεν μπορεί...

    Και τί θα γίνει τότε?

    Λυπάμαι... αλλά WHO KNOWS?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυστυχως την κερκόπορτα της ΕΕ την άνοιξε ο ΓΑΠ και αυτό ειναι πλεον το μονο σιγουρο για τους Ευρωπαίους που έχουν καταλαβει τον ρολο του και που αποσκοπουσε εκπληρώνοντας πλήρως τις εντολές των προστατων του τοκογλύφων πέραν του Ατλαντικου.
    Περισσοτερες φορές επισκέφθηκαν την χωρα οι καθε λογης Σορος Πολσον Ρουμπινι παρα οι ηγέτες της ΕΕ.
    Με βάση τις συνθηκες που υπεγραφησαν μεταξυ των μελών κρατών της ΕΕ "υποχρεώθηκαν" οι ευρωπαιοι έμμεσα να μας βοηθησουν για να μην κτυπηθεί το ευρω και να σωσουν την ενοτητα της ευρώπης. Οι τοκογλυφοι γνωριζοντας εκ των έσω ότι η Αμερική έχασε τα πρωτεία της παγκοσμιας οικονομιας επιτεθηκαν με λυσσα στο ευρω μέσω των τραπεζων και οργανισμων που διαθετουν έτσι ωστε να ισσοροπηθεί η χασουρα που ερχότανε με φορα στον τόπο τους.
    έπρεπε λοιπον να βρεθει η καταλληλη χωρα για αρχισει το ξετυλιγμα του νηματος. Προετοίμαζαν τον σημερινό πρωθυπουργο λέγοντας ψεμματα και ταζοντας τα πάντα πρός όλους να τον φέρουν στην εξουσια. Απο εκει και περα τα πραγματα πηραν τον δρόμο τους μεσα απο το αχυρενιο ανδρείκελο πρωθυπουργό περασανε τα σχεδια τους που αρχικά ηταν η Ελλάδα με στόχο την καρδια της ΕΕ δηλαδή τις πλούσιες και αναπτυγμενες οικονομιες της Ευρώπης κάτι που το βλέπουμε όλοι σημερα.
    Για ακομη μια φορα βρέθηκε εφιαλτης σε αυτη την χώρα στο πρόσωπου ενός απροσάρμοστου βλάκα άλλωστε όλοι προδοτες ιστορικά ήταν ηλίθιοι καιροσκόποι βλάκες και περιθωριακοί.
    Ξερει καλα ο ΣΟΙΜΠΛΕ το παιχνιδι του ΓΑΠ γιαυτο και στρίβει καθε τοσο το σκοινι στην χωρα σιγουρα δεν θα μας αφησουν σε χλωρο κλαρι όσο και αν πιστευει ο πανβλακας ότι θα τον στηρίξουν οι υαινες κερδοσκοποι δεν ήταν τυχαία η εμμονή της ΜΕΡΚΕΛ να συμμετεχει και το ΔΝΤ που διαλυει χωρες στην βοήθεια προς την ΕΛΛΑΔΑ.Δεν είναι τυχαία η εμμονη της να συμμετέχει και ο ιδιωτικός τομέας δηλαδή οι τράπεζες στο σχέδιο διάσωσης της ΕΛΛΑΔΑΣ και να επωμισθουν την ανάλογη χασούρα γνωρίζοντας βέβαια οτι οι τράπεζες είναι τα ορμητηρια των τοκογλυφων.Δεν ειναι τυχαία ηεμμονη της σε εμπραγματες εγγυησεις κατι που δεν έχει ιστορικο προηγουμενο σε καμια χωρα, αλλα λέει αν διαλυθεί η Ευρώπη ΓΑΠΑ θα σε ισοπεδώσω θα σου παρω ότι εχεις και δεν εχεις (οι αποκρατικοποιήσεις αρχισαν με τον ΟΤΕ όπως επίσης και το μεσοπροθεσμο όπου οι Γερμανοι αύξησαν το ποσοστο τους)και οι Γερμανοι κρατουν τον λογο τους σε ολα Εμείς ο λαος δηλαδή θα ζούμε μέσα σε αυτή την δίνη που ισοπεδώνει ζωές και κόπους. Τωρα αν ψάχνετε τον υπαίτιο θα τον βρείτε να παίζει με τα κουβαδακια του καπου μεταξύ Σερίφου και Πάρου. Το τρώει όλο το φαγητο του καθε πρωι και απολαμβάνει τις διακοπες του. Είναι μέρος της αμοιβής από τους τοκογλύφους, πάντα οι νταβατζήδες προσέχουν τα τσιράκια και τις πουτανες τους μεχρι που γίνεται η δουλειά τους όταν τους είναι άχρηστοι ή σε κανενα χαντακι τους βρίσκουν και αν είναι από τζακι τους ξεφτιλλίζουν και τους απογυμνώνουν για να σκασουν μια για παντα.
    Τον Μουμπαρακ σε κρεβάτι με ορους τον σερνουν το άλλοτε αγαπημενο παιδι των αγορων και της διεθνους σοσιαλκλεπτικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Κώστας Καραμανλής άνοιξε τη χώρα στη Ρωσία και στην Κίνα,υπέγραψε συμφωνίες που έκαναν τους Αμερικανούς να λυσσάνε,έβαλε βέτο στο Βουκουρέστι,πάλεψε με τη διαπλοκή,εξασφάλισε το δανεισμό της χώρας χωρίς να μιλάει για Τιτανικούς και Εντατικές,και τέλος πάντων ούτε στο ΔΝΤ πήγε ούτε Μνημόνιο υπέγραψε ούτε δέχτηκε να υποθηκεύσει τις θάλασσες,τα νησιά,
    τις ραχούλες και τα βουνά.
    Και υπεύθυνα πριν από τις εκλογές παρουσίασε τα πράγματα όπως είχαν στον ελληνικό λαό,τότε που οι άλλοι
    λέγανε παχιά λόγια,λεφτά υπάρχουν και άλλα παρόμοια.
    Τώρα όμως που αρχίζει να φαίνεται η αλήθεια για το τι έγινε στη χώρα από το 2007 και μετά (τα Επίκαιρα είναι αποκαλυπτικότατα),τώρα που ο Κώστας Καραμανλής δικαιώνεται στα μάτια των ξεγελασμένων Ελλήνων,
    πρέπει να μιλήσει,να βγει μπροστά και να ηγηθεί της παράταξης για να σωθεί ο τόπος από την καταστροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση