Το μποζόνιο των ΑΕΙ...

Του Κώστα Γιαννακίδη Πατήστε το play στο βίντεο που βλέπετε πιο κάτω και ακούστε το τραγούδι. Είναι από το « Νόημα της ζωής » των Monty ...

Του Κώστα Γιαννακίδη

Πατήστε το play στο βίντεο που βλέπετε πιο κάτω και ακούστε το τραγούδι. Είναι από το «Νόημα της ζωής» των Monty Python. Περιγράφει, την κίνηση της γης, το ταξίδι του γαλαξία και την απεραντοσύνη του σύμπαντος. Ακόμα και αν δεν συμφωνείτε με την ανθρωποκεντρική σκέψη που αναπτύσσει ο Γιώργος Γραμματικάκης στην Κόμη της Βερενίκης δεν μπορείτε να διαφωνήσετε με την υπαρξιακή προσέγγιση των Monty Python: είναι απίστευτη τύχη όχι μόνο να το βλέπεις, αλλά να το αντιλαμβάνεσαι. Ως σκέψη είναι τόσο απλή που χωράει στο μυαλό ενός μικρού παιδιού, τραβώντας πίσω της και όλη τη σοφία της Δημιουργίας. Αλλά έρχονται στιγμές που...
σου φαίνεται και πιο φθηνή από χίλια ή εκατό ευρώ-εξαρτάται πόσα σου λείπουν.
Έκανα ασκήσεις υπαρξιακού προσανατολισμού περιμένοντας τις ανακοινώσεις για το μποζόνιο του Χιγκς που τελικά, ίσως υπάρχει, αλλά πρέπει να ψάξουμε και αλλού, δηλαδή χρειάζονται περισσότερα χρήματα. Άλλωστε τι είναι οι επιστήμονες υψηλού επιπέδου; Κάτι μεταξύ σοφού, επιχειρηματία και γήινου αστεριού της show biz. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον να παρακολουθείς την επιστήμη να κερδίζει πόντους εις βάρος του θρησκευτικού δογματισμού. Το πρόβλημα είναι πως η θρησκεία, όσο μεγάλη και αν είναι, μπορεί μια χαρά να οχυρωθεί πίσω από το μποζόνιο και να το αποδώσει στο θείο. Αυτό μου θύμισε τους πρυτάνεις των ελληνικών πανεπιστημίων που ταμπουρώνονται πίσω από την έλλειψη κονδυλίων και τα λειτουργικά προβλήματα των σχολών τους.
Οι πρυτάνεις, λοιπόν, εγείρουν θέμα λειτουργίας των σχολών αφού από τη μία δεν τους αρέσει ο νέος νόμος και από την άλλη δεν επαρκούν τα κονδύλια. Κατά πάσα πιθανότητα έχουν δίκιο, ειδικά όταν αναφέρονται στη χρηματοδότηση. Μπορεί το πρόβλημα αυτού του τόπου να έχει ρίζες στην κακή παιδεία, αλλά τι είναι αυτό που τώρα λειτουργεί σωστά για να ανθίσει και η εκπαίδευση; Και όμως, αυτή η κρίση χορηγεί στην εκπαιδευτική κοινότητα μία σπουδαία ευκαιρία: να επιβιώσει επιδεικνύοντας δημιουργικότητα και καινοτομία. Στο δυτικό κόσμο τα πανεπιστήμια, αν όχι όλα τουλάχιστον κάποιες σχολές, βγάζουν χρήματα πουλώντας επιστημονικό έργο. Το κάνουν και εδώ, αλλά με μισόλογα και προχειρότητες. Προφανώς επειδή εδώ η σύνδεση παιδείας και ιδιωτικού τομέα είναι σχεδόν ποινικοποιημένη, λες και τα πανεπιστήμια οφείλουν να παράγουν γνώση για δοκιμαστικούς σωλήνες και στεγανοποιημένα κομματικά μυαλά. Ασφαλώς και δεν θα τα καταφέρουν όλοι, δεν θα επιβιώσουν όλες οι σχολές. Και αυτό είναι κάτι που ούτως ή άλλως θα συμβεί. Μόνο που τα πανεπιστήμια σήμερα θυμίζουν κάποιον που αρνείται να μάθει κολύμπι επειδή απαιτεί από το κύμα να μη σηκωθεί ψηλά. Ναι, εντάξει, μη φωνάζετε, φταίει η κρίση και ο καχεκτικός προϋπολογισμός που τα δίνει στο ΝΑΤΟ και όχι στην παιδεία. Όμως κάπως πρέπει να απαντήσει και η παιδεία ή, έστω, ένα δυναμικό κομμάτι της. Ας μην ανακαλύψει το μποζόνιο του Χιγκς, ας μείνει μακριά από τα μυστικά της Δημιουργίας. Ας ανακαλύψει τον τροχό.