Από τον Θύμιο Παπανικολάου «Πέθανες- κι έγινες καὶ σύ: ο καλός, Ὁ λαμπρὸς άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης. Τριάντα έξη στέφανα σ...
Από τον Θύμιο Παπανικολάου
«Πέθανες- κι έγινες καὶ σύ: ο καλός,
Ὁ λαμπρὸς άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξη στέφανα σὲ συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
Εφτὰ ψηφίσματα γιὰ τὶς υπέροχες υπηρεσίες ποὺ προσέφερες.
Α, ρὲ Λαυρέντη, εγὼ ποὺ μόνο τόξερα τί κάθαρμα ήσουν,
Τί κάλπικος παράς, μιὰ ολόκληρη ζωὴ μέσα στὸ ψέμα
Κοιμού ἐν ειρήνῃ, δὲν θὰ ῾ρθω τὴν ησυχία σου νὰ ταράξω…»
Μανόλης Αναγνωστάκης
Τώρα που πέρασε ο επιτάφιος θρήνος και αρχίζει να καταλαγιάζει η σκόνη από...
τον κουρνιαχτό των υμνολογιών και αγιογραφιών, λέμε να ασχοληθούμε και εμείς με τον Λεωνίδα Κύρκο.
Ο Λεωνίδας Κύρκος αποτελεί το χαρακτηριστικότερο, ίσως, ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ αποτύπωμα-ορόσημο της «αριστερής τραγωδίας»: Της πτώσης και του εκφυλισμού του κομμουνιστικού κινήματος, του Ευρωκομουνιστικού σπασμού τής αστικής προσαρμογής και της μετάλλαξής του στην πλέον επιθετική και μοχθηρή γκριμάτσα της Νέας Τάξης. Είναι γνωστό ότι το μπόι κάθε πολιτικού καθορίζεται από το μπόι της εποχής του, από το μπόι αυτού που εκφράζει.
Είναι μεγάλος ένας ηγέτες όταν εκφράζει και βάζει τη σφραγίδα του στα άλματα και τις πτήσεις της ιστορίας, στην ανοδική της, δηλαδή, γραμμή και ΟΧΙ στις πτώσεις της ιστορίας.
Φυσικά και οι ηγέτες των ιστορικών πτώσεων είναι «μεγάλοι» με τον τρόπο τους -όπως έλεγε ο Ένγκελς:
«Μεγάλοι όσο μπορεί να είναι χωρίς να πάψουν να είναι μετριότητες».
Ένας τέτοιος «ηγέτης» της ΠΤΩΣΗΣ και της νεοταξικής μετάλλαξης της «αριστεράς» υπήρξε ο Κύρκος. Μια πολιτική μετριότητα που απέκτησε ξαφνικά ηγετικό ρόλο, ακριβώς γιατί αποτέλεσε το κράμα των ποικίλων στοιχείων της παρακμής και του εκφυλισμού της Αριστεράς.
Δεν θα υπήρχε, ίσως, καταλληλότερος για να εκφράσει τη σήψη και την παρακμή του σταλινισμού, την ιστορική ΠΤΩΣΗ της Αριστεράς, την καθεστωτική της ενσωμάτωση και την τραγική της μετάλλαξη σε «εμπροσθοφυλακή» του διεθνισμού του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, της πολυπολιτισμικότητας και όλων των μακάβριων σχεδιασμών και ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης…
Ο Κύρκος θα περνούσε εντελώς απαρατήρητος από την ιστορία, σαν ξεψυχισμένο βογγητό του ευρωκομουνισμού, αν δεν υπήρχε το «βρώμικο 89».
Το 1989 ήταν ένα βαθύ αντεπαναστατικό ΡΗΓΜΑ στην αριστερή σκέψη, ένα «ρήγμα» μετάλλαξης της Αριστεράς.
Η Αριστερά με τη συγκυβέρνηση Τζαννετάκη νομιμοποίησε τον ταξικό της αντίπαλο και άνοιξεδιάπλατα τις πόρτες στη νεοφιλελεύθερη ισοπέδωση και τη νεοταξική επέλαση.
Οι συνέπειες αυτού του εκτρωματικού ελληνικού «ιστορικού συμβιβασμού» (ευρωκομουνιστική καθεστωτική ενσωμάτωση) καταγράφονται σήμερα εφιαλτικά: Είναι οι πρώην δυνάμεις της παραδοσιακής κομμουνιστικής Αριστεράς που αποτελούν τους πρωτοπόρους ιδεολογικούς και πολιτικούς απολογητές της νεοταξικής «Δεξιάς», της «νέας Δεξιάς» του «σοσιαλδημοκρατικού νεοφιλελευθερισμού».
