ΑΤΙΤΛΟ...

Συντάχθηκε απο Εκάβη Σέχη Στις 18 Οκτωβρίου έπαιζα με την φωτιά φωτογραφίζοντας τον ιδιαίτερο χορό της, δίχως να νοιαστώ για τις συνέπειε...

Συντάχθηκε απο Εκάβη Σέχη

Στις 18 Οκτωβρίου έπαιζα με την φωτιά φωτογραφίζοντας τον ιδιαίτερο χορό της, δίχως να νοιαστώ για τις συνέπειες και γύρω στις 20 φωτογραφίες βαρέθηκα και έκλεισα την Zizel. Ξάπλωσα στον καναπέ και κοιτούσα ξανά και ξανά όλες τις φωτογραφίες και το βλέμμα μου πάγωσε μόλις κοίταξα την συγκεκριμένη. Ένα πρόσωπο φαινόταν ξεκάθαρα…
Ότι δεν μπορεί να εξηγήσει η κοινή λογική αφήνεται και ρέει στα μονοπάτια του ανεξήγητου και λούζεσαι περήφανα με την θνητή αίσθηση με την οποία γεννήθηκες.
Κι αν κάποιες στιγμές νιώσεις μικρός Θεός στον...
ανυπεράσπιστο κόσμο σου, γνωρίζεις πως αυτή η αίσθηση θα διαρκέσει λίγο, όσο διαρκεί ο έντονος οργασμός του έρωτα που δέχεσαι ή χαρίζεις απλόχερα.
Άλλες πάλι φορές παραιτείσαι και σαν περάσει λίγο ο καιρός διαπιστώνεις πως ήταν μια μικρή παύση που σοφά σχεδίασε ο σοφός σου εαυτός για να πάρεις φόρα. Χρειάζεται να κάνεις μερικά βήματα πίσω για να τρέξεις ξέγνοιαστος στο μονοπάτι που πραγματικά θέλεις.
Δύσκολος καιρός για όνειρα και θαύματα, για στόχους ούτε λόγος. Μα αν συνεχίσω να σκέφτομαι πως θα πρέπει να κάνω και άλλες εκπτώσεις στα όνειρά μου, τότε θα τρελαθώ πριν την ώρα μου. Γιατί όλοι μας κάποια στιγμή περνάμε στην απέναντι όχθη, την κατάλληλη όμως στιγμή και εκείνη την στιγμή ποιος άλλος την ορίζει εκτός από εμάς τους ίδιους;
Ψυχραιμία και υπομονή θέλουν οι καιροί μας και αν νομίζεις πως δεν αντέχεις άλλο, τότε παραιτείσαι και εσύ για να πάρεις φόρα, φόρα για να σαρώσεις ότι σε ενοχλεί και χαλάει την αισθητική σου και να αγγίξεις τα μονάκριβα όνειρά σου δίχως να σε νοιάζει η κρίση και η κόλαση των άλλων.
Αν αφεθείς ελεύθερα και επικεντρωθείς στα όμορφα του κόσμου μας, θα συνειδητοποιήσεις πως το θαύμα βρίσκεσαι μέσα σου και οφείλεις να το βρεις και να το μοιραστείς με τον κόσμο γύρω σου. Όσο για αυτούς που ευθύνονται για τους δύσκολους καιρούς μας, ας μην ξεχνούν πως στο τέλος του παιχνιδιού στρατιώτες και βασιλιάδες μπαίνουν στο ίδιο κουτί…
Οἱ ἄγγελοι εἶναι λευκοὶ πυρωμένοι λευκοὶ καὶ τὸ μάτι
μαραίνεται ποὺ θὰ τoυς ἀντικρίσει
καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος πρέπει νὰ γίνεις σὰν τὴν
πέτρα, ὅταν γυρεύεις τὴ συναναστροφή τους,
κι ὅταν γυρεύεις τὸ θαῦμα πρέπει νὰ σπείρεις τὸ αἷμα σου
στὶς ὀχτὼ γενιὲς τῶν ἀνέμων,
γιατὶ τὸ θαῦμα δὲν εἶναι πουθενὰ παρὰ κυκλοφορεῖ μέσα
στὶς φλέβες τοῦ ἄνθρωπου.
________
Γιώργος Σεφέρης