Γράφει ο Κων/νος Μανίκας Οικονομολόγος–Ψυχολόγος Η Ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής εξελίχτηκε όπως πάνω – κάτω την περιμέναμε. Με αμοιβαίες υπο...
Οικονομολόγος–Ψυχολόγος
Η Ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής εξελίχτηκε όπως πάνω – κάτω την περιμέναμε. Με αμοιβαίες υποχωρήσεις σε Γερμανικό όμως φόντο και μια λογική καρότου και μαστίγιου που παραμένει αμφίβολο πόσο και για ποιο διάστημα θα κατευνάσει τις αγορές και αν αρκεί για να εγγυηθεί το απρόσκοπτο μέλλον της Ευρωζώνης. Το καρότο των υποσχέσεων για μόχλευση του μηχανισμού στήριξης μέσα από περίπλοκους χρηματοοικονομικούς μηχανισμούς ή της ασαφούς ελπίδας για μεγαλύτερη επέμβαση της ΕΚΤ στην αγορά ομολόγων είναι επαρκές για να χορτάσει την πείνα των αγορών; Από την άλλη το μαστίγιο της αυτοματοποιημένης τιμωρίας των...
δημοσιονομικά απείθαρχων χωρών μπορεί να λειτουργήσει κατευναστικά χωρίς να συνεπικουρείται κι από αντίστοιχες «θεραπευτικές» προσεγγίσεις για την τόνωση των εθνικών οικονομιών;
Σε ένα εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον οι Ευρωπαίοι ηγέτες περιορίστηκαν στην μονομερή προσπάθεια περαιτέρω εμπέδωσης των κανόνων της συνθήκης της Λισσαβόνας συνδυάζοντας τους στόχους με «ποινικές ρήτρες» που είναι περίπλοκες στην εκτέλεση και νομοθετικά καταπιεστικές στην επιβολή. Λες και αποφεύγεται η αναγνώριση των τεράστιων παραγωγικών ανισομερειών των χωρών - μελών της ΟΝΕ, προβάλλεται ως αποκλειστικό φάρμακο για τη δημοσιονομική εξυγίανση η θεσμοθετημένη «τιμωρία» των «άτακτων» χωρίς καν προβλέψεις για ειδικές συνθήκες (εθνικές ή γενικότερες) που μπορεί να οδηγήσουν σε πρόσκαιρο εκτροχιασμό.
Η εξυγίανση όμως προκύπτει μέσα από μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας που θέλουν χρόνο για να αποδώσουν και οι οποίες δεν τέθηκαν ως αρχικοί όροι εισόδου μιας χώρας στην Ευρωζώνη μετατρέποντας την, πέρα όλων των άλλων, σε μια καθαρά ισορροπιστική πολιτική «συνένωση» οικονομιών. Ακόμα και σήμερα αδυνατεί να αντιμετωπίσει με ειλικρίνεια τις στρεβλές βάσεις στις οποίες δομήθηκε και να αξιοποιήσει τα απαιτούμενα μέσαπου θα έδιναν στις χώρες το χρόνο να προωθήσουν με σχετική οικονομική ηρεμία και κοινωνική συνοχή εσωτερικές διοικητικές και ρυθμιστικές αλλαγές.
Αντί να βρεθεί ένα βήμα μπροστά από τις προβλέψεις των αγορών δίνοντας ταχύτατα λύση στο άμεσο ζήτημα των δημοσίων χρεών με αύξηση της παρεμβατικότητας της ΕΚΤ (η έστω και καθυστερημένη μείωση των επιτοκίων ξεγυμνώνει την αποτυχημένη αντιπληθωριστική αντίληψη εν καιρώ κρίσης, του κ.Τρισέ), ακολουθεί σε μια λογική αυτοεκπληρούμενης προφητείας πίσω από τις αποτιμήσεις των οίκων αξιολόγησης.
Ο στόχος θα έπρεπε εξαρχής να είναι η κεντρικά σχεδιασμένη επέμβαση για τη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος που θα επέτρεπε στην Ευρωζώνη να καταγράψει με ειλικρίνεια τις στρεβλώσεις στις οποίες στήριξε την ύπαρξη της, να παράσχει ικανό χρονικό διάστημα για την υπέρβαση τους και να οραματιστεί τη θέση της στο ταχύτατα εξελισσόμενο και ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον με στοχευμένες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες σχετικές με τις παραγωγικές ιδιαιτερότητες κάθε κράτους.
Κάποιος να τους πει ότι βαρεθήκαμε τα μνημόνια, τα ψέματα και τον ….Βενιζέλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τι έχουμε να πάθουμε την εβδομάδα που μπαίνει, δε λέγεται. Έρχεται η τρόικα με πολλά δωράκια, έρχεται και ο Τσχαρλς Νταλάρα για το PSI, ετοιμάζεται και ο Ράιχενμπαχ να μας ξανάρθει, θα μας εμφανιστεί και ο επίτροπος Γιοχάνες Χαν. Μιλάμε για πολλά μεγαλεία.
Το χειρότερο που έχουμε να πάθουμε όμως είναι η συνέντευξη τύπου που δίνει το μεσημέρι της Δευτέρας ο Ευ. Βενιζέλος. Φανταστείτε τι έχει να πει για ακόμη μια φορά. Σκεφτείτε ότι θα πρέπει να δικαιολογήσει το νέο Μνημόνιο που ανακοίνωσε (κι ούτε καν τον ρώτησε), η Κομισιόν. Διότι η έκθεση που δημοσιοποίησε είναι ουσιαστικά το νέο Μνημόνιο που καλείται να δεσμευτεί η Ελλάδα. Γράφαμε σε παλαιότερη ανάρτηση για τα μέτρα που έρχονται και που θα αγγίξουν τα 7 δις ευρώ σε βάθος διετίας. Εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό, μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις στο δημόσιο τομέα είναι το βασικό μενού.
Έρχονται όμως κι άλλοι φόροι, όπως το χαράτσι στα ακίνητα που θα γίνει μόνιμο μέσω της ΔΕΗ, η ενοποίηση όλων των φόρων στην περιουσία, η κατάργηση φοροαπαλλαγών, μειωμένα αφορολόγητα για γονικές παροχές και κληρονομιές, απελευθέρωση και των υπολοίπων επαγγελμάτων, αποκρατικοποιήσει 50 δις, αν όχι ως το 2015, τουλάχιστον μέχρι το 2020.
Αυτά λοιπόν θα έρθουν να συζητήσουν οι τροικανοί, μαζί με τα άλλα έκτακτα μέτρα για να κλείσουν οι μαύρες τρύπες του Βενιζέλου.
Ο κ. Αντιπρόεδρος με τους «δεκάρικους» που βγάζει κάθε φορά που παραχωρεί συνέντευξη τύπου θα προσπαθήσει να μας πείσει ότι όλα αυτά τα κάνει για το καλό μας. Θα μας ζητήσει να ξαναβάλουμε πλάτη, θα μας μπερδέψει με τις δικηγορικές του φιοριτούρες και στο τέλος, ενώ θα έχει ανακοινώσει ουσιαστικά νέο Μνημόνιο, εμείς θα έχουμε υπνωτιστεί και θα έχουμε καταλάβει άλλα.
Θα μας υποσχεθεί και πάλι πάταξη της φοροδιαφυγής, δίκαιη κατανομή των βαρών, θα δεσμευτεί για διάφορους στόχους που ποτέ δε θα φτάσει. Κι όταν τον ρωτήσει κάποιος για παράδειγμα πώς το έλλειμμα έφτασε στο 10,5% και πλέον ο στόχος έχει τεθεί να μην κλείσει το 2011 πάνω από 10% αυτός θα πει τα δικά του. Ότι φταίει η ύφεση, το παγκόσμιο περιβάλλον, η αστάθεια των πλανητών, ο Ερμής που ήταν ανάδρομος και άλλα τέτοια κουλά.
Κάποιος πρέπει να πει στο Βενιζέλο ότι τον έχουμε βαρεθεί. Και τον έχουμε καταλάβει πλέον καλά. Ας αφήσει λοιπόν την φημολογούμενη ευφυΐα στο σπίτι. Ας γίνει για μια φορά ο εκπρόσωπος αυτών που τον ψηφίζουν. Αρκετά πια η κοροϊδία κύριε Βενιζέλε. Μας πήξατε στο ψέμα, την ανακρίβεια, την απραγματοποίητη υποσχεσιολογία.
Καλύτερα να μην πείτε τίποτε άλλο. Διότι τελικά είναι χειρότερο από το Μνημόνιο η παρουσία του κ. Βενιζέλου στα κανάλια.
Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η αλητεία των Ελλήνων πολιτικών, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το πρώτο...
ΑπάντησηΔιαγραφή