Η γη μας δεν έχει ρεζέρβα...

Γράφει η Λίνα Φυτιλή Αν και δεν πολυπιστεύω στις παγκόσμιες ημέρες ,αλλά στην ενεργή συνείδηση που καταδεικνύει τον αντίστοιχο τρόπο ζωή...

Γράφει η Λίνα Φυτιλή

Αν και δεν πολυπιστεύω στις παγκόσμιες ημέρες,αλλά στην ενεργή συνείδηση που καταδεικνύει τον αντίστοιχο τρόπο ζωής, είναι 5 Ιουνίου: η παγκόσμια μέρα του περιβάλλοντος. Μια αφορμή για να θυμηθούμε το σπίτι μας. Το βασικό ερώτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί, είναι τι πήγε λάθος όλα αυτά τα χρόνια. Ποια είναι η συμβατή ανάπτυξη με τη φύση γύρω μας.
Η κρίση της οικονομίας δεν επηρέασε μόνο την κοινωνία και τις αξίες της αλλά και το φυσικό περιβάλλον. Οι τόνοι των σκουπιδιών που προκύπτουν από την αλόγιστη εξόρυξη των φυσικών πόρων. Το υπερβολικό σχήμα παραγωγής και κατανάλωσης. Όλα αυτά οδήγησαν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά και στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από τις πλουσιότερες χώρες, εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων, είχε παρόμοια αποτελέσματα.
Αν η οικονομική πολιτική δεν αλλάξει άμεσα προσανατολισμό, ώστε να μειωθεί η κατανάλωση και να χρησιμοποιηθούν καθαρές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως το νερό, ο ήλιος κι ο αέρας, το μέλλον για την υγεία, τη ρύπανση και τις κλιματικές αλλαγές, προβλέπεται δυσοίωνο.
Η βιολογική γεωργία προτείνεται ως λύση, σε συνδιασμό με τη διαχείριση των αποβλήτων, μετατρέποντας ένα μέρος αυτών σε κομπόστ για οργανικό λίπασμα. Η δημόσια διαχείριση των υδάτων είναι καθοριστικής σημασίας, αρκεί το πανάρχαιο αρδευτικό σύστημα της χώρας μας ν' αλλάξει, μειώνοντας τη σπατάλη σ' έναν φυσικό πόρο, εν ανεπαρκεία, όπως το νεράκι.
Λύσεις και εναλλακτικές υπάρχουν πολλές. Ευαισθησία υπάρχει; Ιδού το ερώτημα. Γιατί δυστυχώς, η γη μας δεν έχει ρεζέρβα. Και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό, πριν είναι πολύ αργά. Ειδάλλως, το σπίτι μας, η γη μας, η χώρα μας στα επόμενα χρόνια, θα θυμίζει ένα ξεδοντιασμένο έρημο τοπίο...