Μία παλιά σκιά πίσω από ένα νέο χτύπημα της Βρετανίας στην Ευρωζώνη...

Γράφει ο Πάνος Παναγιώτου Επικεφαλής χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Πριν από είκοσι , περίπου, χρόνια μία νομισματική κρίση απειλούσε...

Γράφει ο Πάνος Παναγιώτου
Επικεφαλής χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

Πριν από είκοσι, περίπου, χρόνια μία νομισματική κρίση απειλούσε με διάλυση τον ευρωπαϊκό μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, εντός του οποίου τα νομίσματα βασικών ευρωπαϊκών κρατών μπορούσαν να κυμανθούν μέχρι μίας συγκεκριμένης απόστασης από το γερμανικό μάρκο. Οι πρώτες χώρες που είχαν χτυπηθεί ήταν η Ιταλία και η Βρετανία με τη δεύτερη να χάνει μία ιστορική νομισματική μάχη απέναντι σε κερδοσκόπους όπως ο Σόρος και να αναγκάζεται να αποχωρήσει από το μηχανισμό δεχόμενη ένα...
τεράστιο πλήγμα, τόσο οικονομικό όσο και στο διεθνές της κύρος.
Σήμερα, είναι το ευρώ που δέχεται την επίθεση και η Βρετανία που νιώθει 'ασφαλής' εκτός ευρωζώνης και έτσι σε θέση να δώσει μαθήματα στους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας για το λάθος τρόπο με τον οποίο χειρίζονται την κρίση. Μάλιστα, αν ισχύει πρόσφατο δημοσίευμα της Telegraph, η κατάσταση έχει βγει σε τέτοιο βαθμό εκτός ελέγχου που στην τελευταία συνάντηση των 27 της ΕΕ το Σαββατοκύριακο της 22ας και 23ης Οκτωβρίου, ο Γάλλος Πρόεδρος και ο Βρετανός Πρωθυπουργός ξεπέρασαν τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης και προχώρησαν σε προσωπικές επιθέσεις μεταξύ τους.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό και την ώρα που η Ευρωζώνη παλεύει, πλέον, για την επιβίωση της, ενδιαφέρον προκαλεί μία 'αυθόρμητη' και ξαφνική 'εξέγερση' μίας σημαντικής ομάδας βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος στη Βρετανία, οι οποίοι πιέζουν για τη τη διενέργεια δημοψηφίσματος με θέμα την επαναδιαπραγμάτευση των όρων παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή την έξοδο της απ' αυτήν.
Αν και μία τέτοια ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο κατά πάσα πιθανότητα δε θα έχει νομική ισχύ, με το 49% των Βρετανών να επιθυμεί την έξοδο της χώρας τους από την ΕΕ το συγκεκριμένο αντιευρωπαϊκό κίνημα μπορεί να λάβει μεγάλες διαστάσεις και να φτάσει να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις.
Το όλο θέμα ξεκίνησε από μία διαδικτυακή ψηφοφορία κατά την οποία συγκεντρώθηκαν εκατό και πλέον χιλιάδες 'υπογραφές' με αίτημα τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος. Στη συνέχεια και με αιτιολογία τη 'λαϊκή βούληση', μία ομάδα βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος άρχισε να ασκεί πιέσεις για τη μεταφορά της ψηφοφορίας στη Βουλή. Ένας από τους πρωτεργάτες του νέου 'κινήματος', σύμφωνα με αγγλικά δημοσιεύματα αλλά και ένας από τους ανθρώπους που με τις συνεντεύξεις του στα ΜΜΕ επικοινώνησε το νέο μήνυμα σε ολόκληρη χώρα, είναι ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Zac Goldsmith.
Ο Zac Goldsmith είναι μόλις 36 ετών, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με επιρροή στην πολιτική σκηνή της Βρετανίας και κληρονόμος μίας περιουσίας της τάξης των 350 εκ ευρώ από τον πατέρα του, Sir James Goldsmith, γνωστό τραπεζίτη της Αγγλίας με στενές σχέσεις με την τραπεζική οικογένεια των Rothschild. Απασχόλησε πρόσφατα το βρετανικό τύπο με το διαζύγιο του με την επί μία δεκαετία σύζυγο του, κόρη γνωστού Βρετανού τραπεζίτη και με τη σχέση του με την Alice Rothschild, κόρη του Nathaniel Rothschild, της τραπεζικής δυναστείας των Rothschild. Ο αδελφός του Ben Goldsmith, είναι παντρεμένος με την Alice Rothschild, κόρη της ίδιας τραπεζικής δυναστείας.
