Γράφει η Λώρη Κέζα Τι θα γινόταν αν η κάνναβη έμπαινε στα σχολεία ως υποχρεωτική εμπειρία; Σενάριο: κάπου στο τέλος του λυκείου ένας καθη...
Τι θα γινόταν αν η κάνναβη έμπαινε στα σχολεία ως υποχρεωτική εμπειρία; Σενάριο: κάπου στο τέλος του λυκείου ένας καθηγητής, ο εξειδικευμένος Μπαφολόγος, να αναγκάζει τα παιδιά να φυτέψουν ένα δενδρύλλιο και στη συνέχεια να το δοκιμάσουν. Κατόπιν να τους εξηγεί ότι το προϊόν πωλείται στους πάγκους της λαϊκής. Οι γονείς να σιγοντάρουν με απειλές του τύπου «άμα δεν στρίψεις καλά το τσιγαριλίκι σου θα μείνεις στο δωμάτιό σου όλη τη βδομάδα». Ο καταναγκασμός θα οδηγούσε στην αποστροφή. Τόσοι και τόσοι έχουν μισήσει την ποίηση στην οποία θα ανέτρεχαν αν ήταν απαγορευμένη. Πλην όμως το νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση της χρήσης που παρουσίασε ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου δεν προβλέπει την απομυθοποίηση των ψυχοτρόπων. Αντιθέτως προβλέπει αυστηρές ποινές για δασκάλους, σωφρονιστικούς υπαλλήλους, στρατιωτικούς, γιατρούς και...
όσους διευκολύνουν τη χρήση σε ευαίσθητες ομάδες.
Ο πολιτικός κόσμος είναι πλέον ώριμος να αποδεχτεί ότι η κατανάλωση χασίς είναι ένα συνήθειο που δεν απέχει από την κατανάλωση αλκοόλ. Επιπλέον είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο εξαρτημένος από ηρωίνη είναι ασθενής και χρειάζεται θεραπεία. Παρά την τεράστια απόσταση που χωρίζει τον χασικλή από το πρεζάκι το νομοσχέδιο τους αντιμετωπίζει όλους ως «ναρκομανείς» όμως θα ήταν άστοχο να μην αναγνωρίσουμε την πρόοδο που σημειώνεται νομοθετικά. Κανένας χρήστης δεν θα φυλακίζεται ενώ ο έμπορος θα μπαίνει σε μπουντρούμι μέχρι το τέλος της ζωής τους. Ταυτόχρονα αναγνωρίζεται ότι ένας χρήστης μπορεί να δώσει λίγο από την πραμάτεια του σε φίλο του_ η κυβέρνηση αναφέρθηκε επί λέξει στο «κέρασμα». Η επακριβής ποσότητα δεν προσδιορίζεται από τον νόμο. Θα κρίνουν οι δικαστές πόσα γραμμάρια χρειάζεται ο καθένας.
Αν λέμε ότι ο πολιτικός κόσμος έχει ωριμάσει είναι επειδή και η Νέα Δημοκρατία είχε σκεφτεί να αποποινικοποιήσει τη χρήση. Ο κ. Νίκος Δένδιας, ως υπουργός Δικαιοσύνης, είχε αναφερθεί στα 50 γραμμάρια ακατέργαστης κάνναβης, ως λογικής ποσότητας για ατομική κατανάλωση. Βέβαια τότε η συζήτηση είχε ξεκινήσει για να ευρεθούν τρόποι αποσυμφόρησης των φυλακών. Καταγράφονταν περί τους 12.000 κρατούμενους σε ιδρύματα που χωρούν μετά βίας 8.500. Σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη σχεδόν οι μισοί (το 44%) είναι έγκλειστοι για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Δεν έχει σημασία ποια είναι η αφετηρία για τον κ. Παπαϊωάννου. Είναι υπεραρκετό που περιορίζει την καταστολή σε ένα πεδίο προσωπικών επιλογών: ειδικά για την κάνναβη δεν είναι πιο επιβλαβής από τα αναψυκτικά, τα πατατάκια, το καυσαέριο και τα κινητά τηλέφωνα.
