Η μοίρα μας...

Γράφει ο Γιώργος Κράλογλου Οι « εθνικισμοί » της κυβέρνησης και οι « παλικαρισμοί » του κ. Ευ. Βενιζέλου και του « υφισταμένου » του πρωθυ...

Γράφει ο Γιώργος Κράλογλου

Οι «εθνικισμοί» της κυβέρνησης και οι «παλικαρισμοί» του κ. Ευ. Βενιζέλου και του «υφισταμένου» του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου όπως και τα «κακοστημένα» πανυγηράκια αισιοδοξίας δεν δείχνουν να αποτρέπουν τόσο την (δεδομένη) απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας όσο και την ευρωπαϊκή πολιτική βούληση εγκλωβισμού της Ελλάδας στα όρια ενός Βαλκανικού περιβάλλοντος με αντίστοιχο οικονομικό επίπεδο και ποιότητα ζωής.
Πρόκειται για την νέα «ταυτότητα» που ετοιμάζουν για την Ελλάδα οι δανειστές μιας και δεν τους συμφέρει (ακόμη ίσως) να την αποπέμψουν από την Ευρωζώνη και...
συνεπώς υποχρεούνται να την ανεχθούν και να την «σώσουν».
Αυτά όμως θα γίνουν με τον δικό τους τρόπο και τα δικά τους μέτρα και θα επιβληθούν στην Ελλάδα με...
την «απειλή» ότι αν δεν τα τηρήσετε δεν θα έχετε να πληρώσετε μισθούς και συντάξεις.
Πρόκειται για την μοίρα στην οποία θα υποταχθούμε, θέλουμε δεν θέλουμε, από το 2012 και άγνωστο μέχρι πότε γιατί, εδώ που φθάσαμε, η λύση αυτή προσφέρεται ως η «ιδανικότερη» καθώς το επόμενο σκαλοπάτι είναι η έξοδος μας από το ευρώ και η επιστροφή στην δραχμή.
Λύση όμως που θα μας οδηγήσει τόσο και εκτός Βαλκανίων που μπροστά μας οι Βαλκανικοί λαοί θα φαντάζουν ως προχωρημένοι Ευρωπαίοι.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεχάσουμε με τα δεδομένα αυτά (που ασφαλώς και δεν μπορεί να είναι αποτυπωμένα σε κάποια πρακτικά αλλά διακρίνονται με γυμνό οφθαλμό σε όποιον πράγματι θέλει να τα δει) είναι ότι η νέα Βαλκανική μας ταυτότητα (εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός της Ευρωζώνης) δεν θα επιτρέπει τους μέχρι χθες (ασφαλώς εκτός πραγματικότητας) οραματισμούς ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει ενεργειακό κόμβο στα Βαλκάνια... Η Ελλάδα θα έχει ρυθμιστικό ρόλο στις ενεργειακές εξελίξεις... Και άλλες παρόμοιες ιστορίες για αγρίους.
Θυμάστε ασφαλώς τα βλακώδη πανηγύρια των κυβερνήσεων Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή για τα ελληνικά ενεργειακά οράματα και τον ρόλο της Ελλάδας όταν υπογράφαμε την, χωρίς αντίκρισμα, συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και τις άλλες συμφωνίες (ουσιαστικής) εξυπηρέτησης Ευρωπαϊκών και ειδικότερα Ιταλικών και Τούρκικων συμφερόντων.
Τότε που οι «κουτόφραγκοι» γέλαγαν κάτω από τα μουστάκια τους για τους πανηγυρισμούς μας και οι αμερικανοί μας τράβαγαν τα αυτιά ενώ ανέθεταν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στους ενεργειακούς αγωγούς στην Τουρκία.
