Από το http://www.yannidakis.net/ ...ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως Μου είπαν πως θα βρω την ηρεμία σε ...
Από το http://www.yannidakis.net/
...ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Μου είπαν πως θα βρω την ηρεμία σε έναν τόπο μακρινό, αρκεί να βρισκόμουν μόνος ως εκεί ψάχνοντας την ηρεμία που αποζητά η γαλήνη. Και ύστερα μου υποσχέθηκαν πως θα βρω την παντοτινή σοφία που διακαώς έψαχνα. Δεν μου έδωσαν χάρτη ή πυξίδα, δεν μου είπαν ποια μεριά του ορίζοντα να κοιτώ στο διάβα μου, μόνο τις αισθήσεις μου προς...
την πλήρωση της αιωνιότητας να λογίζομαι.
Ο δρόμος ήταν μακρινός και ο ίδιος δεν φανταζόμουν πως έφτασε στο τέλος του. Όσο οι μέρες περνούσαν δεν ήμουν καν σίγουρος για το τι έψαχνα. Δεν ένοιωθα πόνο κι ούτε η κούραση μπορούσε να με καταβάλλει. Ένας σκοπός ηχούσε στ’ αυτιά μου που μου έδινε κουράγιο και μια προσευχή μου μάθαινε την εξιλέωση. Μοναξιά δεν ένοιωσα γιατί αισθανόμουν συνέχεια μια παρουσία που μου έδινε θάρρος να συνεχίζω και σιγουριά πως δεν βρισκόμουν στο λάθος μονοπάτι. Ακόμα και τα άγρια μεσάνυχτα που τα τσακάλια ούρλιαζαν με φόντο το φεγγαρόφωτο η παρουσία μου ήταν τόσο διακριτική όπως το πνεύμα του ανθρώπου που δε ζυγίζεται. Κι όταν η βροχή και ο αέρας ξέσκιζαν τα στάχυα απ’ τα χωράφια ή λάξευαν τα βράχια απ’ τα βουνά, το σώμα μου γινόταν ένα με τη φύση σαν μια ομπρέλα να πότιζε το δρόμο μου ώστε ποτέ να μην μαραθεί.
Και κάπως έτσι μετά από μέτρα πολλά, μέρες περισσότερες και εποχές αμέτρητες έφτασα σε έναν τόπο μακρινό μα τόσο οικείο. Δεν το πίστευα πως έβλεπα τα αγαπημένα μου πρόσωπα ξανά σαν σε παραίσθηση. Εκείνοι μου φαίνονταν τόσο γαλήνιοι και τα πρόσωπα τους έδειχναν αιφνιδιασμένα. Κάποιος με ρώτησε που βρισκόμουν κι αν έφτασα κι εγώ δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Περιδιάβηκα τον δρόμο που μαθαίνεις να συγχωρείς, που μαθαίνεις να είσαι δίκαιος και φιλότιμος. Έφτασα στις κορυφές τις γνώσεις μα γρήγορα έπεσα από εκεί για να ταπεινωθώ. Έμαθα πως είναι να προσεύχεσαι με την αθωότητα ενός παιδιού και να κρίνω μονάχα τον εαυτό μου αγαπώντας αλλήλους. Ήμουν εγώ και ήμουν εδώ :[
...ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Μου είπαν πως θα βρω την ηρεμία σε έναν τόπο μακρινό, αρκεί να βρισκόμουν μόνος ως εκεί ψάχνοντας την ηρεμία που αποζητά η γαλήνη. Και ύστερα μου υποσχέθηκαν πως θα βρω την παντοτινή σοφία που διακαώς έψαχνα. Δεν μου έδωσαν χάρτη ή πυξίδα, δεν μου είπαν ποια μεριά του ορίζοντα να κοιτώ στο διάβα μου, μόνο τις αισθήσεις μου προς...
την πλήρωση της αιωνιότητας να λογίζομαι.
Ο δρόμος ήταν μακρινός και ο ίδιος δεν φανταζόμουν πως έφτασε στο τέλος του. Όσο οι μέρες περνούσαν δεν ήμουν καν σίγουρος για το τι έψαχνα. Δεν ένοιωθα πόνο κι ούτε η κούραση μπορούσε να με καταβάλλει. Ένας σκοπός ηχούσε στ’ αυτιά μου που μου έδινε κουράγιο και μια προσευχή μου μάθαινε την εξιλέωση. Μοναξιά δεν ένοιωσα γιατί αισθανόμουν συνέχεια μια παρουσία που μου έδινε θάρρος να συνεχίζω και σιγουριά πως δεν βρισκόμουν στο λάθος μονοπάτι. Ακόμα και τα άγρια μεσάνυχτα που τα τσακάλια ούρλιαζαν με φόντο το φεγγαρόφωτο η παρουσία μου ήταν τόσο διακριτική όπως το πνεύμα του ανθρώπου που δε ζυγίζεται. Κι όταν η βροχή και ο αέρας ξέσκιζαν τα στάχυα απ’ τα χωράφια ή λάξευαν τα βράχια απ’ τα βουνά, το σώμα μου γινόταν ένα με τη φύση σαν μια ομπρέλα να πότιζε το δρόμο μου ώστε ποτέ να μην μαραθεί.
