Yπερχρεωμένοι αυτόχειρες...

Του Γιώργου Στάμκου « Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Ο τρόμος είναι να μην ζεις ».  Βίκτωρ Ουγκώ  Μέσα σ’ αυτή  τη ζοφερή ατμόσφαιρα που έχει...

Του Γιώργου Στάμκου

«Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Ο τρόμος είναι να μην ζεις». 

Βίκτωρ Ουγκώ 

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα που έχει ζώσει τη χώρα, γεμίζοντας τους Έλληνες ανασφάλεια και έλλειψη προοπτικών, οι υπερχρεωμένοι και οικονομικά κατεστραμμένοι βρέθηκαν μαζικά στην πρώτη γραμμή της απελπισίας. Μια επιδημία αυτοκτονιών απλώθηκε παντού γύρω μας. Οι εφημερίδες αποκαλύπτουν χαιρέκακα πως η οικονομική Κρίση αύξησε τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα τουλάχιστον κατά 19%. Μάλιστα το...
α’ εξάμηνο του 2011 οι αυτοκτονίες στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 40% σε σχέση με το α’ εξάμηνο του 2010, δείχνοντας μια αυξητική τάση που συμβάδιζε με την επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας [1].
Χθες ήρθαν στο φως νεότερα ανησυχητικά στοιχεία για τις αυτοκτονίες (τελεσμένες και απόπειρες) στην Ελλάδα: Την τριετία 2009-2011 στη χώρα μας οι τελεσθείσες αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονίας ανήλθαν σε 1.727. Συγκεκριμένα, το 2009 οι περιπτώσεις αυτοκτονιών (τελεσμένες και απόπειρες) ανήλθαν σε 507, ενώ το 2010 παρουσίασαν σημαντική αύξηση της τάξης του 22,5%, φθάνοντας στις 622. Το 2011 παρέμειναν περίπου στο ίδιο επίπεδο, αφού με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, έως τις 10 Δεκεμβρίου, τα άτομα που έθεσαν ή αποπειράθηκαν να θέσουν τέλος στη ζωή τους, ανήλθαν σε 598. Γενικά υπάρχει αυξητική τάση των αυτοκτονιών, λόγω της οικονομικής κρίσης ασφαλώς.

Ναι, εμείς οι εξωστρεφείς Μεσογειακοί Έλληνες αρχίσαμε επιτέλους να αυτοχειριαζόμαστε! Να συγκλίνουμε, έστω και σ’ αυτόν τον τομέα, με τα σχετικά επίπεδα των πιο παραγωγικών χωρών της βόρειας Ευρώπης!
Η πρωτοφανής αυτή επιδημία αυτοκτονιών πλήττει ιδιαίτερα τους χρεοκοπημένους. Τα τελευταία δύο χρόνια διαβάζω καθημερινά άλλη μία μαύρη ιστορία: Χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες πηδούσαν από τον έκτο όροφο των διαμερισμάτων τους στη Θεσσαλονίκη –μια πόλη που έχει αναλογικά τα μεγαλύτερα ποσοστά αυτοκτονιών στην Ελλάδα. Μια γυναίκα, κατεστραμμένη οικονομικά, πήδηξε στο κενό από τον δεύτερο όροφο κι έμεινε ανάπηρη. Ούτε ν’ αυτοκτονήσει δεν κατάφερε. Ένας 55χρονος επεχείρησε να καεί ζωντανός έξω από υποκατάστημα τράπεζας, στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη. Υπάλληλοι με πυροσβεστήρες κατάφεραν να σβήσουν τη φωτιά και τη γλίτωσε με ελαφρά εγκαύματα. Ήταν η δεύτερη απόπειρά του να αυτοπυρποληθεί για τραπεζικά χρέη. Ένας διευθύνων σύμβουλος διαφημιστικής εταιρείας με έδρα το Μαρούσι αυτοκτόνησε μ’ ένα salto mortale από τον τέταρτο όροφο του γραφείου του. Τα επιχειρηματικά του όνειρα έγιναν σωρός από ματωμένο κρέας στο τσιμέντο. Η αστυνομία απέδωσε την αυτοκτονία του σε «οικονομικά αίτια που αφορούσαν υποχρεώσεις της εταιρείας». Κάποιοι άλλοι «εσχοινιάζοντο», δηλαδή κρεμιόντουσαν με τον παραδοσιακό τρόπο.
Οι περισσότεροι είναι, φυσικά, άνδρες –αυτή η πολυέξοδη και υψηλού ρίσκου βιολογική επένδυση της Φύσης. Για τη Φύση τα αρσενικά είναι απλώς «παράσιτα» που ζουν εις βάρος των θηλυκών. Αν υποτίθεται είναι σήμερα κυρίαρχα στις ανθρώπινες κοινωνίες είναι επειδή έμαθαν να συνεργάζονται στενά και ιεραρχικά από την εποχή ακόμη που ήταν κυνηγοί. Στην εποχή όμως του καπιταλισμού η συνεργασία έγινε σκληρός ανταγωνισμός, σκέτη αλληλοεξόντωση και τώρα ήρθε η Κρίση για ν’ αποτελειώσει την κυριαρχία των ανδρών –το ακούτε κορίτσια;

Οι αυτοκτονίες των ανδρών αυξήθηκαν ειδικά εκεί όπου οι τοπικές κοινωνίες ήταν παραδοσιακά ανδροκρατούμενες κι επικρατούσε ο νόμος της Τιμής και της Ντροπής. Στη μπαρουτοκαπνισμένη Κρήτη, όπου ο κάθε ντόπιος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει οπωσδήποτε να έχει κι από ένα όπλο στην κατοχή του, γίνεται το έλα να δεις. Κάθε τρεις και λίγο όλο και κάποιος χρεοκοπημένος Κρητικός επιχειρηματίας τινάζει τα μυαλά του στον αέρα. Πραγματικό τρελοκομείο!
Βέβαια, αναφορικά με την αύξηση των περιστατικών στην Κρήτη, η ψυχολόγος του Φορέα Ανάπτυξης και Κοινωνικού Κεφαλαίου για την Αντιμετώπιση του Κοινωνικού Αποκλεισμού «Κλίμακα», Ελένη Μπεκιάρη, λέει πως «μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Η Κρήτη είναι μία περιοχή με αυξημένα ποσοστά οπλοκατοχής, γεωργική, οπότε υπάρχει πληθώρα φυτοφαρμάκων, ενώ οι Κρητικοί έχουν μία διαφορετική ιδιοσυγκρασία, μία περηφάνια και αυτό είναι πιο εύκολα να τους οδηγήσει στην αυτοκτονία όταν βλέπουν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους».
Συνήθως όσοι αυτοκτονούν είναι σοβαροί άνθρωποι, οικογενειάρχες με σταθερή ζωή, ντροπαλοί που αποφεύγουν να μιλήσουν για τα προβλήματά τους στους άλλους. Άνθρωποι που δεν αντέχουν την ατίμωση και τη διαπόμπευση λόγω χρεών. Επιχειρηματίες που είχαν ταυτίσει τη ζωή τους με την επιχείρησή τους. Κι ακόμη χειρότερα το Έχω με το Είμαι…
[1] The Lancet, Health effects of financial crisis: omens of a Greek tragedy, Original Text


*O Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com) είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και δημιουργός του εναλλακτικού περιοδικού Ζενίθ (www.zenithmag.wordpress.com)