Ένα ρομαντικό γεύμα...

Από το  diatrofi.gr Τα σημάδια το έδειχναν εδώ και πολύ καιρό. Τα αμήχανα βλέμματα, τα αβίαστα χαμόγελα, οι τυχαίες συναντήσεις στην...

Από το diatrofi.gr

Τα σημάδια το έδειχναν εδώ και πολύ καιρό. Τα αμήχανα βλέμματα, τα αβίαστα χαμόγελα, οι τυχαίες συναντήσεις στην καντίνα της δουλειάς. Και μετά ήρθε η κοινή έξοδος με συναδέλφους σε ταβερνάκι, η ανταλλαγή τηλεφώνων και email. Από κοντά τα poke και τα like στο facebook, όλη η σύγχρονη ερωτική τελετουργία. Κάτι πλανιόταν στον αέρα. Δεν άργησε το πρώτο ραντεβού και...
έδεσε το σιρόπι.
Οι μέρες πέρασαν γρήγορα και έφτασε η γιορτή των ερωτευμένων. Η μέρα που όταν ήσουν χωρίς σχέση, στην αντροπαρέα των φίλων σου, δήλωνες ότι δεν την αναγνωρίζεις και ότι την θεωρείς ως μη γενόμενη. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά και στην ερώτηση που θα πάμε την Τρίτη αμέσως οι νευρώνες του εγκεφάλου πήραν φωτιά, εθνική επέτειος δεν είναι, γενέθλια δεν έχουμε, ούπς του Αγίου Βαλεντίνου είναι! Και επειδή ο μήνας έχει 14 και η αφραγκιά είναι πλέον εθνικό χαρακτηριστικό, έλαμψε στο μυαλό η σωτήρια (και πολλαπλά ωφέλιμη επιλογή) του ρομαντικού γεύματος στο σπίτι!!
«Θα σου μαγειρέψω με τα χεράκια μου!!! Για να μείνουμε και μόνοι μας μετά» ξεστόμισες όλο υπονοούμενο, αλλά από μέσα σου έλεγες "που να βρούμε χρήματα να κλείσουμε τραπέζι". Η καταφατική απάντηση μπορεί να σε ξαλάφρωσε εκείνη τη στιγμή αλλά όταν κάθισες να προγραμματίσεις το γεύμα, δεν ήταν λίγες οι φορές που το μετάνιωσες.
Άπειρες οι επιλογές, αλλά η μαγειρική σου ικανότητα δύσκολα ξεπερνάει τη βάση. Ξεφυλλίζεις συνταγές, ανατρέχεις σε site μαγειρικής, όλα το ίδιο δύσκολα σου δείχνουν. Έχεις και αυτή τη μανία για τα αφροδισιακά στο μυαλό σου, ευτυχώς το διασταύρωσες πολλές φορές ότι όλα είναι μύθος και το παιγνίδι της χημείας είναι τελικά στο μυαλό και τις προθέσεις.
Η μεγάλη μέρα έφτασε. Με τα πολλά αποφασίζεις να το ρισκάρεις. Ένα δύο πρώτα πιάτα, μια φανταχτερή σαλάτα, ένα καλό κύριο πιάτο και μετά ένα ελαφρύ γλυκό. Να μην βαρύνουμε, να μη βάλουμε τα κιλά που χάσαμε. Άσε που μπορεί να έχει και συνέχεια το βράδυ.
Πιάνεις το ψωμί, το κόβεις σε λεπτές φέτες, λίγο λάδι, λίγο τριμμένο σκόρδο, άντε και μια ιδέα από μυρωδικά, τα βάζεις σε ταψάκι για να σιγοψηθούν. Λίγη ντομάτα από πάνω, μια κουταλιά τριμμένο τυρί και έτοιμο το πρώτο πιάτο. Κόστος κάτω από 2-3 ευρώ. (ακόμα απορείς γιατί το πληρώνεις 4 φορές πάνω)
Στο άλλο ταψάκι (δύο έχεις όλα και όλα) 2 φλιτζάνια βρασμένα στριφτά μακαρόνια αποτελούν τη βάση για το σουφλέ με στριφτά μακαρόνια, εύκολα και γρήγορα. Βέβαια και το αυγό έχει και το γάλα του έχει και τα τυράκια τα άφθονα έχει, οπότε καλύτερα να προσέξεις στο πόσο θα φας γιατί καλή η νοστιμιά αλλά και οι θερμίδες που κρύβει είναι μπόλικες. Από κόστος βέβαια ούτε 6 ευρώ.
