Ένα ιταλικό ραδιόφωνο...

Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατ...

Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.
Για αυτό ο κόσμος τα έχει με τους μεγαλοκαναλάρχες , τα συγκροτήματα και...
 με ορισμένους δημοσιογράφους που λειτουργούν ως φερέφωνά τους.
Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».
Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας....
Στην Ισλανδία βίωσαν την … χρεοκοπία που φοβόμαστε!
Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.
Ας δούμε γιατί.
Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών.
Οι λογαριασμοί, αυτής της μορφής , προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.
Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160% Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κορόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ.
Εμείς έχουμε χάσει μέχρι στιγμής πάνω από 40% και εάν οριστικοποιήσουμε το νέο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους το ποσοστό θα υπερβεί το 60%,σε σχέση με το καλάθι της νοικοκυράς .
Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.
Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια.
Φαίνεται ότι υπάρχουν και καλοί άνθρωποι και σε δίνουν επί πλέον δάνειο.
Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.
Δυστυχώς μονόδρομος και για την Ισλανδία, παίρνεις τα λεφτά πληρώνεις τις τράπεζές μας , δίνεις σε εμάς τα τοκοχρεολύσια και τα κορόιδα ο λαός θα τα πληρώσει.
Εδώ όμως πέσανε έξω δεν είναι όλοι έλληνες μα…. Βρήκαν το μάστορά τους.
Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί.
Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις των δανειστών και έπρεπε -η Ισλανδία- να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ.
Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιων ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.
Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.
Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.
Ίδιος τρόπος πίεσης παντού , βρίσκουν και τα κάνουν, δεν μπορούν να αντέξουν όλοι.
Τώρα τελευταία ακούγεται ότι η Μερκελ εχει στα χέρια της 1500 σελίδες από καταθέσεις γερμανικών δικαστηρίων και με αυτό τον τρόπο ελέγχει το πολιτικό σύστημα.
Μας έλεγαν ότι μπήκαμε στο Euro με πλαστά στοιχεία , ποιος μαγείρεψε τα στοιχεία , διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος δεν ήταν ο Παπαδημιος μαζί με τον Σημίτη και τους εκσυγχρονιστές του.
Γιατί δεν μας λέει για το χρυσό της Ελλάδος , που βρίσκεται , πουλήθηκε, δεσμεύτηκε, τι έγινε γιατί δεν παρουσιάζεται στα αποθεματικά.
Μάλλον βρήκαν το κατάλληλο πρόσωπο στην κατάλληλη θέση στην δεδομένη στιγμή για να μην μάθουμε τι συνέβη στην Ελλαδίτσα μας ποιοι τα άρπαξαν γιατί ανεβάσαμε την ισοτιμία από 275 δρχ σε 340,75 δρχ αναθεωρώντας κατά 15% το ποσοστό του ΑΕΠ και μειώνοντας το χρέος με το ομόλογο της Goldmasacs .
Πρεπει να ερωτηθεί και να μας εξηγήσει η κ. Μπενάκη τι εννοούσε με αυτά που ελεγε το 2005
. Την Τρίτη το βράδυ, ενώπιον του η Πρόεδρος της Βουλής, κ. Αννα Ψαρούδα - Μπενάκη, συνοδευόμενη από τους πέντε Αντιπροέδρους, ανακοίνωσε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας καθώς και ότι στην διάρκεια της θητείας του η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι έτοιμη να προβεί, χάριν της ...ειρήνης και της ...ευημερίας, σε μείωση των εθνικών μας συνόρων και στον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας. Στην αντιφώνηση του ο κ. Παπούλιας, αντί να ζητήσει εξηγήσεις από την Πρόεδρο της Βουλής για τα περί «μείωσης των συνόρων και την απώλεια εθνικής κυριαρχίας» είπε: «Ευχαριστώ θερμά για τη μεγάλη τιμή, την οποία αποδέχομαι με αίσθημα ευθύνης».
Δελτιο ειδησεων 15.2.2005
Το σύστημα είναι καλά στημένο , σήμερα όλοι το καταλάβαμε , δεν είναι η ώρα και να το διαλύσουμε ?
