ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;..

Aπό τον Σταύρο Αφένδρα Την ώρα αυτή, υποτίθεται ότι ο - υπόκηδεμονία και προθεσμία - Πρωθυπουργός κάνει τις τελευταίες κρίσιμες διαπραγμ...

Aπό τον Σταύρο Αφένδρα

Την ώρα αυτή, υποτίθεται ότι ο - υπόκηδεμονία και προθεσμία - Πρωθυπουργός
κάνει τις τελευταίες κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, από τις
οποίες...
 εξαρτάται η "σωτήρια" δανειοδότηση της χώρας και η μετατροπή της σε "Ελδοράδο" ξένων επενδύσεων μέσω της εξαθλίωσης του λαού.  Και αναρωτιέμαι και πάλι εγώ ο αδαής περί των πολύπλοκων οικονομικών θεωριών....
Η Ελλάδα είναι μια από τις πλέον
προικισμένες χώρες. Η γεωστρατηγική της
θέση, ο ορυκτός και φυσικός της πλούτος, η
πολιτισμική της κληρονομιά και κυρίως οι
άνθρωποί της με την φαντασία τους, την
περιέργεια τους,την δημιουργικότητά
τους, το αενάως ανήσυχο πνεύμα τους και
κυρίως τον πατριωτισμό τους, της
προσφέρουν έναν αμύθητο πλούτο. Κατά τις
επίσημες εκτιμήσεις μόνον η
καταγεγραμμένη περιουσία της χώρας
υπερβαίνει σε αξία τα 300 δισεκατομμύρια
ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε την άϋλη αξία
του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού
της και την αξία των εν δυνάμει ορυκτών -
ενεργειακών αποθεμάτων της.
Ήδη το κράτος έχει αρχίσει και παραχωρεί
την περιουσία του στο ειδικό ταμείο που
συστάθηκε κατόπιν απαίτησης των
δανειστών μας, για την γρήγορη και σε
εξευτελιστικές τιμές, εκποίηση της.
Τι εμποδίζει λοιπόν το κράτος,
απευθυνόμενο στον πατριωτισμό των
Ελλήνων, να εκδώσει ένα ομολογιακό
δάνειο, που θα εξασφαλίζεται με την
περιουσία του; Ένα δάνειο των Ελλήνων στο
κράτος με σκοπό την σωτηρία του;
Και τι εμποδίζει το κράτος, αξιολογώντας
όλες τις δυνατότητες του, την περιουσία
του και το ανθρώπινο δυναμικό του, να
πάρει τα αναγκαία μέτρα για την
δημοσιονομική εξυγίανση και την σωστή
αξιοποίηση του εν λόγω δανείου, που θα
επιτρέψει όχι μόνον την σταθεροποίηση
της οικονομίας αλλά και την ανάπτυξη της;
Και όλα αυτά χωρίς την έξωθεν επιβολή;
Θα απαντήσει κάποιος... ένα τέτοιο δάνειο
απαιτεί σχεδιασμό, καθορισμό των όρων
του για να είναι ελκυστικό, πλήρη και
σωστή αξιολόγηση των περιουσιακών
στοιχείων που θα αποτελέσουν την εγγύηση
του, καθορισμό και ποσοτικοποίηση των
υποχρεώσεων που θα επιδιωχθεί να
καλύψει, έλεγχο και επιτήρηση της
διάθεσης του, ώστε να μην κατασπαταληθεί
και χαθεί ακόμη μία ευκαιρία, αλλά
κυρίως, απαιτείται ένα εθνικό σχέδιο
ανασυγκρότησης της οικονομίας μας. Ένα
σχέδιο που θα προβλέπει τις δράσεις ανά
τομείς της οικονομίας που θα αποτελέσουν
την ατμομηχανή της ανάπτυξης, τον τρόπο
ενίσχυσης της, την αναδιάρθρωση του
διοικητικού μηχανισμού και την
αξιοποίηση του εξειδικευμένου
προσωπικού - που υπάρχει - του κράτους
αλλά και του αναξιοποίητου δυναμικού της
χώρας κ.ο.κ.
Δύσκολα πράγματα......και η κυβερνώσα ελίτ
της χώρας μας δεν μπορεί τα πραγματικά
δύσκολα. Προτίμησε και προτιμά την
εύκολη λύση της υποταγής στους δήθεν
ειδήμονες της μιας και μόνης -
καταστροφικής όπου εφαρμόσθηκε - λύσης.
Εκούσα ή άκουσα, έχοντας προ πολλού
παραδώσει τα όπλα, αποδέχθηκε και
αποδέχεται, υπάκουσε και υπακούει στις
αποφάσεις που λήφθηκαν και λαμβάνονται
από άλλους ερήμην της, ψελλίζοντας μόνον
λέξεις, χωρίς πλέον νόημα.
Και ξαναρωτώ, εγώ ο απλός πολίτης... Δεν
υπάρχει ελπίδα; Δεν υπάρχει διέξοδος;
Πρέπει να υποταχθούμε στην μοίρα που
άλλοι, όντες ανίκανοι να προβούν σε ένα
στοιχειώδη σχεδιασμό, δέσμιοι
προκαταλήψεων και ιδεοληψιών του
παρελθόντος καθώς και του κομματικού
τους συστήματος, ευθυνόφοβοι και υπό το
βάρος της εκπεμπόμενης εικόνας τους και
όχι των ιδεών τους ή της σκέψης τους,
προτίμησαν να μεταφέρουν το βάρος της
ευθύνης των αποφάσεων σε τρίτους,
εμφανιζόμενοι ως μειράκια αυτών, μας
καθόρισαν και μας επέβαλλαν;