Και κάπως έτσι μετά από μέτρα πολλά, μέρες περισσότερες και εποχές αμέτρητες έφτασα σε έναν τόπο μακρινό μα τόσο οικείο. Δεν το πίστευα πως έβλεπα τα αγαπημένα μου πρόσωπα ξανά σαν σε παραίσθηση. Εκείνοι μου φαίνονταν τόσο γαλήνιοι και τα πρόσωπα τους έδειχναν αιφνιδιασμένα. Κάποιος με ρώτησε που βρισκόμουν κι αν έφτασα κι εγώ δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Περιδιάβηκα τον δρόμο που μαθαίνεις να συγχωρείς, που μαθαίνεις να είσαι δίκαιος και φιλότιμος. Έφτασα στις κορυφές τις γνώσεις μα γρήγορα έπεσα από εκεί για να ταπεινωθώ. Έμαθα πως είναι να προσεύχεσαι με την αθωότητα ενός παιδιού και να κρίνω μονάχα τον εαυτό μου αγαπώντας αλλήλους. Ήμουν εγώ και ήμουν εδώ :[
Εθνοπατέρες μας; ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδείς στην Ελλάδα, που υποδουλώθηκε στην Γερμανία εξ αιτίας ΣΑΣ, είτε συνταξιούχος είτε εν ενεργεία με μόνη εξαίρεση τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας και τα πληρώματα των υποβρυχίων, από απλό υπάλληλο μέχρι πρόεδρο δημοκρατίας μέχρι να εξοφλήσουμε τα χρέη μας να παίρνει πάνω από δυο χιλιάδες Ευρώ μισθό ή σύνταξη από το Ελληνικό Δημόσιο ή από ταμείο ή οργανισμό που επιχορηγείτε από αυτό!
Τουλάχιστον κάνετε αυτό υπέρ της Πατρίδας, και όποιος νομίζει ότι αδικείτε να πάει στον ιδιωτικό τομέα ή στην αλλοδαπή να του δώσουν περισσότερα, από τον πρόεδρο της δημοκρατίας μέχρι και τον τελευταίο υπάλληλο!
Όποιος παίρνει σήμερα πάνω από δυο χιλιάρικα τρώει τα κόλλυβα της Ε Λ Λ Α Δ Α Σ !
Όσο για εσάς που μπορείτε και δεν θα το αποφασίσετε περάσετε να πάρετε και τα κόλλυβα του Δημήτρη Χριστούλα, και αφήστε κατά μέρος τις πολιτικάντικες λύπες γιατί αν είχατε κάνει αυτό που σας γράφω από την αρχή, και που το είπα τόσες φορές δεν θα είχε φτάσει αυτός ο άνθρωπος σε αυτό που έκανε και τερμάτισε την ζωή του, μόνο που θα έπρεπε να το είχε κάνει στην είσοδο της Βουλής για να βλέπουν τουλάχιστον λίγοι από εσάς το φάντασμα του!
Εθνοπατέρες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρίες και Κύριοι έχετε καταλάβει ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε ότι την στιγμή που οι μισοί και πάνω Έλληνες ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας, την στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν να πληρώσουν συντάξεις κύριες και επικουρικές, φάρμακα, υποχρεώσεις προς προμηθευτές, υποχρεώσεις προς ιδιώτες γιατρούς και κλινικές, η συμπαθής τάξη των Φαρμακοποιών κερδίζει για τις πωλήσεις φαρμάκων προς ασφαλισμένους με κέρδος πάνω από ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ 30/100 ; Κατά δήλωση του Λοβέρδου 36/100, κατά δήλωση του προέδρου των φαρμακοποιών 26/100, και έτσι πήρα ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ!
Είσαστε στα καλά σας; Από πού και ως που και με ποια λογική πρέπει να έχουν αυτό το κέρδος; Είσαστε μήπως αιχμάλωτοι των φαρμακοποιών; Μήπως τίποτα υψηλά ιστάμενοι αιματορουφήχτρες προστατευόμενοι σας πρέπει κατ’ αυτούς, αλλά και κατά εσάς που τους το επιτρέπετε ακόμη και σε αυτήν την κατάσταση που είμαστε να τρώνε με σαράντα μασέλες;
Αλλά όπως και να έχει το πράγμα η ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ! ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!
ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ! Γι’ αυτό ντροπή και ξανά ντροπή σας, εσείς στραγγαλίζετε με τις πράξεις και τις παραλείψεις σας τους Έλληνες, γιατί αν εσείς ήσασταν εντάξει στα καθήκοντα σας δεν θα υπήρχε αυτή η ασυδοσία…ΟΧΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10/100 ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ! ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΙΣ….
ΕΣΕΙΣ ΦΩΝΑΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΣΑΣ ΜΠΕΣΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗΝ ΔΩΣΤΕ, ΕΣΕΙΣ!!!!
ΚΡΕΜΑΣΜΑ ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΟΛΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΗΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ,,ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ 3 ΓΕΝΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ,,ΜΑΥΡΟ ΣΤΑ ΠΡΟΔΟΤΙΚΑ-ΜΕΙΟΔΟΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ.ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ - ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ..ΛΑΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ ΑΜΕΣΩΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΤΑΝ ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΣΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΓΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή