Αρχίζει το ματς και το…ζέσταμα

Του Θανάση Νικολαΐδη ΞΕΚΙΝΗΣΕ ο «αγώνας », πέφτουν τα πρώτα ονόματα υποψηφίων και ο (πολιτικός) κόσμος…χαίρεται. Μόνο ο άλλος (επίγειος, ...

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ο «αγώνας», πέφτουν τα πρώτα ονόματα υποψηφίων και ο (πολιτικός) κόσμος…χαίρεται. Μόνο ο άλλος (επίγειος, βέβαια) δεν χαίρεται. Οι συνήθεις της καθημερινότητας που οσονούπω γίνονται ψηφοφόροι κι ας λιγόστεψαν οι οπαδοί. Οι «εν ενεργεία» είναι…αυτοδικαίως υποψήφιοι βουλευτές και ποτέ δεν το καταλάβαμε. Ούτε για τις κλειστές πόρτες στην ανανέωση, ούτε για τη διαιώνιση της εξουσίας των ίδιων (και των ίδιων) σε ανανεωμένους (και κληρονομούμενους) θώκους. Απ’ τον μπαμπά στο γιο, στην κόρη και...
στον εγγονό και…να σου ονόματα πολιτικών μέχρι 9 γενιές.
ΚΑΙ, βέβαια, καλώς πράττει ο κ. Σαμαράς (την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος) και αποκλείει απ’ τις λίστες τους…διεκδικητές των αναδρομικών, αλλά παραμένουν οι παλιοί. Οι…συνταξιούχοι της πολιτικής, ξωμάχοι που δεν το’ βαλαν κάτω και διεκδικούν με λύσσα τον…ιδρώτα τους. Αντί να γράφουν τα απομνημονεύματά τους δίπλα στο τζάκι, βολεμένοι από χρήμα που «δεν το εμίσησαν» και το διεκδικούν νόμιμα μεν, πλην αλήτικα στη σκέψη και πρόστυχα στη συγκυρία που τα διεκδικούν.
ΜΑΣ χρωστάνε κι άλλες λίστες τα κόμματα και μόνο τη λίστα των υποψηφίων τους επιμελούνται. Μην πέσει κάτω ψήφος και μείνει «άξιος» έξω, μη πλακώσουν βάρβαροι στα πόστα που χαλβαδιάζουν και δεν περισσέψει κάτι για μοιρασιά. Κι αν μας δίνουν το «πόθεν έσχες» (με το σταγονόμετρο) τους στο διαδύκτιο, είναι γιατί ξεσηκώθηκαν οι πέτρες κι ύστερα (κατα)κάθισαν. Τις άλλες λίστες μας τις «χρωστάνε» και πρέπει να κινήσουμε για…Ελβετία. Εκεί θα βρούμε κωδικούς πολλούς και δυσανάγνωστους κι ας βρήκαμε πόρτες (τραπεζών) ανοιχτές. Κι ύστερα; Θα το’ χουμε ξεχάσει. Όπως τόσα που θάφτηκαν στη λήθη των κατορθωμάτων τους, για να μοστράρονται καθαροί και αναμάρτητοι στη λίστα των υποψηφίων.
ΜΑΣ χρωστάνε και τη λίστα των (μεγαλο)φοροφυγάδων, αλλά μην το κουράζεις. Έχουν άλλες προτεραιότητες τα παλικάρια (και οι νιες). Με τις ονειρώξεις τους να εναλλάσσονται με εφιάλτες, βλέποντας πρωτιές και αποτυχίες. Κι αν ορκίστηκαν σε μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», ήταν για να προσβάλουν την εθνική ομοψυχία και να προβάλουν το κόμμα, το προφίλ τους και με αηδιαστικό «γλείψιμο» του αρχηγού (Παναγιωτόπουλος).
ΑΡΧΙΖΕΙ το ματς και το «ζέσταμα». Αυτοί ετοιμάζονται κι εμείς…αηδιάζουμε. Για το παιχνίδι τους πάνω σε μιαν Ελλάδα «παγωμένη», με τη χλομάδα του ετοιμοθάνατου.