ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ...

Από τον Νίκο Καββαδία. Αφού οι ανευθυνοϋπεύθυνοι πατριώτες και θυσιαζόμενοι για το καλό της κοινωνίας και της πατρίδας αντιπρόσωποι μας στ...

Από τον Νίκο Καββαδία.
Αφού οι ανευθυνοϋπεύθυνοι πατριώτες και θυσιαζόμενοι για το καλό της κοινωνίας και της πατρίδας αντιπρόσωποι μας στην προηγούμενη βουλή αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με την εκφρασθείσα θέληση του Ελληνικού λαού να σχηματίσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας, έστω της «κακιάς ώρας», όπως εξ άλλου υπήρξαν κι’όλες οι προηγούμενες, θεωρούμε επιβεβλημένο να υπενθυμίσουμε (και καλούμε τους συναδέλφους να κάνουν το ίδιο σε κάθε ευκαιρία και με όποιο τρόπο κρίνουν προσφορότερο) στους υποψηφίους των εκλογών της 17ης Ιουνίου, πως ανάμεσα σάυτούς που ψηφίζουν είναι και οι ναυτικοί και οφείλουν να «ακροαστούν» και τα δικά μας προβλήματα που η δική τους, κυριολεκτικά εγκληματική, πολιτική μας δημιούργησαν. Πιο συγκεκριμένα : 
- Το ότι στο θέμα της υγειονομικής περίθαλψης γινόταν «πανηγύρι» είναι αδιαμφισβήτητο. Έπρεπε κάτι να γίνει. Όχι όμως να φτάσουμε στο άλλο άκρο και σχεδόν τα πάντα να τα πληρώνουμε πλέον από τις συνεχώς «λεηλατούμενες» συντάξεις μας, για τις οποίες όμως το από χρόνια διαλυμένο από τις επιλογές όλως των κυβερνήσεων ταμείο μας , το ΝΑΤ, εισέπραττε περισσότερα από όσα χορηγούσε σαν σύνταξη έστω κιάν αυτό δεν ήταν ο κανόνας.
- «Λεηλατημένες» συντάξεις των ναυτικών, οι οποίοι συνέβαλαν όσο καμία άλλη κοινωνική ομάδα στην δημιουργία του νεοελληνικού κράτους, στην συντήρηση του, στην έκβαση των αγώνων του και δη στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο (για όποιον ξέρει ιστορία) και στην ανόρθωση της χώρας απ΄τα εξ αιτίας του ερείπια, αλλά και της Κεφαλονιάς απ΄τους σεισμούς του 1953.
- «Λεηλατημένες» συντάξεις των ναυτικών απ΄τα συνεχή χαράτσια, περικοπές, εισφορές, φορολογήσεις, στις οποίες όμως η κομματική νομενκλατούρα – ενθεν και ενθεν – που κατ΄ευφημισμόν ονομάζεται δημόσια διοίκηση, θεώρησε σωστό να επιβάλλει και το τελευταίο «μέτρο», κατάπτυστο, ακατανόητο και εμφανίζον την ποιότητα της λογικής, της δικαιοκρισίας και των ηθικών αξιών απ΄τις οποίες εμφορείται, της επί πλέον μείωσης της σύνταξης μας κατά 7%, απ΄το πρώτο ευρώ, ενώ στις συντάξεις των στεριανών μείωση κατά 12% μεν , αλλά για το πάνω απ΄τα 1300 ευρώ τμήμα της. 
- Συντάξεις που για το Δημόσιο, ΔΕΚΟ, Βουλή και λοιπά «καταφύγια» - κατά ένα μεγάλο μέρος – των «δικών τους παιδιών», με τα «κεκτημένα δικαιώματα» που με αγώνες εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας απέκτησαν, τις έφθασαν στο 80 έως 118%, σαν σχέση σύνταξης προς μισθό των εν ενεργεία ομοιοβάθμων τους, ενώ οι δικές μας, για 10ετίες στο επίπεδο 45-50%, που επί Ανωμερίτη άγγιξαν για λίγο το 70%, τώρα τις ξανακατεβάζουν κάτω κι΄απ΄το παλιό 45%, με την δικαιολογία πως το ΝΑΤ επιδοτείται απ΄τον κρατικό προϋπολογισμό αρκετά «πλουσιοπάροχα». Ξεχνώντας δήθεν πως δεν πρόκειται για επιδοτήσεις , αλλά για την επιστροφή των δανεικών , των κλεμμένων και υφαρπαγμένων, τα οποία κανένα «κούρεμα» ή «μνημόνιο» δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να παραγράψει, ακριβώς όπως δεν παραγράφονται τα δικαιώματα της χώρας στα κλεμμένα από τον ΄Ελγιν μάρμαρα της Ακρόπολης.
- «Λεηλατούν» τις συντάξεις μας την στιγμή που τις κύριες αιτίες της κατάντιας μας σαν χώρα, την κρατική σπατάλη υπό όποια μορφή, την γραφειοκρατία, τις άχρηστες υπηρεσίες, δεν κάνουν τίποτε ουσιαστικό να τις περιορίσουν και επιπλέον φοροελαφρύνουν τα εισοδήματα πάνω από 100-120 χιλιάδς ευρώ (ώστε να αυξάνουν τις καταθέσεις τους στα Ελβετίας), οδηγούν στα «κρεματόρια»- η εσχάτως έμμεση υπενθύμιση των οποίων υποτίθεται πως τους κάνει να εξεγείρονται- τους μεσαιομικρούς συνταξιούχους με πρώτους –πρώτους τους ναυτικούς, αυτούς δηλαδή που αναγκαστικά τις όποιες αποδοχές τους θα τις «κατέθεταν» και θα κινούσαν την αγορά, γεμίζοντας συγχρόνως τα δημόσια ταμεία μέσω ΦΠΑ.
- Την «χρυσοτόκο όρνιθα» την Εμπορική ναυτιλία και τις τεράστιες επενδύσεις των εφοπλιστών, τις έστειλαν στην Άπω ανατολή, περιφρονούν τις δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που προσφέρει η Εμπορική Ναυτιλία της Ευρώπης αδιαφορώντας παντελώς για την ναυτική εκπαίδευση, κι΄ούτε τις «ντάνες» των παροπλισμένων στις Σαλαμίνας τα νερά δεν κατάφεραν να συνδέσουν με τις δίπλα χαλυβουργικές, κατευθύνοντας τα στην Τουρκία. Δυστυχώς το ακυβέρνητο εδώ και πολλά χρόνια καράβι, η Ελλάδα, θα εξακολουθήσει να ταξιδεύει χωρίς πυξίδα , χωρίς τιμόνι, γιατί δεν φαίνεται να υπάρχει καπετάνιος-ηγέτης να το κυβερνήσει. Όλοι οι υποψήφιοι, ασπάζονται τον σαρκασμό του Βρετανού πολιτικού Andrew Bonar Law : «Πρέπει να τους ακολουθήσω. Είμαι ο ηγέτης τους» Μόνο που εκείνος σάρκαζε, ενώ οι δικοί μας «ηγέτες», επιπλέουν εφαρμόζοντάς το, αλλά και χάρη στα εκβιαστικά διλήμματα προ των οποίων μόνιμα ευρίσκεται το σκεπτόμενο τμήμα της κοινωνίας.