Το δεύτερο που πρέπει να ξεχάσουμε μαζί με την φτωχή Ελλάδα των πλουσίων Ελλήνων είναι η βιομηχανία, η βιοτεχνία, οι Τράπεζες και το εμπόριο που γνωρίζαμε μέχρι το 2009.
Υπό τις σημερινές συνθήκες μέσα στην διετία 2012-2014 η εικόνα στην μεταποίηση, στο εμπόριο, στην διακίνηση και στις σχέσεις με το Τραπεζικό σύστημα θα είναι «μαγική». Ενώ στα χαρτιά και στους κυβερνητικούς απολογισμούς θα μιλάμε για εθνική παραγωγή και σχέδια ανάπτυξης στους δρόμους και στα Ταμεία, θα τριγυρνούν πάνω από 1.000.000 άνεργοι (ίσως και 1.500.000) ενώ η ενοικίαση καταστήματος και η πώληση κεντρικού διαμερίσματος θα είναι είδηση για τα μέσα ενημέρωσης...
Η επόμενη εικόνα που θα πρέπει να συνηθίσουμε θα είναι ο ανταγωνισμός των Ελλήνων εργατών και υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα με τους μετανάστες και τους λαθρομετανάστες στο 90% των προσφερομένων θέσεων εργασίας των 300-400 ευρώ τον μήνα. Γιατί ο αριθμός των μεταναστών και λαθρομεταναστών παρά την κρίση θα αυξηθεί στην Ελλάδα, πρώτον επειδή δεν τους θέλει η υπόλοιπη Ευρώπη και δεύτερον διότι δεν έχουν πρόβλημα να «χτυπήσουν» τις ίδιες δουλειές και με 200 ευρώ.
Άλλωστε στην επαρχία (με βασικό κέντρο την Πελοπόννησο και ειδικότερα την Αργολίδα, την Τροιζηνία και την Μεσσηνία) παίρνει ήδη μεγάλες διαστάσεις το φαινόμενο εξασφάλισης ύπνου και φαγητού σε Πακιστανούς και Ινδούς λαθρομετανάστες έναντι 2-3 ευρώ την ημέρα, αλλά σε ομάδες 50-100 ατόμων (οπότε το κέρδος για τον «λοκαντιέρη» είναι 150-200 ευρώ και άνω την ημέρα). Οι ομάδες αυτές που κοιμούνται και τρώνε σε πρώην στάβλους που μετατρέπονται σε «στρατώνες» διπλών κρεβατιών μαζεύουν αγροτικά προϊόντα και πληρώνονται με το κιλό της σοδειάς που μάζεψαν...
Εικόνα ντροπής όμως που θα φανεί μέσα στην επόμενη διετία θα είναι στην παιδεία όπου η έλλειψη πόρων για την χρηματοδότηση και την συντήρηση της (αναγκαστικής για τα ελληνικά δεδομένα) παραπαιδείας και του ιδιωτικού τομέα θα οδηγήσει τα μικρά σημερινά παιδιά στην εξαιρετικά ελλιπή εκπαίδευση μιας και το σύστημα μας θα συνεχίσει να ζει και να υποφέρει υπό την κατοχή ομάδων που θα αντιδρούν για να αντιδρούν και θα κάνουν καταλήψεις για χαβαλέ.
Η πορεία προς την αθλιότητα είναι , κατά την γνώμη μου, βεβαία και μη ανατρέψιμη.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ με τις ιδεολογικές τριτοκοσμικές του ρίζες θα παρουσιάζεται ότι έχει επιτύχει επιτέλους τον σοσιαλισμό που (δήθεν) πίστευε. Και άρα θα βρει τρόπο να δικαιολογήσει την κατάσταση.
Η Νέα Δημοκρατία θα δικαιολογήσει επίσης την κατάσταση αφού έχει αποδείξει μέχρι τώρα ότι δεν έχει σαφή ιδεολογική ταυτότητα και ιδίως ικανότητα να φέρει στον τόπο πραγματικά ριζοσπαστικές λύσεις.
Και τα υπόλοιπα μικρά κόμμα είναι απλώς στον κόσμο τους...