Των συσσιτίων και των…κάδων

Του Θανάση Νικολαΐδη Ο κ. Σημίτης σιωπά κι ας είναι ο πρώτος διδάξας. Και τι δίδαξε στους…μαθητές του, σε δείπνο μυστικό; Πώς πραγματοποιο...

Του Θανάση Νικολαΐδη

Ο κ. Σημίτης σιωπά κι ας είναι ο πρώτος διδάξας. Και τι δίδαξε στους…μαθητές του, σε δείπνο μυστικό; Πώς πραγματοποιούνται οι «σφαγές» πολιτισμένα, πώς συντελούνται οι προδοσίες, όσο ακόμα ζει ο προδομένος. Πώς γίνεσαι πρωθυπουργός και οργανώνεις Ολυμπιακούς με Καλατράβες κ.ά. έργα θαυμαστά, περνάς το δαχτυλίδι σε δάκτυλο…κορόιδου μόλις οσμισθείς ήττα, αποσύρεσαι στο τζάκι και…σιωπάς. Όλα, φτάνει να...
διαθέτεις «ιδεολογία» εκσυγχρονιστή και να ακολουθείς πρακτική συνωμότη. Να διαθέτεις και ανθρώπους…διαμετρήματος Πάγκαλου σε δείπνο διανθισμένο με κυρίες και κυρίους (Βάσω, Αυγερινός), πριν σπεύσουν άλλοι κι άλλοι…
ΚΙ ύστερα; Μετά τους «επανιδρυτές» και τους κουμπάρους, τι κάνεις αν βουλιάξεις στα χρέη και στα Βατοπέδια; Τα παρατάς έχοντας εξασφαλίσει την ατιμωρησία των δικών σου γιατί δεν ομολόγησαν και πολεμάς τα κορόιδα(!) που ομολόγησαν. Τους Μαντέληδες και τους «στρατηγούς» του αντιπάλου, εφαρμόζοντας την αθάνατη ρήση «ξέρεις να κρύψεις κλ.π».
Η τύχη(;) τα’ φερε και η Ελλάδα ξεψυχάει, πολίτες προσέρχονται στα συσσίτια κι άλλοι ψάχνουν στα σκουπίδια. Αυτοί…συνέρχονται. Ποιοι αυτοί; Οι πασόκοι για τα εσωκομματικά τους και οι ΝΔ/τες σε γκρουπ, ανά φατρία (εσωκομματική) και σε παρέες. Σε σπίτια και ταβέρνες, χωρίς πια να κρύβονται-τα μυστικά δείπνα είναι ξεπερασμένα. Εκεί, λοιπόν, να δεις πρεμούρα και διαγωνισμούς για ό,τι ποθεί η ψυχούλα τους και τα μαχαίρια στο θηκάρι όταν ο «εχθρός» (εσωτερικός) δεν σκάει μύτη στο παράθυρο. Να τους δεις μουσκεμένους στον ιδρώτα μη του φάνε λάχανο…
ΝΑ μιλήσουμε σοβαρά. Όσο οι περιστάσεις το επιβάλλουν και η πατρίδα μας το απαιτεί. Αυτοί οι κύριοι και κυρίες που «σκοτώνουν» την Ελλάδα που τραυμάτισαν, όφειλαν να ξενυχτούν αγωνιώντας γι αυτήν και μόνο και να θυσιαστούν για τον λαό που διέφθειραν με τον τρόπο τους. Να συνέρχονται (συν)ολικά, κομματικά είτε μεμονωμένα και να τους λούζει ο ιδρώτας από αγωνία και πάθος μόνο για την Ελλάδα και την τύχη της. Και, βέβαια, να νομοθετήσουν (κατ)επειγόντως για κλέφτες και κλεφταράδες της αλητείας και της αρπαχτής. Θα τους δει ο κόσμος (των συσσιτίων και των…κάδων) στα κελιά των κρατουμένων και θα πάρει κουράγιο. Όχι από εκδίκηση, γιορτιάτικα, αλλά για την αδικία που δεν θα σέρνεται καταγής σε κάθε δρόμο, δώμα και δρομάκι.
ΟΙ ομαδούλες της ντροπής εξοργίζουν-καιρός ο ψηφοφόρος ν’ αρπάξει το σκ…φτυαρο.