Θα αλλάξει η πλάκα...

Γράφει ο Δευκαλίων. Στον  χθεσινό  Δευκαλίωνα διερευνήσαμε για πρώτη φορά το ζήτημα της ένταξης της Ισπανίας στον μηχανισμό στήριξης. Σήμε...

Γράφει ο Δευκαλίων.

Στον χθεσινό Δευκαλίωνα διερευνήσαμε για πρώτη φορά το ζήτημα της ένταξης της Ισπανίας στον μηχανισμό στήριξης. Σήμερα έγιναν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες. Οι Ισπανικές τράπεζες θα δανειστούν έως 100 δις ευρώ (επιτόκιο και διάρκεια θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες). Αυτό το πρόγραμμα δανεισμού συνοδεύεται ήδη από ένα κεκαλυμμένο μνημόνιο, που είναι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της Ισπανικής Οικονομίας.
Ήτοι, τον περιορισμό του δημοσίου ελλείμματος στο 3% το 2014. Όμως αυτό πρέπει να επιτευχθεί σε συνθήκες ύφεσης που υπολογίζονται για το 2012 στο 2% και το 2013 στο 5%. Το περίεργο είναι ότι ακόμα και το ΔΝΤ εκτιμά ότι είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του ελλείμματος στο 3% το 2014, μέσα σε συνθήκες ύφεσης. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι προς το παρόν απλά διευθετήθηκε το πρόβλημα των Ισπανικών Τραπεζών, αλλά ταυτόχρονα αναζωπυρώθηκε το πρόβλημα της ύφεσης που θα οδηγήσει την οικονομία σε φαύλο κύκλο. Λεπτομέρεια. Αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα των Ισπανικών τραπεζών που ήταν δανεισμένες από Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο και το «σπουδαίο» γεγονός της ένταξης της Ισπανίας στον μηχανισμό επιτήρησης κάηκε στην λογική των χρηματαγορών. Απόδειξη το spread και οι τιμές των CDS επί των Ισπανικών κρατικών ομολόγων που ξέφυγαν και πάλι σήμερα.
Εν τω μεταξύ η μαύρη σκιά του μηχανισμού επιτήρησης φαίνεται ότι άρχισε για τα καλά να ρίχνει την σκιά της πάνω από τη Ιταλία. Και σε αυτήν την περίπτωση τα spread τραβάνε την ανηφόρα. Το υψηλό χρέος των 2 τρις ευρώ, που…
αγγίζει το 120% του ΑΕΠ, δεν μπορεί πλέον να αναχρηματοδοτηθεί πολύ εύκολα αφού απαιτεί περίπου 35 δις ευρώ μηνιαίως.
Ποσό τεράστιο που το εξασφαλίζουν οι Ιταλικές τράπεζες από δικούς τους πόρους, τους οποίους όμως στην συνέχεια αναχρηματοδοτούν από την ΕΚΤ. Στην Ιταλία όμως προκύπτει ακόμα ένα πρόβλημα. Η «λύση των λύσεων», ο τεχνοκράτης Μόντι αποτυγχάνει να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Η στήλη θα το πει για μία ακόμα φορά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, με την εκλογή του Προέδρου Reagan στις ΗΠΑ και της Thatcher στην Μ. Βρετανία, ο καπιταλισμός άλλαξε κατεύθυνση από τον παραγωγικό τομέα στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η φούσκα των χρηματοπιστωτικών προϊόντων και υπηρεσιών έσκασε την διετία 2007-2008. Οι επενδυτές κατά μία ερμηνεία άρχισαν τότε να δανείζουν με υψηλά επιτόκια τις τράπεζες γιατί φοβόντουσαν και με χαμηλά επιτόκια τα κράτη γιατί ήταν περισσότερο σίγουροι για την ασφάλεια της επένδυσης τους. Υπάρχει όμως και η άλλη ερμηνεία. Οι επενδυτές, αφού πήραν όλα τα κέρδη που επιθυμούσαν και επεδίωκαν από την φούσκα σου χρηματοπιστωτικού τομέα, αποχώρισαν και πήγαν στην καινούργια φούσκα που είναι το κρατικό χρέος. Εμείς υιοθετούμε την δεύτερη ερμηνεία. Η ζωή θα δείξει ποια είναι η σωστή.
Η στήλη απλά θα πει κάτι αυτονόητο. Οι επενδυτές, είτε με την πρώτη είτε με την δεύτερη ερμηνεία, μέχρι τώρα πέτυχαν κάτι πολύ σημαντικό. Με τα μνημόνια το μεσοπρόθεσμο και την δανειακή σύμβαση έχουν δέσει και πάρει αιχμάλωτο μία ολόκληρη χώρα… Την Ελλάδα!
Τι θα αποφασίσουν να την κάνουν; Να την στείλουν στην χρεοκοπία για γεωπολιτικούς σκοπούς και σκοπιμότητες, ώστε στην συνέχεια να εκμεταλλευθούν τους πόρους της ακόμα πιο φθηνά, είναι η μία λογική λύση. Η άλλη να αρχίσουν να την εκμεταλλεύονται από τώρα.
Ποιο από τα σενάρια θα επαληθευτεί; Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε κανένα. Γιατί παρεμβάλλεται πιο πριν μπροστά ένα καθοριστικό γεγονός: οι Ελληνικές Βουλευτικές εκλογές.
Τυχοδιώκτες και φιλομνημονιακοί διεκδικούν με αξιώσεις την ψήφο των Ελλήνων, σπρωγμένοι από τα κάθε λογής συμφέροντα. Όμως υπάρχουν και οι πατριωτικές αντιμνημονιακές δυνάμεις στην δεξιά και στην αριστερά. Βάζετε στοίχημα ότι την Κυριακή το βράδυ μόνο με αυτές τις δυνάμεις θα είναι δυνατόν να σχηματισθεί κυβέρνηση; Και τότε θα αλλάξει η πλάκα! 
stoxasmos-politikh.blogspot.gr