Κανένας στη βουλή από αυτούς που ψήφισαν τα μνημόνια τους εφαρμοστικούς νόμους και μας παρέδωσαν σιδηροδέσμιους στους Γερμανούς.
Οι κολοτούμπες που γίνονται κοντεύουν να ξεπεράσουν το χρυσό κορίτσι της Ρουμανίας την nadia komanetski
Αλλά η μεγαλύτερη κολοτούμπα όπως δείχνουν τα πράγματα θα γίνει από τον Σαμαρά ο όποιος θα υπογράψει την επιστολή νομιμοφροσύνης και κρατω τις επιφυλάξεις μου ότι δεν θα φωνάξει και Χάι Χίτλερ.
Είναι λυπηρό ένας ηγέτης που ήταν ψιλά στα μάτια του λαού και έλεγε ότι εγώ δεν υπογράφω τέτοιες επιστολές ούτε δέχομαι να υπάρχει λογαριασμός που να πηγαίνουν τα λεφτά του Ελληνικού λαού πρώτα στους τοκογλύφους και μετά εάν μείνει κάτι να τα μοιραστούν και οι Έλληνες.
Πράγματα δηλαδή που σε αυτή τη χώρα οι περισσότεροι τα έχουν γνωρίσει, αφού προ τριακονταετίας ακόμη ίσχυαν τα κρατικά μονοπώλια σπίρτων, τσιγαρόχαρτων, παιγνιόχαρτων, άλας, φωτιστικό πετρέλαιο κ.ά., τα έσοδα των οποίων πήγαιναν αποκλειστικώς για την εξόφληση των «δανείων του Τρικούπη».
Θα δεχτεί και θα υπογράψει τον νέο όρο που απαγορεύει την διαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου από την στιγμή που θα πάρουμε τα χρήματα ?
Η μεγαλύτερη κολοτουμπα, που θα ξεπεράσει και το χρυσό του Μελησιανίδη είναι όταν κατ εντολή των Γερμανών θα αναβληθούν οι εκλογές – σήμερα δεν μπορεί να κρυφτεί άλλο δεν υπάρχει πλειοψηφία στο ΠΑΣΟΚ, εάν δεν γίνουν εκλογές υπόλογος είναι ο ίδιος.
Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».
Στην Ελλάδα οι επιλογές είναι Ρουμανία στο ευρώ και Αργεντινή εκτός.
Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά της πληρωμής των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜΕ, περιλαμβανομένου και του Euro news) δεν πτοήθηκε.
Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.
Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.
Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.
Να πως έγινε αυτό.
Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.
Όσοι φοβούνται την χρεοκοπία ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία όπου μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος….
Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.
Σήμερα η Ισλανδία των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο, την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς, έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9% το 2011.
ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙ κανείς την Κατοχή, στη διάρκεια της οποίας η χώρα υποχρεώθηκε για υπέρτερους λόγους σε παύση πληρωμών, έχουν περάσει 77 χρόνια από την τελευταία φορά που η λέξη «χρεοκοπία» ακούστηκε στην Ελλάδα τόσο πολύ όσο αυτές τις ημέρες.
Ήταν η χρονιά της τελευταίας από τις τέσσερις ελληνικές πτωχεύσεις των ετών 1827, 1843, 1893 και 1932. Πτωχεύσεις που οφείλονταν στην αδυναμία της χώρας να εξυπηρετήσει έναν υπέρμετρο και πανάκριβο εξωτερικό δανεισμό και λύνονταν με ακόμη μεγαλύτερο και επαχθέστερο δανεισμό δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που έσπασε μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Και που είχαν σχεδόν πάντα μια έμμεση ή άμεση σχέση με την εθνική κυριαρχία.
Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες από εμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά ΓΑΠ και τραπεζίτες
Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία
Υ.Γ
Ο οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings αναβάθμισε λοιπόν κατά μία βαθμίδα την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδίας στην κατηγορία ΒΒΒ- για τον μακροπρόθεσμο δανεισμό της, εξέλιξη που επιτρέπει στη χώρα, η οποία βυθίσθηκε στην χρηματοοικονομική άβυσσο το 2008, να θεωρείται εφεξής ως αξιόπιστος δανειολήπτης!
1+1+1….πολίτης