Ο Παπανδρέου στο δρόμο του Κερένσκι...

Του Θέμη Τζήμα Ο Παπανδρέου εδώ και καιρό ακολουθούσε τη μοίρα- κατ' αναλογία του Κερένσκι. Εξελέγη με ένα προοδευτικό πρόγραμμα, ωστ...

Του Θέμη Τζήμα

Ο Παπανδρέου εδώ και καιρό ακολουθούσε τη μοίρα- κατ' αναλογία του Κερένσκι. Εξελέγη με ένα προοδευτικό πρόγραμμα, ωστόσο επέλεξε να εφαρμόσει μια αντιδραστική, δεξιά στρατηγική, στον αντίποδα όλων εκείνων για τα οποία ο λαός εξέλεξε το ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση προκειμένου να υλοποιήσει αυτήν τη δεξιά πολιτική συμμάχησε όπως ήταν φυσικό με τις δυνάμεις της ντόπιας και ξένης αντίδρασης, του νεοφιλελευθερισμού, με τη δεξιά. Σύμμαχοι της κυβέρνησης ήταν όλο αυτό το διάστημα, το δεξιό, διαπλεκόμενο και αλλοτριωμένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, ο ΔΗΣΥ, σε ό,τι αφορά τους στρατηγικούς στόχους του μνημονίου η ΝΔ, η οποία διαφωνούσε μόνο στα επιμέρους και...
φυσικά η ντόπια, παρασιτική διαπλοκή, υπό την καθοδήγηση των γνωστών πια ξένων κέντρων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
Για να καταστείλει και να φιμώσει δε, τις λαϊκές αντιδράσεις χρησιμοποίησε σκληρή καταστολή και διαρκείς απειλές και εκφοβισμούς εις βάρος του λαού, με συμμάχους τα κατεστημένα ΜΜΕ, που επί ενάμισι χρόνο εμπεδώνουν τη λογική του μονοδρόμου.
Αντίθετα, από την άλλη φίμωσε και δυσφήμησε κάθε αριστερή φωνή εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, υβρίζοντάς την ως αφελή το λιγότερο ή και ως αντί- πατριωτική ακόμα. Σε αυτή τη λογική η κυβέρνηση και η κομματική ηγεσία διέλυσαν το ΠΑΣΟΚ, το απαξίωσαν και μέσω αυτού συνολικά τη δημοκρατική παράταξη. Επιδόθηκαν μάλιστα σε μια άνευ προηγουμένου δυσφήμηση όλων των μεταπολιτευτικών, δημοκρατικών, κοινωνικών κατακτήσεων του λαού, με μπροστάρηδες και πρωταγωνιστές το δεξιό τμήμα του ΠΑΣΟΚ και τη διαπλοκή.
Αυτοί λοιπόν με τους οποίους συμμάχησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αυτοί που υπήρξαν οι πιονέροι της στρατηγικής του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα, οι γνωστοί βουλευτές και οι δελφίνοι που αποτελούν φερέφωνα της παρασιτικής, οικονομικής ολιγαρχίας, όλοι αυτοί στους οποίους ο πρωθυπουργός έδωσε άφθονο χώρο να αναπτύξουν τη χυδαία προπαγάνδα τους εις βάρος του λαϊκού κινήματος, τώρα- πολύ φυσιολογικά- στρέφονται εναντίον του.
Γιατί στρέφονται εναντίον του; Διότι ο πρωθυπουργός αν και υπηρέτησε τη συγκεκριμένη στρατηγική δεν αποτέλεσε ποτέ εκλεκτό της διαπλοκής και των νεοφιλελεύθερων κύκλων αλλά ευκαιριακό τους σύμμαχο. Αφού τον χρησιμποποίησαν αποπειρώνται να τον εξουδετερώσουν, υλοποιώντας μια απόφαση που αρκετούς μήνες πριν έλαβαν.
Εξουδετερώνουν τον πρωθυπουργό, διότι απεδείχθη ανεπαρκής στην προώθηση της στρατηγικής του νεοφιλελευθερισμού από ένα σημείο και μετά.
