Θέτει αυστηρά δικούς του όρους...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη Οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι της ιστορίας φαίνεται αναπόφευκτα να βρίσκουν έδαφος και στο δύσκολο εγχείρημα συ...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι της ιστορίας φαίνεται αναπόφευκτα να βρίσκουν έδαφος και στο δύσκολο εγχείρημα συγκυβέρνησης των 2 μεγάλων κομμάτων. Οι θεματοφύλακες του δικομματισμού, σε μια εναγώνια προσπάθεια διατήρησής του, έχουν προαποφασίσει να ορίσουν ως επικεφαλής μιας εθνικής τελευταίας προσπάθειας διατήρησής μας στη ζώνη του ευρώ έναν από τους βασικούς αρχιτέκτονες της ενταξιακής μας πορείας σ᾽ αυτό. Μόνο που οι κολεγιόπαιδες, μάλλον δεν υπολόγιζαν ότι ο κ. Παπαδήμος για να θέσει εαυτόν πρώτο μεταξύ των πρώτων, θέλει -και θα πρέπει- να είναι τέτοιος -πρώτος- όχι μόνο κατ᾽ όνομα, αλλά κατ᾽ ουσίαν. Δεν σκέφτηκαν οι, αποδεδειγμένα πια, περιορισμένων δυνατοτήτων αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πριν το κάλεσμα στο "Σωτήρα", ότι ο επιτυχημένος τραπεζίτης γνωρίζει καλά την τεχνική της διαπραγμάτευσης και...
θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι για τις προθέσεις του, πριν αποφασίσουν να τεθούν αυτόβουλα υπό την σκέπη του. Προθέσεις που απ᾽ ότι φαίνεται δεν αποδέχονται οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς, καθώς αυτές σίγουρα θέτουν σε κίνδυνο τα κομματικά τους οικοδομήματα. Γι᾽αυτό και η διαδικασία επιλογής και ορισμού του κ. Παπαδήμου εξαρχής, από την πρώτη κρούση τον Ιούνιο που ο κ. Παπανδρέου του είχε προτείνει και τότε τη θέση του Πρωθυπουργού, παρουσιάζει σημαντικές εμπλοκές, που δύσκολα μπορούν να ξεπεραστούν με αποτέλεσμα τούτη την ώρα να πέφτουν κι άλλα ονόματα στο τραπέζι των συζητήσεων, που μάλλον ναρκοθετούν την όλη προσπάθεια.

Ο κ. Παπαδήμος δεν ενοχλείται τόσο από την διατήρηση του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών και από μια πιθανή θέση αντιπροέδρου της νέας κυβέρνησης σε στέλεχος της ΝΔ. Διαφωνεί, όμως σε όλα τα υπόλοιπα. Τον ορισμό, δηλαδή από τώρα μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας εκλογών, καθώς θεωρεί ότι μέχρι την 19η Φεβρουαρίου (Κυριακή των Αποκριών!) είναι αδύνατο να ολοκληρωθούν οι συμφωνίες με τους εταίρους. Εξάλλου, μια 3μηνη προεκλογική περίοδο θα είναι ούτως ή αλλιώς καταστροφική για τον τόπο. Έτσι, ζητά λευκή επιταγή με άγνωστο ορίζοντα εκλογών. Πολύ, δε, περισσότερο ο κ. Παπαδήμος επιθυμεί να έχει τον κύριο και βασικό λόγο στην επιλογή των προσώπων για τα λοιπά υπουργεία που θα τρέξουν παράλληλα τις όποιες πολιτικές αποφάσεις. Σ᾽ αυτή του προσπάθεια, σίγουρα θα θέλει δίπλα του πολιτικούς, παλιούς συνομιλητές και συνδιαμορφωτές εθνικών στρατηγικών που ανήκουν στο μπλοκ των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ που τώρα είναι στο περιθώριο -ακόμα και εκτός κόμματος- και ενδεχομένως να ζητά να οριστούν από τον ίδιο τεχνοκράτες που θα επιβλέπουν το κυβερνητικό έργο στα πιο κρίσιμα υπουργεία, βοηθώντας τον στον συγχρονισμό και στην πιο εύρυθμη λειτουργία των καθηκόντων του. Είναι λογικό ότι ο ίδιος, για κανένα λόγο, δεν θα αναλάβει τον πρωθυπουργικό ρόλο, αν η κυβέρνηση αυτή παρουσιάζεται ως "μεταβατική", "προεκλογική", "περιορισμένου χρόνου και ορισμένου έργου" -όπως θέλουν να την αποκαλούν από το πρωί σήμερα στελέχη της ΝΔ, στην προσπάθειά τους να αποδυναμώσουν την αξία της- καθώς γνωρίζει καλά ότι έπειτα τίποτα δεν θα επιτευχθεί και η έξοδος της χώρας από το ευρώ θα είναι πιο κοντά από ποτέ, καθώς η Ελλάδα θα έχει απολέσει την τελευταία της ελπίδα. 

Ο κ. Παπαδήμος γνωρίζει εκ των έσω τις πραγματικές διαθέσεις των γερμανών για την οικονομική τύχη του τόπου μας (καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας, δημο(σ)κοπήσεις που παρουσιάζουν την γερμανική κοινή γνώμη συντριπτικά αντίθετη με την διατήρηση της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ) και συνεπώς είναι αναμενόμενο ο διαπρεπής οικονομολόγος και ακαδημαϊκός να θέλει να παίξει με τους δικούς του όρους το τελευταίο μας χαρτί. Σε καμία περίπτωση, δεν θα έπαιζε κορόνα γράμματα και την δική του διαδρομή και καλή φήμη σε μια τσόχα στρωμένη από τους δύο παλιούς συμφοιτητές και φίλους. Και αφής στιγμής οι 2 αρχηγοί έχουν εμμέσως παραδεχθεί ότι μόνοι τους δεν μπορούν να τα καταφέρουν και όντας ήδη από πιθανές ενδεχόμενες λύσεις μέρος του χρόνιου προβλήματος, οφείλουν να κάνουν πίσω. Το ενδεχόμενο, όμως, να καλυτερεύσει η εικόνα και η οικονομική θέση της χώρας το προσεχές διάστημα, υπό τις οδηγίες του νέου πρωθυπουργού και το συνακόλουθο έτσι τέλος του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος να είναι πια μια αδιαπραγμάτευτη προσωπικότητα, είναι αυτό που φοβάται κυρίως ο κ. Σαμαράς...