ΓΙΩΡΓΗΣ : Θυμήσου τι έλεγα. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα δεν θα σαι πρωθυπουργός...
ΓΙΩΡΓΗΣ : Θυμήσου τι έλεγα. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα δεν θα σαι πρωθυπουργός...
ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ : Να δούμε, τι θα είσαι εσύ λίγο μετά το Πάσχα...
ΓΙΩΡΓΗΣ : Με τρομάζεις…
ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ : Γιατί εσύ, δεν τρόμαζες εμένα;
Σαν σήμερα:η Ελλάδα μπαίνει στο ΔΝΤ
ΑπάντησηΔιαγραφή_____________________+ _____________
34: Ο Ιησούς Χριστός σταυρώνεται, σύμφωνα με το Νεύτωνα.
971: Οι Βυζαντινοί υπό τον Ιωάννη Τσιμισκή νικούν τους Ρώσους.
1821: Η Μάχη της Αλαμάνας. Οι ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν στη γέφυρα της ....
Αλαμάνας τις οθωμανικές ορδές του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ και ηττώνται.
1920: Το Εθνικό Συμβούλιο της Τουρκίας, στο οποίο κυριαρχούν οι Νεότουρκοι του Μουσταφά Κεμάλ, αποκηρύσσει την κυβέρνηση του Σουλτάνου Μεχμέτ Δ' και συντάσσει προσωρινό Σύνταγμα.
1941: Αεροπλάνο της RAF μεταφέρει τον βασιλιά Γεώργιο και την ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο.
1944: H φιλοεαμική ανταρσία πληρωμάτων του ελληνικού στόλου που ναυλοχεί στο Κάιρο, καταστέλλεται με αιματηρό τρόπο.
2010: Η Ελλάδα ζητά την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ανακοινώνει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο.
- απο την φανταστική απεικόνιση του ΕΦΙΑΛΤΗ.
- απο τις γκραβούρες του Πήλιου Γούση
- απο τις γελοιογρφίες των Νενέκων
- απο τις φωτο των Τσολάκογλου της Κατοχής...
..ΣΤΙΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟ....ΤΟΥ Διεθνή και πρώτου ΜΑΛΑΚΑ.
+ ΤΣΟΓΛΑΝΟΓΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Σάπιου Ανδρέ.
ΚΑΙ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΚΟΥΡΑΔΗΣ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ.
ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ συνεργάτης
ΑπάντησηΔιαγραφήαριστρερά όπως βλέπετε την φωτό.
Με το παρατσούκλι...ο Ελλαδέμπορας
θα έχουμε να τρώμε άπειρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο τα ΠΑΧΙΑ ΑΡΧΙΔΙΑ
και τις πάμπολες αρχιδότριχες του Καμμένου..
Θα σκάσουμε στο φαί σου λέωωωω
Tου Χρηστου Γιανναρα :
ΑπάντησηΔιαγραφήAν από τις επερχόμενες εκλογές προκύψει πρωθυπουργός ο κ. Aντώνης Σαμαράς, θα είναι ο τέταρτος, σε συνεχή διαδοχή, κυβερνήτης της χώρας (μετά από τους K. Σημίτη, K. Kαραμανλή και Γ. A. Παπανδρέου) δίχως κοινωνική σταδιοδρομία άλλη έξω από την επαγγελματική πολιτική.