Για να μην γίνουν όμως παρανοήσεις και αρχίζει ο κόσμος να ποτίζει επιδεικτικά τις καναβουριές στο μπαλκόνι, θα πρέπει να διαβάσουμε με προσοχή τις λέξεις. Η «αποποινικοποίηση» δεν είναι συνώνυμη της «απελευθέρωσης». Είναι στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομίας να συλλάβει κάποιον που φροντίζει μισή γλάστρα. Το δικαστήριο πιθανώς να δείξει επιείκεια όμως μέχρι τη δίκη υπάρχουν πολλές δυσάρεστες επαφές με το οργανωμένο κράτος (άλλο νοείται ως «κράτηση» κι άλλο ως «φυλάκιση» κι ας είναι πρακτικά το ίδιο…)
Τετάρτη, 22 Ιουνίου 2011
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνταγές τρομακτικότερες από το “χόρτο του διαβόλου”
Του Eddie Adelstein*
Θυμάμαι την στιγμή που έμαθα πριν 62 χρόνια ότι βρήκαν στη βαλίτσα του Robert Mitchum ένα τσιγάρο μαριχουάνας, συλλήφθηκε και η καριέρα του ως ηθοποιός έληξε. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν...
“Πάει, τελείωσε αυτός, τώρα που το χόρτο του διαβόλου μπήκε στο μυαλό του, όλα τελείωσαν για αυτόν.” Τέτοια ήταν η δύναμη παραπληροφόρησης του κοινού. Για πολλούς ανθρώπους της δικής μου γενιάς, η άποψη αυτή ισχύει ακόμα.
Κάθε πρωί, εξετάζουμε τις υποθέσεις που έχουν φτάσει στο γραφείο του ιατροδικαστή. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, όλο και περισσότεροι θάνατοι σχετίζονται με συνταγογραφούμενα φάρμακα, συχνά αγορασμένα με νόμιμες συνταγές για οπιούχα. Σύμφωνα με έρευνες, το 2009 η υπερβολική δόση φαρμάκων ξεπέρασε τους θανάτους από αυτοκινητικά ατυχήματα σε 15 πολιτείες. Κάποιες μελέτες, υποδεικνύουν ότι οι θάνατοι από την κατανάλωση διάφορων συνταγογραφούμενων φαρμάκων έχει αυξηθεί κατά 60 τοις εκατό. Κάτι που οφείλεται και στον συνεχώς αυξανόμενο όγκο τηλεοπτικών διαφημίσεων συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Τα φάρμακα της κατηγορίας serotonin selective reuptake inhibitors (SSRI) έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας. Τα ξέρετε ως Prozac, Zoloft και Paxil. Το κόστος για την υγεία και την περίθαλψη είναι τεράστιο.
Όποτε βλέπω κάποιον με ένα ουράνιο χαμόγελο, κάνω την ίδια ερώτηση; Έζησες κάποια θρησκευτική εμπειρία, ή παίρνεις κάποιο φάρμακο SSRI; Η απάντηση είναι σχεδόν πάντα ένα SSRI φάρμακο. Αυτά τα φάρμακα, δημιουργούν μια inter-synaptic ευτυχία και καθυστερούν την ανάπτυξη λογικής προσέγγισης στην επίλυση προβλημάτων και την δημιουργία προσωπικής φιλοσοφίας που μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία και την ικανοποίηση.
Κάποιες πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν ότι αυτά τα φάρμακα έχουν πολύ μικρή αξία, με εξαίρεση κάποιες βαριές περιπτώσεις κλινικής κατάθλιψης. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτά τα φάρμακα έχουν πολύ σοβαρές παρενέργειες, τόσο παθολογικές όσο και ψυχολογικές, που μπορούν να οδηγήσουν στον θάνατο.
