Εθνική λησμοσύνη...

Του Γιάννη Σιδέρη Οι καιροί ου μενετοί . Ενώ περισσεύει η φραστική μπουρμπουλήθρα από ένα μέρος του πολιτικού φάσματος, περί « προδοτώ...

Του Γιάννη Σιδέρη

Οι καιροί ου μενετοί. Ενώ περισσεύει η φραστική μπουρμπουλήθρα από ένα μέρος του πολιτικού φάσματος, περί «προδοτών» για όσους -υποτίθεται ότι- μελλοντικά θα ξεπουλήσουν τον εθνικό μας πλούτο, μέσω του μνημονίου, σιγή ιχθύος τηρείται από...
όλους τους πολιτικούς χώρους για τα εθνικά μας θέματα.
Ήδη σε δύο μέρες φτάνει στην Αθήνα ο ειδικός απεσταλμένος του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, κομίζοντας νέα πρόταση επί του Σκοπιανού, την οποία ουδείς γνωρίζει. Είχαν προηγηθεί οι επιστολές του πρωθυπουργού της FYROM Ν. Γκρούεφσκι προς τον έλληνα ομόλογό του Λ. Παπαδήμο και του προέδρου της γειτονικής χώρας Γκ. Ιβανόφ προς τον ημέτερο Κ. Παπούλια.
Στην επιστολή του κ Γκρούεφσκι υπήρχε η πρόσκληση προς τον κ Παπαδήμο για συνάντηση «στα Σκόπια, τη Δημοκρατία της Μακεδονίας», ή όπου αλλού, ενώ σε υπερθετικό βαθμό τονιζόταν η διάθεσή του για «οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας» και εξέφραζε την βούλησή του «για εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κ. Ιβανόφ ζητεί από τον κ. Παπούλια «την υποστήριξη της Ελλάδας για την ένταξη της ΠΓΔΜ στη Βορειοατλαντική συμμαχία, υπό την προσωρινή ονομασία που χρησιμοποιείται στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών (σ.σ. Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας). Υποστηρίζει δε ότι η επιστολή αποστέλλεται υπό το φως των νέων δεδομένων που προέκυψαν από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στις 5 Δεκεμβρίου, κάνοντας μία δική του ερμηνεία και αποσιωπώντας ότι η απόφαση αναφερόταν στο βέτο Καραμανλή ως παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας και μόνο, ενώ έκανε λόγο για αλυτρωτισμό εκ μέρους των Σκοπίων, και για τα σύμβολα που χρησιμοποιούν. Λησμονεί επίσης ότι εκπεφρασμένη θέση ΕΕ. και ΝΑΤΟ (το ίδιο είπε και η Μέρκελ στον Γκρούεφσκι στην πρόσφατη συνάντησή τους), είναι η είσοδος της χώρας στους κόλπους τους, μετά την εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης – και όλα αυτά ελάχιστες ημέρες μετά την πρόκληση των σκοπιανών στην κωμόπολη Βέβτσανι, όπου, κατά τη διάρκεια καρναβαλικής παρέλασης, έγινε η κηδεία της Ελλάδας, σε φέρετρο τυλιγμένο με την ελληνική σημαία!
Η σύνοδος του ΝΑΤΟ όπου θα τεθεί εκ νέου θέμα εκ μέρους των Σκοπίων, θα γίνει το Σικάγο στις 21 Μαΐου. Το επιχείρημα των σκοπιανών, πέραν του - μόνιμου - ότι ως μικρή χώρα αξίζει την θαλπωρή των εταίρων, είναι πως με την ένταξή τους υπό την προσωρινή ονομασία, το ΝΑΤΟ ως οργανισμός «θα εξαπλώσει και θα ενισχύσει περαιτέρω τη ζώνη ασφάλειας, τη σταθερότητα και τη δημοκρατία στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, ενώ θα ωφεληθεί και η Ελλάδα (!) με την απόκτηση ενός ακόμη μέλους του ΝΑΤΟ στα βόρεια σύνορά της»! (ευμενώς δεκτά έγιναν τα σκοπιανά επιχειρήματα από την τουρκική ηγεσία Γκιουλ-Ερντογάν κατά την χθεσινή τους συνάντηση με τον κ. Ιβανόφ. Εικάζεται ότι οι Τούρκοι θα θέσουν το σκοπιανό αίτημα στην σύνοδο του ΝΑΤΟ).
Οι πιέσεις προς τη χώρα μας, η οποία λόγω της οικονομικής δυσπραγίας έχει φθάσει σε κατώτατο σημείο ανυποληψίας, θα είναι ισχυρές. Ο έλληνας πρωθυπουργός, από φύσει και θέσει επιφανής τεχνοκράτης, είναι άγνωστο ή μάλλον αμφίβολο, εάν γνωρίζει σε βάθος θέματα τέτοιας ζωτικής σημασίας και αν, παρά τις όποιες αναμφισβήτητα καλές προθέσεις του, έχει τον κατάλληλο θεωρητικό εξοπλισμό για να αντιταχθεί τεκμηριωμένα στις πιέσεις που θα του ασκηθούν.
Υπάρχει βέβαια το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση. Δεν γνωρίζουμε εάν θα μπορέσει να βρει ένα κοινό παρονομαστή. Στο ΠΑΣΟΚ ο αρχηγός είναι απερχόμενος, ενώ ο κ. Σαμαράς, εκ των πρωταγωνιστών κάποτε του σκοπιανού Γόρδιου Δεσμού, δεν έχει δείξει εάν κατανόησε το νέο τοπίο που διαμόρφωσε η de facto αναγνώριση του κρατιδίου από τις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Δεν αποκλείεται σε ένα τέτοιο Συμβούλιο κοινός παρονομαστής να είναι η παραλυτική διφωνία, ενώ παραλυτική πολυφωνία αναμένεται σε συμβούλιο όλων των πολιτικών αρχηγών, και η χώρα να βρεθεί απροετοίμαστη και αδύναμη ενώπιον πολλαπλών πιέσεων που θα καθορίσουν για εκατονταετίες την γειτνίασή της.
Αν στα προηγούμενα προστεθούν και η Διεθνής Διάσκεψη για το Κυπριακό που θα γίνει δυο εβδομάδες πριν την σύνοδο του ΝΑΤΟ, ο λήθαργος στον οποίον έχουν περιπέσει οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η κυπροισραηλινή συνεργασία στα θαλάσσια οικόπεδά τους, η ελληνική ΑΟΖ της οποίας η κήρυξη καρκινοβατεί («μόδα» είχε χαρακτηρίσει την συζήτηση περί αυτής, ο απελθών υπουργός Εξωτερικών του ΓΑΠ. Δημ. Δρούτσας), δημιουργείται ένα πλέγμα προβλημάτων που ωρίμασαν εν τη απουσία μας, έτσι όπως βυθιστήκαμε άφωνοι στην περιδίνηση της κρίσης. Δεδομένου ότι δεν είμαστε Ιταλία με λυμένα τα εθνικά μας θέματα και την πολυτέλεια ενός Μόντι στο τιμόνι, τα εθνικά θέματα αποτελούν ένα ακόμη επιχείρημα υπέρ της διενέργειας εκλογών. Έτσι η πολιτική τάξη θα αναλάβει την ευθύνη και το πολιτικό κόστος των όποιων ενεργειών της.
Τίποτα δεν μας προϊδεάζει βέβαια ότι τα εθνικά θέματα στα χέρια του πολιτικού προσωπικού της χώρας θα τύχουν ευτυχούς επίλυσης, αλλά μόνο αυτό έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να αναλάβει την ευθύνη…