Η δυσχερής θέση Βενιζέλου...

 Toυ Αντώνη-Mάριου Παπαγιώτη . Α ν ήξερε τι βδομάδα θα ακολουθούσε , δεν θα με παραξένευε τυχόν παράταση της παραμονής του στη Χαλκιδική . ...

 Toυ Αντώνη-Mάριου Παπαγιώτη.
Αν ήξερε τι βδομάδα θα ακολουθούσε, δεν θα με παραξένευε τυχόν παράταση της παραμονής του στη Χαλκιδική. Ο κ. Βενιζέλος, το σαβ/ριακο που μας πέρασε εθεάθη σε θέρετρο του Θερμαϊκού να απολαμβάνει τις καλοκαιρινές απολαύσεις σε γνωστά κατατόπια του, κοντά στη Νύφη του κόλπου που τον τιμά και την τιμά στην έκταση των παθών του. Σ' αυτά που τον κάνουν γήινο. Ένα απ' όλα, τελευταία φαίνεται να είναι η μελαγχολία. Τον πρώην τσάρο και πρώην αντιπρόεδρο της χειρότερης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης (μέχρι να εξελιχθούν τα χείριστα απ' τη σημερινή), τελευταία τον κυριεύει η θλίψη στη σκέψη ότι αποτεφρώθηκε μαζί με τα πολλά, τελευταία ευρώ που θυσιάστηκαν στα χαράτσια. Δικαιολογημένα και μπρος στα εκλογικά χάλια του πάλαι ποτέ κόμματος που αντιπροσώπευε το νεοέλληνα, ο Ευ. μοιάζει να μην μπορεί να διαχειριστεί την καθολική ήττα ΠΑΣΟΚ. Φέρεται να έχει πετάξει λευκή πετσέτα. Και δεν το κρύβει, το εκμυστηρεύεται και στους διαχρονικούς έμπιστους φίλους του: στην ηθοποιό Ε. Κούρκουλα (της οποίας τον αδελφό και πρώην ΠΟΛΑΝ.ιστή υπουργοποίησε), στον πρόεδρο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Β. Σκουρή (όπου η κόρη Βενιζέλου κάνει την πρακτική της), στον υπουργοποιημένο Λιβεριάτο και στον υπουργοποιημένο Βερνίκο, που συχνά δειπνούν μαζί σε κάποιο φθηνό απ' τα ακριβά. Ο ακαδημαϊκός-νομικός-συνταγματολόγος, δεν έχει μόνο να τιθασεύει την απαράμιλλη δίψα των έτερων pasokus-pasokus, που αν και δυνητικά είχαν την ευκαιρία να διατηρηθούν πίσω από μια υπουργική καρέκλα, εντούτοις τους την στέρησε ο πρόεδρος του τελευταίου σοσιαλιστικού μορφώματος της ανεπτυγμένης Ευρώπης. Ανέβηκε στο δένδρο των πειρασμών και των αντιδράσεων πια, μέχρι και η όμορφη, πιστή του, Εύα, μπρος στο άκουσμα ότι θα κάνει το αυτονόητο ο Ευ.: ότι θα κρατήσει δηλαδή την βουλευτική έδρα που διατηρεί τόσα χρόνια και έτσι θα στερήσει απ' την ίδια το δικαίωμα στην εκπροσώπηση. Τα προβλήματα δεν σταματούν εκεί όμως. Το φάντασμα του σημιτικού εκσυγχρονισμού επιστρέφει για το ΠΑΣΟΚ, στο πρόσωπο του κ. Στουρνάρα κι απειλεί να το αποτελειώσει οριστικά, δίδοντας στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. όχι μόνο τον αέρα (τον παπανδρεϊκό) της νίκης, αλλά και την ίδια τη νίκη αύριο. Στο σήμερα, ο κ. Βενιζέλος καλείται να απαντήσει στο ερώτημα που καταδεικνύει η επιπόλαιη πρόταση του κολλητού του Βερνίκου σε κυβερνητικό αξίωμα: Με τόσες νομικές γνώσεις, με την έξωθεν καλή μαρτυρία, με τη στάμπα του έγκριτου νομικού και με δεδομένες τις φιλίες του στον ελληνικό επιχειρηματικό και εφοπλιστικό τζετ σετ, πώς κατάφερε να μην διαβλέψει το κώλυμα του καθεστώτος offshore, μη διαφυλάσσοντας έτσι τον διαχρονικά έκθετο σκαφάτο φίλο του, αλλά και τον ίδιο, δίδοντας την ευκαιρία στο ΣΥΡΙΖΑ να μιλά για ακόμα μία ήττα Βενιζέλου;;
Δικαιολογημένα να υποβίβασε τις νεοδημοκρατικές γνώσεις κανονισμών και νόμων, αλλά πως δεν ζύγισε ορθά τους συνταγματολόγους (πασόκους και συριζαίους) που τον αναμένουν με ακονισμένα τα... μολύβια;