Κοινωνική οικολογία – Μία αντικομφορμιστική πολιτικοοικολογική θεωρία...

Από το  andounis.blogspot.com Η Κοινωνική οικολογία αποτελεί ένα αυτοτελές οικολογικό κίνημα, που προτάσσει ως κεντρική ιδέα της θεωρίας ...

Από το andounis.blogspot.com

Η Κοινωνική οικολογία αποτελεί ένα αυτοτελές οικολογικό κίνημα, που προτάσσει ως κεντρική ιδέα της θεωρίας της ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα (π.χ. επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, φαινόμενο του θερμοκηπίου, ρύπανση) οφείλονται στο επικρατές κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα και κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο...

αυτό «εκδηλώνεται» στα κυρίαρχα καπιταλιστικά και κομμουνιστικά σύστηματα.

Σύμφωνα δηλαδή με τον κύριο θεμελιωτή της , τον Murray Bookchin στην δεκαετία του ’60, οι κοινωνικές δομές είναι εκείνες οι οποίες οδήγησαν στην έντονη οικολογική κρίση την οποία βιώνουμε σήμερα. Κατα αυτόν τον τρόπο τα οικολογικά προβλήματα θα πρέπει να εκλαμβάνονται και να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικά προβλήματα, καθώς για το κίνημα των κοινωνικών οικολόγων η φύση και η ανθρώπινη κοινωνία αποτελούν μία ολότητα.

Αντιτίθονται δηλαδή τόσο στις ανθρωποκεντρικές όσο και στις βιοκεντρικές οικολογικές τάσεις, καθώς οι πρώτες αναγνωρίζουν απόλυτη ηθική αξία μόνο στον άνθρωπο, και οι δεύτερες (όπως η «βαθιά οικολογία», η οικοσοφία κλπ) υποστηρίζουν ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν εγγενή ηθική αξία.

Κομβικό σημείο της θεωρίας είναι η εξίσωση της κοινωνικής παθογένειας με την περιβαλλοντική κρίση. Εφόσον τα επίμονα κοινωνικά προβλήματα και ανισότητες παραμένουν άλυτα και η κοινωνική κρίση ανθίσταται, τα περιβαλλοντικά προβλήματα θα συνεχίσουν να υφίστανται και να διογκώνονται.

Η συνολική και δραστική αλλαγή του κοινωνικού συστήματος ,δηλαδή , απαιτείται για τους κοινωνικούς οικολόγους για να ξεπεραστεί η σύγχρονη οικολογική κρίση. Η φιλοσοφική ρίζα αυτής της άποψης πηγάζει από την ανάλυση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό, γιατί θεωρείται ότι η έννοια της κυριαρχίας στη φύση, που είναι η κύρια αιτία της οικολογικής κρίσης, είναι επέκταση της λογικής της εκμετάλλευσης μεταξύ ανθρώπων. Η εκμετάλλευση αυτή απορρέει από το συνεχές κυνήγι πλούτο και οικονομικής μεγέθυνσης προς ίδιον όφελος, ανεξαρτήτως των κοινωνικών και οικολογικών συνεπειών που θα επιφέρει.

Ο κοινωνικός δαρβινισμός για τους κοινωνικούς οικολόγους δεν δίνει στέρεες βάσεις για την επεξήγηση της οικολογικής κρίσης, καθώς ο υπερπληθυσμός δεν αποτελεί για αυτούς την αιτία των προβλημάτων του φυσικού περιβάλλοντος. Οι κοινωνικοί οικολόγοι πιστεύουν ότι εάν η κοινωνία κατανείμει δικαιότερα τα χρήματα και τα αγαθά , η αύξηση του πληθυσμού δεν θα δημιουργήσει τόσο πιεστικά κοινωνικά προβλήματα.

Η κοινωνική οικολογία μπορεί ως κίνημα να τοποθετείται στα άκρα της πολιτικής ιδεολογίας, αλλά στοιχεία της θεωρίας της είναι χρήσιμο να αναλυθούν για την κατανόηση και επεξήγηση της σύγχρονης κοινωνικής και οικολογικής κρίσης.

ΠΗΓΕΣ:

    Βικιπαιδεία : «Κοινωνική Οικολογία»

  Αλκιβιάδης Κ. Γούναρης : «Η Κοινωνική Οικολογία και ο Κομμουναλισμός του Murray Bookchin»