Ο Κύρκος ήταν ο «αριστερός», υστερικός πρωταγωνιστής του ιστορικού «οροσήμου» της «Κάθαρσης», του «βρώμικου 89»: Ο «αριστερός» αρχιερέας της «Κάθαρσης», αγκαλιά με τον άλλο «αρχιερέα» της ακραιφνούς, νεοφιλελεύθερης αχρειότητας, τον Μητσοτάκη!!!
Το 89 σφραγίζει ανεξίτηλα το «ποιοτικό άλμα» των «ποσοτικών συσσωρεύσεων» της εκφυλιστικής πορείας της Αριστεράς και αναδεικνύει τον Κύρκο σε «μεγάλο» ηγέτη αυτού του ιστορικού «άλματος» προς την ολοκληρωτική καθεστωτική ενσωμάτωση. Μια ενσωμάτωση με την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη κακουργία και την πιο παρακμιακή μορφή της κοινοβουλευτικής αχρειότητας: Το μητσοτακισμό.
Ο Λεωνίδας Κύρκος, θα μπορούσαμε, χωρίς υπερβολή να πούμε, ήταν ο «Μητσοτάκης» της καθεστωτικής «αριστεράς». Ακριβέστερα: Το μητσοτακικό απόστημα στο σώμα της μεταλλαγμένης «αριστεράς»…
Σημείωση: Ο μητσοτακισμός είναι η πλέον μακάβρια γκριμάτσα της κοινοβουλευτικής αχρειότητας και παρακμής: Ο καθεστωτικός φαρισαϊσμός στην πιο αποκρουστική του μορφή…
Γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης φιλοτέχνησε, από τους πρώτους, το «ηρωικό» πορτρέτο του Κύρκου και μίλησε για «μεγάλη απώλεια»…Συμβολική «σύμπτωση»: Δύο παράλληλοι και ταυτόχρονοι δορυφόροι των νέων πολιτικών παιχνιδιών βγήκαν από τα σπλάχνα της παραδοσιακής Δεξιάς και της καθεστωτικής «αριστεράς»: Το κόμμα της Ντόρας και το κόμμα του Φώτη Κουβέλη.
Το ένα έχει τη «στάμπα» του Μητσοτάκη και το άλλο του Κύρκου: του «αριστερού» Μητσοτάκη….
Δεν προκαλεί, συνεπώς, καμιά έκπληξη ότι σύσσωμος ο κόσμος του κεφαλαίου και τα πολύχρωμα πολιτικά και δημοσιογραφικά του παπαγαλάκια αγιογραφούν το «θαρραλέο» πολιτικό της «αριστεράς» (ακόμα και ο Ανδριανόπουλος και η Διαμαντοπούλου) και εγκωμιάζουν τις «μεγάλες» πολιτικές του παρακαταθήκες: Την «τέχνη», δηλαδή, να μεταμορφώνεσαι από κομμουνιστής σε νεοφιλελεύθερο και γενίτσαρο της Νέας Τάξης…
Πράγματι, για τη Νέα Τάξη και τα ανδρείκελά της ο Κύρκος ήταν «μεγάλος», ακριβώς γιατί έβαλε τη σφραγίδα του στην ιστορική ΠΤΩΣΗ και καθεστωτική μόλυνση της Αριστεράς, στη μετάλλαξή της και στη θεμελίωση του χώρου της Συνασπισμένης «χρήσιμης ηλιθιότητας»: Τη «θεμελίωση» του «αριστερού», καθεστωτικού χωνευτηρίου μέσα στο οποίο μεταλλάσσονται οι Αριστερές Ιδέες σε νεοταξικό, φωταδιστικό ιδεολόγημα…
Στη «θεμελίωση» ποικίλων «αριστερών» χώρων και καθεστωτικών ειδώλων που παρέχουν το τεκμήριο και το άλλοθι στη νέα καπιταλιστική βαρβαρότητα και σε όλα τα ιδεολογήματά της: Της Νέας Τάξης…
Θρηνείστε τους νεκρούς σας, κύριοι. Ο κόσμος του Κύρκου και οι «πολυπλόκαμοι» συνεχιστές αυτού του χώρου είναι δικός σας κόσμος και δεν έχει καμία σχέση με τη Θεωρία και την Πράξη της αυθεντικής Αριστεράς, παρά μόνο με τις «αριστερές» εμπορικές φίρμες…
ΠΗΓΗ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5925
Θυμιο η μαλακια κανει κακο στον εγκεφαλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε καραγκιοζη,νουμερο,σε ποιον θεο πιστευεις;
Λοιπον μαλακοπιτουρα μου πρεπει να βρεις τον αλλο μαλακα,τον επισκοπο Κονιτσης,και να του πεις να σε χρισει μοναχο και εκπροσωπο του!
