Ομόλογα φυσικών προσώπων και ελληνικό κράτος: Μια σχέση Πάθους...

Του Α. Μουντράκη ,  Τομεάρχη Υποδομών Μεταφορών,  Υποψήφιου Βουλευτή Ά ΑΘΗΝΩΝ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ Λίγες μέρες πριν , έκπληκτοι διαβ...

Του Α. Μουντράκη, 

Τομεάρχη Υποδομών Μεταφορών, 

Υποψήφιου Βουλευτή Ά ΑΘΗΝΩΝ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

Λίγες μέρες πριν, έκπληκτοι διαβάσαμε τις απόψεις του Υπουργού Οικονομικών ότι πρέπει να γίνει επαναπατρισμός κεφαλαίων από τους έλληνες πολίτες και παράλληλα να δηλώνει ότι αυτοί θα χάσουν το 53 %της ονομαστικής αξίας των ομολόγων τους από τα ομόλογα ελληνικού δημοσίου που κατέχουν. Αυτή η αντίφαση συνεχίστηκε στη συνέχεια όταν απο άγνοια ανάφερε ότι θα αποζημιώσει αυτούς που αγόρασαν τα ομόλογα στην πρωτογενή αγορά . Η επιπολαιότητα και η άγνοια που χειρίζεται το θέμα το Υπουργείο,δείχνει γιατί η Ελλάδα έχει φθάσει στο σημείο που βρίσκεται. Το να πληρώσει το ελληνικό κράτος στη...
τιμή κτήσης τους ομολογιούχους είναι πρωταρχικό θέμα αξιοπιστίας για την ανάκαμψη της οικονομίας. Η αδυναμία καταβολής όλου του αρχικού ποσού θα φοβίσει τους υπάρχοντες καταθέτες και θα οδηγήσει στην έξοδο των καταθέσεων στο εξωτερικό ενώ οι ελληνικές τράπεζες θα αντιμετωπίσουν φυσικά μεγάλο πρόβλημα από αυτή την έλλειψη καταθέσεων. Όταν αγοράζει κάποιος Ομόλογο ουσιαστικά εμπιστεύεται τον εκδότη του ομολόγου και η αθέτηση πληρωμής του κεφαλαίου στο ακέραιο και των τόκων , σημαίνει χρεοκοπία και σε καμία περίπτωση δεν θα εμπιστευθεί τον ίδιο εκδότη του Ομολόγου στο μέλλον. Επομένως δεν υφίσταται διαχωρισμός πρωτογενούς και δευτερογενούς αγοράς ομολόγων διότι οι τιμές που αγόρασαν στην πρωτογενή είναι στο 100 ενώ στη δευτερογενή πριν την κρίση, ήταν στα επίπεδα του 104-115. Δεν είναι άραγε αποταμιευτές αυτοί που αγόρασαν πιο ακριβά απο αυτούς που αγόρασαν στην πρωτογενή αγορά, φθηνότερα ;
Κερδοσκοπία υπήρχε μόνο μετά τη σύνοδο κορυφής στο τέλος του 2011 όπου αρκετοί αγόρασαν το Ομόλογο που έληγε το Δεκέμβριο του 2011 κερδοσκοπώντας επιτυχώς , ενώ πολλοί είναι αυτοί που έχουν αγοράσει το Ομόλογο του Μαρτίου του 2012 στο 50% επιδιώκοντας να διπλασιάσουν την επένδυσή τους.
Επομένως ο πιο δίκαιος τρόπος είναι να αποζημιωθούν όλοι στη τιμη κτήσης και όχι στην ονομαστική τιμή γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο.Κάτι ακόμα που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι οι τράπεζες παρά πολυ συχνά κάλυπταν τις εκδόσεις της πρωτογενής αγοράς δηλαδή αγόραζαν αυτοί στο 100 και στη συνέχεια πουλούσαν στα φυσικά προσωπα στο 105 . Ακόμα και στα λαϊκά ομόλογα η πρωτογενής αγορά αφορούσε μόνο 15000€ ανά φυσικό πρόσωπο, ενώ τα υπόλοιπα αγοράζονταν στη δευτερογενή αγορά από την τράπεζα.
Ενα ακόμα σημαντικό λάθος που συμβαίνει με το psi είναι ότι ουσιαστικά ανταλλάσσει τα ομόλογα ιδιωτών που λήγουν σε 2 χρόνια από τώρα σε ομόλογα που λήγουν το 2042. Είναι ποτέ δυνατόν να μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο για ανθρώπους 50-60 ετών που περίμεναν τα ομόλογα τους να λήξουν το 2014 και να περιμένουν μέχρι το 2042 ; Η πιο δίκαιη λύση για όλα τα φυσικά προσωπα είναι να αντικατασταθούν τα ομόλογα τους στη τιμή κτήσης με έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου 12 μήνης λήξης.Επίσης η ΕΚΤ δεν συμμετέχει στο κούρεμα και έχει κερδος 11 δις από τα οποία μόνο τα 5 θα χρησιμοποιηθούν για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.Ακόμα και οι ελληνικές τράπεζες θα εχουν 40-50 δις βοήθεια χωρίς επιτόκιο και φορολογικά θα έχουν απαλλαγές για αυτή τους τη ζημιά που προήλθε άδικα από τα ελληνικά ομόλογα.Δηλαδή έχουμε βοήθεια μόνο στους θεσμικούς και μερική αποζημίωση μέ ομόλογα που λήγουν το 2042 στους έλληνες πολίτες.
Ο κ. Βενιζέλος προσπαθεί να κάνει τα πράγματα αντίστροφα και όχι με τη λογική σειρά.Πρώτα δημιουργείς σαν κράτος εμπιστοσύνη στους Έλληνες δίνοντας στο ακέραιο στους ομολογιούχους το κεφάλαιό τους, και στη συνέχεια ζητάς τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό. Επίσης όταν πραγματοποιηθεί αυτό ,το ελληνικό κράτος μπορεί να δημιουργήσει και το ομόλογο της διασποράς και να ζητήσει και από τους έλληνες καταθέτες να το εμπιστευτούν ξανά όπως έγινε και στο Βέλγιο όπου εκεί οι πολίτες είχαν μαζική συμμετοχή και βοήθησαν με χαρά το κράτος τους.
Εάν για μια ακόμα φορά το κράτος καταστεί αναξιόπιστο με τους πολίτες του μη αποζημιώνοντας όλους στις πραγματικές τιμές κτήσης, θα "σπρώξει" σίγουρα σε έξοδο των υπολοίπων κεφαλαίων στο εξωτερικό . Αντίθετα μία πρακτική λύση σαν αυτή που προτείναμε θα οδηγούσε με ανταποδοτικό τρόπο στην μείωση της φορολογίας των πολιτών και σε παράλληλη ενίσχυση της εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών προς τη χώρα μας.