Κρυφό "Μνημόνιο" (από την ΕΚΤ) στην Ιταλία...

Συγκεκριμένους όρους ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή της έθεσε η ΕΚΤ στην Ιταλία, σύμφωνα με δημοσίευμα της Corriere della Sera. M...

Συγκεκριμένους όρους ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή της έθεσε η ΕΚΤ στην Ιταλία, σύμφωνα με δημοσίευμα της Corriere della Sera. Mεταξύ άλλων ζητούνται ταχείες ιδιωτικοποιήσεις, κυρίως των δημοτικών εταιρειών, και μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας.

Όπως υποστηρίζει η ιταλική εφημερίδα, οι απαιτήσεις αυτές διατυπώθηκαν στον πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι με μία «μυστική» επιστολή η οποία...

εστάλη μεταξύ της Πέμπτης και της Παρασκευής και υπογράφεται από τον επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ και διάδοχό του τον ερχόμενο Νοέμβριο, Μάριο Ντράγκι.

Στην επιστολή, την οποία η εφημερίδα χαρακτηρίζει οιονεί «πρόγραμμα διακυβέρνησης», αναφέρονται αναλυτικά «τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους, ακόμη και τα νομοθετικά εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιηθούν -νομοθετικά διατάγματα- ώστε να επιταχυνθεί η εφαρμογή τους».
Η Corriere σημειώνει επίσης πως οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας Νικολά Σαρκοζί και Αγγελα Μέρκελ, στη δήλωσή τους την Κυριακή, ζήτησαν από την Ιταλία όπως υιοθετήσει τς αναγγελθέντα μέτρα «από τώρα ως το τέλος Σεπτεμβρίου».
Διευκρινίσεις για το περιεχόμενο της επιστολής ζήτησε η αντιπολίτευση: «Τι μας ζητούν στ' αλήθεια η ΕΚΤ και οι διεθνείς θεσμοί; Μια κυβέρνηση ανίσχυρη, εντελώς απαξιωμένη και πλέον υπό κηδεμονία οφείλει τουλάχιστον να πει ποια είναι η πραγματική κατάσταση», παρατήρησε ο επικεφαλής του αριστερού Δημοκρατικού Κόμματος (PD) Πιερλουίτζι Μπερσάνι.
Σύμφωνα πάντα με την Corriere della Sera, η ΕΚΤ ζητεί από την Ιταλία να επιταχύνει την απελευθέρωση της οικονομίας της και την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών εταιρειών, οι οποίες στην Ιταλία συχνά διαχειρίζονται τις δημόσιες μεταφορές, την αποκομιδή των απορριμμάτων, τη διανομή ηλεκτρικού και φυσικού αερίου κλπ. Για πρώτη φορά επίσης, η ΕΚΤ επισημαίνει την ανάγκη μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας, τονίζοντας πως απαιτείται «λιγότερη αυστηρότητα στις συμβάσεις αόριστης διάρκειας, παρεμβάσεις στη δημόσια απασχόληση, τροποποίηση ενός συστήματος βασισμένου στην ακραία ευελιξία των νέων και των υποαπασχολούμενων έναντι μιας πλήρους προστασίας των άλλων, συμβάσεις εργασίας που να προωθούν την παραγωγικότητα».