Πετσάλνικος, Παπαδήμος και ευτελισμός της πολιτικής...

Από τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο http://www.aixmi.gr/ Ομολογώ πως όταν άκουσα για πρώτη φορά τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο να λέει ότι ο Γιώργος ...

Από τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο
http://www.aixmi.gr/

Ομολογώ πως όταν άκουσα για πρώτη φορά τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο να λέει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου προτίθεται να προτείνει τον Φίλιππο Πετσάλνικο ως υποψήφιο πρωθυπουργό, με πήραν τα γέλια.
Ήταν τόσο ακραίο που, ανεπαισθήτως, το θεώρησα ως ένα από τα γουστόζικα αστεία του.
Ο τόπος βρίσκεται ένα βήμα πριν από την άβυσσο, η κυβέρνηση αφού διέσυρε τη χώρα με το Δημοψήφισμα κατάφερε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης μόνο επειδή δεσμεύτηκε ότι θα παραιτηθεί, ο πρωθυπουργός εξασφάλισε λίγες μέρες ανοχής μόνο επειδή...
 διαβεβαίωσε τους βουλευτές ότι θα δώσει τη θέση του σε πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής,
και η απάντηση σε όλα αυτά είναι ο Πετσάλνικος; Ο Παπανδρέου επιλέγει να τον διαδεχθεί η… «σκιά» του;Ας σκεφτούμε: έχει έρθει ο Λουκάς Παπαδήμος στην Αθήνα, μετά από πρόσκληση του ίδιου του πρωθυπουργού, και ουδείς του δίνει σημασία επί τρεις μέρες! Δεν του τηλεφωνούν καν. Παρόλα αυτά, διοχετεύουν στα ΜΜΕ απίθανα ψέματα για τους όρους που υποτίθεται ότι θέτει -βέτο στο οικονομικό επιτελείο, 6μηνη ζωή της νέας κυβέρνησης- όροι που αποδεικνύονται, στο τέλος, παραμύθια της Χαλιμάς. Γιατί όλο αυτό το βυζαντινό παρασκήνιο; Είναι, νομίζω, απλό: διότι δεν τον θέλει ο πρωθυπουργός. Αλλά ούτε ο Σαμαράς τρελλαίνεται.
Οπότε; Βουρ για Πετσάλνικο, με ενδιάμεση στάση στον Απόστολο Κακλαμάνη!
Και κανείς δεν βρέθηκε να ρωτήσει τον Παπανδρέου:
Έχει το κύρος ο Πετσάλνικος να ηγηθεί μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας;
Έχει την ακτινοβολία να εμπνεύσει τους λαβωμένους και ταπεινωμένους Έλληνες;
Είναι η ισχυρή προσωπικότητα που θα μπορεί να ξεπερνά τα όρια που θα του θέτουν οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;
Έχει το κύρος να εκπροσωπήσει τη χώρα στο εξωτερικό, στην πιό κρίσιμη ώρα της;
Φαντάζομαι πως δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας, με σώας τας φρένας, που θα απαντούσε «ναι» στα ερωτήματα αυτά.
«Ναι», απάντησε μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου, επειδή σκόπευε να παραμείνει ο ίδιος πρωθυπουργός -έστω και «σκιώδης». Επειδή ήθελε να ελέγχει, ουσιαστικά, όλες τις εξελίξεις μέσω του alter ego του.
Θα μου πείτε, δεν φαινόταν εξαρχής ότι δεν ήθελε να αποχωριστεί την εξουσία; Πράγματι, φαινόταν.
Άρα, γιατί απορούμε με την επιλογή Πετσάλνικου; Γιατί μας εκπλήσσει ο «πάγος» στον Παπαδήμο, που θα συνεχιζόταν έως τώρα αν δεν ξεσηκώνονταν οι βουλευτές; Ακόμη και όταν αναγκάστηκε να του μιλήσει, το υπουργείο Εξωτερικών δεν του πρότεινε; Άρες μάρες κουκουνάρες… Για να εξαναγκαστεί, μετά και το φιάσκο της σύσκεψης στο Προεδρικό Μέγαρο, να του προτείνει την πρωθυπουργία και να ακούσει τις τρεις απολύτως λογικές προϋποθέσεις που έθεσε.

Ας περιμένουμε λίγο για να δούμε τις εξελίξεις. Ας δώσουμε χρόνο στον Σαμαρά να ελιχθεί και στον Παπανδρέου να το χωνέψει! Τίποτα απ’ τα δυο δεν είναι εύκολα.
Ο κύριος Παπανδρέου έδωσε την εντύπωση ότι κινήθηκε, όλες αυτές τις μέρες, με γνώμονα το συμφέρον του. Κατάφερε, έτσι, να ακυρώσει τη σημαντική κίνησή του να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία.
Αλλά και ο Αντώνης Σαμαράς έκανε μεγάλο λάθος. Ενώ υποχώρησε, ουσιαστικά, σε όλα τα θέματα, άφησε την επιλογή νέου πρωθυπουργού στην απόλυτη ευχέρεια του κυρου Παπανδρέου, φτάνοντας να αποδεχθεί, χωρίς ενστάσεις, τον εκ των πρωταγωνιστών του Δημοψηφίσματος! Γιατί; Διότι ήθελε -λέει- να δείξει ότι και η νέα κυβέρνηση θα είναι συνέχεια της προηγούμενης.
Συνεπώς, η επιλογή Πετσάλνικου του ήρθε, «κουτί». Ήταν τόσο ακραία που -υπολόγιζε ότι- κανείς δεν θα τη χρέωνε στη ΝΔ. Εκείνο που δεν υπολόγισε, όμως, ήταν ότι θα ξεσηκώνονταν πολλοί βουλευτές του κόμματός του και θα απαιτούσαν να απορρίψει τον εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ. Εκείνο που δεν υπολόγισε, επίσης, ήταν ότι την ώρα του χαμού της χώρας δεν νοιάζεται κανείς για το ενδεχόμενο κομματικό κόστος της ΝΔ.

Οι ευθύνες των δυο πρωταγωνιστών δεν είναι, προφανώς, ίδιες. Ούτε για το πώς έφτασε ως εδώ η χώρα ούτε για την αθλιότητα των τελευταίων τεσσάρων ημερών. Από εδώ και πέρα, όμως, θα χρεωθούν και οι δυο τις συνέπειες αν δεν δείξουν ότι συνέρχονται.
Θα πάμε σε κυβέρνηση Παπαδήμου; Ίσως όχι, αν δεν βρεθεί κοινός τόπος με τον Σαμαρά. Οι διαβουλεύσεις γίνονται τη 12η ώρα, επειδή προέκυψαν ως τέκνο πιέσεων και εξαναγκασμού και όχι ως επιθυμία του ενός ή του άλλου αρχηγού. Αν η κίνηση αποτύχει, το πιθανότερο είναι πως θα προκύψει κυβέρνηση Βενιζέλου με τη στήριξη και της ΝΔ.
Σε κάθε περίπτωση είναι κρίσιμο να αποτραπεί ο απόλυτος ευτελισμός της πολιτικής, ο οποίος θα είχε συντελεστεί χθες αν δεν είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες στη χώρα.

Follow on twitter: @XrPanag