Όλα της κάλπης δύσκολα…

-Το γαϊτανάκι με τις ημερομηνίες για τις εκλογές -Ψίθυροι για νέα μετάθεσή τους -Ο φόβος του Ιουνίου και ο πανικός των δημοσκοπήσεων -Σο...

-Το γαϊτανάκι με τις ημερομηνίες για τις εκλογές
-Ψίθυροι για νέα μετάθεσή τους
-Ο φόβος του Ιουνίου και
ο πανικός των δημοσκοπήσεων
-Σολομώντεια λύση για τους διαγραμμένους
στα κόμματα

Την ακριβή ημερομηνία των εκλογών αναμένεται να προσδιορίσουν τις επόμενες ημέρες ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και οι πολιτικοί αρχηγοί, την ώρα που όμως αρχίζουν να φουντώνουν πάλι στο παρασκήνιο οι φήμες, σε συνδυασμό με ορισμένες πληροφορίες, ότι εξετάζονται σενάρια και για νέα παράταση του βίου της σημερινής κυβέρνησης.
Το απολύτως βέβαιο είναι ότι, χωρίς να έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις, το θέμα απασχόλησε ήδη στην κατ' ιδίαν συνάντηση, διάρκειας μισής ώρας, που είχαν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας και ο κ. Παπαδήμος αμέσως μετά την ορκωμοσία του Φίλιππου Σαχινίδη στη θέση του υπουργού Οικονομικών. Επίσης τέθηκε στη συνάντηση που είχαν το βράδυ της Τρίτης οι κ. Παπαδήμος και Σαμαράς, ύστερα από...
 την οποία πάντως διοχετευόταν ότι «ο χρόνος των εκλογών δεν θα αργήσει να ανακοινωθεί αφότου διασφαλιστεί, τις αμέσως επόμενες ημέρες, ότι θα δρομολογηθούν και θα ολοκληρωθούν όλες οι προαπαιτούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στο πλαίσιο του νέου οικονομικού προγράμματος και της δανειακής σύμβασης».
To παζάρι των ημερομηνιώνΗ «Αττική Περιφέρεια» είχε αποκαλύψει, εδώ και πολλές εβδομάδες, ότι υπήρχε ένα modus vivendi μεταξύ των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση για τη διεξαγωγή των εκλογών μέχρι τα τέλη Απριλίου. Η ημερομηνία της 29ης Απριλίου προβάλλεται όντως ως η επικρατέστερη τώρα -καθώς επισήμως είναι και η Κυριακή την οποία προτιμά η Ν.Δ.- αλλά στο τραπέζι υπάρχουν και οι δύο επόμενες Κυριακές, 6 και 13 Μαΐου. Μια πιθανή μετάθεση του χρόνου σημαίνει ότι οι εκλογές θα αναβληθούν τουλάχιστον για τον Σεπτέμβριο, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι τις τελευταίες ημέρες επανήλθαν με δημόσιες δηλώσεις τους και ζήτησαν η κυβέρνηση Παπαδήμου να παραμείνει μέχρι τον Απρίλιο του 2013 κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Δημήτρης Ρέππας.
Όλη αυτή η συζήτηση διεξάγεται υπό τη σκιά δύο σημαντικών παραμέτρων. Η πρώτη αφορά τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων τον Ιούνιο και η δεύτερη το νέο κύμα δημοσκοπήσεων, οι οποίες επιβεβαιώνουν την ανάπτυξη των φυγόκεντρων τάσεων στο πολιτικό σύστημα.
Επίσης δύο «προγραμματισμένα» γεγονότα θα κρίνουν εν πολλοίς και το κοινωνικό κλίμα, υπό το οποίο η χώρα θα βαδίσει προς τις εκλογές, εφόσον αυτές γίνουν πράγματι μέσα στις προσεχείς εβδομάδες. Το ένα είναι οι παρελάσεις ανά την Ελλάδα για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου και το δεύτερο οι εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα οι πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις να συμπέσουν χρονικά με την κορύφωση της προεκλογικής περιόδου, αν οι κάλπες στηθούν στις αρχές Μαΐου. Αυτός, κατά τις πληροφορίες, είναι και ένας από τους λόγους, που μεταξύ των τριών εναλλακτικών επιλογών προτάσσεται από πολλούς η 29η Απριλίου, ώστε να μην «προηγηθεί» η Πρωτομαγιά, που ουδείς αμφιβάλει για τα χαρακτηριστικά των απεργιακών και άλλων εκδηλώσεών της.
Τι θέλει το ΠΑΣΟΚ
Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ -ύστερα και από την εκλογή του κ. Βενιζέλου στην ηγεσία του- θα επιθυμούσε την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξάντληση των προθεσμιών. Τουτέστιν την 13η Μαΐου. Κατ’ αρχάς ο κ. Βενιζέλος θέλει περισσότερο χρόνο για να μπορέσει να προετοιμαστεί καλύτερα το (σήμερα διαλυμένο) κόμμα και να αξιοποιήσει το δεδομένο της μικρής μεν, αλλά σταθερής ενίσχυσης της συσπείρωσης, που παρουσιάζει από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση.
