Καλύτερα το μάτι...

Tου Τάκη Μίχα Ίσως το μεγαλύτερο κακό το οποίο θα μας κληροδοτήσει η κρίση είναι η ανεπανόρθωτη καταστροφή που έχει συμβεί στο “ branding...

Tου Τάκη Μίχα

Ίσως το μεγαλύτερο κακό το οποίο θα μας κληροδοτήσει η κρίση είναι η ανεπανόρθωτη καταστροφή που έχει συμβεί στο “branding” (την “επωνυμία”) της Ελλάδας. Όπως πολύ σωστά διαπιστώνει η λαϊκή ρήση χωρίς να γνωρίζει τους σύγχρονους κανόνες του μάρκετινγκ, είναι χειρότερο να «σου βγει το όνομα» παρά οτιδήποτε άλλο.
Aυτή την στιγμή το branding του προϊόντος «Ελλάδα» είναι πιο αρνητικό από ποτέ, κάτι το οποίο αναγνωρίζουν και οι αρμόδιοι: είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη συνέντευξη του ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ κ. Δελαβέκουρας αφιέρωσε το...
μεγαλύτερο μέρος των δηλώσεων του σε ακριβώς αυτό το πρόβλημα.
Το branding της Ελλάδας έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Άλλοτε ταυτιζόταν με την Κλασσική περίοδο («Land of the Gods”), άλλοτε με την εικόνα της υπαρξιακής ανεμελιάς που ενσωμάτωνε ο Ζορμπάς και la syrtaki. Σήμερα η επωνυμία του Έλληνα έχει επιστρέψει στην σημασιολογία του «Γραικού» που για αρκετά διαστήματα ταυτίζονταν στην Δύση με την έννοια του «απατεώνα». Η κυβέρνηση Σημίτη «εξαπάτησε» προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στην ευρωζώνη, η κυβέρνηση Καραμανλή «εξαπάτησε» προκειμένου να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη και η κυβέρνηση Παπανδρέου «εξαπάτησε» μη εφαρμόζοντας σχεδόν κανένα από τα διαρθρωτικά μέτρα που προέβλεπε το Μνημόνιο. Η πρόσφατη –ασφαλώς άδικη- ανακήρυξη από τους Financial Times του κ.Βενιζέλου ως του χειρότερου υπουργού οικονομικών της ΕΕ, έρχεται πλέον ως το κερασάκι σε αυτή την αξιοθρήνητη εικόνα.
Το αρνητικό branding της Ελλάδας δεν περιορίζεται μόνο στον δυτικό κόσμο αλλά έχει πλέον πάρει οικουμενικές διαστάσεις. Όπως έγραφε ο Ινδός συγγραφέας Γιόζεφ Μανού σε πρόσφατο άρθρο του στους Τάιμς της Νέας Υόρκης στη χώρα του οι Έλληνες παρομοιάζονται με τους μεγαλοτσιφλικάδες που οφείλουν τα πλούτη τους σε ρουσφέτια και παίρνουν εκατομμύρια ρουπίες σε επιδοτήσεις.
Το branding ενός προϊόντος είναι ίσως το κυριότερο χαρακτηριστικό του: Στην περίπτωση μιας χώρας όπως η Ελλάδα επηρεάζει την σχέση των επιχειρήσεων της χώρας με τις διεθνείς επιχειρήσεις, το διπλωματικό της κύρος, τις δυνατότητες των νέων μας να σπουδάσουν και να βρουν δουλειά στο εξωτερικό κλπ.
Θα ήθελα να σταθώ σε αυτό το τελευταίο σημείο: η χειρότερη εκδούλευση που κάνουν όλοι αυτοί που καθημερινά καταστρέφουν την εικόνα της Ελλάδας υπερασπιζόμενοι τις αργομισθίες και τα ρουσφέτια, την διαφθορά στο δημόσιο, τις «αναπηρικές» συντάξεις», τα «βαρέα και ανθυγιεινά», τις «εισφορές υπέρ τρίτων», τα προνόμια των συντεχνιών κλπ. είναι ότι κυριολεκτικά δυναμιτίζουν τις δυνατότητες των παιδιών μας -και των δικών τους παιδιών- να αναζητήσουν προκοπή στο εξωτερικό. Διότι οι υστερικές αντιδράσεις τους σε κάθε προσπάθειας μεταρρύθμισης δεν εκλαμβάνονται στο εξωτερικό ως «αντιιμπεριαλιστική αντίσταση» στους «διεθνείς τοκογλύφους», αλλά ένα ακόμα παράδειγμα που δείχνει πόσο «απατεώνες και τεμπέληδες» είναι οι Έλληνες. Με αποτέλεσμα να αυξάνεται η δυσπιστία απέναντι στους νέους μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μελλοντικές τους πιθανότητες να προκόψουν στη χώρα που βρίσκονται.