Μια "κ. Σπυράκη" σε όποια άλλη χώρα της Δύσης, θα είχε παραιτηθεί...

. ..στην Ελλάδα της Ανατολής, η ίδια το ᾽χει καμάρι Γράφει ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης Ο κ. Ψυχάρης θίχτηκε  γιατί ο ΓΑΠ είπε την αλήθεια...

...στην Ελλάδα της Ανατολής, η ίδια το ᾽χει καμάρι

Γράφει ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης

Ο κ. Ψυχάρης θίχτηκε γιατί ο ΓΑΠ είπε την αλήθεια, λίγο πριν το τέλος (του): ότι δηλαδή οι εκδότες κι οι λοιποί δημοσιογράφοι "ξεροσταλιάζουν" για ένα καλό μεροκάματο στα πολιτικά γραφεία και στα παραπολιτικά Μέγαρα. Για μια ακόμα θέση αργομισθίας, που θα τους καταστήσει αυτομάτως μη αντικειμενικούς στην όποια κριτική τους. Για ένα όποιο δάνειο, που θα τους μετατρέψει ακαριαία σε ενυπόθηκους. Πάντα, όλα και όλοι, εκτός πλαισίου δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Στην Ελλάδα, η πολιτική επικοινωνία, η λογογραφία, η διεύθυνση ενός γραφείου Τύπου θεωρείται πρέπον να γίνεται από δημοσιογράφους. Δεκτόν, παρατύπως (καθώς υπάρχει η σχετική πολιτική επιστήμη και πολλές κατευθύνσεις της, καθύλην αρμόδιες γι᾽ αυτή τη δουλειά). Μόνο που την ίδια στιγμή, κανονικά, οι αυτοί δημοσιογράφοι οφείλουν να παραιτούνται από το όποιο ΜΜΕ εργάζονται. Η κ. Σπυράκη δεν το έκανε. Δεν είναι η μόνη. Συνηθίζεται από όλους τους συναδέλφους της που...
μπαινοβγαίνουν στα γραφεία των πολιτικών, με το πρόσχημα της εργασίας. Νυν πολιτικός αρχηγός, εξάλλου, καθιέρωσε το pay roll, όταν ήταν υπουργός σε θώκο με κρυφά κονδύλια. Τότε, σύμφωνα με μαρτυρίες δημοσιογράφων, οι μαύρες σακούλες γεμάτες πεντοχίλιαρα, όπου οι απόφοιτοι λυκείου δημοσιογράφοι έκαναν μακριές χεριές και βαθιές βούτες, ήταν εβδομαδιαίο φαινόμενο.
Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος θα είχε αναμφισβήτητα αντίστοιχες συνέπειες και στο αυτάδελφο σύστημα των ΜΜΕ. Το κατ᾽ εικόνα στελεχωμένο και καθ᾽ ομοίωση γαλουχημένο. Όταν ο ένας πυλώνας της κατ᾽ όνομα δημοκρατίας απειλείται με εξαφάνιση, τότε ευλόγως θα συμπαρασύρει και τον έτερο διακομιστή. Νομοτελειακά, με μιαν έντονη οσμή εκδίκησης
Ο κ. Ψυχαρής δεν θα έπρεπε να θιχτεί. Θα μπορούσε απλά να παραδεχθεί ότι ήρθε ο καιρός κι αυτός να συνταξιοδοτηθεί, μαζί με τα πολιτικά τέρατα που τόσο καιρό εξέθρεψε....

(Aυτά επί προχείρως. Θα επανέλθω, καθώς το θέμα είναι αγαπημένο μου)