Ευχές με μαντινάδες της ηρωικής και Αγιοτόκου Κρήτης...

Από το amen.gr Αναγνώστες του Αmen.gr από την Κρήτη θέλησαν να ευχηθούν στον Οικουμενικό Πατριάρχη για τα είκοσι χρόνια διακονίας του στ...

Από το amen.gr

Αναγνώστες του Αmen.gr από την Κρήτη θέλησαν να ευχηθούν στον Οικουμενικό Πατριάρχη για τα είκοσι χρόνια διακονίας του στον πρώτο Θρόνο της Ορθοδοξίας, με μαντινάδες που ετοίμασαν για τον σκοπό αυτό, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την υιική αγάπη και τον σεβασμό τους στο πρόσωπό του.
Ευχαριστούμε πολύ τους...
αναγνώστες μας για τον κόπο τους και ελπίζουμε ότι θα αρέσουν στον Πατριάρχη του Γένους μας.
Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Λαός που την παράδοση, ξεχνά και δεν θυμάται,
στο λήθαργο του μαρασμού, παντοτινά κοιμάται.
Γι’ αυτό και μεις το έχουμε, παράδοση στην Κρήτη,
αγάπη να ‘χουμε για Σας, οσάν τον Ψηλορείτη.
Μόνο στις εκκλησιές θα βρεις, γονατιστούς στην Κρήτη,
βαρειά ‘ναι η κληρονομιά, και τ’ άρματα στο σπίτι.
Μα ενώπιόν Σας προσκυνούν, της Κρήτης όλοι οι γόνοι,
κι είναι για Σας μες στην καρδιά, ετοιμασμένοι θρόνοι.
Δυό ξύλα πήρα του βουνού, δε μοιάζει το ‘να τ’ άλλο,
το ένα εικόνα γίνεται, και κάρβουνο το άλλο.
Μα εσείς Παναγιώτατε, δεν είστε από τα ξύλα,
που τα πετούμε στη φωτιά, και καίγονται σαν φύλλα.
Είστε αετός σταυραετός, στον ουρανό πετάτε,
την οικουμένη ολόκληρη, από ψηλά ευλογάτε.
Η λάμψη του προσώπου Σας, με φως του ήλιου μοιάζει,
γι’ αυτό και μπερδευόμαστε, ποιος απ’ τους δυο σας λιάζει.
Ο Βασιλιάς των λουλουδιών, λένε πως είναι ο κρίνος,
μα μπρος στην καλωσύνη Σας, μαραίνεται κι εκείνος.
Ζωή δεν είναι να ξυπνάς, να τρως να θέτεις πάλι,
ζωή είναι να’ σαι ξυπνητός, όντε κοιμούνται οι άλλοι.
Κι αυτό Εσείς το ξέρετε, και ζείτε για τους άλλους,
με τη θυσία της ζωής, της προσφοράς του κάλλους.
Μαθήματα υπομονής, ένα κερί μας δίνει
που με τη γλώσσα της σιωπής, λιώνει αργά και σβήνει.
Κι ο Πατριάρχης ξέρει το, πως είναι ο σκοπός του,
σαν το κερί ν’ αναλωθεί είναι ο προορισμός του.
Το να πατήσεις στη κορφή, έχει μια δυσκολία,
μα ν’ απομείνεις στα ψηλά, έχει μεγάλη αξία.
Κι εσείς Παναγιώτατε, στην κορυφή πατάτε,
είκοσι χρόνια συναπτά, τον κόσμο ευλογάτε.
Ήθελα να ‘χα δυό καρδιές, και πάλι να ‘χα κι άλλη,
να Σας υμνήσω με τις τρεις, και λίγο θα ‘ναι πάλι.
Όσες ευχές απλόχερα, οι άλλοι θα Σας πούνε,
εμείς ευχή Σας κάνουμε, αληθινές να βγούνε.
Να μακροημερεύετε, όπως επιθυμείτε,
με τα σοφά τα λόγια σας να μας καθοδηγείτε.
Να μακροημερεύετε, όπως επιθυμείτε,
βάσανα πίκρες και καημούς, ποτέ μην ξαναδείτε.
Πολλά τα έτη Σας.