Γεμάτος ικανοποίηση προχωράς στο κύριο πιάτο, μια δόση από ανατολή, κοτόπουλο γλυκόξινο! Άπαχο το κοτόπουλο (χωρίς πέτσα), πολλά τα λαχανικά (βουνό σου φάνηκε το κόψιμο σε μικρά κομματάκια, αλλά όπως και να έχει άξιζε το κόπο), ελάχιστα λιπαρά και μαζί με το αρωματικό ρύζι (basmati) το πιάτο είναι εντυπωσιακό! Μόνο αυτός ο ανανάς περίσσεψε αλλά δεν θα πάει χαμένος, η φρουτοσαλάτα που ετοίμαζες για επιδόρπιο, θα έχει και εξωτικές γεύσεις. Κόστος πιάτου κοντά στα 10 ευρώ και για τα δύο άτομα.
Για σαλάτα ετοιμάζεις μία απλή μακαρονοσαλάτα (με λίγα ακόμα μακαρονάκια στριφτά) και πολλά λαχανικά. Λίγο τυρί που δεν έτριψες, μία χούφτα ξηροί καρποί, λίγες σταφίδες, λίγα ψιλοκομμένα φρούτα (τα υπόλοιπα θα πάνε στην φρουτοσλάτα), ένα ρόδι, μια ιδέα από μπαλσάμικο και η σαλάτα πλέον παίρνει διαστάσεις υπέρ παραγωγής.
Η φρουτοσαλάτα από μόνη της είναι εντυπωσιακή αλλά τελευταία στιγμή αποφασίζεις να κάνεις εντύπωση με ένα γλυκό μηλόπιτα κέικ. Ελαφρύ, νόστιμο στο τέλος της βραδιάς θα κλέψεις την παράσταση! Και θα αξιοποιήσεις και τα μήλα που σου περισσεύουν. Κόστος 5-8 ευρώ. Άσε που θα έχεις έτοιμο ένα εντυπωσιακό πρωινό την επόμενη μέρα. Λέμε αν...
Ο φούρνος είναι έτοιμος, τα ταψιά στη θέση τους, τα κεριά στα κηροπήγια, τα σερβίτσια με τις κόκκινες χαρτοπετσέτες στη θέση τους, τα ποτήρια του κρασιού καθαρά.... Ποτήρια κρασιού;
Έντρομος ανακαλύπτεις ότι δεν έχεις πάρει κρασί. Πανικός . Τρέχεις στην κάβα, αναλύεις στο καταστηματάρχη το μενού (να σου δώσει αυτό που πάει με το φαγητό), καταλήγεις να πάρεις ένα λευκό και ένα κόκκινο (αν δεν της αρέσει το ένα να έχω έτοιμο το άλλο είναι η τελευταία σου σκέψη).
Με ικανοποίηση επιθεωρείς πλέον το τραπέζι. Είσαι σίγουρος ότι θα εντυπωσιάσεις όχι μόνο από γεύση αλλά και γιατί τα γεύματα είναι όλα ελαφριά και με λίγες θερμίδες. Έχεις προσέξει ότι στην καντίνα τρώει σαλάτα και στο ταβερνάκι όταν βγήκατε μαζί με τους συναδέλφους προτίμησε τα λαχανικά και τη σαλάτα παρά τα κοψίδια. «Μια γυναίκα που τα κάνει αυτά προσέχει τη σιλουέτα της» σκέφτεσαι, « ή είναι χορτοφάγος» σου ανακοινώνει το διαβολάκι της αμφιβολίας την ώρα που ακούγεται το κουδούνι!
Μέχρι να ανοίξεις την πόρτα σου φάνηκε ο κόσμος να γυρίζει και έντρομος σκέφτεσαι την άρνηση και την αποστροφή στο πρόσωπό της όταν δει τα τυριά, το κοτόπουλο το γιαούρτι... «χάσαμε την κοπελιά πατριώτη» μονολογείς.
Η επόμενη μέρα: Χορτοφάγος δεν ήταν ... απλά πρόσεχε η κοπέλα... το φαγητό ήταν θεϊκό και πραγματικά την εντυπωσίασε! Ελαφρύ και νόστιμο (και φτηνό επίσης). Μόνο που όταν πήγες να σερβίρεις το κρασί ανακάλυψες ότι είχες ανοιχτήρι, αλλά μόνο για μπύρα....