Ωστόσο, στα 25 χρόνια που είμαι ιατροδικαστής, δεν έχω δει ή ακούσει ποτέ για θάνατο που να προκλήθηκε από τη μαριχουάνα. Αν μου έδιναν την επιλογή να βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο με καπνιστές μαριχουάνας ή σε ένα με αλκοολικούς, θα διάλεγα τους καπνιστές μαριχουάνας. Εκτός από το άραγμα, υπάρχουν πολύ λίγες παρενέργειες αυτής της ουσίας.
Οπότε, πως γίνεται ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων να καταναλώνουν συνταγογραφούμενα φάρμακα που αλλάζουν τη διάθεση με σημαντικούς κινδύνους, και ταυτόχρονα η μαριχουάνα να θεωρείται μια επικίνδυνη και παράνομη ουσία της οποίας η κατοχή και μόνο επιφέρει σοβαρές τιμωρίες; Περίπου το 50 τοις εκατό των φυλακισμένων, βρίσκονται στη φυλακή εξ’ αιτίας της χρήσης ή της πώλησης ουσιών. Αυτοί που οδηγούνται στη φυλακή για εμπόριο ή καλλιέργεια μαριχουάνας, βγαίνουν από αυτήν επιδέξιοι παραγωγοί και έμποροι περισσότερο επικίνδυνων ουσιών, όπως τα οπιούχα και οι μεθαμφεταμίνες. Η εμπειρία της φυλακής σπρώχνει πολλούς στους δρόμους της κοινωνικής αναρχίας. Αν η χρήση της μαριχουάνας δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί με λογικά επιστημονικά επιχειρήματα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν αντέχουμε να πληρώνουμε για τον μεγάλο αριθμό φυλακισμένων για μια αθώα ουσία. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημόσια παιδεία και την ενημέρωση και μόρφωση σχετικά με τις διάφορες ουσίες. Χάνουμε τον “πόλεμο κατά των ναρκωτικών” και δημιουργούμε μια παράνομη αγορά που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της εγκληματικότητας και των θανάτων από ναρκωτικά. Θα έπρεπε να νομιμοποιήσουμε όλες τις ουσίες, αλλά η μαριχουάνα θα ήταν μια αρχή. Σαφώς, η αντιμετώπιση μας απέναντι στις ευφορικές ουσίες έχει αλλάξει. Κάποιοι neuroscientists υποστηρίζουν τώρα ότι φάρμακα όπως το Ritalin και οι αμφεταμίνες θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό για να αυξάνουν τη λειτουργία του μυαλού και την παραγωγικότητα στην εργασία.
Στην πραγματικότητα, οι παλιές γενιές που ζητούν την απαγόρευση της μαριχουάνας, δεν έχουν ποτέ χρησιμοποιήσει αυτή την φυσική ουσία. Πιστεύουν τις παλιές ιστορίες περί του “χόρτου του διαβόλου”. Αν όντως καπνίσουν μαριχουάνα, θα βρεθούν προ εκπλήξεως γιατί την πρώτη φορά δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα. Αν δοκιμάσουν ξανά, μπορεί να παρατηρήσουν ένα αίσθημα χαλάρωσης, μια παράβλεψη των μικρών ενοχλήσεων της ζωής και μία μικρή αύξηση στην όρεξη. Θα παρατηρήσουν ότι, αντίθετα με τη χρήση αλκοόλ, έχουν μεγαλύτερη ανεκτικότητα προς τον συνανθρωπό τους, και έχουν την τάση να είναι περισσότερο προσεκτικοί στις ενέργειές τους, όπως στην οδήγηση. Την επόμενη μέρα, συχνά είναι χαλαρωμένοι και κάπως απαθείς στο να κάνουν πράγματα. Οι άνθρωποι γίνονται πιο ευαίσθητοι στη μαριχουάνα και δεν δημιουργούν ανεκτικότητα, δεν απαιτείται δηλαδή αυξανόμενη ποσότητα της ουσίας για να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Δεν θα γινόμουν συνήγορος καμίας ουσίας, αλλά αυτή έχει τις λιγότερες παρενέργειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλες οι “εγκεφαλικές” ουσίες επηρεάζουν τις φυσικές χαρές της ζωής, αλλά το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προειδοποιούμε τα παιδιά μας ότι η έκθεση στη μαριχουάνα θα τα οδηγήσει στην τρέλα.