Κυρίως όμως, διότι η  πρωθυπουργική πρόταση για δημοψήφισμα φόβισε το κατεστημένο. Παρά τη χυδαία, εκβιαστική ταύτιση του ναι ή όχι στην τελευταία συμφωνία με ναι ή όχι στο ευρώ, που η κυβέρνηση επιχείρησε, ο λαός φάνηκε ότι δε φοβάται “επαρκώς”, ώστε να υποταχθεί στη νεοφιελεύθερη στρατηγική.
Το κατεστημένο λοιπόν αποφάσισε να κινηθεί άμεσα, ανατρέποντας τον πρωθυπουργό είτε προς την κατεύθυνση των εκλογών, με στόχο την εκλογή Σαμαρά ή άλλη συστημική λύση, είτε προς την κατεύθυνση μιας κυβέρνησης σωτηρίας του κατεστημένου από την παρούσα Βουλή.
Ποιοι υλοποιούν αυτόν το σχεδιασμό; Μα το δεξιό τμήμα του ΠΑΣΟΚ με το οποίο ο πρωθυπουργός επί δύο χρόνια κυβερνά.
Όσοι εδώ και δυο χρόνια έβλεπαν εχθρούς στην αριστερά ή στο αριστερό ΠΑΣΟΚ, τώρα πια, αν τους έχει μείνει η ελάχιστη πολιτική εντιμότητα θα πρέπει να αντιληφθούν πόσο κακό έκαναν στη χώρα, στο λαό και στην παράταξη.
Χρέος της αριστεράς, των προοδευτικών πολιτών και της δημοκρατικής παράταξης είναι πρώτον να απομονώσουμε και να τσακίσουμε πολιτικά τα φερέφωνα της διαπλοκής και της στρατηγικής του νεοφιλελευθερισμού.
Δεύτερον, να δομήσουμε μια μεγάλη, προοδευτική, δημοκρατική πολιτική συμμαχία, που θα κυβερνήσει με σοβαρότητα και συνέπεια, υλοποιώντας μιας προοδευτική στρατηγική εξόδου από την κρίση.
Τρίτον, σε ό,τι αφορά το αριστερό, δημοκρατικό και προοδευτικό ΠΑΣΟΚ, χρέος μας είναι να πάρουμε πίσω την παράταξή μας, από τους δεξιούς που κυβερνούσαν τόσο καιρό στο όνομα μιας παράταξης την οποία εμφανώς πολεμούν, προκειμένου να την καταστήσουν απλό εκλογικό μηχανισμό, χωρισμένο σε προσωπικά τιμάρια, δελφίνων που πάσχουν από υπερτροφικά εγώ, αντιστρόφως ανάλογα προς τις ικανότητές τους.
Τέταρτον, ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την προσπάθεια από ξένους και ντόπιους θεσμικούς και παραθεσμικούς κύκλους να εκβιαστεί ο λαός προκειμένου να αποδεχθεί τη δέσμευσή του σε έναν υπερδεκαετή γύψο φτωχοποίησης, συρρίκνωσης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, η στάση όλων των προοδευτικών δυνάμεων  στην προοπτική του δημοψηφίσματος δεν μπορεί παρά να είναι: βεβαίως να εκφραστεί ο λαός και μέσω δημοψηφίσματος και εκεί να απαντήσει ένα καθαρό ΟΧΙ, σχετικά με τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής.
Θα αποτελέσει μεγάλη συνεισφορά του λαού μας συνολικά στην Ευρωζώνη, την οποία και θα γλυτώσει από μια απόφαση που εμμένει στην ίδια καταστροφική πολιτική που ωθεί τη χώρα μας στη χρεοκοπία και την Ευρωζώνη στο να μετατραπεί σε φυλακή των λαών και εν τέλει να διαλυθεί μέσα σε κλίμα έντασης της παγκόσμιας κρίσης.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις η στάση ευθύνης δομείται- κατ' ιστορική αναλογία- στο δίπολο “πολεμούμε τα φερέφωνα της διαπλοκής και του νεοφιλελευθερισμού, δεν πολεμούμε υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής”.

* Ο Θέμης Τζήμας είναι είναι μέλος του ΕΣ του ΠΑΣΟΚ