Η ψαλίδα μεταξύ της ευρωζώνης και άλλων χωρών της ΕΕ θα ανοίξει περισσότερο τα επόμενα χρόνια, υποστηρίζει σε συνέντευξή της η Α. Μέρκε...
Η ψαλίδα μεταξύ της ευρωζώνης και άλλων χωρών της ΕΕ θα ανοίξει περισσότερο τα επόμενα χρόνια, υποστηρίζει σε συνέντευξή της η Α. Μέρκελ, υπερασπιζόμενη τις επιλογές της για σταθερότητα και ανάπτυξη
Η γερμανίδα καγκελάριος τάσσεται υπέρ μιας Ευρώπης των δύο ταχυτήτων στην πορεία προς την πολιτική ένωση. «Με το ευρώ έχουμε ήδη ντε φάκτο μια Ευρώπη των διαφορετικών ταχυτήτων», υπογράμμισε η Άγκελα Μέρκελ σε συνέντευξή της στο πρωινό μαγκαζίνο του ARD, προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι η τάση αυτή θα ενισχυθεί, καθώς «τα μέλη μιας νομισματικής ένωσης είναι υποχρεωμένα να έλθουν πιο κοντά». «Θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και να δώσουμε τη δυνατότητα σε όλους να συμμετάσχουν. Αλλά δεν επιτρέπεται να μείνουμε για τον λόγο αυτό στάσιμοι, επειδή ο ένας ή ο άλλος δεν θα θέλει ακόμη να συμβαδίσει μαζί μας», διευκρίνισε η Μέρκελ. Deutsche Welle
Γιάννης Βαρουφάκης - Συνέντευξη στη «Die Zeit»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Όποιος έχει οικονομική κατάρτιση, συμφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ»
Απλά και καθαρά πράγματα λέει ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης στην συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Die Zeit», που δημοσιεύεται με τον εύγλωττο τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπεύθυνη δύναμη».
Λέει ότι το πρόγραμμα λιτότητας, όπως αποδείχθηκε στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, «δεν λειτουργεί» και «αυτό το γνωρίζει στο μεταξύ κάθε οικονομικά καταρτισμένος άνθρωπος», ενώ υπερασπίζεται τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ:
«Η Ελλάδα θα φτάσει κάποια στιγμή στο σημείο όπου υπό τις υπάρχουσες συνθήκες δεν θα μπορεί πλέον να αποτελεί μέλος της Ευρωζώνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει: Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το ευρώ.
Δεν μπορούμε να παίρνουμε τα χρήματά σας υπό όρους, με τους οποίους δεν θα μπορέσουμε να σας εξοφλήσουμε ποτέ.
Το κόμμα ενεργεί με υπευθυνότητα, όταν το δηλώνει τόσο ξεκάθαρα στην Ευρώπη.
Θα περίμενα να το εκτιμήσει αυτό ο Γερμανός φορολογούμενος».
Ο Γ. Βαρουφάκης απαντά και στο επιχείρημα ότι το Μνημόνιο απέτυχε επειδή δεν εφαρμόσθηκε στο σύνολό του και δεν αναδιοργανώθηκε το κράτος, επισημαίνοντας, πως όταν επιβάλλεις λιτότητα δεν μπορείς να αλλάξεις το κράτος.
«Πώς να αναδιοργανώσει ο υπουργός Οικονομικών τις υπηρεσίες, όταν για να το κάνει δεν διαθέτει στην πραγματικότητα ούτε ένα ευρώ;
Αντ’ αυτού, αναγκάζεται να περικόψει και τους μισθούς των εργαζόμενων που απέμειναν - ο τέλειος τρόπος για να ενισχυθεί κι άλλο η διαφθορά», τονίζει.
Επίθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την κακή διαχείριση της κρίσης εξαπολύει ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης μέσω άρθρου του στο περιοδικό «HOT DOC», χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Ισπανίας.
Πως μια χώρα, αναρωτιέται, απολύτως «ισοσκελισμένη και κερδοφόρα», την οδήγησαν οι «γελοίες πολιτικές αποφάσεις» και οι «αγορές» στο χείλος της καταστροφής.
«Καλά εμείς. Έστω ότι είμαστε φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, ελλειμματικοί από την κούνια, Ελληνάρες που απαιτούμε να ζούμε από τον ιδρώτα των λαών που παράγουν. Οι Ισπανοί όμως; Εκείνοι τι φταίνε;
- Η Ισπανία δεν είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;
- Η Ισπανία δεν είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;
- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που πέτυχε να κάνει τους μόνους πλεονασματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω τους μια Μπαρτσελόνα χάρμα ιδέσθαι;
- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που, με παράδειγμα τη Zara, απέδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να παράγει προϊόντα υφαντουργίας χωρίς να χρειάζεται να μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή;
- Η Ισπανία δεν προσέφερε στη Volkswagen τα πιο επικερδή εργοστάσιά της στην Ευρώπη (εκείνα της Seat);
Κι όμως, η χώρα αυτή βρίσκεται σήμερα στην ίδια μαύρη τρύπα με εμάς.
Πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, αν η κρίση οφείλεται σε κακοδαιμονίες που, δίχως αμφιβολία, χαρακτηρίζουν την Ελλάδα αλλά σε καμία των περιπτώσεων την Ισπανία;
Οι πτωχευμένες τράπεζες πρώτα μετέφεραν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο... ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο απαράβατος όρος για να επιτραπεί στην Ισπανία αυτή η «λύση» είναι η επιβολή λιτότητας, που θα συρρικνώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα, από το οποίο το κράτος θα πρέπει να αντλήσει τους φόρους που απαιτούνται για την αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων που έχει φορτωθεί ο ισπανικός λαός εκ μέρους των τραπεζιτών.
Όταν, λοιπόν, Ευρωπαίοι συνάδελφοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, δακτυλοδείχνουν την Ελλάδα επειδή τόλμησε να πει όχι στο ευρωπαϊκό «σχέδιο» καταπολέμησης της κρίσης, τους απαντώ χωρίς περιστροφές: Θα παραδεχθώ ό,τι θέλετε, αλλά μόνο όταν μου εξηγήσετε, στη βάση του Ορθού Λόγου, «τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».