Γράφει η Πόπη Συνοδινού αποκλειστικά για το PRESS-GR Το φουστάνι μαύρο και στενό η μέση θηλυκιά κλεψύδρα, φιλντισένια κουμπιά την έκλει...
Γράφει η Πόπη Συνοδινού
Το φουστάνι μαύρο και στενό
η μέση θηλυκιά κλεψύδρα, φιλντισένια κουμπιά την έκλειναν,
μεγιστοποιούσε η ξένη ματιά την ενδοχώρα
η ενδοχώρα ήταν στην άκρη της αβύσσου,
όσο η γυναίκα χόρευε, η άβυσσος μεγάλωνε.
Πολύτιμοι άντρες λύκνιζαν την επιθυμία τους να την αγγίξουν
να κόψουν τον χορό της σε άπειρα κομμάτια,
η γυναίκα είχε τα δάχτυλα...
προτεταμένα σαν να έκανε μαθήματα χάρης.
Πότε τα ανέβαζε επάνω από το ωραίο της κεφάλι και πότε κατέβαζε το φουστάνι.
Μετά κάτι μέσα της άλλαξε,
Φόρεσε αόρατα κουδούνια μεταλλικά στους αστραγάλους,
οι αστράγαλοι σαν μεταλλικές κραυγές
η γη ούρλιαζε από τα μεγαλύτερα βάθη της στους λαγόνες της,
ένα κύμα ζεστό την παρέσυρε,
θυμήθηκε τον χορό που κουβαλούσε μέσα της από τον πρώτο πρόγονο,
έπιασε να χορεύει ανάμεσα σε φωτιές,
κείνες που έκαιγαν τώρα τους άντρες κοιτάζοντας το πρωτόγνορο θέαμα,
τους κοιτούσε στα μάτια με εναλλαγές,
έδινε οδηγίες στις φλόγες, από τα πόδια της έμπαιναν στο στήθος τους,
οι άντρες ήταν τώρα μαγνητισμένοι,
η γυναίκα έπαιρνε την όψη του θανάτου, λευκή επιδερμίδα με μαύρα μαλλιά,
λευκή σαν την σελήνη που ανιχνεύει την στήση που έχουν οι άντρες σαν ταξιδεύουν μήνες στα καράβια.
Κι έγινε η γυναίκα μια μάγισσα που όριζε μονάχα τον έρωτα,
από την πιό μεγάλη φλούδα της γης φόραγε στα μάτια της θειάφια,
σκόρπαγε στους άντρες λαβωματιές,
οι λαβωματιές άνοιγαν τα μάτια τους στην άβυσσο,
άβυσσο που πάντα φέρει μέσα της βαθιά μια γυναίκα μάγισσα
κείνη που ζει μονάχα από την επιθυμία στον άντρα,
δεμένοι σφιχτά σε μια αλύσίδα συνδεδεμένη με τον ομφάλιο λόρο της γης...
αποκλειστικά για το PRESS-GR
Το φουστάνι μαύρο και στενό
η μέση θηλυκιά κλεψύδρα, φιλντισένια κουμπιά την έκλειναν,
μεγιστοποιούσε η ξένη ματιά την ενδοχώρα
η ενδοχώρα ήταν στην άκρη της αβύσσου,
όσο η γυναίκα χόρευε, η άβυσσος μεγάλωνε.
Πολύτιμοι άντρες λύκνιζαν την επιθυμία τους να την αγγίξουν
να κόψουν τον χορό της σε άπειρα κομμάτια,
η γυναίκα είχε τα δάχτυλα...
προτεταμένα σαν να έκανε μαθήματα χάρης.
Πότε τα ανέβαζε επάνω από το ωραίο της κεφάλι και πότε κατέβαζε το φουστάνι.
Μετά κάτι μέσα της άλλαξε,
Φόρεσε αόρατα κουδούνια μεταλλικά στους αστραγάλους,
οι αστράγαλοι σαν μεταλλικές κραυγές
η γη ούρλιαζε από τα μεγαλύτερα βάθη της στους λαγόνες της,
ένα κύμα ζεστό την παρέσυρε,
θυμήθηκε τον χορό που κουβαλούσε μέσα της από τον πρώτο πρόγονο,
έπιασε να χορεύει ανάμεσα σε φωτιές,
κείνες που έκαιγαν τώρα τους άντρες κοιτάζοντας το πρωτόγνορο θέαμα,
τους κοιτούσε στα μάτια με εναλλαγές,
έδινε οδηγίες στις φλόγες, από τα πόδια της έμπαιναν στο στήθος τους,
οι άντρες ήταν τώρα μαγνητισμένοι,
η γυναίκα έπαιρνε την όψη του θανάτου, λευκή επιδερμίδα με μαύρα μαλλιά,
λευκή σαν την σελήνη που ανιχνεύει την στήση που έχουν οι άντρες σαν ταξιδεύουν μήνες στα καράβια.
Κι έγινε η γυναίκα μια μάγισσα που όριζε μονάχα τον έρωτα,
από την πιό μεγάλη φλούδα της γης φόραγε στα μάτια της θειάφια,
σκόρπαγε στους άντρες λαβωματιές,
οι λαβωματιές άνοιγαν τα μάτια τους στην άβυσσο,
άβυσσο που πάντα φέρει μέσα της βαθιά μια γυναίκα μάγισσα
κείνη που ζει μονάχα από την επιθυμία στον άντρα,
δεμένοι σφιχτά σε μια αλύσίδα συνδεδεμένη με τον ομφάλιο λόρο της γης...
νικολακη παπανδρεου
ΑπάντησηΔιαγραφήαριστουργηματα γραφεις!
ασχολησου με την πορνογραφια τσογλανι,γιατι μονο σαυτη εισαι καλος.
βαλε και αραβικα θεματα με χαρεμια,να πουλας και στο καταρ!
ΚΩΛΟΒΛΑΧΕ!
Αι στο διάολο, μας καύλωσες πρωί πρωί....
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ...ΣΤΟΥ ΜΟΥΝΙΟΥ ΣΟΥ ΤΟ ΧΑΒΑ ΕΣΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήη εικονιζομενη ειναι το πιο εξαγωγιμο προιον της χωρας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθε εισαγωγη ειναι και εξαγωγη...
πιπστευω στις γυναικες μας και στονομα τους μνεω...
τα πρακτορεια μοντελων θα σωσουν την ελλαδα....
ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΕΙ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχώς που δηλώθηκε πως είναι και αποκλειστικότητα του press gr! Φαντάζεστε να το οικειοποιηθεί άλλος;;
ΑπάντησηΔιαγραφή