Το τρέχων τεύχος του Science News περιγράφει τις πολλές ιατρικές χρήσεις της μαριχουάνας, συμπεριλαμβάνοντας την αντιμετώπιση του άγχους, της ναυτίας και του πόνου σε ασθενείς με καρκίνο, τη θεραπεία της mulitple sclerosis, της ασθένειας Crohn’s και άλλων ασθενειών. Οπότε, φαίνεται ότι έχουμε στη φυλακή έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων για τη χρήση μιας ουσίας που έχει αποδεδειγμένα ευεργετικές δράσεις.
Γνωρίζω ότι θα ήταν δύσκολο να αλλάξω το μυαλό των σκληρά εργαζομένων αστυνομικών που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να εξαλείψουν τα ναρκωτικά και πιστεύουν ότι παρέχουν μια ζωτική υπηρεσία. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η απαγόρευση αυτών των ουσιών είναι παρόμοια με τις προσπάθειες να κάνουν παράνομο το αλκοόλ, και δεν μπορούν να πετύχουν.
Οπότε δεν προκαλεί έκπληξη ότι πολλές πολιτείες, η λογική σκέψη υπερτερεί της παραπληροφόρησης στον γενικό πληθυσμό. Αυτές οι πολιτείες έχουν μειώσει σημαντικά τις τιμωρίες, και στην California η νόμιμη μαριχουάνα ανθίζει. Το Michigan νομιμοποίησε την ιατρική χρήση μαριχουάνας, και οι καλλιεργητές λέγονται πλέον “caretakers”. Έχει έρθει η ώρα να αποποινικοποιήσουμε τη χρήση και την καλλιέργεια μαριχουάνας. Είναι ήδη μία από τις πιο κερδοφόρες σοδειές του Missouri, ας φορολογήσουμε τα κέρδη, κι ας μειώσουμε τον αριθμό των φυλακισμένων. Η πολιτεία θα βελτιωθεί πολύ και θα υπάρχουν περισσότερα χρήματα για την παιδεία.
Αν είχαμε το θάρρος, θα νομιμοποιούσαμε όλες τις ουσίες. Τα χρήματα που θα βγάζαμε πουλώντας νόμιμα τις ουσίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην παιδεία. Η προσφορά θα ήταν γνωστής ποιότητας και ασφαλέστερη από τα μη ελεγχόμενα ναρκωτικά που κυκλοφορούν στους δρόμους. Το πιο σημαντικό απ’ όλα, θα μπορούσαμε να μειώσουμε τον αριθμό των φυλακισμένων στο μισό. Με την παιδεία μπορούμε να κάνουμε τη χρήση ουσιών “not cool”, όπως το αλκοόλ και τον καπνό. Είναι σαφές ότι η πολιτική του πολέμου κατά των ναρκωτικών έχει αποτύχει. Είναι καιρός να βρούμε έναν νέο δρόμο.
*Ο Eddie Adelstein, είναι καθηγητής παθολογίας στο University of Missouri, και ιατροδικαστής της Boone County.
ΑΪΝΤΕ... ΤΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΖΩΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟΥ ΠΑΣΟΚ-PRESS
ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ
ΤΡΟΦΗ.
ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ
ΤΩΡΑ ΤΡΕΛΟΧΟΡΤΟ.