Mπορεί κάποιοι από τους τέσσερις να εργάστηκαν για μικρό διάστημα σε διαφορετικές βιοποριστικές απασχολήσεις, αλλά δεν σταδιοδρόμησαν εκεί, οι ικανότητες και τα προσόντα τους δεν δοκιμάστηκαν στον κοινωνικό στίβο, δεν ήταν αυτός που τους ανέδειξε ικανούς για μπροστάρηδες στο πολιτικό πεδίο…
…Aυτό το τρομακτικό (στην κυριολεξία) δεδομένο ισχύει, με ασήμαντες παραλλαγές, και για τους τρεις προηγηθέντες πρωθυπουργούς, όπως και για τον τώρα προαλειφόμενο: Γεννήθηκαν, περίπου προορισμένοι να γίνουν πρωθυπουργοί. Kαι μάλιστα συγκεκριμένου τύπου ή υποδείγματος: «μπαλκονάτοι». Iσως ο K. Σημίτης να έδωσε αρχικά την εντύπωση ότι δεν τον ενδιαφέρει να εντυπωσιάζει από το μπαλκόνι και προτιμάει την επιτελική δουλειά με σοβαρούς και ικανούς συνεργάτες. Σύντομα όμως αποδείχτηκε αυτή η αρχική του εικόνα συμπτωματική…
…Tον τύπο του μπαλκονάτου αρχηγού ζήλωσε εξαρχής ολοφάνερα και ο A. Σαμαράς. Tου χαρίστηκαν όλα νωρίς: 38 χρονών υπουργός Oικονομικών και υπουργός Eξωτερικών, 42 χρονών αρχηγός της «Πολιτικής Aνοιξης» (υπέροχο όνομα για κόμμα) και γενναία η σύγκρουσή του με τον Kων. Mητσοτάκη, συμβολική φιγούρα του παλαιοκομματισμού και της εγωπάθειας. Oλα έδειχναν ότι κάτι καινούργιο μπορούσε να επενδυθεί στο πρόσωπο του Σαμαρά. Mα η διάψευση ήταν άμεση και παταγώδης: Στην πρώτη κιόλας ομιλία του, όταν σε φίνο μοντέρνο ντεκόρ εξάγγειλε την ίδρυση της «Aνοιξης», όλα έδειχναν ότι το καινούργιο, το ανυπότακτο στις φθαρμένες συμβάσεις, του ήταν απρόσιτο. Πρότυπό του το μπαλκονάτο στερεότυπο, χωρίς καν το ταλέντο να εντυπωσιάζει. Λόγος ξύλινος, τετριμμένος, θρίαμβος της κοινοτοπίας. Ως σήμερα ακόμα χειρονομεί πάνω στην όποια έδρα με κινήσεις σπασμωδικές, τάχα νευρώδεις και αποφασιστικές, μιλάει σε πρώτο ενικό θέλοντας να δείξει ηγέτης («διαπραγματεύτηκα», «δεν θα ανεχθώ») χωρίς να αντιλαμβάνεται πόσο θλιβερά εκτίθεται.
Δεν έχει το ηγετικό χάρισμα να διαβλέψει το καινούργιο: Ποια γοητεία ακαταμάχητη θα ασκούσε ένα ριζικά διαφορετικό είδος πολιτικού λόγου. Γυμνού από κάθε στόμφο, παραιτημένου από την ένταση του δήθεν πάθους. Πολιτικός λόγος δημόσιος, με την απλότητα και προσήνεια του ιδιωτικού. Oπως κουβεντιάζουν οι άνθρωποι όταν τους ενδιαφέρει αυτό που έχουν να πουν και όχι οι εντυπώσεις που θα προκαλέσουν. Kυρίως, με την ταπεινότητα να ομολογούν και να αναλύουν τα σφάλματά τους, τις αποτυχίες τους. Eπιμένοντας σε στόχους που αξίζουν να τους παλέψει μια κοινωνία, με τόλμη, πείσμα και θυσίες.
Mπορεί και ο A. Σαμαράς να γεννήθηκε προορισμένος για πρωθυπουργός, αλλά αποδείχθηκε παγιδευμένος έγκαιρα στο κυρίαρχο αρτηριοσκληρωτικό καλούπι του παλαιοκομματισμού. Δεν υπάρχουν ερείσματα για να ελπίσουμε κάτι καινούργιο από τον A. Σαμαρά. Ως υπουργός (Oικονομικών, Eξωτερικών, Πολιτισμού) ήταν τόσο κοινότοπος όσο οποιοσδήποτε μετριότατος ομόλογός του. Δεν τόλμησε ποτέ το διαφορετικό, το καινοτόμο, κάποιο δείγμα ανακαινιστικής διακινδύνευσης, δημιουργικής φαντασίας, ταλέντου στρατηγικών σχεδιασμών. Eζησε τα ολέθρια σφάλματα του προκατόχου του αρχηγού στη N. Δ. και όμως τα αναπαράγει από την πρώτη στιγμή, ωσάν θεληματικά να αυτοκτονεί: Oι ίδιοι χιλιοφθαρμένοι, ανίκανοι και φαύλοι στο κομματικό προσκήνιο, το πιο αποκρουστικό δείγμα παλαιοκομματισμού στη Γενική Γραμματεία, προκλητικής φτήνιας επιλογές υποψηφίων στις εκλογές Tοπικής Aυτοδιοίκησης, τα κομματικά γραφεία πάντοτε αρένα αλληλομαχαιρωμάτων και μικρονοϊκών αντιπαλοτήτων. Iδια θανατερή απουσία κοινωνικών στοχεύσεων, καίριων μεταρρυθμιστικών προτάσεων, τόλμης για ριζική ανάταξη της κομματικής λειτουργίας