Πριν από δύο εβδομάδες επίσης η «Αττική Περιφέρεια» είχε αποκαλύψει γιατί το ΠΑΣΟΚ προτιμά την 13η Μαΐου, όπως προκύπτει τώρα και από τις ημιεπίσημες διαρροές της Ιπποκράτους. Στις 6 Μαΐου θα διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος των γαλλικών προεδρικών εκλογών με πολύ ισχυρό το ενδεχόμενο ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών Φρανσουά Ολάντ να νικήσει τον Νικολά Σαρκοζί. Αν επομένως οι κάλπες στη χώρα μας στηθούν στις 13 Μαΐου, είναι πολύ πιθανό -όπως τουλάχιστον εκτιμούν στο ΠΑΣΟΚ- ο απόηχος της πιθανής νίκης του Ολάντ να επηρεάσει και το «κλίμα» της τελευταίας προεκλογικής εβδομάδας στην Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση οι υπέρμαχοι των εκλογών στα συμπεφωνημένα πλαίσια εντός των προσεχών εβδομάδων φαίνεται ότι θέλουν να «προλάβουν» εκτός των άλλων και τον Ιούνιο. Ο κατάλογος των μέτρων και των ρυθμίσεων, που θα χρειασθεί να λάβει τότε η κυβέρνηση που θα βρίσκεται στην εξουσία, δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη, υπάρχουν όμως ήδη ανακοινωμένα τα εφιαλτικά ποσά από 11 έως 14 δισ. ευρώ, που απαιτούν οι δανειστές μας με βάση τις δεσμεύσεις του νέου Μνημονίου. Είναι προφανές δε ότι σε μεγάλο μέρος θα συνιστούν νέα παρέμβαση στο σκέλος των δημοσίων δαπανών, ιδιαίτερα στα κονδύλια των συντάξεων και των πληρωμών του Δημοσίου, καθώς και στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Τα νέα μέτρα φέρνουν κοινωνική θύελλα
Η λήψη των νέων μέτρων είναι φανερό ότι θα επιδεινώσει το κοινωνικό κλίμα και θα ενισχύσει τις «αντιμνημονιακές» δυνάμεις της κοινωνίας. Αυτό συνιστά ήδη μια απειλή για την προσπάθεια που τώρα έχει ξεκινήσει και αναμένεται να ενταθεί, προκειμένου η «λογική» να επικρατήσει επί του «θυμικού» των ψηφοφόρων. Πρόκειται με διαφορετικά λόγια για το ερώτημα μεταξύ «ευρώ» και «χρεοκοπίας», με τα συνακόλουθά του περί «ευθύνης» και «δημαγωγίας» ή «κυβέρνησης» και «χάους», που θα κυριαρχήσει σε αυτές τις κρισιμότερες εκλογές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η φράση που αποδίδεται στον κ. Παπαδήμο ότι «θα είναι τραγικό για τη χώρα να μη συζητήσουμε αυτή τη φορά με ακρίβεια τι πρέπει να γίνει, γιατί απλούστατα θα κινδυνεύσουμε να χάσουμε την ευκαιρία που μας παρουσιάζεται μετά την τόσο μεγάλη προσπάθεια και τις τόσες θυσίες» περικλείει και το δίλημμα, ενώπιον του οποίου θα τεθεί, κατά τον τρόπο οριζόντιο πια, η ελληνική κοινωνία.
Έτσι ο φόβος ότι, αν οι εκλογές μετατεθούν πάλι, τον Σεπτέμβριο η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη για τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, φαίνεται ότι είναι πολύ ισχυρός στα επιτελεία τους. Αντίθετα ο αντίλογος ότι με την πάροδο του χρόνου θα απορροφηθούν σε μεγάλο βαθμό οι κραδασμοί και θα αποδυναμωθούν οι πόλοι διαμαρτυρίας δεν είναι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, πολύ πειστικός σε αυτόν τον άτυπο διάλογο στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος.
Δημοσκοπήσεις αίνιγμα Την ταραχή ενισχύουν και οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν την πολυδιάσπαση του κομματικού σκηνικού και δείχνουν ότι η επόμενη Βουλή ίσως να είναι και η πιο πολυκομματική των τελευταίων δεκαετιών. Το ΠΑΣΟΚ παρά την ισχνή αύξηση της συσπείρωσης θέλει πολύ δρόμο για να μπορέσει να φτάσει έστω στο «αξιοπρεπές» 20%, η Ν.Δ. -αν και παραμένει πρώτη με διαφορά- παρουσιάζει διαρκώς πτώση και ενώ ο ΛΑΟΣ θα περάσει μεγάλη δοκιμασία για να διασφαλίσει την άνετη επανείσοδό του στη Βουλή, τα «τινάγματα» των Ανεξαρτήτων Ελλήνων του Π. Καμμένου και της Χρυσής Αυγής προκαλούν σοβαρούς πονοκεφάλους στα κομματικά επιτελεία. Αντίστοιχα, το πρόβλημα των διαρροών -κυρίως από το ΠΑΣΟΚ- προς την Δημοκρατική Αριστερά και τη νεότευκτη Κοινωνική Συμφωνία της Λ. Κατσέλη και του Χ. Καστανίδη δεν έχει βρει ικανές μεθόδους αντιμετώπισης ακόμη από την Ιπποκράτους. Κάπως έτσι αντιμετωπίζεται ως συνταγή και η «πανστρατιά» που θέλουν να κηρύξουν εν όψει των εκλογών για τους χώρους τους τόσο ο κ. Σαμαράς, όσο και ο κ. Βενιζέλος. Αλλά κι αυτό δεν είναι εύκολο, αφού οι βουλευτές και των δύο κομμάτων που έμειναν «πιστοί» και παρά το κόστος τα ψήφισαν όλα, αντιδρούν εντονότατα στην άνευ όρων επιστροφή των διαγραφέντων συναδέλφων τους. Μια σολομώντειος λύση που συζητείται, να επιστρέψουν μεν στα κόμματα, αλλά όχι και στις λίστες, ίσως δώσει εκτόνωση σε ένα από τα μικρά προβλήματα του μεγάλου προεκλογικού παζλ…
http://www.attikipress.gr/