Είναι άξιο αναφοράς το ότι από τις πολιτικές φιγούρες που φέρεται να έχει σημαίνουσα θέση στο 'νέο' κίνημα εναντίον του ευρώ έχει τόσο στενούς δεσμούς με την τραπεζική δυναστεία των Rothschild. Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 02 Ιουνίου του 2010 (περιλαμβάνεται στο βιβλίο: Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις), είχα παρουσιάσει μία σειρά στοιχείων που υποδείκνυαν μία περίεργη σύνδεση της οικογένειας Rothschild με την ελληνική και δη ευρωπαϊκή κρίση αλλά και με την ίδια την επίθεση στο ευρώ.
Τότε είχα αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: “ Στις 03 Μαρτίου 2010 ο Soros, κατηγορήθηκε μαζί με τους Paulson, Cohen και Einhorn από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ότι οργάνωσε την επίθεση στο ευρώ. Είναι ενδιαφέρον πως ο Soros, μαζί με την πρώην υπουργό των ΗΠΑ Madeleine Albright και τον τραπεζίτη Jacob Rothschild, είναι συνεταίροι σε επενδυτική εταιρία με έδρα το Λονδίνο, η οποία εξειδικεύεται σε επενδύσεις στην Αφρική. .. Ο Soros είναι στενός συνεργάτης της οικογένειας Rothschild σε μία σειρά άλλων επενδυτικών έργων ενώ μέλη του διοικητικού συμβουλίου εταιριών του Soros έχουν υπάρξει μέλη του διοικητικού συμβουλίου εταιριών των Rothschild και αντίστροφα. Η επενδυτική εταιρία του Soros ονομάζεται Quantum Fund. Μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας είναι ο Richard Katz ο οποίος προηγουμένως ήταν πρόεδρος της “Rothschild Italia S.p.A.” και μέλος της επιτροπής εμπορικών τραπεζών της “N.M. Rothschild & Sons” στο Λονδίνο.
Οι συμπτώσεις συνεχίζονται αυτή τη φορά με τον John Paulson, δεύτερο βασικό πρόσωπο που κατηγορήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ότι οργάνωσε την επίθεση στο ευρώ. Είναι ο 50ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και μαζί με τον Nathaniel Rothschild είναι βασικοί μέτοχοι της ‘Rusal’, της μεγαλύτερης εταιρίας παραγωγής αλουμινίου στον κόσμο.
Ο Steven Cohen είναι το τρίτο βασικό πρόσωπο που κατηγορήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για την επίθεση στο ευρώ. Είναι ο 27ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Μαζί με την Atticus Capital της οικογένειας Rothschild, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος του διάσημου οίκου δημοπρασιών Sotheby’s (ο οίκος είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης) κατέχοντας το 6,2% των μετοχών της εταιρίας, με τους Rothschild να κατέχουν το 5,4%.”
Όπως ήταν αναμενόμενο δεν υπήρξε καμία εξέλιξη αναφορικά με τις κατηγορίες εναντίον της τριάδας των δισεκατομμυριούχων κερδοσκόπων που φέρεται να σχεδίασε και να εξαπέλυσε την επίθεση στο ευρώ στον απόηχο της 'ελληνικής κρίσης'. Το πιθανότερο είναι να μην υπάρξει καμία ουσιαστική εξέλιξη και όσον αφορά στην προσπάθεια διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, η βλάβη στην αξιοπιστία της ΕΕ και του ευρώ καθώς και κάθε τί που συνδέεται με αυτό, όπως το κρατικό χρέος που έχει εκδοθεί και εκδίδεται στο ευρωπαϊκό νόμισμα, έχει ήδη προκληθεί και κατά ένα περίεργο και συμπτωματικό τρόπο πίσω από νέες επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εμφανίζονται παλιές και γνώριμες σκιές που μοιάζουν να είναι πάντα παρούσες αλλά όχι πάντα και εύκολα ορατές.