Με θυμασαι,μωρη λουλου;
Πολύ κιτρινισμό εκχέετε, κύριε Παπανικολάου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι απολογητής του Λεωνίδα Κύρκου, δεν ανήκω καν στο χώρο της λεγομένης Αριστεράς.
Ξεχάσατε, όμως, να αναφερθείτε και στο άλλο κομμάτι της "ορθόδοξης" Αριστεράς, με το Χαρίλαο Φλωράκη, που επίσης συνεργάστηκε κατά το, χωρίς εισαγωγικά,βρώμικο '89, με το Μητσοτάκη!
Έστι ουν Μητσοτάκης, πατήρ πάσης ραδιουργίας και αθλιότητος!...
Όλοι, όμως, οι άνθρωποι κάνουν λάθη!
Αρκεί, νομίζω, να πιστεύουν όταν τα κάνουν, ότι πράττουν το σωστό.
ΔΕΝ εξυφαίνουν και δεν υπηρετούν δηλαδή, σκοτεινά σχέδια και δεν ραδιουργούν για να πολεμήσουν τους αντιπάλους τους...
Τότε, νομίζω, ότι είναι δυνατό να συγχωρούνται.
Ρε Θυμιο τι κακια εχεις μεσα σου εισαι απιστευτος
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ ελέγχετε (και πολύ σωστά) τα σχόλια κ. Καψαμπέλη, και κόβετε τα υβριστικά (που ΔΕΝ το κάνετε) οπότε καθυστερεί η ανάρτησή τους και καθίστανται ανεπίκαιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ τα αφήνετε ελεύθερα, οπότε, τουλάχιστον, είναι επίκαιρα.
Η έγκρισή σας, χωρίς έλεγχο, είναι χωρίς αντικείμενο.
Πολυ καλά τα λες
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτούς τους πολιτικούς σε αυτές τις καρικατούρες οφείλει η Ελλάδα σήμερα την πτώση και την παρακμή της
Παρήκμασμένοι, αβουλοι, ξεπουλημένοι σε ξένους αφεντάδες και συμφέροντα εφτασαν την Ελλάδα στο κατάντημα που ζούμε όλοι και λυπούμαστε.
Τα ίδια λόγια οι ίδιες υμνωδίες θα ακουστούν από τους ίδιους ομηλητές όταν αποχωρήσει από το μάταιο τούτο κόσμο και ο Μητσοτάκης να είσαι σίγουρος
Η ..."θεωρία και η πράξη της αυθεντικής(!)Αριστεράς" αγαπητέ μου "σύντροφε" Θύμιο, είναι ότι πιο αποκρουστικό, ελεεινό και διεστραμμένο έχει εφεύρει ο ανθρώπινος νους σε μορφή ιδεολογίας. Κάποιοι από εσάς τους αριστερούς σαν τον Κύρκο το κατάλαβαν και άρχισαν να ανζητούν άλλες ιδεολογικές ατραπούς. Κάποιοι άλλοι όμως σαν και σένα, από κόμπλεξ και στείρο εγωισμό, αρνούνται να παραδεχτούν το αυτονόητο, ότι δηλαδή η ιδεολογία σας αποτελεί ένα πρώτης τάξεως πρόσχημα, για να κρύβει κάποιος τις προσωπικές του ανεπάρκειες. Άλλωστε η επαναστατική αμφισβήτηση είναι η πρώτη μορφή απαλλαγής από την απογοήτευση της προσωπικής αποτυχίας. Ο δε "σοσιαλισμός", αυτός ο υπ'αριθμόν ένα μύθος της Αριστεράς, με όλο το φιλοσοφικό και ιδεολογικό του υπόβαθρο και με όλες τις κοινωνικοπολιτικές του προεκτάσεις, δεν είναι τίποτε άλλο παρά όπιο υποσχέσεων και εγκυκλοπαίδεια ψευδών! Μιας και η αισιοδοξία αποτελεί το ασφαλέστερο ναρκωτικό που μπορεί να εφεύρει ένας τύραννος, ο σοσιαλισμός μόνιμα αισιόδοξος παρά τις παταγώδεις και συνεχείς αποτυχίες του, αντιπροσωπεύει την καλύτερη παγίδα που μπορεί να εφεύρει η τυραννία, για να παγιδεύσει τους ανεκλπήρωτους ανθρώπινους πόθους και τις επιθυμίες του κοσμάκη για ένα καλύτερο αύριο. Αυτή είναι η "ιδεολογία" σας "σύντροφε". Εσύ όμως δυστυχώς αρνείσαι να τα παραδεχτείς όλα αυτά και εντελώς συμπλεγματικά επιμένεις να διατηρείς στο μυαλό σου μια άλλη εξιδανικευμένη εικόνα του μαρξισμού-λενινισμού. Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ Λένιν παρεμπιπτόντως, δεν ήταν καν μπολσεβίκος! Ενστερνίστηκε τον μπολσεβικισμό όταν είδε ότι εξυπηρετούσε τον σκοπό του, που δεν ήταν άλλος από την ανατροπή του μισητού σε αυτόν τσάρου, επειδή το τσαρικό καθεστώς σκότωσε τον αγαπημένο του αδελφό! Η δήθεν "επανάστασή" του χρηματοδοτήθηκε από τον Κάιζερ της Γερμανίας, ο οποίος ήθελε να διασπάσει την εναντίον της χώρας του συμμαχίας κρατών. Το δε δήθεν "σφραγισμένο τραίνο" που ταξίδεψε ο Λένιν για να αναλάβει την αρχηγία της "επανάστασης" ήταν μύθος! Για να μην αναφερθούμε στις δικτατορικές του επιδόσεις, αφου εξόρισε, εκτόπισε, βασάνισε, εξανδραπόδισε και εκτέλεσε αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες! Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Γιουκασβίλι, ο επονομαζόμενος και "Στάλιν" (ατσάλινος), ουσιαστικά συνέχισε το έργο του Λένιν και ανήγαγε τις εκτελέσεις σε επιστήμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι όμως από εσάς παρόλα αυτά εξακολουθούν να έχουν τον Λένιν στα σαλόνια τους, σαν εικόνισμα. Θυμίζετε εκείνους τους αξιοθρήνητους θρησκομανείς που λένε: "Εγώ πηγαίνω στην εκκλησία κάθε εβδομάδα και εξομολογούμαι συχνά... Άρα είμαι καλός άνθρωπος και θα κληρονομήσω την "βασιλεία" των ουρανών." Έτσι και εσείς: "Μα εγώ είμαι καλός άνθρωπος, αφού ασπάζομαι την ιδεολογία του ουμανισμού και του διαλεκτικού υλισμού". Ω πτωχοί μου "σύντροφοι"! Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα... Και με το να εξαπολύετε μύδρους εναντίον του φιλελευθερισμού, δεν ξορκίζετε τον "εχθρό" σας. Είτε σας αρέσει είτε όχι, η οικονομία της ελεύθερης αγοράς είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ανθρωπότητας και καμιά εναλλακτική ικανοποιητική πρόταση δεν έχει βρεθεί ακόμη.
Αν ήμουν λοιπόν στη θέση σας θα φρόντιζα να αναθεωρήσω την κοσμοθεώρησή μου. Είναι δύσκολο, το καταλαβαίνω, να παραδεχτεί κάποιος ότι "πήρε τη ζωή του λάθος". Απαιτεί παρρησία και γενναιότητα. Ιδίως όταν αυτός ο κάποιος αφιέρωσε τη ζωή του κάνοντας "διεθνιστική" αλληλεγγύη και μαζεύοντας ζαχαροκάλαμα στη Κούβα. Αλλά από την άλλη θα είσαστε τουλάχιστον τίμιοι με τον εαυτό σας.
Άσε λοιπόν τον Κύρκο εκεί που βρίσκεται, αν βρίσκεται κάπου, και ασχολήσου με τον εαυτό σου αγαπητέ "σύντρφε" Θύμιο.
"Ωραια" τα λεει ο Ριζοσπαστης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο σωστος δεν γινεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘύμιο πρώτη φορά προσέχω ανάρτηση σου γι'αυτό θα τις προσέχω όλες απο τώρα για ένα να είσαι σίγουρος η δική αχρειότητα ξεπερνάει όλα τα όρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ένα βρωμερότατο σκυλί.
Έγραψες Θύμιο Παπανικολάου, ούτε ο Παναγιωτακόπουλος του ΠΑΣΟΚ δέν θα έγραφε τα τερατουργήματα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ τί επαγγέλεσαι ΠΑΠΑΝΔΡΕΙΚΟΣ ή ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ???
ΜΗΝ ΤΣΑΚΩΝΕΣΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΚΟ ΤΟΝ ΓΛΩΡΑΚΗ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΚΛΠ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΑΣ, ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑ ΞΑΔΕΛΦΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΛΕΝΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς έτσι είναι τα πράγματα για τον Λεωνίδα Κύρκο. Ετσι και χειρότερα. Εχει δίκιο ο Θύμιος (για μία ακόμα φορά)
ΑπάντησηΔιαγραφή